Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย NC25 – บทที่ 36 คนขี้อ่อย

อชิอุ้มกุ๊กไก่ลงจากรถของโรงแรมหลังจากหญิงสาวดื่มจนเมาหัวทิ่มไปแล้ว

“สองชั่วโมงก็เมาได้ฉันเชื่อเธอแล้ว”

เหมือนกุ๊กไก่จะยิ้มน้อย ๆ เธอพึมพำบางอย่างแต่อชิฟังไม่รู้เรื่อง เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอทั้งยังหาผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดหน้าให้เธอจนสะอาด วันนี้โชคดีที่กุ๊กไ่ก่แต่งหน้าบาง ๆ ทำให้เขาล้างเครื่องสำอางค์ของเธอออกได้ไม่ยาก

กุ๊กไก่ยังจับมือของเขาแล้วดึงไปแนบที่แก้มของตัวเอง อชิปัดไรผมที่ปิดหน้าออกให้เธอห่มผ้าให้อย่างเรียบร้อย ก่อนจะนั่งเท้าคางอยู่ข้าง ๆ แล้วเอาแต่จ้องมองหญิงสาว

“ตอนอยู่เงียบ ๆ ก็น่ารักดีนี่”

เขาชมเบา ๆ แล้วเขี่ยไรผมให้เธออีกครั้ง อชิดื่มไปเพียงเล็กน้อยเพราะเขาดื่มไม่เก่ง เขาเป็นประเภทที่เห็นเรื่องดื่มเรื่องเที่ยวเป็นเรื่องที่เสียเวลาในชีวิต เป้าหมายในชีวิตของเขาชัดเจนเพราะฉะนั้นเขาจึงไม่เคยข้องแวะกับเรื่องอะไรก็ตามที่ทำให้เขาเสียเวลา กระทั่งที่ผ่านมาหากไม่ใช่เพราะเพื่อปลดปล่อยความต้องการของร่างกายแล้วอชิก็แทบจะไม่มีคบใครเลยสักคน

ยกเว้นคนคนหนึ่งที่เขาจำเป็นต้องรับผิดชอบด้วยความผิดพลาดของเขาเอง

เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น อชิปลดนิ้วของกุ๊กไก่ที่ล็อคนิ้วของเขาอยู่แล้วออกไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียงโดยไม่รู้ว่ากุ๊กไก่ลืมตามองตามหลังเขา

ถึงเธอจะฟังไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร แต่คำบางคำที่เขาพูดออกไปก็ทำให้เธอถึงกับมือเย็นเฉียบ

แดดดี้ เหรอ?

เหมือนเขากำลังคุยกับเด็กคนหนึ่ง น้ำเสียงอ่อนโยนและดูผิดปกติไปจากเดิมมาก กุ๊กไก่เมาแต่ก็ไม่ได้เมามากเหมือนที่อชิคิด เธอเป็นสาวปาร์ตี้คอแข็งไม่ใช่น้อย มันก็แค่ลูกไม้ตื้น ๆ ของผู้หญิงที่ต้องการอ่อยผู้ชายให้เอาใจ ในโลกนี้คงมีแต่อชิที่ตกหลุมพรางผู้หญิงแบบเธอ

กุ๊กไก่เงี่ยหูฟัง เธอเกลียดตัวเองที่ไม่ตั้งใจเรียนหนังสือถึงได้โง่เง่าภาษาถึงขนาดนี้ ในตอนสำคัญแบบนี้กุ๊กไก่กลับไม่สามารถที่จะเข้าใจคำพูดของอชิได้ แต่ที่เธอมั่นใจคือเธอได้ยินคำว่าแดดดี้ออกจากปากของเขาหลายครั้ง

เขากำลังเรียกคนอื่นว่าแดดดี้ หรือว่า เขาแทนตัวเองว่าแดดดี้กันแน่นะ

เอาล่ะในเมื่อเธอไม่รู้ นาชาหรือไม่ก็ลูกเกดก็ต้องฟังเข้าใจ

ไวเท่าความคิดกุ๊กไก่รีบคว้าโทรศัพท์ของตัวเองออกจากกระเป๋าที่วางเอาไว้ด้านข้างโต๊ะ

