เพราะเขาไม่ยอมกินยาลดไข้ตั้งแต่แรกสุดท้ายแล้วเก่งก็ไข้ขึ้นสูงสมใจ ใช่ มันทำให้เขาสุขใจเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าการกระทำโง่ ๆ ของตัวเองจะให้ผลคุ้มค่าขนาดนี้
“ต้องเช็ดตัวลดไข้ค่ะ เดี๋ยวพยาบาลจะเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้นะคะ”
เมื่อพยาบาลเข้ามาบอกแบบนั้นเก่งก็ทำหน้างอ
“คุณไม่ต้อง ผมไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวผม”
พยาบาลชะงักไปเพราะน้ำเสียงเก่งในตอนนี้เหมือนพยัคป่วยที่พร้อมจะขย้ำคอเธอ ใบหน้าหล่อเหลาคมคายกลับดูโหดเหี้ยมขึ้นมามากจนทำให้คนผวาได้
โดยปกติเก่งมักจะใจดีกับกุ๊กไก่เสมอ ทั้งน้ำเสียงของเขาในเวลาที่คุยกับเธอจะลดความหนักลงมาเล็กน้อยจึงทำให้กุ๊กไก่คุ้นเคยกับน้ำเสียงนั้น ตอนนี้เห็นเขาทำเสียงดุทั้งที่ไม่ได้ดุและทำให้คนกลัวเธอถึงกับประหลาดใจ
“พี่เก่งคะ ให้คุณพยาบาลช่วยเช็ดตัวนะคะ”
เธอกลัวว่าเขาจะไม่ยอมเช็ดตัวแล้วไข้สูงขึ้นมาจะทำยังไง ปกติเจอแต่เด็กงอแงมาเจอคนตัวโตงอแงแบบนี้เธอก็รับมือลำบาก เขาหันมาหากุ๊กไก่แววตาอ่อนแสงลงมากจนกลายเป็นอบอุ่น
ผิดจากเมื่อกี้หน้ามือเป็นหลังตีน
“พี่ไม่ชอบให้ใครมาแตะตัว กุ๊กช่วยพี่หน่อยนะคะ”
กุ๊กไก่กลอกตา
ย้อนแย้งชะมัด ไม่ชอบให้ใครแตะตัวแต่ขอให้เธอเช็ดตัวให้
“นะคะพี่ยอมกุ๊กคนเดียว”
กุ๊กไก่ไม่อยากเถียงแล้ว ตัวเองรับหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวก็ต้องทำให้เต็มที่
“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวกุ๊กไปเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้ค่ะ”
พยาบาลคนนั้นยิ้มน้อย ๆ หลังจากหายจากอาการหวาดผวา คุณเขาคงอยากอ้อนแฟนเธอนี่ก็ไม่รู้อะไร จึงอาสาช่วยเตรียมน้ำและผ้าผืนเล็กวางไว้ที่โต๊ะข้าง ๆ เอาไว้ให้กุ๊กไก่
“เสร็จแล้วเรียกนะคะ เดี๋ยวจะมาเก็บของพวกนี้ให้”
พยาบาลบอกเธอเบา ๆ ก่อนจะขอตัวออกไป
กุ๊กไก่มองคนตัวโตที่นอนอยู่บนเตียง เอาล่ะ เกิดมาก็ไม่เคยต้องเช็ดตัวให้ใครตอนนี้ก็ขอความช่วยเหลือใครไม่ได้ด้วย จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ
เก่งจ้องเธอดวงตาวาวระยับ ใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อยเพราะพิษไข้ ดูแลเหมือนเด็กผู้ชายอ่อนแอคนหนึ่งที่ต้องการความเอาใจใส่
