ตอนที่ 1339 – มังกรล้างโลกา
ลมหายใจมังกรที่พ่นออกมาไร้สิ่งใดขวางกั้นทุกสิ่งในเส้นทางล้วนมอดไหม้ ไข่ที่ร่วงหล่นตามทางกลายเป็นฝุ่นผง
ต่อให้เป็นจักรพรรดิเงือกก็มิอาจต้านทานเพลิงนี้ได้ไม่ต้องพูดถึงซือหยูเลย
ซือหยูใช้ไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำชิ้นใหญ่ที่เหลือจากการต่อเรืออย่างไม่ลังเล
เขาหมุนฝ่ามือไม้ท้องห้ามได้กลายเป็นกำแพงกั้น
แต่ลมหายใจมังกรก็ถูกปล่อยออกมาอีกครั้ง
พรึ่บ!
ไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำหลอมละลายจากลมหายใจมังกรทันที!
น้ำทะเลขมมิอาจกัดกร่อนไม้ต้องห้ามเพลิงทองคำได้แต่ลมหายใจมังกรนั้นทรงพลังยิ่งกว่า แต่ซือหยูก็ได้ยื้อเวลาเขาตะโกน
ขอบเขตชีวิต!
แสงสีเขียวเปล่งประกายรอบตัวซือหยูมันแผ่ขยายเป็นวงกว้างร้อยศอก
ลมหายใจมังกรส่งตรงมาอีกครั้งมันอยากจะเผาซือหยูกับหลูจูให้กลาเป็นเถ้าถ่าน
แต่ซือหยูกับหลูจูก็ฟื้นคืนชีพกลับมาในทันทีที่ตาย
เร็วเข้าพวกเราต้องหนี!
ซือหยูดึงตัวหลูจูไปกับเขาเขาหนีราวกับคนบ้า
ลมหายใจมังกรไล่ตามอย่างกระชั้นชิดจนตามทันทั้งสองกลายเป็นเถ้าถ่านอีกครั้ง
ทั้งสองคืนชีพกลับมาอีกครั้งด้วยพลังของขอบเขตชีวิต
ลมหายใจมังกรอ่อนพลังลง
เทพมังกรดำที่อยู่ใกล้ประตูศิลาส่งสายตาแดงก่ำอันเยือกเย็นมันยกกรงเล็บขนาดใหญ่เข้าคว้าซือหยู
แกร๊ก!
เสียงดังบางแปลกๆ ดังมาจากหม้อเก้ามังกร มังกรมรกตที่สลักอยู่บนหม้อร้องครวญคราง!
พลังของขอบเขตชีวิตรอบกายซือหยูไม่ต่างกับเทียนท่ามกลางสายลมพลังหายไปแล้ว!
เทพอสูรหกวิถีไม่เคยทำลายขอบเขตชีวิตได้การทำให้หม้อเก้ามังกรร้องครวญครางยิ่งแล้วใหญ่!
ซือหยูไม่มีเวลาคิดลมหายใจมังกรกำลังใกล้เข้ามา
หากไร้ซึ่งขอบเขตชีวิตเมื่อเขากับหลูจูได้สัมผัสลมหายใจมังกร พวกเขาจะต้องตาย!
เปลี่ยนมิติเวลา!
ในเวลาเช่นนี้ซือหยูจำเป็นต้องใช้พลังวิเศษของตัวเอง
เวลามิติ และดวงวิญญาณ พลังทั้งสามได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเข้าโอบล้อมลมหายใจมังกร
ลมหายใจมังกรที่เกือบจะถึงตัวซือหยูได้ติดชะงักอยู่ในมิติเวลามันหายไปจากสายตาแล้ว
แต่ทันใดนั้นเองเทพมังกรดำก็ปล่อยจิตสังหารออกมาอีก พลังของเทพมังกรมหาศาลเหนือสิ่งใด ซือหยูจะต่อต้านได้หรือ?
พลังมิติเวลาของเขาแตกสลายในพริบตา!
