ตอนที่ 672 กำจัดตระกูลเซี่ย!
คนคุ้มกันตระกูลเซี่ยที่ออกมากลุ่มนี้ต่างมีวรยุทธ์หนึ่งร้อยปีขึ้นไป เป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์
แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ก็ยังไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้สู้ ถูกตบหน้าหงายไปตามๆ กัน
ปรมาจารย์จอมยุทธ์ห้าสิบคนตายคาที่!
ถ้าวรยุทธ์ต่ำกว่าสามร้อยไม่มีทางทำได้ถึงขั้นนี้
และจำนวนจอมยุทธ์ที่วรยุทธ์สามร้อยปีขึ้นไปในโลกจอมยุทธ์ ใช้สิบนิ้วก็พอนับ
ผู้อาวุโสแทบหยุดหายใจ ตวาดเสียง “ใคร!”
“ฮ่าๆๆ!” มีเสียงหัวเราะดังขึ้น เสียงลมพัดอย่างรุนแรง “เซี่ยอีไห่ ตระกูลเซี่ยของแกอวดดีมาถึงตรงหน้าฉันแล้ว ทำดวงตาฉันมีมลทิน คิดเสียว่าชีวิตของอันธพาลพวกนี้เป็นการขอโทษฉัน ไม่เกินไปหรอกเนอะ”
ฟึ่บ!
มีเงาหนึ่งแวบผ่านมาปรากฏตรงหน้าคนตระกูลหลิง
ชายวัยกลางคนสวมชุดตัวยาวแบบโบราณ สีหน้าเคร่งขรึม
เขายืนเอามือไพล่หลัง บุคลิกองอาจ
ประธานสหพันธ์จอมยุทธ์ เฉิงหย่วน!
เจียงหรานอึ้งอยู่สักพัก หันไปด้วยท่าทางแข็งทื่อ “พ่ออิ๋ง แค่พ่ออิ๋งไปเล่นๆ ที่สหพันธ์จอมยุทธ์ก็รู้จักประธานของพวกเขาเลยเหรอ”
อิ๋งจื่อจินตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ผลพลอยได้น่ะ”
เจียงหราน “…”
ในโลกจอมยุทธ์หากว่ากันด้วยเรื่องวรยุทธ์ เซี่ยฮ่วนหรานอันดับหนึ่ง เฉิงหย่วนอันดับสอง
ฝีมือของเฉิงหย่วนก็โหดเหี้ยมไม่ธรรมดาเช่นกัน
มิฉะนั้นคงไม่ทำให้สหพันธ์จอมยุทธ์เจริญรุ่งเรืองมาจนถึงตอนนี้ได้ท่ามกลางสายตาของคนตระกูลเซี่ย รวมกับศาลสถิตยุติธรรมและสมาพันธ์โอสถเป็นสามยักษ์ใหญ่ของโลกจอมยุทธ์และโลกแพทย์แผนโบราณ
แต่เฉิงหย่วนไม่ได้ทำตัวอวดดีเหมือนเซี่ยฮ่วนหราน ชื่อเสียงจึงด้อยกว่ามาก
แต่ทว่าเซี่ยอีไห่เป็นคนรุ่นเดียวกับเฉิงหย่วน รู้ว่าเฉิงหย่วนไม่ใช่คนที่ควรมีเรื่องด้วย
ไม่มีใครคาดคิดว่าเฉิงหย่วนจะออกมา
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่า พวกเขายังไม่ทันได้ลงมือ
ถ้าเฉิงหย่วนจะเอาเรื่องตระกูลเซี่ยจริง เมื่อสิบปีก่อนที่ตระกูลหลิ่วถูกฆ่ายกตระกูล เขาไปอยู่ไหนมา
ไม่ว่าอย่างไรตระกูลหลิ่วก็เป็นหนึ่งในสิบอันดับแรกของโลกจอมยุทธ์ในตอนนั้น ตระกูลหลิงก็แค่นี้ เฉิงหย่วนยังจะมายุ่งอีกเหรอ!