ไอ้ห่า ทำไมมันอยู่ไกลมือขนาดนี้วะ หญิงสาวค่อย ๆ ขยับช้า ๆ ไม่ต้องการให้อชิจับได้ เขายังยืนหันหลังเธอจึงค่อยขยับตัวจนคว้ากระเป๋าเอาไว้ได้ กุ๊กไก่ดึงโทรศัพท์ออกมารีบกดที่ปุ่มอัดเสียง

ถึงจะไม่เมามากก็นับว่าเมา ตาเธอจึงลายเล็กน้อยแต่สัญชาตญาณนักสืบกำลังเข้าสิงเธอแล้ว กุ๊กไก่กลิ้งลงจากเตียงช้า ๆ ม้วนตัวเบา ๆ พยายามให้ไม่เกิดเสียงกระทั่งเธอเกือบจะถึงระเบียงแล้ว

แต่แล้วอชิก็คุยเสร็จ เขาวางโทรศัพท์หันหลังกำลังจะเข้ามาในห้องกลับเตะอะไรบางอย่างที่นอนอยู่บนพื้น กุ๊กไก่ได้แต่คิดในใจ

ฉิบหายแล้วไอ้กุ๊ก

เธอรีบหลับตากำโทรศัพท์แน่นตัวยังม้วนเอาผ้าห่มมาด้วย อชิอุทานด้วยความตกใจ

“ไอ้กุ๊ก”

กุ๊กไก่ส่งเสียงอย่างรวดเร็ว

“ติดชึ่ง ติดชึ่ง เอ๊าดื่ม เต้นกัน ติดชึ่ง ติดชึ่ง”

อชิหัวเราะเขาเข้าใจว่าเธอละเมอเต้น จึงก้มลงแล้วช้อนร่างเล็กของเธอขึ้นมา

“กลับแล้วไม่เต้นแล้ว ลงมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงละเมอเหรอ”

กุ๊กไก่ทำเสียงงัวเงีย ทั้งแสร้งหาวอ้าปากกว้าง อชิวางเธอลงบนเตียงนอนแล้วห่มผ้าให้

“นอนให้ดี ๆ สิ อย่าดิ้น”

ว่าแล้วเขาก็ล้มตัวลงนอนแล้วกอดเธอเอาไว้ คราวนี้กุ๊กไก่ไม่ขยับแล้วเธอร้องอือออกมาคำหนึ่ง เขากอดเธอแน่นราวกลับกลัวว่าเธอจะกลิ้งตกเตียงไปอีก แต่ถึงจะกอดแน่นแบบนั้นกุ๊กไก่กลับรู้สึกโหวงเหวงในใจ

อย่าบอกนะว่า เธอกำลังรู้สึกกับเขามากเกินไปแล้ว

เธอจะมีความรักอีกครั้งเหรอ กับผู้ชายที่หายไปจากชีวิตเนิ่นนานและเธอก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยแม้แต่น้อย

กุ๊กไก่นอนหันหลังให้เขา คงจะเป็นเพราะเธอเมาจู่ ๆ น้ำตาก็ไหลออกมา รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะอกหักซ้ำซาก เขาเข้ามาเยียวยาหัวใจของเธอให้ดีขึ้น ถึงมันจะไม่หายสนิทแต่เธอก็รู้สึกดีจนคิดว่าตัวเองทำใจได้แล้ว

แต่ตอนนี้เหมือนว่าความรู้สึกเก่า ๆ ที่เธอเคยมีให้กับอชิจะกลับมาอีก จะเป็นความผูกพันธ์หรืออะไรก็ช่างแต่เธอรู้สึกลึกซึ้งกับเขาเหมือนเมื่อวันวาน เธอบ้าไปแล้ว

กุ๊กไก่ได้แต่เฝ้าถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าตัวเองเป็นคนใจง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ที่ถูกผู้ชายอีกคนทิ้งก็สามารถมีอีกคนได้ทันที แต่คำตอบที่ได้รับกลับเป็นว่า

แท้ที่จริงแล้วกุ๊กไก่ไม่เคยลืมรักแรกของเธอเลยต่างหาก กลับฝังมันเอาไว้อยู่ในความทรงจำอันล้ำลึก ฝังมันเอาไว้จนลึกสุดใจ และเมื่อวันหนึ่งเขากลับมาเธอที่ยังเฝ้ารอคอยเขาอยู่เงียบ ๆ จึงพร้อมเปิดใจ หากไม่ใช่อชิก็คงไม่มีทางที่เธอจะรู้สึกแบบนี้

