Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย NC25 – บทที่ 66 ตอนพิเศษ ฝันหวาน

Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย NC25

ทันทีที่กุ๊กไก่เข้ามาในห้องของผม ผมก็ปิดประตูแล้วคว้าตัวเธอมากอดเอาไว้แนบแน่น

“พี่เก่งคะ เดี๋ยวก่อนค่ะ”

กุ๊กไก่ผลักหน้าของผมออก แต่ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมกอดเธอและจูบเธออย่างกระหาย มือของผมลูบไล้เธอไปจนทั่วแผ่นหลัง ผมต้องการเธอมากและต้องการจนแทบร่างกายจะระเบิดอยู่แล้ว

“กุ๊กไก่พี่ชอบเธอมากรู้หรือเปล่าคะ พี่เก่งชอบเธอจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว”

ผมได้ยินเธอหัวเราะ เสียงของเธอหวานจนผมแทบละลาย

“กุ๊กไก่ของพี่ ชอบพี่บ้างหรือเปล่าคะ”

เธอจูบตอบผม “ก็ต้องดูว่าพี่เก่ง เก่งสมชื่อหรือเปล่านะคะ ทำสิคะ ทำให้กุ๊กไก่พอใจ”

กุ๊กไก่แยกขาออกแล้วเสียดสีส่วนกลางลำตัวของเธอกับขาของผม ในขณะที่ผมเร่งร้อนถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองออก กระชากจนกระดุมเสื้อหลุดออกมา มือของกุ๊กไก่เองก็ไม่รอช้า เธอช่วยถอดเข็มขัดให้ผมและรูดซิบกางเกงของผมลงมา

มือเรียวเล็กนั่นทำให้ผมครางเมื่อเธอสัมผัสน้องชายตัวโตของผมแล้วคลึงเบา ๆ

“ตรงนี้ใหญ่มากเลยนะคะ”

เธอทั้งคลึงทั้งลูบ เธอยั่วยวนผมและร่างกายเปล่าเปลือย กุ๊กไก่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ เพียงเธอปลดเชือกรัดเอวร่างกายของเธอก็เปล่าเปลือยเสียแล้ว

“พี่จะเอากุ๊กทั้งคืน จะได้หรือเปล่าคะ อยากกอดกุ๊กไก่ของพี่ให้สมกับที่พี่คิดถึงและรอคอยมานานแสนนาน”

หัวใจของผมเต้นระทึก ลมหายใจของผมถี่กระชั้น เมื่อเธอล้วงเข้าไปในกางเกงในของเผมแล้วสัมผัสเนื้อหนาที่บวมจนปวด เธอจับปลายหัวน้องชายคลึงช้า ๆ

“เอากุ๊กเหรอคะ พี่เก่งแรงเยอะแค่ไหนจะเอาทั้งคืน”

ผมจูบเธอกระซิบที่ริมฝีปากอวบอิ่ม

“พี่จะทำให้กุ๊กลืมผู้ชายทุกคนที่ผ่านมา พี่จะทำให้กุ๊กไก่คนดีของพี่จำได้แค่พี่ ร้องครางกับพี่คนเดียวเท่านั้น”

เสียงดนตรีไม่รู้ว่าดังมาจากที่ไหน มันช่างเป็นดนตรีที่ร้อนแรงเร่งเร้า กุ๊กไก่เริ่มเต้น เธอส่ายสะโพกยั่วยวนผม บดเบียดเต้าคู่งามเข้ากับอกของผม

ผมมองเธอเต้นยั่ว ทั้งเย้ายวนและเร้าใจเป็นอย่างยิ่ง สะโพกของเธอกลมแน่น เอวของเธอคอดกิ่ว เธอเป็นสาวร่างเล็กที่หน้าอกหน้าใจใหญ่โตเชิญชวนให้ลงลิ้นดูดเป็นอย่างยิ่ง

เธอถูกใจผมทุกอย่าง

ผมมองเธอด้วยความลุ่มหลง เลือดเนื้อของผมเหมือนเต้นระริกเมื่อเธอส่ายเอวและนมของเธอกระเพื่อม ร่างกายนุ่มนิ่มเสียดสีผมครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เหมือนผมหลงลืมตัวเองไปแล้ว อยากจะได้เธอใจแทบขาด

เธอกางขาออก แล้วเริ่มใช้นิ้วของตัวเองละเลงร่างกายตรงส่วนนั้น แล้วส่งเสียงครางเรียกร้อง

“พี่เก่งอยากกินหรือเปล่าคะ ตรงนี้ของกุ๊ก”

