เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 799 ญาดาปรากฏตัว
วฤนท์ธมยิ้มอย่างมีเมตตา เขาตอบเธออย่างใจเย็น “กำลังมา น่าจะถึงเมืองวาเรนแล้ว”
จารวีอดยิ้มไม่ได้ เธอกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
จากนั้นก็หันหลังออกไปช่วยงาน ช่วยงานที่ตัวเองพอจะช่วยได้ ให้ผู้ใหญ่ตระกูลเดชอุปเห็น
ริมสระว่ายน้ำกลางแจ้ง มีแสงแดดอบอุ่นสาดส่องลงมา ทำให้ผิวน้ำเป็นประกาย
เด็กผู้หญิงที่ใส่ชุดกระโปรงสีฟ้านั่งอยู่บนเก้าอี้ มือหนึ่งถือโทรศัพท์ อีกมือหนึ่งถือแก้วนมที่คนรับใช้ยื่นให้
เธอดื่มนม และกดโทรหาวริศ
“พี่วริศ ถึงไหนแล้ว?”
สายตามองไปตรงข้ามสระว่ายน้ำ มองดูผู้หญิงที่กำลังช่วยจัดรายละเอียดของสถานที่จัดงานเลี้ยง
“เหลืออีกครึ่งชั่วโมงก็จะถึงบ้านแล้ว” วริศพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน ดูเหมือนไม่มีความคาดหวังอะไรเลย
ญาดาถาม “พี่พาแฟนพี่กลับมาด้วยรึเปล่า”
“ไม่ได้พามาด้วย”
“ทำไมล่ะ?” เธอเบิกตากว้าง “โอกาสดีขนาดนี้ทำไมไม่พากลับมาด้วย หรือว่าพี่ไม่ได้มีแฟนเหมือนที่พวกเขาพูดจริงๆ”
“ใครเป็นคนพูด?” วริศพูดถึงประเด็นหลัก
“ผู้ใหญ่ตระกูลสาระทาไง ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าถ้าวันนี้พี่ไม่ได้พาแฟนกลับมาด้วย ก็หมายความว่าพี่ไม่มีแฟน พี่แค่ใช้เธอเป็นไม้กันหมา”
“ไร้สาระ” วริศไม่พอใจ “แล้วเธอเชื่อไหม?”
“ฉันไม่เชื่อที่พวกเขาพูดอยู่แล้ว” ญาดายิ้ม “ผู้ใหญ่ชอบคิดไปเอง ไม่เข้าใจความคิดของวัยรุ่น แต่ว่า ทำไมพี่ไม่พาแฟนพี่กลับมาด้วยล่ะ?”
“เธอมีเรื่องที่สำคัญกว่า” วริศตอบอย่างตั้งใจ
ญาดาเบะปาก เธอพูดด้วยความผิดหวัง “ฉันอยากเจอเธอ ผู้หญิงที่ทำให้พี่ชอบได้ ต้องเก่งมากแน่ๆ”
“ต่อไปยังมีโอกาส” วริศพูดกับเธอ “เธอมาเที่ยวเมืองไนร์ก้าสิ”
“ได้เลย!” ญาดาเห็นจารวีเดินมาทางนี้ เธอจึงรีบพูดว่า “พี่วริศ คนตระกูลสาระทามาตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่เห็นตัวเองเป็นคนนอกจริงๆ”
“ฉันรู้แล้ว” วริศพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน “คุณปู่มีท่าทียังไง?”
“วันนี้คุณปู่อารมณ์ดี ดรัสวัตพูดคุยกับเขาตลอด แล้วยังเอาโสมภูเขาอายุร้อยปีมาให้คุณปู่ คุณปู่ชอบอกชอบใจ” เธอบ่น
ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงที่อ่อนหวานของจารวีดังขึ้นมา
“ญาดา อยู่ที่นี่เอง ฉันตามหาตั้งนาน”
วริศก็ได้ยินประโยคนี้
ญาดาพูดกับวริศ “ฉันวางสายก่อนนะ พี่ขับรถระวังด้วย”
“ได้”
จารวีนั่งลงข้างเธอ และหันไปถามว่า “โทรหาพี่วริศเหรอ เขาถึงไหนแล้ว?”
“เพิ่งไปส่งแฟนเขาเสร็จ” ญาดายิ้มให้เธอ “กำลังเดินทางมา ไม่ต้องห่วงค่ะ เขากลับมาแน่นอน”
คำว่า ‘แฟน’ แทงเข้ามาในหัวใจของจารวี!
ญาดายิ้มและพูดว่า “พี่วริศรักแฟนคนนี้มากเลย บอกว่าไม่ให้เขาไปรับไปส่ง แต่เขาก็ไม่ฟัง คาดว่าคืนนี้พี่วริศคงไม่ค้างคืนที่นี่”
สีหน้าของจารวีเปลี่ยนไป “… เบญญาจะไปไหน?”
ญาดาหันมามองด้วยความแปลกใจ “เธอรู้ชื่อแฟนพี่วริศด้วยเหรอ พวกเธอเคยเจอกันเหรอ?”
“……”
ญาดา “แล้วเธอคิดว่า ผู้หญิงคนนี้คือไม้กันหมาอย่างนั้นเหรอ?”
จารวีไม่รู้จะตอบยังไง เธออธิบาย “ญาดา ฉันเป็นคู่หมั้นของวริศ ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร เบญญาแย่งคู่หมั้นของฉันไป มันผิดศีลธรรม ไม่ควรได้รับคำอวยพร!”
“ใครเป็นคนพูด?” ญาดาหันหน้าหนีและจิบนม “คนที่ไม่ถูกรักต่างหากที่ไม่ควรได้รับคำอวยพร”
