เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 687 คำพูดของนุชวรา
มีคู่หมั้นแล้ว? แล้วยังบอกว่าชอบเบญญา?
นุชวราเห็นความตกใจในสายตาของคุณิตา เธอพูดอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “คุณป้าคะ ที่จริงแล้วเบญญาชอบเข้ามาใกล้ชิดกับเขา ผู้ช่วยวริศรักษาระยะห่างกับเธอตลอด เบญญาพักอยู่ที่บ้านของเขา เกลี้ยกล่อมหลายครั้งก็ไม่ยอมย้ายออกมา เรื่องนี้ทำเอาคนทั้งบริษัทรู้กันหมดแล้ว แล้วยังมีคนนินทาเบญญา…”
ได้ยินแบบนี้ คุณิตาก็หนักใจ
นุชวราสังเกตสีหน้าของเธอ และจงใจหยุดพูด
คุณิตาสีหน้าไม่สะทกสะท้าน “พวกเธอว่ายังไงบ้าง” ถึงแม้จะไม่ชอบผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า แต่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับลูกสาวตัวเอง เธออยากฟัง
นุชวราทำสีหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ “พวกเธอบอกว่าลูกสาวของท่านนายกฯจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายโสดรึเปล่า ชอบก็ต้องแย่งมาเป็นของตัวเอง”
“ลูกสาวฉันเป็นคนยังไง ฉันรู้ดี” คุณิตาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เธอยิ้มมุมปาก “สาวน้อย อย่าใส่ร้ายลูกสาวฉันเพียงเพราะตัวเองไม่ได้เขามาครอบครอง เพราะการใส่ร้ายมักจะมีโทษ ฉันเตือนเธอด้วยความหวังดี”
สีหน้าของนุชวราเปลี่ยนไป “…” เธอไม่เชื่ออย่างนั้นเหรอ?
คุณิตามองเธอตั้งแต่หัวจรดพื้น “เธอชอบวริศ แต่ในสายตาของวริศมีแค่เบญญาของฉัน”
นุชวราพูดไม่ออกมาก เธอหัวเราะเยาะ “เขามีคู่หมั้นแล้ว ในสายตาเขาจะมีเบญญาได้ยังไงคะ” เธอรู้สึกว่าคุณิตาน่ากลัว เจอกันครั้งแรกก็มองคนออกขนาดนี้เลยเหรอ?
“ถ้าเป็นเรื่องจริง ก็เอาเรื่องนี้มาเตือนตัวเองหน่อยเถอะ” คุณิตาหันหน้ากลับมา
นุชวราระงับความรู้สึกผิดไว้ในใจ เธอพูดอย่างเย็นชา “ถ้าคุณไม่เชื่อ ครั้งหน้าคุณก็ลองถามผู้ช่วยวริศเองสิคะ ถามเขาว่าเขามีคู่หมั้นแล้วรึยัง” พูดจบ เธอก็หันหลังเดินออกไป
“อย่างนั้นเธอก็ควรอยู่ให้ห่างจากเขา รักษาระยะห่างให้ดี!” คุณิตาตะโกนบอกเธอ “ฉันเห็นว่าเธอต่างหากที่อยากเข้าไปใกล้ชิดเขา คิดจะเล่นอะไรกับฉัน เธอยังอ่อนหัด”
นุชวราโมโห ทำไมแม่คนนี้ถึงไม่ตามน้ำ ไม่ควรโมโหแล้วไปคิดบัญชีกับลูกสาวตัวเองหรอกเหรอ
แต่คุณคุณิตากลับไม่เหมือนคนทั่วไป ทำให้เธอไม่พอใจไม่มีประโยชน์อะไร ถ่ายทอดข้อมูลให้ก็พอ นุชวรารีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
เธอไม่เชื่อว่าคนเป็นแม่จะยอมให้ลูกสาวตัวเองทำแบบนี้
เรื่องคู่หมั้นเป็นเรื่องจริง มีผู้ใหญ่ตระกูลแตงมณีคอยขัดขวาง ถ้าตัวเองเป็นคนเริ่มก่อน ไม่ช้าก็เร็ววริศต้องเป็นของเธอ
คุณิตากลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี เธอวิเคราะห์อย่างใจเย็นมาตลอดทาง
ในตอนนี้เอง ท่านนายกฯกลับมาจากห้องทำงานเพื่อมาเอาเอกสาร กำลังลงไปชั้นล่าง ก็เห็นเธอเดินเข้ามา
“ที่รัก คุณเป็นอะไร ทำไมสีหน้าแย่แบบนี้ ทะเลาะกับลูกอย่างนั้นเหรอ” เขาแอบตกใจ
“วริศบอกว่าเบญญาทำกุญแจหาย เลยไปขออยู่ที่บ้านเขา คนหนึ่งนอนบนเตียงอีกคนหนึ่งนอนบนโซฟา พวกเขาสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณเชื่อไหม”
“คุณไปหาวริศอย่างนั้นเหรอ” ธามเมธีตกใจ “บอกว่าจะไปกินกาแฟกับเบญญาไม่ใช่เหรอ คุณไปหาวริศทำไม”
“บังเอิญเจอกัน ฉันไม่ได้ตั้งใจไปหาเขา” คุณิตาอธิบาย “บังเอิญเจอกันจริงๆ คุณอย่ามองฉันแบบนี้ ประเด็นคือคุณเชื่อคำอธิบายของเขาไหม เขาบอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“เอ่อ…” เขาวิเคราะห์จากมุมมองที่เป็นกลาง “ว่ายังไงดี มีความเป็นไปได้”
“แล้ววริศยังมีคู่หมั้น เรื่องนี้คุณรู้ไหม” ตอนนี้คุณิตาสนใจเรื่องนี้ และเชื่อเรื่องนี้มากกว่า เรื่องใหญ่ขนาดนี้ผู้หญิงคนนั้นไม่กล้ากุ่เรื่องขึ้นมาแน่นอน เพราะมันหาหลักฐานมาพิสูจน์ได้ง่าย
“คู่หมั้น?” ธามเมธีตกใจ “ไม่เคยได้ยินมาก่อน ผมไม่ได้สนิทกับเขาซะหน่อย”