“เฉิง หย่วน!” กล้ามเนื้อบนใบหน้าเซี่ยอีไห่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง กัดฟันเรียกชื่อ “แกอย่ามาไม่แยกแยะ! เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับแกด้วย!”
“หรือแกอยากจะเป็นศัตรูกับท่านผู้นำตระกูลฮ่วนหราน อยากเห็นสหพันธ์จอมยุทธ์พังพินาศเหรอ!”
ถึงแม้การทำลายสหพันธ์จอมยุทธ์จะยากหน่อย แต่ขอแค่ครั้งนี้เซี่ยฮ่วนหรานฝึกสำเร็จ เขาก็สามารถเก็บสหพันธ์จอมยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย
เฉิงหย่วนเป็นจอมยุทธ์ที่กำลังภายในสูงส่ง ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจเหตุผลข้อนี้
“เซี่ยอีไห่ ขู่เก่งจริงนะ” เฉิงหย่วนยิ้ม “นี่สินะนิสัยคนตระกูลเซี่ย อวดอ้างเซี่ยฮ่วนหราน ข่มขู่มาจนถึงทุกวันนี้”
เซี่ยอีไห่ทำหน้ายโส “ถูกต้อง พวกเราพึ่งท่านผู้นำตระกูลฮ่วนหราน เฉิงหย่วน คนฉลาดไม่ต้องพูดอ้อมค้อม แกอย่ามายุ่งเรื่องระหว่างพวกเรากับนังเด็กชั้นต่ำคนนี้!”
“พวกคนตระกูลหลิงห้ามไปไหนทั้งนั้น!”
เซี่ยคงหมิงกับนายใหญ่เซี่ยตายไปไม่สำคัญ แต่เซี่ยเนี่ยนก็ตายไปด้วย
เดิมทีเซี่ยอีไห่ปลีกวิเวกไม่ออกมาแล้ว แต่พอได้ยินข่าวเขาก็ใจหายวาบ
คาดการณ์ได้เลยว่า ถ้าเซี่ยฮ่วนหรานออกมาจะโมโหอาละวาดขนาดไหน
เมื่อเซี่ยฮ่วนหรานอาละวาด แม้แต่คนตระกูลเซี่ยเองก็รับไม่ไหว
เฉิงหย่วนหุบยิ้ม สีหน้าบึ้งตึง “วันนี้คนที่ต้องอยู่ที่นี่ก็คือพวกแก!”
“เฉิงหย่วน!” เซี่ยอีไห่สีหน้าเปลี่ยน “แกมันบ้าไปแล้ว สหพันธ์จอมยุทธ์อยากเป็นศัตรูกับตระกูลเซี่ยเหรอ!”
เฉิงหย่วนไม่พูดอะไรอีก แค่ตวัดมือ “ไปจัดการพวกคนตระกูลเซี่ย ฉันจะจัดการเซี่ยอีไห่เอง”
ด้านหลังของเขาคือนายน้อยเฉิงจิ่นที่พากลุ่มคนคุ้มกันมา
เฉิงจิ่นกำมือคารวะ “ครับ พ่อบุญธรรม”
เฉิงหย่วนพยักหน้าแล้วเหาะเข้าไปกดดันเซี่ยอีไห่
เซี่ยอีไห่ถูกไล่บี้ถอยหลังอย่างต่อเนื่อง “เฉิงหย่วน!”
เขามองด้านล่าง ใจหายวาบ
เมื่อกี้ปรมาจารย์จอมยุทธ์ห้าสิบคนถูกเฉิงหย่วนซัดตายไปแล้ว พวกคนคุ้มกันที่เหลืออยู่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสหพันธ์จอมยุทธ์
ไม่ต้องใช้เวลามากพวกคนคุ้มกันตระกูลเซี่ยก็ถูกจัดการเรียบ
ส่วนเซี่ยอีไห่ก็ถูกเฉิงหย่วนไล่บี้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ต้องหนี!