นี่เป็นครั้งแรกที่พลังนี้ถูกทำลาย
กรงเล็บมังกรพุ่งตรงไปยังซือหยู
ซือหยูหวาดกลัวมากพลังของเขาถูกทำลายในกรงเล็บเดียว! พลังมันมีอยู่มากเกินไป
ผ้าคลุมเก้าจักรพรรดิ!
ซือหยูตะโกนเขาเรียกผ้าคลุมออกมา
ผ้าคลุมขยายตัวและห่มกรงเล็บมังกรเอาไว้ ผ้าคลุมที่ห่มศพของจักรพรรดิแห่งฟ้าดินแข็งแกร่งเพียงใดน่ะหรือ?ทุกสิ่งที่ถูกมันห่อหุ้มล้วนกลายเป็นโลหิตจากเจตจำนงค์ของเก้าจักรพรรดิ
แต่กรงเล็บมังกรกลับสะบั้นผ้าคลุมอย่างง่ายดาย!
กรงเล็บมังกรมีวิถีเทพแฝงอยู่มันขจัดทุกสิ่งกีดขวางเพื่อให้เข้าถึงซือหยู
ซือหยูรู้สึกได้ถึงความตาย
ตู้ม!
จู่ๆ แผ่นศิลาเก้าจักรพรรดิก็สั่นขึ้น ข้อความที่สลักเอาไว้ถูกแยกตัวออกมาจากแผ่นศิลา จากนั้นจึงฝังลงไปที่กรงเล็บของมังกรแทน
ปั้ง!
กรงเล็บทมิฬของเทพมังกรถูกระเบิดออกจนเป็นควันดำ
โฮก!
เทพมังกรดำร้องคำรามและดึงกรงเล็บกลับแววตาแดงก่ำของมันแสดงความแค้นราวกับสัตว์ประหลาด
แดนเก้าจักรพรรดิเทพ!พวกเจ้าขังข้ากับท่านอจารย์มาหลายร้อยล้านปี พวกเจ้าต้องตาย!
โฮก!
เทพมังกรร้องโหยหวนซือหยูใช้จังหวะนี้ทิ้งระยะหนีไปอีก!
มดปลวกที่มาขโมยวิถีไป…อย่าได้บังอาจหนี!
เทพมังกรดำอ้าปากคำรามวัตถุสีดำชิ้นหนึ่งพุ่งตรงเข้าใส่ซือหยู
ซือหยูไม่ได้หันกลับไปมองแต่รู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลบางอย่างกำลังจะเอาชีวิตเขาไป
ปีกหยินหยางในร่างกายรู้สึกถึงภัยอันตรายที่ซือหยูพบเจอมันตัดสินใจที่จะทำงานด้วยตัวเอง
ฟึ่บ!
ปีกขาวดำยาวสามศอกโบกสะบัดที่ด้านหลังของซือหยูในทันที
ตราหยินหยางปรากฏเหนือศีรษะของซือหยูมันคล้ายซือหยูถูกพลังหยินหยางล้อมรอบเอาไว้ เขาเหมือนกับเทพเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อปีกกางออกซือหยูรู้สึกว่าหยินหยางจากทั้งฟ้าดินกำลังไหลย้อนกลับ
จากนั้นซือหยูก็ได้ปรากฏตัวที่เหนือเหมืองด้านนอกรอยแยกในพริบตาเดียว!
นี่มัน…ซือหยูตกตะลึงเขาใช้เวลาห้าวันเต็มในการเดินทางในรอยแยกก่อนจะถึงสุสาน
แต่เพียงเวลาครู่เดียวเขาก็กลับมาถึงโลกภายนอกได้รึ?
นี่มันเหนือกว่าพลังของเทพไม่มีใครมีความเร็วมากมายเช่นนี้!
ซือหยูย้อนคิดไปยามปีกสะบัดเขาเข้าใจการใช้งานปีกหยินหยางแล้ว
มันจะส่งผู้ใช้งานผ่านหยินหยางเดินทางพันล้านลี้ได้ในพริบตาเดียว นี่เจ้า…เจ้าออกมาได้ยังไง?
