มุกดานึกถึงธินิดา สายตาของเธอก็เริ่มเหม่อ คุณนายเจนนี่สะกิดเธอ ให้เธอไม่ต้องเหม่อ เดี๋ยวยังต้องจัดการกับฟิลลิปอยู่
“ฟิลลิป ทำไมภรรยาของคุณถึงไม่มาล่ะ?ฉัยคิดว่าวันนี้พวกคุณน่าจะมาด้วยกันนะ โอกาสดีๆ แบบนี้ เธอไม่ได้นี่ไม่เสียดายแย่หรอ?” มุกดาพูดกับฟิลลิป
“อ้อ มุก เธอหมายถึงธินิดาสินะ เค้าไม่ใช่ภรรยาของฉัน เพียงแต่ผู้ช่วยของฉันแกล้งเป็นภรรยาของฉันเท่านั้น เพราะว่าจำเป็นต่อเรื่องงานนะ ฉันเป็นคนจ่ายเงินนะ” ฟิลลิปรีบปรีบแยกตัวออกมาจากธินิดาอย่างสะอาด
“มากินอีกหน่อย มีคำโบราณในประเทศจีนของพวกคุณไม่ใช่หรอ?อาหารในจานทุกเม็ดล้วนลำบาก กับข้าวเยอะขนาดนี้จะทิ้งไปก็เสียดาย” ฟิลลิปพูดกับสองแม่ลูก
เขาก็ได้เอากับข้าวที่อร่อยๆ ไปไว้ที่หน้าของสองแม่ลูก
ธาราวดีคิดไหนๆ ก็มาแล้ว ไม่กินก็รู้สึกไม่ดีต่อตัวเอง ถึงแม้ว่าจะเกลียดฟิลลิปมาก แต่กับข้าวครั้งนี้ไม่มีความผิดซะหน่อย เธอก็เลยเอาตะเกียบขึ้นมา เริ่มกิน
ธาราวดีเห็นว่าลูกสาวของตัวเองก็เริ่มกินแล้ว เธอก็กำลังหิวอยู่พอดี ก็เลยหยิบตะเกียบขึ้นมา เริ่มกินเหมือนกัน พบว่าการกินนั้นดีกว่าการมองหน้าและฟังเสียงแปลกๆ ของฟิลลิปซะอีก
แม่ลูกทั้งสองคนก็ได้เริ่มกินกันขึ้นมา ไม่นานกับข้าวบนโต๊ะก็แทบจะไม่เหลือแล้ว ทั้งสองคนเชื่อในคำว่า ไม่ว่าจะเวลาไหน เรื่องการกินเป็นเรื่องใหญ่
ข้าวก็ได้กินแล้ว แต่ว่าเหล้านั้นไม่ได้ดื่มแม้แต่คำเดียวเลย ฟิลลิปไม่ใช่คนดีเท่าไหร่ พวกเธอก็เลยต้องป้องกันไว้ก่อน
กินอิ่มแล้ว ดื่มชาไปทีหนึ่ง สองแม่ลูกมองหน้าฟิลลิป รอดูว่าเขาจะแสดงละครให้ตัวเองยังไง
“แค่กๆ คือว่าคุณนายเจนนี่ ประธานวรกัญญา พวกคุณกินเสร็จแล้วใช่ไหม?” ฟิลลิปเห็นสองแม่ลูกกินจนหมดแล้ว ก็วางตะเกียบในมือลง เหมือนว่าถึงเวลาที่ตัวเองจะได้แสดงแล้ว
“กินเสร็จแล้ว คุณฟิลลิปไม่ใช่ว่ามีเรื่องอะไรจะพูดหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เชิญพูดได้เลย พวกเราก็จะลองฟังดู” คุณนายเจนนี่พิงไว้ที่เก้าอี้ เธอดื่มชาไปด้วย ในหัวก็ได้คิดหาวิธีในการจัดการเรื่อง
“เอางั้นก็ได้ ผมจะบอกเรื่องของผม เรื่องที่ว่าเมื่อ 3ปีก่อนผมไปเจอคุณนายเจนนี่และสามีของคุณที่ฝรั่งเศส คาดว่าคุณหญิงน่าจะยังจำได้อยู่นะครับ” ฟิลลิปพูดถึงเรื่องเมื่อ 3ปีก่อน
