เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 732 นุชวราหวาดกลัว
ได้ยินแบบนี้ วริศก็ดีใจ “ดังนั้น… คุณตกลงเป็นแฟนผมแล้วเหรอ?”
“ยังค่ะ” เธอยิ้มแล้วปฏิเสธ “เรื่องสำคัญแบบนี้ จะตัดสินใจง่ายๆได้ยังไง”
วริศตกใจ เขาพยักหน้า “ผมเข้าใจแล้ว”
“เข้าใจอะไรคะ” เบญญากะพริบตาโต
วริศอุ้มเธอ และพูดด้วยความรักและหวงแหนเธอ “ผมจะพิสูจน์ด้วยการกระทำ”
จริงๆแล้ว ผู้หญิงล้วนแต่ชอบความโรแมนติก
เหมือนกับความรักที่ไม่เหมือนใครในละคร ชีวิตต้องเต็มไปด้วยความพิเศษ
ถึงแม้วริศจะไม่เคยมีแฟน แต่เขารู้ว่าตัวเองรักเธอ และอยากดูแลเธอ
ส่งเบญญาถึงกลับบ้าน แน่นอนว่าเธอไม่เล่าเรื่องที่ตัวเองถูกลักพาตัวให้ผู้ใหญ่ฟัง เพราะไม่อยากให้พวกเขาเป็นห่วง
“พักผ่อนให้ดี ถ้ามีเวลาผมจะมาเยี่ยมคุณ”
“โอเคค่ะ บ๊ายบาย”
วริศกลับไปที่ลัมโบกินี เขารถสตาร์ทและมุ่งหน้าไปทีเอ็ม กรุ๊ป
วริศเปิดกล้องวงจรปิดในคอนโด เห็นจารวียังอยู่ที่นั่น เขาจึงพูดว่า ““กันต์ธี รบกวนไปส่งผมที่หมู่บ้านฟ้าสาง”
“ได้ครับผู้ช่วยวริศย”
สตาร์ทรถลัมโบร์กินี จากนั้นก็มุ่งหน้าไปหมู่บ้านฟ้าสาง
บนใบหน้าของวริศไม่มีความอ่อนโยน สายตาของเขามืดมนและเย็นชา
อาคารทีเอ็ม กรุ๊ป ในห้องทำงานรองประธาน
แชมป์นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของคุณแม่ แกว่งเท้าเล็กๆ และมองผู้หญิงนั่งอยู่ไม่ไกลตลอดเวลา
นุชวราถูกเขามองจนรู้สึกกลัว “คุณชายแชมป์คะ เรื่องนี้จะโทษฉันไม่ได้นะคะ”
“ญาณียอมจำนนต่อศัตรูแล้ว คุณไม่รู้จักที่จะหลบหน้าเธอเหรอ” แชมป์สั่งสอนเธออย่างกับผู้ใหญ่ “ไม่อย่างนั้นคุณก็ลาออกไปอยู่กับเธอสิ!”
“…” นุชวราไม่กล้าพูดอะไร
ชนรพยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู
ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาและเดินเข้ามาใกล้ๆ นุชวราตกใจ เธอฟังออกว่าเสียงฝีเท้านั้นเป็นของใคร
ไม่นาน นภาลัยก็เห็นชนรพที่ยืนอยู่หน้าประตู เธอตกใจ
“สวัสดีครับคุณนาย” ชนรพทำความเคารพ
“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” พูดจบ เธอก็เดินมาหน้าประตู จากนั้นก็เห็นลูกชายตัวเองอยู่ข้างใน “แชมป์?”
“คุณแม่ครับ!” เขากระโดดลงมา “คุณแม่กลับมาสักที!”
นภาลัยเดินเข้าไปข้างใน “ลูกมาถึงนานแค่ไหนแล้ว” เห็นลูกชายตัวเองมองนุชวราด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ และนุชวราก็ไม่กล้าเงยหน้า บรรยากาศมันแปลกๆ
“ทำไมเหรอ” นภาลัยยิ้ม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น”
แชมป์ยื่นมือชี้ไปที่นุชวรา “ให้เธอพูดเองเถอะครับ!”
คำพูดที่เต็มไปด้วยความโมโหทำให้เธอตกใจจนรีบเงยหน้าขึ้นมา “ไม่ใช่นะคะ คุณชายแชมป์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉันจริงๆ ทำไมฉันต้องเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยคะ”
“อะไรนะ” นภาลัยงงไปหมด เธอยังไม่รู้สึกถึงความร้ายแรงของเรื่องราว
แชมป์พูดด้วยความโมโห “ญาณีส่งคนไปลักพาตัวพี่เบญญา เธอก็รู้เรื่องนี้ครับ”
นภาลัยตกใจ เธอหันไปมองนุชวรา “ลักพาตัว?”
“ผมมาหาลุงวริศ และบังเอิญเห็นพอดี ตอนนี้คุณพ่อกับลุงวริศกำลังไปช่วยพี่เบญญา”
นภาลัยไม่ทันได้ตำหนิหรือซักถาม เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาภีมพล
เขากดรับอย่างรวดเร็ว เธอถามด้วยความเป็นห่วง “ได้ยินว่าเบญญาถูกลักพาตัว เป็นยังไงบ้างคะ”
“เธอไม่เป็นไรแล้ว ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย วริศพาเธอไปหากรินทร์แล้ว”
ได้ยินแบบนี้ นภาลัยก็โล่งใจ “ไม่เป็นอะไรก็ดี พวกคุณระวังตัวด้วยนะคะ”
“ผมกลับมาแล้ว”
เมื่อนุชวราได้ยินคำว่า ‘ไม่เป็นไร’ เธอก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
จากนั้น ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนมองไปที่หน้าประตู และเห็นภีมพลที่กำลังถือโทรศัพท์ปรากฏตัวขึ้นมา
นุชวรากลัว แม้แต่หายใจยังต้องหายใจเบาๆ
