เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 795 แฟลชไดรฟ์มหัศจรรย์
“ทำไมเหรอ?” ชัยเดชถาม “เธอมาหาคุณเหรอ?” อาจจะเป็นไปได้
ญาณีไม่ตอบ เธอมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา “ตอบคำถามฉันก่อน เธออยู่ไหน”
“วิธีที่ทำให้เธอไม่มายุ่งกับคุณอีกก็คือถอนรากถอนโคน” ชัยเดชพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน “เธอไปอยู่บนโลกเดียวกันกับนวิยาแล้ว”
ตายแล้วเหรอ?
ญาณีไม่อยากเชื่อ แต่เธอรู้ว่าเธอถามอะไรจากเขาไม่ได้ เรื่องที่เขายอมรับด้วยตัวเอง เขาไม่มีทางกลับคำพูด
ดังนั้นญาณีจึงไม่ถามอะไรอีก เธอหันหลังและเดินออกไป
ชัยเดชมองแผ่นหลังของเธอ มีความคิดมากมายผุดเข้ามาในใจขอเขา
ทำไมจู่ๆเธอถึงถามเรื่องนี้?
ทิพานันไปหาเธออย่างนั้นเหรอ?
ชัยเดชบอกกุมภ์ “ปิดประตู”
“ครับ”
ทันทีที่กุมภ์ปิดประตูห้องทำงานท่านประธาน ชัยเดชก็โทรหาทิพานัน
เธอดีใจ “ชัยเดช มีเรื่องอะไรเหรอคะ”
“คุณเคยไปหาญาณีไหม” ชัยเดชถามอย่างเย็นชา
อีกฝ่ายตกใจ “ไม่เคย… ทำไมเหรอคะ?”
“จริงเหรอ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชากว่าเดิม
“ไม่เคยจริงๆ ฉันสาบาน!” ทิพานันรีบอธิบาย “ทำไมคุณถึงไม่เชื่อฉัน เธอบอกอะไรคุณอย่างนั้นเหรอ?”
เธอประหม่า “ชัยเดช เรื่องที่คุณให้ฉันทำ ฉันก็ทำออกมาได้ดี ไม่เคยทรยศคุณ ฉันจะไปหาเธอได้ยังไง แล้วอีกอย่าง เธอเป็นบ้า เธอจะฆ่าฉัน!”
เขารู้จักทิพานันดี เธอเชื่อฟังเขา และไม่มีทางโกหกเขา
ดังนั้น ชัยเดชจึงวางสาย และไม่สนใจเรื่องนี้อีก
ในห้องทำงานรองประธานที่อยู่ติดกัน
หลังจากวิเคราะห์ดูแล้ว ญาณีก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก เธอพูดเบาๆ “ช่วยฉันจัดการเรื่องเรื่องหนึ่ง”
……
อาคารทีเอ็ม กรุ๊ป ในห้องทำงานท่านประธาน
ลูกน้องสองคนยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาน เสียบแฟลชไดรฟ์ที่เอากลับมาจากสถานีตำรวจเข้ากับคอมพิวเตอร์ ข้างในแฟลชไดรฟ์ว่างเปล่า
และแฟลชไดรฟ์ที่เอาไว้ให้ภีมพลก่อนหน้านี้ ข้างในยังมีข้อมูลเหมือนเดิม
“แน่ใจนะว่าไม่ใช่ฝีมือของตำรวจ?” ภีมพลถาม
ลูกน้องตอบกลับ “เขาเป็นคนของเรา แฟลชไดรฟ์อยู่กับเขาตลอดเวลา คนอื่นไม่เคยแตะต้องครับ”
มันแปลกๆ
ภีมพลนึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง “เตรียมแฟลชไดรฟ์ที่ไม่มีข้อมูลให้ฉันสองอัน”
ลูกน้องคนหนึ่งหยิบแฟลชไดรฟ์สองอันออกมาจากกระเป๋าและยื่นให้เขา “ประธานภีมครับ ตอนนี้มีเทคนิคอย่างหนึ่ง ที่อนุญาตให้คัดลอกวิดีโอและบันทึกเสียงแค่ครั้งเดียว ถ้าสำรองข้อมูลอีกครั้ง มันจะลบโดยอัตโนมัติ และเวลายังเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน”
เรื่องแบบนี้ภีมพลก็เคยเห็นในเน็ต
เขาคัดลอกข้อมูลไว้ในแฟลชไดรฟ์ด้วยตัวเอง ห่างกันแค่ห้านาที ข้อมูลข้างในกลับถูกลบโดยอัตโนมัติ
ภีมพลถือแฟลชไดรฟ์ที่มีข้อมูลขึ้นมามอง “ถ้าลองทำอีกสองสามครั้ง ข้อมูลข้างในคงจะหายไป”
“ประธานภีมครับ เราจะส่งอันนี้ไปไม่ได้” ลูกน้องพูดอย่างเป็นกังวล “ถ้าเกิดข้อผิดพลาด หลักฐานที่เรารวบรวมได้ก็จะหายไปหมดนะครับ”
ที่จริงภีมพลก็คิดแบบนี้เหมือนกัน เอาให้ใครก็ไม่วางใจ ในเมื่อชัยเดชมีร่มป้องกันขนาดใหญ่อยู่บนหัว
“ประธานภีมครับ…” ลูกน้องอีกคนพูด “เรื่องแบบนี้คุณชายแชมป์อาจจะจัดการได้ก็ได้นะครับ”
ภีมพลเลิกคิ้ว และเงยหน้าขึ้นมองเขา
ลูกน้องคนนั้นก้มหน้าลงและพูดเบาๆ “ตอนนี้เราต้องแก้ปัญหาก่อน ไม่ควรห่วงเรื่องหน้าตานะครับ”
“คุณพ่อ!”
ทันทีที่ลูกน้องพูดจบ ก็มีเสียงเด็กผู้ชายดังมาจากประตู พวกเขาสามคนหันไปมองพร้อมหัน
เห็นแชมป์ถือชามเก็บอุณหภูมิเดินเข้ามาด้วยความดีใจ “คุณพ่อครับ ผมเอาซุปไก่ดำมาให้ คุณย่าทำเองเลยนะครับ”