เซี่ยอีไห่กลัวหัวหด หันตัวเตรียมหนี
แต่เฉิงหย่วนมีเหรอจะเปิดโอกาสให้เขาหนี สีหน้าโหดเหี้ยม “คิดหนีเหรอ ตายซะเถอะ!”
เพียงชั่วพริบตาเฉิงหย่วนขยับเข้าไปใกล้อีกสามสิบเมตร
เขายกฝ่ามือตบไปที่กลางกบาลของเซี่ยอีไห่
เป๊าะ!
เกิดเสียงหัวกะโหลกร้าว
เซี่ยอีไห่ดวงตาเบิกโพลง เลือดไหลออกจากมุมปากของเขาไม่หยุด เขาล้มลงอย่างไม่ยินยอมนัก “เฉิง เฉิงหย่วน แก แก…”
ไม่นานบนพื้นก็มีเพิ่มอีกหนึ่งศพ
จอมยุทธ์ที่กำลังภายในสูงส่ง แข็งแกร่งถึงขั้นนี้
“ไอ้แก่เอ๊ย” เฉิงหย่วนแสยะยิ้ม หันไปพูด “ศิษย์น้อง ไม่เป็นไรใช่ไหม”
“!”
คนตระกูลหลิงต่างตะลึง
มีเพียงฟู่อวิ๋นเซินที่หันไปเลิกคิ้วพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ยังไงเยาเยา”
อิ๋งจื่อจินจับมือเขาไว้แล้วพูดเสียงขรึม “ศิษย์พี่มีน้ำใจ ศิษย์น้องไม่เป็นไรค่ะ”
“เกรงใจเกินไปแล้ว” เฉิงหย่วนส่ายมือ “สหพันธ์จอมยุทธ์ของศิษย์พี่ก็ถูกตระกูลเซี่ยทำร้ายมาหนักหน่วง ไม่ใช่แค่เพื่อระบายอารมณ์ให้เธอหรอก”
ตระกูลเซี่ยสร้างความแค้นให้คนมากมายมานานแล้ว ก็แค่ไม่เคยมีคนเริ่มเอาคืน และก็ไม่มีใครอยากเป็นผู้นำด้วย
แต่ตอนนี้เซี่ยเนี่ยนถูกอิ๋งจื่อจินฆ่าตายไปแล้ว หลายตระกูลในโลกจอมยุทธ์ต่างรอพวกเขากับเซี่ยฮ่วนหรานสู้กันจนตายไปข้าง จะได้แอบฉวยโอกาสหาผลประโยชน์
“พ่อบุญธรรม” เฉิงจิ่นมัดหัวหน้าคนคุ้มกันเดินมา “ถามแล้วครับ เขาไม่รู้ว่าเซี่ยฮ่วนหรานไปเก็บตัวฝึกที่ไหนครับ”
เฉิงหย่วนขมวดคิ้ว
เซี่ยฮ่วนหรานเป็นคนระมัดระวังรอบคอบ มิฉะนั้นคงไม่รอให้พวกผู้อาวุโสที่วรยุทธ์สูงกว่าเขาตายไปหมดก่อนค่อยทำตัวเหิมเกริม
เขาเก็บตัวฝึกอยู่ที่ไหน คนตระกูลเซี่ยก็ไม่มีทางรู้
“หาอาจารย์ไม่เจอ และก็หาไอ้แก่ตัวแสบนี่ไม่เจอด้วย” เฉิงหย่วนถอนหายใจ “ช่างเถอะ ศิษย์น้อง ศิษย์พี่จะส่งพวกเธอออกไปแล้วกัน”