“ถอดเสื้อให้พี่สิคะ”
เขาพูดเสียงเบาเมื่อเห็นแล้วว่ากุ๊กไก่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน
“อ้อค่ะ ขอโทษค่ะปกติกุ๊กไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร”
เก่งอมยิ้ม แม้ว่าตอนนี้หัวของเขาจะแทบระเบิด เนื้อตัวก็ร้อนผ่าวราวกับมีไฟสุมอยู่ข้างใน แต่หัวใจของเขากับพองโตเบ่งบานจนแทบจะเหมือนตัวเองกำลังเป็นยูนิคอร์นที่โบยบินอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
กุ๊กไก่ช่วยเขาถอดชุดคนไข้ตัวใหญ่ออกจนเรียบร้อย ภายนอกเก่งดูเหมือนจะผอมเล็กน้อยแต่มัดกล้ามของเขาตอนนี้ทำให้เธอถึงกับกระดาก ที่สำคัญเธอเห็นสิ่งที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะมี
รอยสักลายหัวกะโหลกที่ต้นแขนด้านซ้ายลามไปจนถึงปีกปีศาจที่ดูน่ากลัวที่อยู่ด้านหลัง เธอตกตะลึงจนนิ่งไปและสายตาก็เอาแต่จับจ้องหัวกะโหลกนั้นจนเก่งหัวเราะเบา ๆ
กุ๊กไก่ในตอนนี้ดูเหมือนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เห็นร่างกายของผู้ชายเป็นครั้งแรก ทั้งตระหนกและคล้ายจะมึนงง
“กุ๊กไม่ชอบคนสักเหรอคะ”
เขาลากเสียงช้า ๆ ทั้งยกฝ่ามือร้อนสัมผันแก้มของเธอ
“อ้อ เปล่าค่ะเพียงแต่คิดไม่ถึง”
เก่งยิ้มเอ็นดูเมื่อเห็นท่าทางกล้า ๆ กลัว ๆ ของเธอ เขาจับมือเล็กแล้ววางไว้บนไหล่ของเขาถามย้ำอีกครั้ง
“ตกลงชอบหรือไม่ชอบ”
“ก็ชอบค่ะ รอยสักพวกนี้ถึงจะดูน่ากลัวแต่พออยู่บนตัวพี่เก่งทำไมมันถึงดูเซ็กซี่ขนาดนี้”
อุ๊บส์ กุ๊กไก่ยกมือปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน นี่เธอเหมือนกำลังต้องมนต์สะกดของเก่งด้วยรอยปีศาจพวกนี้ ทำให้เธอลืมตัวคิดอะไรก็พูดออกมา
น่าขายหน้าชะมัด
เก่งแทบจะหายป่วยในทันทีเมื่อได้ยินคำพูดชมของเธอ ยิ่งเห็นกุ๊กไก่ในกิริยาเขินอายแบบนี้ใจของเขาฟูจนแทบจะล้นออกมา แน่นอนว่าคู่นอนที่ผ่านมาล้วนชมว่ารูปร่างของเขาเซ็กซี่แค่ไหน แต่คำชมของคนพวกนั้นเขาไม่เคยใส่ใจเลยสักครั้ง ผิดกับผู้หญิงใจแข็งตัวเล็กข้างหน้าคนนี้ ในที่สุดเธอก็เผยมุมอ่อนไหวให้เขาเห็นแล้ว
“พี่ดีใจนะคะที่กุ๊กชม”
“ยินดีค่ะ”
ใจของกุ๊กไก่เต้นแรงจนน่าเป็นห่วง ทำไมกะอีแค่รอยสักถึงได้ทำให้เธอสั่นสะท้านได้ขนาดนี้ จะบ้าบอเกินไปแล้ว เก่งจับมือของเธอลูบไปตามรอยสักช้า ๆ เธอก็ปล่อยเขาแล้วสัมผัสความแน่นของกล้ามเนื้อสวย ๆ ด้วยใจที่ล่องลอย
“ไม่คิดว่าพอยิ่งมองใกล้ ๆ จะสวยขนาดนี้”
กุ๊กไก่พึมเพาเบา ๆ รอยสักรูปหัวกระโหลกและปีกปีศาจแม้จะดูน่ากลัว แต่หากได้มองอย่างพิจารณาจะเห็นลายเส้นที่ละเอียดและฝีมือการสักชั้นเยี่ยม เหมือนเป็นงานศิลปะอันล้ำค่า
เก่งยิ้ม เขาเห็นความโรแมนติกในสายตาของกุ๊กไก่ ผู้หญิงคนนี้ภายนอกอาจจะดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจอะไร แท้จริงแล้วเธออ่อนไหวเป็นอย่างมาก เพราะเธอรู้ถึงจุดอ่อนของตัวเองดีจึงต้องการที่จะป้องกันตัวเองอย่างเต็มที่ กุ๊กไก่ได้สร้างเกราะอันแข็งแกร่งขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง กว่าเขาจะตีป้อมของเธอได้ก็ใช้เวลายาวนานเป็นปี
ในตอนนี้เหมือนจะใกล้ความเป็นจริงแล้ว การ์ดของกุ๊กไก่ตกลงและเขาทำให้ป้อมปราการอันแข็งแกร่งของเธอเริ่มปริร้าว เป็นรอยเล็ก ๆ พอให้เขาแทรกเข้าไปได้
ท่าทางแบบนี้ของกุ๊กไก่ยิ่งทำให้เขาเกินที่จะต้านทาน กระทั่งเขาตกใจเมื่อสิ่งที่สมควรจะนอนนิ่ง ๆ กำลังค่อย ๆ แข็งตัวขึ้น
เขาป่วยหนักมีไข้สูง แต่เธอกลับสามารถทำให้มันผงกหัวขึ้นมาได้ ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์เกินไปแล้ว ก่อนที่ทุกสิ่งจะแสดงออกจนทำให้เขาขายหน้าเก่งจึงกระแอมเบา ๆ
“กุ๊ก พี่ต้องเช็ดตัวนะคะ”
กุ๊กไก่เพิ่งได้สติ เธอดึงมือออกหยุดลูบรอยสักนั่นทันทีแล้วหันไปใช้ผ้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ
“จะเช็ดตัวแล้วนะคะ”
เก่งพยักหน้า กุ๊กไก่จึงเริ่มเช็ดที่หน้าของเขา ผมของเก่งยาวแล้วเพราะระยะหลังเขาไม่ค่อยได้เข้ามาดูแลบริษัทเงินทุนจึงไม่จำเป็นต้องตัดสั้นให้สุภาพเหมือนเดิม เขาจึงไถด้านข้างแล้วปล่อยส่วนบนให้ยาวลงมา ปกติจะมองไม่เห็นว่ามันยาวขนาดนี้เพราะตัวเขาเองเซ็ตเอาไว้ตลอด
แต่ตอนนี้มันยาวลงมาจนปรกหน้าของเขา กุ๊กไก่ที่กำลังเช็ดหน้ารู้สึกรำคาญจึงดึงยางรัดผมที่ข้อมือลายสตรอเบอรี่น่ารักของตัวเองออกมา
“กุ๊กรัดผมให้นะคะจะได้เช็ดหน้าสะดวก”
เธอไม่รอให้เขาอนุญาตก็จัดการรวบผมของเขาเป็นจุกไว้กลางหัว ใช้ยางสตอเบอร์รี่รัดอย่างคล่องแคล่วระมัดระวังไม่ให้ถูกแผลเย็บที่ท้ายทอยของเขาซึ่งมีผ้าสีขาวพันเอาไว้
“ผมด้านหลังเหมือนแว่งไปนะคะ”
เก่งพยักหน้า
“ตรงแผลที่เย็บเขาโกนออกไปตอนนี้พี่ไม่รู้ว่าผมตัวเองเป็นทรงอะไรแล้ว ขี้เหล่หรือเปล่าคะ”