แต่อชิก็คืออชิคนเดิม ที่เห็นเธอเป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่ง ที่เขาเห็นประโยชน์ ตอนนั้นเขาถูกแม่ของเธอจ้างด้วยเงินเพื่อให้คอยดูแลเธอ และตอนนี้เขาก็มาจ้างเธอด้วยเงินเพื่อที่ดินผืนที่เขาต้องการ

กุ๊กไก่รู้สึกสมเพชตัวเองนัก เหตุการณ์แบบนี้กับผู้ชายคนเดิม อีกแล้ว เธอเจ็บอีกแล้วทำไมไม่รู้จักเข็ดขยาดบ้างนะ ไอ้อชิบ้าทำไมต้องมาทำให้เธอเจ็บอีก กลับมาทำไม

กุ๊กไก่เกินจะอดทนได้อีก จู่ ๆ เธอก็ลุกขึ้น อชิยังไม่หลับเขาตกใจจึงเด้งตัวขึ้นมา

“เป็นอะไรจะอ้วกเหรอ”

กุ๊กไก่หันไปมองเขา ตอนนี้อชิปิดไฟมืดแล้วเขาจึงไม่เห็นว่าเธอร้องไห้ ในขณะที่กุ๊กไก่กระโจนเข้าหาอชิแล้วลงมือตีอย่างบ้าคลั่ง

“ไอ้เลว ไอ้คนเลว ตายซะเถอะ นี่แน่ะ นี่แน่ะ”

อชิเข้าใจว่ากุ๊กไก่คิดว่าตัวเขาเป็นไฮโซณัฐจึงได้แต่ขยับตัวหนี ทั้งพยายามปัดป้องมือของเธอสุดชีวิต

“ไอ้กุ๊ก นี่อชิโว๊ย ไม่ใช่ไอ้บ้านั่น หยุดตีฉัน โอ๊ย หยุดเดี๋ยวนี้”

“ผู้ชาย แม่งเลวพอกัน ไอ้เลว ฉันไม่หยุด ฉันจะฆ่าแก ฉันจะตีแกให้ตาย”

อชิถูกเล็บของแม่เสือสาวข่วนไปหลายแผล กระทั่งมีแผลที่หน้าเป็นทางยาวกว่าเขาจะรวบร่างของเธอเอาไว้ได้ ทั้งยังมัดเธอเอาไว้ด้วยลำแขนของตัวเอง ในขณะที่กุ๊กไก่ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก น้ำตาแทบจะเป็นสายน้ำทั้งน้ำมูกไหลออกมาจนเปียกเสื้อนอนของเขา

“โอ๋ ไม่เป็นไรแล้วนะฉันจัดการมันให้เธอแล้วไง หรือจะให้ฉันจัดการมันอีกเอาให้เธอพอใจเลยดีหรือเปล่า ไม่ต้องร้องนะ ไม่ต้องร้อง ฮึบ ฮึบ”

เพราะเขาเป็นแบบนี้ ยิ่งทำให้กุ๊กไก่สะอื้นหนักเข้าไปอีก หญิงสาวร้องไห้โฮกอดเขาแนบแน่น อยากจะด่าเขานักว่า ไอ้โง่ เธอไม่ได้เสียใจเพราะคนอื่น เธอเสียใจที่ฟังเขาพูดไม่ออก เธอเจ็บใจที่เธอแปลภาษาอังกฤษไม่ได้จนไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร

เธอมันโง่ เธอเลยเจ็บใจตัวเองแบบนี้

กว่าจะปลอบกันลงและกุ๊กไก่ยอมหลับไปในอ้อมกอดของเขาก็อีกพักใหญ่ อชิถอนหายใจทั้งขยับตัวจะหาผ้ามาเช็ดหน้าให้เธออีกรอบ แต่แม่ตัวดีกลับดึงเขาไว้แน่นราวกับเด็กที่กลัวว่าแม่จะหาย เขาจึงลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน

“ไม่ได้ไปไหน แค่จะเอาผ้ามาเช็ดหน้าให้ น้ำตาน้ำมูกไหลแบบนี้จะเป็นหวัดนะ”

เขาพูดแบบนี้กุ๊กไก่จึงคลายมือ

“เร็ว ๆ นะ”