อารมณ์ของผมปั่นป่วนจนคลั่ง ผมทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว มือของผมกระชากร่างของกุ๊กไก่เข้ามาปะทะอก แล้วขยำแก้มก้นของเธออย่างแรง ภาพยั่วยวนของเธอทำให้ผมแทบจะเสร็จและทำตัวเองขายหน้า

ใบหน้าของกุ๊กไก่แหงนขึ้น เธอเลียริมฝีปากของผมและเริ่มควบคุมผมด้วยการบดเบียดหน้าอกของเธอเข้ากับอกกว้างของผม

“พี่เก่งจูบกุ๊กสิคะ รออะไรอยู่คะ”

ผมอ้าปากไม่รอช้า บดจูบเธออย่างรุนแรงและเรียกร้อง ในขณะที่เธอตอบสนองผมอย่างร้อนแรง เราสองคนต่างบดขยี้ริมฝีปากของกันและกัน ผมจูบเธอจนกลีบปากของเธอช้ำ

ผมยกตัวของกุ๊กไก่ให้ลอยขึ้นในขณะที่เธอแยกขาออกแล้วตวัดขารอบร่างของผม ตัวของเธอสูงพอแล้วผมจึงอ้าปากดูดรวบนมของเธอข้างหนึ่งเข้าปาก

“ดูดแรง ๆ เลยนะคะเด็กน้อยของกุ๊ก ดูดนมให้อร่อยเลยนะคะ”

ผมงึมงำครางแผ่ว แค่ดูดนมของเธอก็แทบทำให้ผมถึงจุดสุดยอด พระเจ้าเธอมันเป็นเจ้าแม่แห่งความยั่วยวนชัด ๆ

“รสชาติอร่อยนุ่มลิ้นจริง ๆ ค่ะ กุ๊กไก่ขา ยิ่งกินยิ่งอร่อย”

“ถึงบอกให้กินเยอะ ๆ ไงคะ ก่อนที่จะสายเกินไป”

ผมสงสัยในคำพูดของเธอ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะแรงอารมณ์พิสวาสที่กระตุ้นผมจนสมองว่างเปล่าไปหมดแล้ว ผมขยับปากจากเต้าอีกข้าง หันมาดูดรวบอีกข้างที่ยื่นรอผมอยู่ กุ๊กไก่ขยับร่างกายส่วนล่าง คลึงเคล้าเสียดสีผมจนกระทั่งผมสัมผัสได้ถึงน้ำหวานที่ไหลออกมาเปียกช่วงหน้าท้องของผม

“อื้อ น้ำของกุ๊กออกมาเยอะเลยค่ะ อยากได้พี่เก่งในตัวกุ๊กแล้วสิคะ”

ผมดูดนมเธอและค่อย ๆ พาเธอเดินมาที่เตียงนอน ผมจับเธอโยนลงบนเตียง กุ๊กไก่ใช้นิ้วสะกิดเรียกผม เธออ้าขาออกกว้างแล้วลูบหน้าอกตัวเองพร้อมกับลูบโหนกนูนของตัวเอง

“มาสิคะ จะกินบนหรือล่างดีคะ อยากได้เสียว ๆ ค่ะ”

เธอยิ้มหวาน และหลับตาพริ้ม ผมลูบเนื้อตัวเธอด้วยสายตาและกระโจนเข้าหาเธอเหมือนเสือหิวที่บังเอิญเจอกวางตัวน้อย ผมพร้อมแล้วที่จะขย้ำเธอ

แต่แล้วเสียงใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น

“ไอ้เก่งมึงเป็นชู้กับเมียกู”

ผมหันไปตามเสียงนั้นแล้วเบิกตากว้าง มีปืนจ่อเข้าที่ขมับของผม เหงื่อของผมซึมมือคว้าเข้าที่เอวควานหาปืนของตัวเองตามสัญชาตญาณ แต่ตอนนี้ผมเปลือย ปืนผมหายไปแล้ว

“ฉิบหายแล้วกู”

ผมพูดออกมาเบา ๆ แล้วหลับตาลง เสียงปืนดังขึ้น

ปัง!