กุ๊กไก่มองผลงานของตัวเองด้วยความพอใจ หน้าของเก่งขาวใสและแดงระเรื่อ ผมถูกเธอรวบเป็นจุกที่กลางศีรษะ ดูแล้วเหมือนไอดอลเกาหลีเฮี้ยว ๆ คนหนึ่ง
“หล่อใสกิ๊กเลยค่ะ ไม่ต้องห่วง”
เธอชมเขาจากใจจริงแล้วจัดการเช็ดหน้าให้เขาอย่างเบามือ เก่งถูกกุ๊กไก่จับพลิกไปพลิกมาที่ท่อนบน กระทั่งยังอ้อยอิ่งอยู่ตรงลอนหกแพคที่หน้าท้องของเขาอย่างช้า ๆ
กระทั่งตรงสีข้างของเขามีรอยสักรูปลูกไก่ตัวเล็กอยู่ตัวหนึ่ง กุ๊กไก่ถึงขั้นตกใจ
“พี่เก่ง รอยสักรูปไก่หมายความว่ายังไงคะ”
เก่งหัวเราะ
“บังเอิญค่ะเป็นรอยสักแรกของพี่ที่ทดลอง พี่ชอบสัตว์หลายชนิดแต่ที่ชอบก็คือตัวไก่น้อยสีเหลืองทองที่น่ารัก พี่ก็เลยให้ช่างสักให้อย่าคิดมากนะคะ”
กุ๊กไก่พ่นลมหายใจออกมา มันคงเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ และบังเอิญจนเธอแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเอง ถ้าเก่งไปสักรูปนี้เพราะเธอ กุ๊กไก่คงรู้สึกกดดันมากถ้าไม่ตอบรับความรู้สึกของเขา
เธอเช็ดตัวเขาต่อในขณะที่เก่งเองก็เอาแต่จ้องเธอโดยไม่ละสายตาแม้แต่น้อย
เธอเช็ดส่วนบนจนเหมือนว่าร่างกายจะเย็นลงแล้ว เก่งยังได้ยาแก้ไข้สูงอุณหภูมิจึงลดลงมากเมื่อยาออกฤทธิ์ กุ๊กไก่ทำท่าลังเลเก่งจึงพูดเสียงเบา
“กุ๊กคะ พี่รู้สึกว่าช่วงก้นร้อนมากค่ะ”
กุ๊กไก่ถอนหายใจ เธอไม่กล้ามองตาเขาคิดอยู่เล็กน้อยจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวที่วางพับอยู่ในห้องน้ำออกมา เธอใช้ผ้าปิดส่วนสำคัญของเขาเอาไว้แล้วล้วงมือเข้าไปดึงกางเกงของเขาออกมาจนได้
แน่นอนว่าเก่งไม่ได้สวมกางเกงในเพราะมันถูกถอดออกตั้งแต่พยาบาลเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาในชุดผู้ป่วยแล้ว แต่กุ๊กไก่ก็ฉลาดไม่น้อย เธอไม่ได้อ้อยอิ่งอยู่ตรงนั้นนานเหมือนกับส่วนบนของร่างกายเขา เธอตั้งใจเช็ดและยกขาพับขาของเขาทุกซอกทุกมันยันไข่ก็ว่าได้
เก่งขำกับท่าทางเป็นงานเป็นการของเธอ ถึงกุ๊กไก่จะถูกเลี้ยงดูแบบคุณหนูตลอดชีวิตของเธอมีคนสปอยมาตลอดแต่เธอกลับทำเรื่องพวกนี้ได้อย่างคล่องแคล่วไม่ติดขัดแม้แต่น้อยจนเขาประหลาดใจและยิ่งชอบเธอมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เป็นพยาบาลที่นำชุดคนไข้ชุดใหม่มาให้เก่งเปลี่ยน กุ๊กไก่ช่วยเขาแต่งตัวจนเสร็จ พยาบาลวัดไข้เขาอีกครั้ง
“ไข้ลดแล้วนะคะ เดี๋ยวเราจะให้น้ำเกลืออีกหน่อยนะคะต้องฉีดยาฆ่าเชื้อและยาแก้อักเสบเข้าไปในน้ำเกลือด้วยค่ะ”
คราวนี้เก่งยินยอมเพราะกุ๊กไก่ไม่อนุญาตให้เขานอนกอดเธอแล้ว หลังจากได้รับยาทางสายน้ำเกลือ เก่งก็หลับไปอย่างสบายตัว กุ๊กไก่พ่นลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน เก่งเป็นผู้ชายตัวโตกว่าจะเช็ดตัวเขาเสร็จก็เล่นทำเธอเหนื่อยจริง ๆ
เสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นลูกเกดที่เข้ามาเธอเล่าความคืบหน้าเกี่ยวกับคดีของณัฐให้กุ๊กไก่ฟัง
“พี่โน่ไปจัดการเรื่องคดีความเมื่อคืน เราตัดสินใจให้ทนายฟ้องร้องเขาให้เข็ด”
“ขอบใจนะ ลำบากพี่โน่เลย”
ลูกเกดจับมือกุ๊กไก่เอาไว้
“ลำบากอะไรก็แค่ให้ทนายจัดการ กุ๊กไก่แกอย่าคิดมากนะ แกเป็นเพื่อนรักของฉันส่วนพี่เก่งก็เป็นเพื่อนรักของพี่โน่ เขาไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องพวกแกแน่ ตอนนี้พี่เคนก็รู้เรื่องแล้วพวกนั้นหาเรื่องตายให้ตัวเองแท้ ๆ”
“ข่าวของฉันคงดังว่อนเน็ตเลยสิ”
ลูกเกดยิ้ม
“ก็ไม่มีใครกล้าเท่าไหร่ คอมเม้นแย่ ๆ ไม่มีเพราะเราตั้งทีมทนายขู่เอาไว้ว่าจะจับทุกคอมเม้นที่ทำให้แกเสียหายและจะฟ้องให้หมดไม่มียกเว้น แกไม่ใช่ดาราไม่ต้องห่วงชื่อเสียงไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีใครสนับสนุน ตอนนี้ทุกคนจึงไม่กล้าแตะส่วนใหญ่คนที่โดนเป็นฝ่ายไอ้ณัฐที่มันก่อเรื่องมากกว่า ตอนนี้เมียก็จะขอหย่ายังมีที่บ้านอีกที่กำลังจะเล่นงานมัน คนเลวแบบนั้นต้องทำให้มันรู้สำนึกไม่ใช่ว่านึกจะฉุดใครกลางผับก็ทำเลย สันดานเสีย”
“ขอบใจแกมาก เขาก็สมควรโดนจริง ๆ แหละ ฉันก็ไม่รู้เชื่อใจเขาได้ยังไงตั้งหลายปี มารู้ความจริงตอนที่เลิกกันแล้วว่าเขาเลี้ยงเด็กแบบฉันเอาไว้หลายคน คิดว่าเขาจริงใจด้วยจึงทุ่มเทความรักให้ไม่เคยมองคนอื่น สุดท้ายโชคดีจริง ๆ ที่หลุดพ้นมาได้”
“เออใช่ แล้วเพื่อนแกนายอชินั่นอีกคน แกโชคดีแล้วที่หลุดพ้นเขาออกมาได้ หายหัวไปเลยไม่ใช่เหรอ”
“อื้อ โชคดีจริง ๆ”
เมื่อพูดถึงอชิลูกเกดสังเกตุเห็นว่ากุ๊กไก่ยังเหลือความรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง ลูกเกดจึงถามต่อ
