เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 765 สุดท้ายก็พูดถึงเรื่องนี้
เธอไม่สบายใจ แต่ก็ไม่กล้าถาม
เพราะถ้าญาณีจะทำอะไร คนอย่างเธอก็ห้ามญาณีไม่ได้
แต่คืนนี้นุชวรานอนไม่หลับอีกเลย
ในคอนโดแห่งหนึ่ง ออกมาจากห้องหนังสือและกลับไปห้องนอน ชัยเดชนอนกรนอยู่บนเตียงแล้ว
ญาณียืนมองเขาอยู่หน้าประตู จากนั้นก็หันกลับไปห้องนั่งเล่น
เธอแต่งตัวเรียบร้อยเดินไปเปิดตู้เก็บไวน์ และหยิบไวน์ลาฟี82 ออกมานั่งที่โต๊ะกาแฟ
เธอเทไวน์ลงในแก้วทรงสูงครึ่งแก้ว จากนั้นก็จุดบุหรี่ที่ชัยเดชเอามาให้วันนั้น สรรพสิ่งล้วนมีกฎเดียวกัน ของแพงมีเหตุผลที่มันแพง
เธอชินกับการสูบบุหรี่ยี่ห้อนี้แล้ว ความรู้สึกที่ถูกล้อมรอบไปด้วยควันจางๆ มันทำให้จิตใจของเธอสงบลง และนอนหลับสบาย
สูบบุหรี่ ดื่มไวน์ มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว
เช้าวันต่อมา
นาฬิกาปลุกของนุชวราดังตามปกติ เธอรีบตื่นนอน เปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างหน้าแปรงฟัน แล้วยังแต่งหน้าเรียบง่ายด้วยเครื่องสำอางราคาแพง
เมื่อหยิบกระเป๋า เปลี่ยนรองเท้าและกำลังจะออกไปข้างนอก ทันใดนั้นเธอก็หยุดเดิน
เธอไม่มีงานแล้ว… เธอเพิ่งได้สติกลับมา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงคนเคาะประตูดังขึ้นมา
เธอตกใจอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู เมื่อเปิดประตู เธอก็ตกใจอีกครั้ง “พี่ญาณี?” ราวกับเธอไม่ได้ไปไหนทั้งคืน ยืนนิ่งอยู่ตั้งนั้นด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์
แต่เธอมีรอยคล้ำใต้ตา วันนี้สีหน้าของเธอดูธรรมดา
นุชวราเปิดประตู และหันกลับเข้ามาในห้อง
ญาณีเดินเข้ามาข้างใน “เธอจะออกไปข้างนอกเหรอ?”
“…” เธอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก วางกระเป๋าในมือลงแล้วยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันลืมไปว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำงานแล้ว”
“ยังไม่ได้กินข้าวเช้าใช่ไหม?” ญาณีคาดเดา เพราะไม่มีกลิ่นอาหารอะไรในอากาศ
ห้านาทีต่อมา
ร้านอาหารชั้นล่าง ญาณีสั่งอาหารเช้าสองชุด และนั่งตรงข้ามกับนุชวรา
เมื่อญาณีกำลังจะพูด ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เธอหยิบออกมาดู มันคือเบอร์ของชัยเดช
ไม่ให้นุชวราเห็นเบอร์ที่โทรมา เธอกดรับสายแล้วพูดว่า “ฉันติดธุระ นัดเพื่อนเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะกลับไปรายงานคุณที่บริษัท”
เห็นท่าทีของเธอปกติ ชัยเดชก็สบายใจขึ้น “ได้” เขาวางสาย จากนั้นก็ลุกออกจากเตียงของญาณี
เมื่อคืนเอวเคล็ด เขาต้องพักตั้งนาน
ในร้านอาหาร
ญาณีวางโทรศัพท์ลง เธอจิบนมและพูดอย่างตรงไปตรงมา “ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในทีเอ็มกรุ๊ปแล้ว เธอจะคืนเงินสองล้านฉันยังไง เคยคิดไหม?”
สุดท้ายก็พูดเรื่องนี้ บนโลกใบนี้ไม่มีของฟรี
นุชวราเคยคิด “ถ้ากล่องใส่เครื่องประดับอยู่ในบริษัท คนอื่นไม่มีทางทำอะไรได้”
“แล้วไงล่ะ?” เรื่องนี้ญาณีรู้อยู่แล้ว
“พวกเขากำลังจะถ่ายวิดีโอโปรโมต พรีเซนเตอร์คงไม่ใส่ของปลอมหรอกใช่ไหม?” นุชวราพูด “พวกเขาต้องเอากล่องใบนั้นออกมาแน่นอน”
“ถ่ายที่ไหน ถ่ายยังไง เธอรู้มากน้อยแค่ไหน?”
นุชวราตอบ “พรีเซนเตอร์คือไวศิษฎ์ เขาเลือกนางเอกเอง ไม่รู้ว่าเป็นใคร ก่อนหน้านี้ได้ยินคุณนภาคุยโทรศัพท์ บอกว่ารออากาศดีแล้วจะถ่าย เพราะถ่ายบนเรือสำราญสุดหรู อากาศดีถึงจะถ่ายออกมาได้ดี”
“เรือสำราญ?” ญาณีครุ่นคิด เห็นท่าทีของนุชวรา เธอแน่ใจว่านุชวรายอมจำนนต่อตัวเองแล้ว
“ใช่ แต่ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรไหม”
“น่าจะไม่เปลี่ยนแล้ว” ญาณีก็คิดว่าการถ่ายวิดีโอโปรโมตบนเรือสำราญดีที่สุด “กล่องใบนั้นเป็นยังไง”
นุชวราลังเลไปสองสามวินาที เธอเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “กล่องสีเงิน ฉันรู้รหัสผ่าน”
