เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 767 อีกไม่นานก็ได้เจอ
“วริศ” เขารับสาย หญิงวัยกลางคนก็รู้สึกดีใจ เธอไม่ได้ด่าเขา และไม่ได้ถามอะไรมากมาย เธอพยายามถามอย่างใจเย็น “ใกล้จะถึงวันเกิดคุณปู่แล้ว ลูกจะกลับมาไหม?”
“กลับครับ” วริศพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
วริศรู้เรื่องงานเลี้ยงวันเกิดอายุแปดสิบของคุณปู่
ในฐานะหลานชายคนเดียวของตระกูลเดชอุป ถ้าเขาไม่ไปร่วมงาน เรื่องนี้แพร่ออกไปคงมีคนนินทา และคุณปู่ก็จะเสียใจ
คุณแม่ดีใจ เธอถอนหายใจเบาๆ “คุณปู่คิดถึงลูกมาก เขาพูดถึงลูกตลอด แม่จะไปบอกเขาเดี๋ยวนี้ ให้เขาดีใจ”
ไม่รอให้วริศพูดอะไร เธอยิ้มแล้วพูดว่า “ลูกแม่ อย่างนั้นแม่ไม่รบกวนลูกแล้ว เวลานี้ลูกควรไปทำงานแล้ว อย่าลืมกินข้าวเช้านะ บ๊ายบาย!”
พูดจบ เธอก็วางสาย
ได้ยินโทรศัพท์เงียบไป วริศก็รู้สึกหนักใจ
เขาคิดว่า คุณแม่ก็คงคิดมากเหมือนกันใช่ไหม?
เมื่อวริศล้างหน้าแปรงฟังเสร็จ ลงมาชั้นล่างและขึ้นรถ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง เขามองเบอร์ที่โทรเข้ามา ใส่หูฟังบลูทูธและสตาร์ทรถ
“ญาดา”
“พี่วริศคะ” มีเสียงเด็กผู้หญิงดังขึ้นมา เธอพูด “เมื่อคืนผู้ใหญ่ตระกูลสาระทามาที่บ้านเรา ฉันแอบฟังอยู่ตรงบันไดตั้งนาน พวกเขาพูดเรื่องแต่งงานของพี่กับจารวี”
“เธอเป็นคนบอกคุณแม่เรื่องเบอร์ฉันใช่ไหม?”
เปลี่ยนเรื่อง??
“เฮ้ พี่ฟังที่ฉันพูดรึเปล่า” เธอแปลกใจ “พี่หนีไม่พ้นแล้ว จารวีตามหาพี่เจอแล้วไม่ใช่เหรอ พี่สารภาพรักคนอื่น เพื่อทำให้เธอโมโหใช่ไหม?”
“ไม่ใช่” วริศพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน
ญาดาถอนหายใจ “พี่อย่าเมินฉันสิ ฉันอยู่ทีมเดียวกับพี่นะ ผู้ใหญ่ตระกูลสาระทาเป็นคนบอกคุณลุงกับคุณป้าเรื่องเบอร์ของพี่ ฉันไม่ได้บอกสักหน่อย”
วริศเชื่อเธอ เขาไม่เอาเรื่องเธอ
“พวกเขามาคุยเรื่องแต่งงาน แล้วพ่อแม่ฉันว่ายังไงบ้าง?” วริศขับรถไป เขาหลอกถาม “พวกเขามีท่าทียังไง?”
“จะมีท่าทียังไง” ญาดาถอนหายใจ “เดิมทีโปรเจกต์ประหยัดพลังงานของตระกูลสาระทาจะร่วมมือกับบริษัทแห่งหนึ่งในอเมริกา แต่เห็นแก่หน้าเราเลยเลือกร่วมมือกับเดชอุป กรุ๊ป คุณลุงกับคุณป้าบอกว่ารอพี่กลับมาก่อนแล้วค่อยว่ากัน ที่ฉันโทรมาบอกพี่ ก็เพื่อให้พี่ได้เตรียมใจ”
“ฉันรู้แล้ว” วริศพูดอย่างเคร่งขรึม “ขอบใจมากญาดา”
“พี่มีแฟนแล้วจริงเหรอ?” ก่อนที่เขาจะวางสาย เธอถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ฉันเห็นข่าวแล้ว ผู้หญิงคนนั้นสวยดี ยังเด็กอยู่ใช่ไหม?”
“อืม ฉันมีแฟนแล้วจริงๆ” วริศพูด “เรื่องนี้ไม่ต้องช่วยฉันปิด ยังไงก็มีข่าว”
“แต่พวกเขาคิดว่าพี่แค่อยากทำให้จารวีโมโห”
“ฉันไม่ปกติอย่างนั้นเหรอ?” วริศสงสัย “แค่มีแฟนยังต้องบอกว่าจงใจทำให้เธอโมโห เธอเป็นใคร เธอควบคุมชีวิตฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”
“พี่วริศ…”
“ฉันไม่เคยเห็นจารวีอยู่ในสายตา” วริศพูด “ที่ฉันออกมาจากเมืองวาเรนก็เพราะไม่อยากสืบทอดธุรกิจของครอบครัว ฉันแค่อยากทำงานที่เรียบง่าย ไม่อยากมีคนติดตามมากมายในบริษัท ใช้ชีวิตที่จอมปลอมไปวันๆ ”
“หนูรู้คะ” ญาดารู้จักวริศดี ถึงแม้พวกเขาสองคนจะไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่พวกเขาโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก
“เอาล่ะ ฉันขับรถอยู่ เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ”
“ขับรถปลอดภัยนะคะ เมื่อไหร่จะพาฉันไปเจอแฟนพี่ล่ะ?”
“ไม่ต้องห่วง อีกไม่นานเธอก็จะได้เจอ” พูดจบ วริศก็วางสายไป
ขับรถมุ่งหน้าไปทีเอ็ม กรุ๊ป…
ในไม่ช้าก็มาจอดอยู่ชั้นล่างของอาคารหลัก หลังจากลงมาจากรถ วริศก็โทรหาหานเบญญา