“ว่าแต่แกไม่อยากรู้เหรอว่าเขาเป็นยังไง ให้สืบให้เอามั๊ยฉันเคยถามพี่โน่ก็เห็นว่าเขาหายไปจากวงการคริปโตเลย มีแต่ทีมงานของเขาที่ยังสานต่อ มีข่าวลือว่าเขาไปทำองค์หญิงแถวตะวันออกกลางท้อง เลยต้องรับผิดชอบถูกขังอยู่ในวัง อชินี่มันเล่นของสูงจริง ๆ อาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้นะถึงได้หายไปแบบนี้”
“ก็ไม่แน่นะ เขาก็หน้าตาดีข่าวลือมักจะมีมูลความจริง”
เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่ากุ๊กไก่ไม่เคยคิด เธอเองก็คิดอยู่บ้างในตอนนั้นก็ได้แต่นึกขำในความคิดไร้สาระของตัวเอง แต่เอาเข้าจริง ๆ มันกลายเป็นเจ็บปวดมากกว่า
เขาอาจจะพลาดจริง ๆ ก็เป็นได้ ส่วนเธอก็ได้แต่ใช้ชีวิตต่อไป
“กุ๊กแกไม่คิดใจอ่อนกับพี่เก่งเหรอวะ ตั้งแต่เขารู้จักกับแกนะฉันไม่เคยเห็นเขาคบใครเป็นตัวเป็นตน ถ้านับตั้งแต่วันแรกมันก็สามหรือสี่ปีได้แล้วนะแก ผู้ชายที่มั่นคงแบบนี้หายากนะ”
กุ๊กไก่ยิ้มเมื่อพูดถึงเก่ง
“ฉันพูดจริงว่ะเกด ว่าฉันกลัวที่จะเริ่มใหม่กับใครสักคนแต่ถ้าคิดดี ๆ แล้ว ถ้าไม่ใช่พี่เก่งฉันก็ยิ่งไม่กล้าอีก ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าจะสงสารตัวเขาหรือตัวฉันเอง เขาสุภาพมาตลอดจนฉันไม่กล้าเพราะไม่แน่ใจ แต่ว่าสองสามวันนี้”
“อะไรวะ”
ลูกเกดถามอย่างตื่นเต้น
“เขารุกมากจนทำอาใจฉันเต้นแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เขาดุดันจนฉันตกใจ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า คงเป็นเพราะแกชินกับความอ่อนโยนของเขานะสิ พี่เก่งกับคนอื่นฉันจะบอกแกให้ว่าเขาเป็นมาเฟียดี ๆ นี่เอง ไม่งั้นไม่ทำงานเทา ๆ ให้พี่เคนของไอ้นาชาได้หรอก ความจริงฉันก็เคยเจอเขากับผู้หญิงคนอื่นอยู่บ้างนะ ไม่เห็นเขาจะพูดดีกับใครสักคนยิ่งยโสจนน่ามั่นไส้ เขาน่ากลัวจนไม่มีใครกล้ามาวอแวด้วย ผิดกับสามีของฉันที่อ่อนโยนไปเรื่อยจนผู้หญิงเข้าใจผิดต้องลำบากฉันจัดการอยู่เรื่อย พี่เก่งเขาทำดีกับแกแค่คนเดียวจริง ๆ ถ้าเขาไม่รักแกจริงคนแบบพี่เก่งไม่มีทางทำแบบนี้เด็ดขาด กุ๊กแกโตแล้วฉันคงไม่ต้องพูดย้ำหลายครั้งนะว่าเพราะอะไร”
กุ๊กไก่นิ่งคิดถึงรอยสักรูปกระโหลกของเขา ถ้าจะคิดเข้าข้างตัวเองกุ๊กไก่ก็แน่ใจได้เลยว่า เก่งเหมือนจะดีกับเธอแบบนี้แค่คนเดียวจริง ๆ เรื่องนี้เธอไม่เถียง แล้วเธอล่ะที่ใจเต้นแรงในตอนที่คิดถึงเขาแบบนี้เป็นเพราะเธอเองรู้สึกชอบเขาเหมือนกันแล้วใช่หรือเปล่านะ