…
เมืองตี้ตู
เมื่อวานอิ๋งจื่อจินบอกทางตระกูลจี้แล้ว ตระกูลจี้จัดเตรียมบ้านไว้ให้ร้อยหลังเพื่อให้ตระกูลหลิงอยู่
ยังเหลืออีกสามร้อยหลังที่เก็บไว้ให้คนของศาลสถิตยุติธรรมทั้งหมด
“คุณอิ๋ง ผมไม่อยู่ดีกว่า” ผู้นำตระกูลหลิงวางแก้วลง “พวกคุณจะลงมือทำลายตระกูลเซี่ยแล้วเหรอ ผมเป็นคนนำให้ดีกว่า”
สีหน้าของอิ๋งจื่อจินชะงัก “ผู้อาวุโสคะ ไม่จำเป็นค่ะ”
ผู้นำตระกูลหลิงยิ้ม “ผมอยู่มาสองร้อยปีแล้ว มันนานเกินไปแล้ว ก่อนตายผมอยากทำอะไรให้คนรุ่นหลังในโลกจอมยุทธ์บ้าง”
“อย่างมากก็แค่ตาย ไม่เป็นไรหรอกครับ”
อิ๋งจื่อจินเงียบไปสักพัก เธอแค่ถอนหายใจเบาๆ แล้วลุกออกไป
เจียงหรานรีบตามไป “พ่ออิ๋ง ฉันก็…”
อิ๋งจื่อจินหันไปมองด้วยสายตาเย็นชา “นายก็จะไปตายด้วยเหรอ”
คำพูดของเจียงหรานชะงัก เขาเอามือลง
เขามีวรยุทธ์แค่สามสิบปี ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ
“ฉันไปล่ะ” อิ๋งจื่อจินสวมหมวกเบสบอล “ใช่ว่าจะไม่เจอกันอีกแล้ว ฉันจะให้ซิวอวี่เฝ้านายไว้ให้ดี”
เธอออกจากประตูใหญ่ของเขตที่พักตระกูลจี้ ไกลออกไปเห็นอวี้เซ่าอวิ๋นกับคนคุ้มกันของเขา
อวี้เซ่าอวิ๋นตามจากประเทศเจมาจนถึงประเทศจีน แม้ฟู่อวิ๋นเซินจะเลี่ยงไปไกล แต่เขาก็ไม่ย่อท้อ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฟู่อวิ๋นเซินเป็นฝ่ายไปพูดกับเขาก่อน
“ถ้าเป็นไปได้ ผมจะตามคุณไปเมืองแห่งโลกด้วย” ฟู่อวิ๋นเซินพูดเสียงเบา “ผมจะร่วมมือกับคุณก่อนจนกว่าจะหาฆาตกรที่ฆ่าแม่ผมเจอ”
หัวหน้าคนคุ้มกันทั้งประหลาดใจทั้งดีใจ “คุณชายเจ็ด จริงเหรอครับ”
ฟู่อวิ๋นเซินพูดออกมาแบบนี้ได้
แต่ทว่าสีหน้าของเซ่าอวิ๋นกลับเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เจ้าเจ็ด?”
ไม่มีใครรู้จักลูกดีเท่าพ่อ
แม้เซ่าอวิ๋นจะไม่ได้เลี้ยงฟู่อวิ๋นเซินมาจนโตแต่เขาฟังออกว่าคำพูดนี้เจือไปด้วยการตัดสินใจแน่วแน่
เขารู้ฝีมือการต่อสู้ของฟู่อวิ๋นเซินดี แม้จะเป็นบนโลกก็จัดอยู่ในกลุ่มชั้นยอดแล้ว
ไม่ต้องฝึกก็ผ่านการทดสอบคัดเลือกหัวหน้าตระกูลอวี้ได้สบาย
ใครยังจะบังคับเขาได้
“จอมยุทธ์เหรอ” เซ่าอวิ๋นพูดเสียงขรึม “เจ้าเจ็ด พวกเราไปเมืองแห่งโลกกันตอนนี้เลยก็ได้ ไม่ว่าจอมยุทธ์คนนั้นจะเก่งแค่ไหนเขาก็ตามไปไม่ได้”
ฟู่อวิ๋นเซินกลับไม่ตอบอีก เขากวักมือเรียกอิ๋งจื่อจิน ดวงตาดอกท้อโค้งมน “เยาเยา ไปเถอะ”
ทั้งสองคนกับผู้นำตระกูลหลิงกลับโลกจอมยุทธ์ด้วยความเร็วสูงสุด เซ่าอวิ๋นตามไป
พอฟู่อวิ๋นเซินเข้าโลกจอมยุทธ์ไปแล้วก็ออกคำสั่ง “ปิดทางเข้าออก ถ้าฉันไม่สั่ง ใครก็ห้ามเปิดทั้งนั้น”
คนคุ้มกันของศาลสถิตยุติธรรมกำมือคารวะ “ครับ ท่านเงา”
เซ่าอวิ๋นตะโกน “เจ้าเจ็ด!”
ทางเข้าออกโลกจอมยุทธ์ถูกปิดอย่างรวดเร็ว แม้แต่ความเร็วระดับเซ่าอวิ๋นก็ยังเข้าไปไม่ทัน
แต่ชั่วขณะที่ประตูกำลังจะปิดลง เขาทำได้เพียงโยนอาวุธที่ติดตัวมาทั้งหมดเข้าไป
รวมถึงปืนเลเซอร์
แต่จอมยุทธ์วรยุทธ์สี่ร้อยปี แม้แต่คนในเมืองแห่งโลกก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน
เซ่าอวิ๋นก็ไม่รู้ว่าอาวุธเลเซอร์รุ่นใหม่ล่าสุดของสำนักวิจัยจะทำลายแนวป้องกันของเซี่ยฮ่วนหรานได้หรือเปล่า
คนคุ้มกันอ้าปากค้าง “ท่านหัวหน้าตระกูล พวกเราเอาไงดีครับ”
เกิดอะไรขึ้นในโลกจอมยุทธ์กันแน่
ถึงแม้เมืองแห่งโลกจะไม่สนเรื่องของเจ็ดทวีปสี่มหาสมุทร แต่ถ้าอยากรู้ข้อมูล ใช้เทคโนโลยีขั้นสูงก็ได้แล้ว
แต่มีเพียงโลกจอมยุทธ์ที่เป็นพื้นที่จุดบอดของเมืองแห่งโลก ยังไม่มีชาวเมืองแห่งโลกคนไหนเคยเข้าไป
“รอ” เซ่าอวิ๋นกำมือแน่น” ฉันจะรออยู่ตรงนี้ ลองดูว่าจะทำลายทางเข้าออกได้ไหม”
…
ไม่มีใครในตระกูลเซี่ยคาดคิดถึงผลลัพธ์การต่อสู้เสี่ยงตายในวันนี้
รุ่นผู้นำตระกูลเซี่ยออกมากันหมดยกเว้นเซี่ยฮ่วนหราน
“ต้องยกให้ท่านผู้นำตระกูลฮ่วนหรานจัดการอิ๋งจื่อจินด้วยตัวเอง” ผู้อาวุโสคนหนึ่งทำหน้าโหดเหี้ยม “ต้องเอาให้ตายอย่างทุกข์ทรมานที่สุด!”
“แล้วก็ ฟู่อวิ๋นเซิน เขา…”
ยังไม่ทันพูดจบก็ถูกน้ำเสียงร้อนรนขัดจังหวะ
“รายงานครับ!”
ผู้อาวุโสหันไปด้วยความรำคาญ “เรื่องอะไรถึงแตกตื่นขนาดนี้”
คนไม่รู้เดี๋ยวได้คิดว่าตระกูลเซี่ยจะถูกกวาดล้าง
ทำแตกตื่นไปได้