ที่ขอบหลุมลึกแม่ทัพเสือจ้องซือหยูด้วยความกลัว เขามิอาจเชื่อสายตา
แม่ทัพเสือคือแม่ทัพที่จักรพรรดิเงือกแอบส่งมาจับตาดูขอบหลุมแห่งนี้
จักรพรรดิเงือกพูดราวกับซือหยูจะเอาชีวิตรอดได้และจะกลับมาในสิบวัน
แต่เป็นเวลาห้าวันเท่านั้นที่เขาออกมา
ที่ยิ่งแปลกคือซือหยูออกมาจากรอยแยกได้แม่ทัพเสือไม่รู้เลยว่าซือหยูทำได้อย่างไร
ซือหยูเหลือบมองแม่ทัพเสือแต่ไม่มีเวลาสนใจนักความรู้สึกว่าถูกไล่ล่ายังไม่จางหายไป
ซือหยูพยายามควบคุมปีกหยินหยางอีกครั้งเขาใช้พลังมิติเวลาออกมาอีก
ปีกหยินหยางได้ดูดซับแหล่งพลังเทพของซือหยูอีกครั้ง!
แต่ไม่เหมือนกับการดูดซับพลังเพียงเล็๋กน้อยดังก่อนมันกำลังดูดซับแหล่งพลังเทพจากทุกแหล่งที่มีในร่างกายของซือหยู!
ซือหยูตกตะลึงถ้าหากไม่มีพลังเทพ แหล่งพลังเทพของเขาจะหดตัวลง!
แต่นี่ไม่ใช่เวลามาคิดหน้าคิดหลังเมื่อปีกหยินหยางสูบพลังเข้าไป หยินหยางได้ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ซือหยูรู้สึกว่ากำลังจะได้เดินทางไกลอีก
ต่อมาซือหยูได้ปรากฏตัวในที่รกร้างที่เขาไม่รู้จัก
แต่ที่น่ากลัวก็คือแม้เขาจะเดินทางข้ามพันล้านลี้สองครั้งติดต่อกัน พลังที่ไล่ตามเขาก็มิได้จางหายไป
ความรู้สึกนี้หลอกหลอนหัวใจซือหยู
ความรู้สึกรุนแรงกว่าที่เคย
อะไรไล่ตามเขาอยู่กันแน่?ซือหยูใจหายเมื่อมองไปด้านหลัง
ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เทพปีศาจตื่นขึ้นมาเทพปีศาจพูดช้า ๆ
กฎวิถีอันยิ่งใหญ่…ซือหยูเข้าไปแตะต้องอะไรมา? กฎวิถีอันยิ่งใหญ่ติดตามเจ้าได้ยังไง?
น้ำเสียงของเทพปีศาจเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
มังกร…เทพมังกรดำ
ซือหยูรวบรวมความคิดพูดออกมาในไม่กี่คำ
ซือหยูเลิกคิ้วสุนัขทมิฬร่างยักษ์เท่าภูเขาปรากฏตรงหน้า
เทพปีศาจมักจะไม่ปรากฏตัวออกมาเลยนี่เป็นเหตุการณ์หายาก
มันมองไปยังทิศทางของสุสานมันสัมผัสบางอย่างได้
มังกรดำเอ๋ย…มังกรดำ…
เทพปีศาจเบิกตากว้างมันเปล่งแสงที่น่าสะพรึงกลัวออกมา ร่างใหญ่ยักษ์สั่นอย่างมิอาจควบคุม เสียงของเทพปีศาจเผยความกลัวอย่างมหาศาล
นี่มัน…มังกรล้างโลกา!มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
ซือหยูแอบตกใจนี่เป็นครั้งแรกที่ซือหยูเห็นเทพปีศาจหวาดกลัว!
เทพปีศาจคือลูกหลานของเทพที่ทรงพลังเป็นอย่างยิ่งแต่ในตอนนี้เทพปีศาจกำลังหวาดกลัวเทพมังกรดำเป็นอย่างยิ่ง
มังกรล้างโลกา…มันคือตัวอะไรกันแน่?