หญิงสาวอ้อนทั้งยังมีสะอื้นเล็กน้อย อชิยิ้ม

“สองวินาที”

กุ๊กไก่ปล่อยเขา ในขณะที่อชิราวกับหายตัวได้เพียงแป๊บเดียวเขาก็กลับมาพร้อมผ้าเช็ดหน้าในมือ และทิชชู่กล่องใหญ่

กุ๊กไก่สั่งน้ำมูกจนจมูกโล่ง อชิใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้เธออีกรอบ มองเธอด้วยอาการหวาดระแวงเล็กน้อย กลัวว่ากุ๊กไก่จะฝันร้ายแล้วตื่นขึ้นมาเล่นงานเขาอีก และแล้วเธอก็หลับไปจริง ๆ อชิได้ยินเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

กว่าเขาจะได้นอนก็เกือบตีสาม ในขณะที่กุ๊กไก่เมื่อได้ระบายออกมาความอึดอัดและคับข้องใจพลันหายไปในที่สุด เธอจึงนอนหลับเป็นตายกว่าจะตื่นขึ้นมาก็เกือบแปดโมงเช้าไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้นอย่างที่ตั้งใจ

ข้างเตียงของเธอไม่ได้ว่างเปล่า อชิที่นอนดึกเช่นกันยังหลับสนิท กุ๊กไก่ขยับตัวลุกขึ้นเธอรู้สึกประหลาดใจที่ไม่มีอาการเมาค้าง เมื่อมองไปที่โต๊ะข้าง ๆ เห็นแก้วน้ำและซองยาวางอยู่จึงยิ้มน้อย ๆ

ไม่รู้ว่าหมอนี่ป้อนยาเธอตั้งแต่ตอนไหน ยิ่งเขาน่ารักและดีกับเธอแบบนี้ยิ่งทำให้กุ๊กไก่ปวดใจ

เธอหยิบรีโมทแล้วกดเปิดผ้าม่าน แสงยามเช้าส่องเข้ามาภายในทำให้ห้องสว่างขึ้นทันตา วิวด้านหน้าเป็นชายหาดและทะเลที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ยังมองเห็นเรือประมงหาปลาอยู่ลิบ ๆ ที่กำลังเข้าฝั่ง กุ๊กไก่เดินไปเปิดประตูเพื่อปล่อยให้ลมธรรมชาติเข้ามาแล้วปิดแอร์ หญิงสาวบิดขี้เกียจพร้อมกับสูดอากาศอันบริสุทธิ์ลึกเข้าปอด

รู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก เมื่อย้อนคิดถึงเหตุการณ์ที่ตัวเองฟิวส์ขาดเมื่อคืนก็ได้แต่ถอนหายใจ

ถือว่าได้ระบายแล้วก็ช่างแม่งแล้วกัน

กุ๊กไก่เดินออกไปที่ระเบียง จู่ ๆ ใครบางคนก็มากอดเธอจากด้านหลังทั้งยังเกยคางที่ไหล่ของเธอ

“เล่นอะไรของนาย”

กุ๊กไก่ถามยิ้ม ๆ

“เล่นบทคู่รัก ไม่ได้เหรอ”

เธอส่ายหน้า

“บทจอมปลอมนายเล่นเป็นด้วยเหรอ”

“ไม่รู้สิ คงติดมาจากเธอมั้ง”

เขาพูดแบบนั้นแล้วเอนตัวเองไปมาอย่างแนบชิด อาการใกล้ชิดแบบนี้ บรรยากาศที่แสนโรแมนติกแบบนี้ ให้ตายเถอะ กุ๊กไก่กำลังรู้สึกว่าหัวใจกำลังจะละลาย

อชิอุ้มเธอขึ้นมาโดยที่กุ๊กไก่ไม่ทันระวัง เธอหวีดร้องด้วยความตกใจกระทั่งเขาพาเธอไปที่ระเบียงตรงนั้นมีเก้าอี้ชายหาดตั้งอยู่ เขานั่งลงแล้วเอนตัวลงนอนพร้อมทั้งดึงตัวของกุ๊กไก่ให้นอนลงบนตัวของเขา

“นอนอีกสักหน่อยนะ ตรงนี้อากาศดีสักเก้าโมงครึ่งค่อยไปกินข้าว”