ผมลุกพรวดพราดขึ้นจากเตียงนอน เหงื่อซึมไหลจากหน้าผากลงมาถึงข้างแก้ม ผมปาดเหงื่อออกจากหน้าเบา ๆ

“เชี่ย นี่เราฝันไปเหรอ”

คนที่นอนอยู่ข้าง ๆ พลอยสะดุ้งตื่นไปด้วย เธอกอดแขนของผมเอาไว้และเห็นชัดเจนว่าน้องชายของผมก็ชี้โด่ขึ้นด้วย

“พี่เก่งเป็นอะไรคะ ต๊ายน้องชายโด่แบบนี้จะเอาอีกเหรอคะ”

แม่สาวคู่นอนของผมหัวเราะ เธอกำลังคิดจะจับน้องชายของผม แต่ตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ดีแล้ว ผมฝันร้าย ผมฝันเห็นเธอได้ยังไง เพื่อนของนาชาที่ชื่อ กุ๊กไก่

ผู้หญิงที่ผมเห็นไม่กี่ครั้ง ทำไมเธอถึงทำผมติดอกติดใจได้ขนาดนี้กันนะ

คู่นอนคลอเคลียกับผมไม่หยุด ผมรู้สึกรำคาญจึงลุกขึ้น เธอเป็นสาวญี่ปุ่นร่างเล็ก ผิวขาวไปทั้งตัว รูปร่างก็พอ ๆ กับกุ๊กไก่ เราเจอกันเมื่อเดือนก่อนที่แคลิฟอร์เนียและหลังจากมีอะไรกันในคืนแรกเธอก็ติดผมแจ เพราะผมติดใจลีลาของเธอจึงยอมสานสัมพันธ์ต่อ

แต่ตอนนี้ผมเบื่อเธอแล้ว เราไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันจริงจัง เพียงแต่ต่างคนต่างไม่มีใครเธอจึงทำตัวว่างบินตามผมไปนั่นมานี่ตลอด เธอเองที่บ้านก็มีฐานะ มาเรียนต่อที่อเมริกาแต่ดูเหมือนว่าจะเรียนบ้างไม่เรียนบ้างเพราะเอาแต่ควงผู้ชาย

ส่วนผมเองตอนนี้เห็นหน้าเธอแบบนี้ ก็หมดอารมณ์แล้ว จู่ ๆ มันก็เกิดขึ้น คงต้องโทษที่ผมฝันเห็นผู้หญิงคนนั้น กุ๊กไก่ ผมมักจะฝันเห็นเธอแบบนี้ตลอด และทุกครั้งก็ทำให้ผมเบื่อผู้หญิงที่ควงคู่ได้

ผมอยากได้เธอ แต่กุ๊กไก่ดันมีแฟนที่เธอรักมากอยู่แล้ว ผมเองไม่ชอบลักกินขโมยกิน จึงเลิกคิดเรื่องเธอในที่สุด แต่ความจริงแล้วผมไม่สามารถที่จะเลิกคิดได้เลยสักครั้ง นี่มันก็เกือบปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอเธอเลยสักครั้ง ทำไมเธอยังชัดอยู่ในความทรงจำ และฝันแต่ละครั้งก็เกือบจะมีอะไรกับเธอ ทั้ง ๆ ที่มันเป็นแค่รูปร่างในจินตนาการแต่กลับแจ่มชัดเหมือนว่าได้เห็นมาจริง ๆ ผมคงบ้าไปแล้ว

ยิ่งคิดยิ่งทำให้ผมอารมณ์เสีย ผมไม่อยากเห็นหน้าคู่ควงของผมเอาดื้อ ๆ

“เราอย่าติดต่อกันอีกเลย”

ผมลุกขึ้นแต่งตัวแล้วหยิบเงินดอลล่าห์ออกจากกระเป๋าสตางค์ทิ้งให้เธอปึกหนึ่ง

“ง่ายแบบนี้เลยเหรอคะ คิดจะไปก็พูดขึ้นมากลางดึก ไม่สนใจความรู้สึกของฉันเลยเหรอคะ”

ผมพยักหน้า

“อื้ม ง่ายแบบนี้แหละ เธอก็กลับไปตั้งใจเรียนเถอะ จากนี้ไปเราจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว”

ผมเดินออกมาจากห้อง เหมือนว่าผมจะได้ยินเสียงสะอื้นของเธอ แต่ผมไม่แยแส ผมก็เป็นแบบนี้แหละ ผมไม่ชอบอะไรที่ซ้ำซากจำเจ ไม่ชอบรออะไรนาน ๆ และขี้เบื่อเป็นที่สุด

Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย NC25

Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย NC25

Status: Ongoing
กว่าจะเจอรักแท้เธอก็โดนเทจนเกือบจะปิดตายประตูหัวใจ แผลที่หายยากที่สุดคือบาดแผลจากความรู้สึก สุดท้ายแล้วคนบางคนก็เป็นเพียงแค่คนรู้จักที่หลงเหลือในความทรงจำเท่านั้น

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท