เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 730 ชีวิตจบเห่อย่างแท้จริง
ชัยเดชรู้ว่าจะเกิดผลลัพธ์แบบนี้ ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของตัวเอง
“แต่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับนาย” ญาณีมีหลักการของตัวเองเช่นกัน “จดทะเบียนสมรสกับนายไม่ได้” เธอต้องยึดตามขอบเขตสุดท้ายของตัวเอง
“มีความต้องการอื่นอีกไหม?” ชัยเดชถาม “เธอพูดมันออกมาให้หมดก่อน”
ในใจญาณีรู้ดี ตกลงเป็นผู้หญิงของเขา หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องปรนเปรอนอนกับเขา
“ฉันไม่อยากเปิดเผย” เธอพูดออกมาชัดเจน “ทุกคนในบริษัทจะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเราไม่ได้”
“ได้” เขาสบายๆ “เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”
“ฉันไม่อยู่บ้านนาย” ญาณีพูด “หนึ่งเดือนไปสามครั้ง นายโทรหาฉันล่วงหน้าก็พอ”
“สามครั้ง?” ชัยเดชถามอย่างไม่พอใจ “เธอเป็นผู้หญิงเฝ้าประตูหรือไง? อาทิตย์ละสองครั้ง วันจันทร์กับวันพฤหัสบดี”
“……” ญาณีมองออกถึงอารมณ์ปั่นป่วนของเขา ไม่กล้าต่อรอง ยังไงก็ต้องให้เขาจัดการตัวปัญหาใหญ่อย่างทิพานัน
การนิ่งเงียบของเธอ ถือว่าเธอยอมรับโดยปริยาย
ในเวลานี้ บริกรก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหาร ชัยเดชก็เปลี่ยนเรื่องอย่างสบายๆ “นายเลือกเก่งจริงๆ ไก่ย่างร้านนี้เด็ดสุด เธอชิมก่อนเลย”
ขณะที่พูด เขาหั่นชิ้นหนึ่งส่งไปในจานตรงหน้าเธอเหมือนเป็นผู้ชายอบอุ่น
“นายจะจัดการทิพานันให้เมื่อไร?” ญาณีพูด “ฉันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับหล่อน แค่รู้ว่าเธออายุ 55 ปี อยู่เมืองไนร์ก้า แล้วก็มีเบอร์โทรศัพท์”
“มีเบอร์โทรศัพท์ก็หาง่าย” ชัยเดชพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ “ฉันยังไม่ให้หล่อนตายตอนนี้ แต่ควบคุมหล่อนไว้ ไม่ให้หล่อนไปก่อปัญหากับเธอ”
คำพูดนี้ทำให้หน้าอกญาณีหดตัวด้วยความกลัว ยกสายตาขึ้นมองเขา “นายหมายความว่าไง?”
“เธอไม่ใช่ลูกกระต่ายขาว” ชายคนนั้นตอบอย่างชัดเจน “ไม่มีหมากอย่างหล่อน เธอจะเป็นผู้หญิงของฉันอย่างเชื่อฟังได้ยังไง? ถ้าฉันฆ่าหล่อนพรุ่งนี้ เธอยังสนใจฉันอยู่ไหม? เธอจะเอาอะไรมารับประกัน?”
“……”
สายตาทั้งคู่ประสานกัน ญาณีไร้คำพูดไร้คำตอบ
เขาระแวงเธอ ส่วนเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น
หัวใจที่เพิ่งสงบก็ลนลานขึ้นอีกครั้ง……เก็บทิพานันเอาไว้ก็มีแต่หายนะ เก็บไว้นานขึ้นหนึ่งชั่วโมงก็ไม่รู้จะสร้างปัญหาอะไรอีก!
ชัยเดชมองออกถึงความกังวลและความกลัวของเธอ “ไม่ต้องห่วง แค่เธอปฏิบัติกับฉันอย่างซื่อสัตย์ เธอเป็นคนของฉัน ทุกอย่างที่เป็นภัยกับเธอ ก็คือศัตรูทั้งหมด”
เขาผูกมัดเธออย่างสมบูรณ์……
ญาณีรู้สึกหนักอึ้งถึงขีดต่ำสุด และกลายเป็นเย็นชาโดยสมบูรณ์ เธอเริ่มตระหนักได้แล้วว่าชีวิตตัวเองจบเห่อย่างแท้จริง
เธอไม่คิดเลยว่า การปรากฏตัวโดยฉับพลันของทิพานัน จะเป็นสิ่งที่ชัยเดชขุดอดีตอันน่ารังเกียจของเธอได้ และเป็นจุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเธอ!
อาหารมื้อนี้ ญาณียากที่จะกลืนลงไปจริงๆ ……ตอนขับรถกลับบ้าน ขับผ่าไฟแดงหลายอัน เกือบชนท้ายรถ
กลับถึงบ้านมองตัวเองหน้ากระจก เธอรู้สึกแปลกหน้าเหลือเกิน
“ชมพู แม่ได้รับบาดเจ็บ ส่งที่อยู่ให้เธอไป มารับแม่กลับบ้านนะ ขาแม่เดินไม่ไหวแล้ว……” เสียงเจ็บปวดหมดหนทางของผู้หญิงดังก้องในหัวสมอง
ผ่านมา 20 กว่าปีแล้ว แต่ยังคงชัดเจนขนาดนี้
เธอตอนอายุสิบขวบ ทิ้งปากกาหมึกซึมลุกขึ้นวิ่งพรวดไปข้างนอก ฝ่าฝนห่าใหญ่ไปหาแม่……
เมื่อเธอวิ่งมาตลอดทาง ผลักประตูบานนั้นออกด้วยความใจร้อนดุจไฟเผา ผู้ชายเจ็ดแปดคนที่ดุร้ายเหมือนหมาป่ากับเสือมีรอยยิ้มชั่วร้ายเผยบนใบหน้า
ภายในแสงที่ออกสลัว เธอเห็นแม่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยผมเผ้ากระเซอะกระเซิง กำลังยิ้มขณะนับเงินอยู่
“นี่ลูกสาวฉัน รูปร่างอ้อนแอ้นดีใช่ไหมล่ะ? ฉันไม่ได้หลอกจริงๆ! สาวน้อยสูงเพรียว มีหน้าอกแล้ว แต่เป็นครั้งแรกของเธอ ทุกคนถนอมหน่อยล่ะ!” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มขณะแนะนำ แบงก์ในมือยังนับไม่เสร็จ ก็ลุกขึ้นเดินไปที่หลังประตู
“แม่!!” ญาณีในวัยสิบขวบไม่ได้ตระหนักถึงอันตราย กังวลความปลอดภัยของแม่มากกว่า “แม่จะไปไหน?!” เธอไม่ได้กลับบ้านมาเจ็ดวันแล้ว