กุ๊กไก่ซบลงบนร่างหนาของเขา เมื่อได้อยู่แบบนี้มันก็รู้สึกดีจนคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป อชิยกมือขึ้นมาโอบร่างของเธอเอาไว้ แล้ววางมือบนหน้าอกของเธอหลวม ๆ กุ๊กไก่ใส่แค่เสื้อกล้ามเอวลอยและกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วที่อชิเปลี่ยนให้ เธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเขาจึงสามารถสัมผัสเธอได้อย่างเต็มที่

อชิกลับไม่ได้นอนอย่างที่เขาบอก มือของเขาลูบหน้าอกอวบช้า ๆ กระทั่งล้วงเข้ามาข้างในสัมผัสสองเต้าอย่างเต็มที่ กระทั่งเนื้อเอ็นของเขาก็ยังตั้งโด่ขึ้นมาเพื่อเคารพธงชาติ

“ไอ้บ้ากาม”

กุ๊กไก่ทุบอกเขาแล้วด่าเขาเสียงเขียว

“ตรงนี้เป็นหาดส่วนตัว และบริเวณนี้ก็ไม่มีใครมาแน่นอน”

เขาพูดเสียงสั่น

“หมายความว่ายังไง”

“เซ็กส์ตอนเช้ามันดีต่อสุขภาพ ส่งผลให้คนจิตใจปลอดโปร่งและช่วยเร่งให้สมองหลั่งฮอโมนโดมาพีนซึ่งเป็นฮอร์โมนแห่งความสุขออกมา แบบนี้จะทำให้เรารู้สึกดีตลอดทั้งวัน”

เขาพูดไปยังบีบบี้หัวนมของเธอเพื่อกระตุ้นเร้าให้กุ๊กไก่ตอบสนองความต้องการของเขา กุ๊กไก่ส่ายหน้าแล้วทุบเขาไปเต็มแรงอีกครั้ง

“ฉันไม่น่ายั่วนายเลย พลาดมาเลยเป็นแบบนี้กลายเป็นเครื่องปลดปล่อยอารมณ์หื่นของนายไปซะแล้ว อ้อ แล้วไม่ต้องสาธยายบทความวิชาการเพื่อปกปิดความหื่นของตัวเองหรอกนะ ยังไงฉันก็มองนายเป็นไอ้บ้ากามไปแล้ว”

อชิลืมตาแล้วเชยคางของกุ๊กไก่ขึ้นมา

“เธอเองก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ”

เพียงสบตาของเขาใจที่แทบจะหลอมละลายอยู่แล้วของเธอก็อ่อนยวบจนเหลวเป็นน้ำ กุ๊กไก่ไม่รู้ตัวเองว่าในตอนที่อชิตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเธอยืนอยู่ท่ามกลางแสงแดดอ่อนที่ส่องกระทบนั้นสวยแค่ไหน เธอสวยจนทำให้เขาแทบลืมหายใจและไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

กุ๊กไก่ถอนหายใจ หน้าของอชิมีรอยเล็บเป็นทางอันเกิดจากที่เธออาละวาดตีเขาเมื่อคืน กุ๊กไก่เห็นแล้วก็รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าไม่ได้ เธอลูบที่แผลนั่นเบา ๆ อชิยิ้มหล่อเหลาจนเธอรู้สึกแสบตา เหมือนกับว่าเขาไม่ได้สนใจอาการบ้าบอของเธอที่กำเริบขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย

“ว่ายังไง ฉันมีความสุขมาก เธอไม่มีความสุขเลยเหรอ”

มือที่โอบรอบหลังของเธออีกข้างกำลังไต่เข้าไปในกางเกงตัวจิ๋วของกุ๊กไก่แล้วไล้แก้มก้นยั่วเธอช้า ๆ กุ๊กไก่ใจสั่นระรัว นิ้วเรียวลูบริมฝีปากหนาน่าจูบของเขาเบา ๆ

“ไอ้บ้าเอ๊ย อ่อยจนคนใจอ่อนอีกแล้ว”

พูดจบเธอก็เป็นฝ่ายเริ่มต้นจูบเขาเบา ๆ ก่อนที่จูบนั้นจะกลายเป็นจูบที่เรียกร้องและร้อนแรงอย่างไม่มีใครยอมใคร