เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 671 คุณิตาตกใจ
ถึงแม้ในน้ำเสียงของพวกเธอจะมีความอิจฉา แต่สิ่งที่พูดมันก็คือความจริง
สังคมสมัยนี้ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว
นุชวรานึกถึงคำพูดของญาณีเมื่อวาน และบัตรเครดิตที่เธอทิ้งไว้ ควรเลือกชีวิตแบบไหน เธอเริ่มหวั่นไหวแล้ว
“ชีวิตมักจะรังแกคนจน ความรักก็เหมือนกัน”
เธอจำประโยคนี้ได้ขึ้นใจ
หลังจากรถเมล์แล่นไปเจ็ดแปดสถานี จากนั้นก็หยุดอยู่หน้าอาคารทีเอ็ม กรุ๊ป นุชวราดึงสติกลับมาแล้วลงจากรถ
เมื่อเดินเข้าไปในอาคาร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสังเกตพนักงานหญิงที่อยู่รอบตัว เห็นว่าพวกเธอล้วนแต่ใส่นาฬิกาข้อมือ ต่างหูและแหวนที่ส่งแสงวิบวับสวยงาม แค่ดูก็รู้ว่าราคาแพง
พวกเธอใส่รองเท้าส้นสูง ยืนอกผายไหล่ผึ่ง สง่างามและมีความมั่นใจ
เสื้อผ้าเนื้อผ้าดี รูปร่างของแต่ละคนเหมือนกับเคยฝึกโยคะมาก่อน
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก
มีพนักงานหญิงสองคนจากแผนกอื่นเดินเข้ามาพร้อมกับนุชวรา
ในมือของพวกเธอถือแก้วสตาร์บัคส์ ผิวขาวเปล่งประกาย ใส่นาฬิกาข้อมือรุ่นเดียวกัน ทรงผมทันสมัย ม้วนผมอย่างมีเสน่ห์
“อ้อน เธอจะแต่งงานแล้วเหรอ” ผู้หญิงคนหนึ่งถาม
“ใช่แล้ว” ผู้หญิงอีกคนหนึ่งยิ้มอย่างมีความสุข “ถึงตอนนั้นเธอต้องมาร่วมงานนะ ฉันจองโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไนร์ก้า ชุดพรีเวดดิ้งก็ถ่ายเสร็จแล้ว”
ติ้ง ลิฟต์หยุด
พวกเธอพูดคุยกันแล้วเดินออกไป ในอากาศเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของพวกเธอ
นุชวราก้มหน้าลงมองตัวเองอีกครั้ง รองเท้าผ้าใบ เสื้อผ้าที่ลดราคา กระเป๋าราคาแค่สองสามร้อย แม้แต่หนังยางมัดผมก็ราคาแค่สองสามหยวน
ถึงแม้จะไม่ได้แต่งงานกับผู้ช่วยวริศ แต่เธอก็ควรยกระดับตัวเองได้แล้ว
นุชวราไม่อยากใช้ชีวิตเหมือนคนรุ่นแม่อีกต่อไป เธอไม่อยากแต่งงานกับคนธรรมดา เพียงเพราะตัวเองเป็นคนแค่ธรรมดา
เธอจึงตัดสินใจ เลิกงานแล้วไปช้อปปิ้ง รูดบัตรเครดิตของญาณี!
เช้าตรู่
แลมโบกินี่ขับออกมาจากเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า ภีมพลและนภาลัยนั่งอยู่เบาะหลัง เห็นรถของท่านนายกฯแล่นเข้ามา คนขับจึงต้องเหยียบเบรก
รถทั้งสองคันหยุดแล่น
ภรรยาของท่านนายกฯ คุณิตาลงมาจากรถอย่างรวดเร็ว เธอเดินเข้ามาด้วยความดีใจ มองเข้าไปในรถแต่กลับไม่เห็นเงาของลูกสาวตัวเอง!
“เอ๊ะ?” เธอมองไปที่ภีมพล “ประธานภีม เบญญาละคะ?”
ภีมพลตกใจ เขาคิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะมา
“คุณบอกว่าเบญญาอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่ไปทำงานด้วยกันละคะ” เธอถามพร้อมกับมองออกไปที่วิลล่า หรือว่ายังไม่ตื่น?
ในตอนนี้เอง ท่านนายกฯก็ลงมาจากรถ เขาเดินเข้ามายืนนอกหน้าต่างแลมโบกินี่ “สวัสดีครับประธานภีม สวัสดีครับคุณนายนภา”
“สวัสดีครับ” ภีมพลยิ้มแย้ม จากนั้นก็เปิดประตูรถและลงมาจากรถกับนภาลัย
“สวัสดีค่ะคุณนายนภา” คุณิตามองนภาลัยอย่างสุภาพ ช่างเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและสวยงามจริงๆ
“สวัสดีค่ะคุณคุณิตา” นภาลัยยิ้มและพูดว่า “เบญญาไปบริษัทแล้วค่ะ เราสองคนมัวแต่ชักช้า วันนี้ไม่มีประชุมเช้า… เราเลยตื่นสายค่ะ”
“…” คุณิตาเข้าใจในทันที เธอไม่ได้สงสัยอะไร แต่กลับยิ้มแล้วพูดว่า “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ช่วงนี้รบกวนพวกคุณแล้ว”
“ไม่รบกวนค่ะ มันเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว”
ท่านนายกฯโอบไหล่ภรรยาตัวเอง ยิ้มแล้วพูดกับภีมพลว่า “ประธานภีมรีบไปทำงานเถอะครับ วันหลังเราค่อยนัดกัน”
“ครับ”
จากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถและสตาร์ตรถอย่างรวดเร็ว
“คุณคะ เอาขนมพวกนี้ให้เบญญาที่บริษัทดีกว่า” เบาะข้างคนขับ คุณคุณิตาพูด “ไม่ได้เจอเธอตั้งนาน ฉันคิดถึงเธอแล้ว”
“คิดถึงก็ไปหา ยังไงก็อยู่ในเมืองเดียวกัน ไม่ได้ไกลไม่ใช่เหรอ” ท่านนายกฯอารมณ์ดี จากนั้นเขาก็ขับรถไปที่ทีเอ็ม กรุ๊ปกลุ่มจิง
พวกเขามีลูกสาวแค่คนเดียว รักและเอ็นดูมาตั้งแต่เล็ก
ขับรถสิบกว่านาที
ท่านนายกฯจอดรถอยู่ชั้นล่างของอาคารทีเอ็ม กรุ๊ป เมื่อปลดเข็มขัดนิรภัย ยังไม่ได้ลงจากรถ พวกเขาก็เห็นลูกสาวตัวเองออกมาจากรถมายบัคสีขาวที่อยู่ไม่ไกล
