เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 753 แก้ปัญหาอย่างเด็ดขาด

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 753 แก้ปัญหาอย่างเด็ดขาด

หลังจากพวกเขาสองคนขึ้นไปบนรถ รถก็แล่นออกไปทางอาคารทีเอ็ม กรุ๊ปที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำ

ในห้องทำงานรองประธาน

นภาลัยไปห้องทำเครื่องประดับ วันนี้เป็นวันสำคัญ เพราะจะได้เปิดตัวผลงานชุดแรกที่ทุกคนรอคอย

ดังนั้นในห้องทำงานจึงเหลือแค่นุชวราคนเดียว ข่าวรายงานได้อย่างครอบคลุม มีรูปภาพมีวิดีโอ ทุกหัวข้อข่าวมีทั้งเนื้อหาและภาพถ่าย

การปรากฏตัวของจารวี พิสูจน์แล้วว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ช่วยวริศเลยแม้แต่น้อย คำว่าคู่หมั้นก็เป็นแค่คำพูด

บวกกับความสำเร็จในการสารภาพรักของเขา มีผู้คนมากมายอวยพร เบญญาก็ไม่ใช่มือที่สามอีกต่อไปแล้ว

นุชวราโมโห เธอรู้สึกว่าตัวเองเสียเวลาเปล่าๆ

พวกเขาคบกันจริงๆ!!

จับโทรศัพท์แน่น สายตาของเธอมีความเกลียดชัง เธอกำลังจมอยู่ในความอิจฉาและไม่สบายใจของตัวเอง จึงไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

และไม่เห็นคนสองคนที่เดินเข้ามาหน้าประตู

วริศและเบญญามองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ตรงโต๊ะทำงาน เห็นเธอถือโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นมา

นุชวราสบตากับพวกเขา เธอตกใจ สีหน้าก็แข็งทื่อ

“สวัสดีค่ะผู้ช่วยวริศ” แต่เธอได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว และลุกขึ้นยิ้ม

เบญญาปล่อยมือวริศ เธอเดินเข้าไปข้างหน้า ฉวยโอกาสตอนที่นุชวรายังไม่ทันได้ตั้งตัว แย่งโทรศัพท์ของนุชวรามา

“นี่ เธอทำอะไร?” นุชวราตกใจ กำลังจะยื่นมือออกไปแย่งโทรศัพท์กลับมา แต่กลับถูกผู้ช่วยวริศขวางเอาไว้

เบญญาเห็นเนื้อหาบนหน้าจอโทรศัพท์ คำวิพากษ์วิจารณ์ที่บอกว่าเธอเป็นมือที่สาม มันคือโพสต์โพสต์หนึ่ง เธอหาบันทึกการโพสต์และจำนวนครั้งการเข้าสู่ระบบเจออย่างรวดเร็ว

นุชวราได้สติกลับมา “เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ!” เธอเดินอ้อมโต๊ะทำงานออกมา

วริศเดินเข้ามาขวางนุชวรา เธอจึงหยุดเดินและเงยหน้าขึ้นสบตากับวริศ

เห็นความเย็นชาและสายตาที่มีความตักเตือนของเขา

นุชวราก็ตกใจ เธอตื่นตระหนก แต่กลับพยายามทำสีหน้าไม่สะทกสะท้าน

“เธอจริงๆด้วย” เบญญาพูดเบาๆ เธอมองนุชวราด้วยสายตาที่เฉยเมย “ใส่ร้ายฉันแล้วเธอได้ประโยชน์อะไร?”

เธอยื่นโทรศัพท์ให้นุชวรา เบญญามองเธออย่างไม่ละสายตา

นุชวราสบตาเบญญา และรับโทรศัพท์มาด้วยความตกใจ

แปะ！

เธอถูกตบหน้าเสียงดัง

เบญญาตบหน้านุชวรา และตัวเองก็เจ็บแขน เพราะแขนของเธอยังไม่หายดี

นุชวราตกใจ เธอจับหน้าตัวเองแล้วมองเบญญาอย่างไม่พอใจ

“เห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมงาน ฉันจะไม่ฟ้องว่าเธอหมิ่นประมาทฉัน” เบญญาพูดกับเธอ “ถ้าฉันจะฟ้อง ตำรวจก็คงมาจับเธอได้ทันที”

ได้ยินแบบนี้นุชวราก็หัวใจเต้นแรง ความเย่อหยิ่งและไม่พอใจในสายตาของเธอลดน้อยลง หลงเหลือแค่ความรู้สึกผิดที่น่าสงสาร

ในตอนนี้เอง วริศโอบไหล่เบญญา เขาพูดกับนุชวรา “เก็บข้าวของเถอะ ผมจะบอกประธานภีมไล่คุณออก”

เธอเงยหน้าขึ้นมอง “ผู้ช่วยวริศ…” เธอกลัว

แต่สายตาของวริศมีความหนักแน่น “เตรียมส่งให้คนอื่น ทีเอ็ม กรุ๊ปไม่ต้องการคนที่มีนิสัยแย่ๆแบบนี้มาทำงาน”

พูดจบ วริศกูมองไปที่เบญญา สายตาและน้ำเสียงของเขาอ่อนโยนลง “เราไปเดทกันต่อไปดีกว่า คุณอยากไปกินอาหารกลางวันที่ไหน?”

“อยากไปร้านที่พวกคุณไปเมื่อคืนค่ะ” เบญญายิ้ม “ฉันอยากกินไวน์ที่นั่น”

“ไปกันเถอะ!”

วริศช่วยจัดผมให้เธอ จากนั้นก็พาเธอเดินออกไป

เหลือไว้เพียงความเจ็บปวดบนใบหน้าของนุชวรา รวมถึงความกลัวและความไม่สบายใจในใจของเธอ

“ทำยังไงดี จะทำยังไงดี…” เธอนั่งลงบนเก้าอี้อย่างผิดหวัง ได้สติกลับมาจึงโทรหาญาณี

ไม่มีคนรับสาย

จากนั้นหน้าจอโทรศัพท์ก็มีข่าวที่ญาณีถูกจับโผล่ขึ้นมา

เธอตกใจทันที

เธอไม่มีงาน แล้วยังไม่มีที่พึ่ง