“จำได้ เรื่องไร้สาระแบบนั้น ฉันจำได้อยู่แล้ว” ตอนที่ธาราวดีพูดคำนี้ ได้พยายามห้ามอารมณ์ของตัวเองไว้ อยากจะตบไอแก่นี้จริงๆ
“แค่กๆ คุณนายเจนนี่รู้สึกว่าไร้สาระใช่ไหมครับ?แต่ว่าผมไม่คิดอย่างนั้นนะครับ ตั้งแต่สมัยก่อนฮีโร่รักคนงาม ถึงแม้ว่าผมจะไม่ใช่ฮีโร่ที่มีชื่อเสียง แต่ผมก็คือผู้ชายคนหนึ่ง” ฟิลลิปไม่ได้เอาคำพูดของคุณนายเจนนี่มาใส่ใจเลย
“ถ้าพวกคุณตกลงในเงื่อนไขของผม ผมก็จะสามารถช่วยพวกคุณเคลียร์เรื่องนี้ให้ได้” สายตาของฟิลลิปมองอยู่บนตัวของมุกดาอย่างเดียว
มุกดาถึงจะโง่ ก็เดาออกแล้วว่าฟิลลิปหมายความว่ายังไง
“คุณฟิลลิปงั้นคุณคงต้องผิดหวังแล้ว พวกเราสามารถจัดการเรื่องนี้กันเองได้ ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาเป็นห่วง ถ้าไม่มีอะไรแล้วล่ะก็ พวกเราจะไปแล้ว” ธาราวดีดึงมุกดาไว้ ลูกสาวของตัวเองดีเด่นขนาดนี้ มีคนแก่คอยอยากได้แบบนี้ เธอแค่คิดก็รู้สึกอยากอ้วกแล้ว ฟิลลิปนั้นอายุเยอะกว่าตัวเองเป็นหลายเท่าเลยนะ อีกไม่นานก็จะลงหลุมแล้ว
“แล้วพวกคุณจะไม่ลองทบทวนดูอีกทีหรอ?ค่าปรับเยอะขนาดนั้น พวกคุณไม่มีทางเอาออกมาได้ง่ายๆ หรอก เอาไม่ออกมาก็ต้องขายโจนส์กรุ๊ปเลยนะ” ฟิลลิปเห็นว่าสองแม่ลูกนั้นกำลังจะไปแล้ว เขาเองก็เริ่มกังวลขึ้นมา
“ฉันยอมเอาโจนส์กรุ๊ปไปจำนำ ก็ไม่มีทางยอมรับข้อตกลงของนายได้หรอก” ธาราวดีดึงลูกสาวของตัวเองแล้วออกไปจากห้อง
“หึ พวกเธอต้องมาขอร้องฉันแน่ ฉันไม่เชื่อหรอกว่า พวกเธอจะทนดูโจนส์กรุ๊ปล้มละลายไปได้ เป็นเพียงผู้หญิง จะหยิ่งอะไรนักหน่า” ฟิลลิปพูดกับแผ่นหลังสองแม่ลูกที่จากไป แล้วพูดอย่างโหดร้าย
เมื่อ 3 ปีก่อน ครั้งที่เขาไปฝรั่งเศส ได้ไปเจอมุกดาในงานเลี้ยงพอดี ก็ถูกหน้าตาและออร่าของมุกดาดึงดูด บวกกับไปสืบเจอว่ามุกดาไม่ได้อยู่กับผู้ชายคนไหนเลย ในใจของเขาก็กระสับกระส่ายมาโดยตลอด
เขาได้ไปพูดเรื่องนี้กับคุณโจนส์อย่างจริงจัง เขาอยากจะแต่งงานกับมุกดา ตอนนั้นทำให้คุณโจนส์โกรธจนหัวเราะออกมา เขาได้พูดอย่างอ้อมค้อมกับฟิลลิปว่า ลูกสาวของตัวเองแต่งงานแล้ว เพียงแต่สามีของเขาไม่ได้อยู่ข้างกายเท่านั้น
แต่ว่าฟิลลิปสังเกตมาเป็นเวลานานและไม่พบว่ามุกดามีการติดต่อกับผู้ชายคนไหนเลย เขาก็เลยรู้สึกว่าคุณโจนส์กำลังโกหกเขาอยู่ เหมือนว่าดูถูกเขาฟิลลิป
มุกดากลับไปในประเทศ เขาก็รู้ ดังนั้นเขาก็เลยหาข้ออ้างในการมาที่นี่ ในใจของเขารู้สึกโกรธต่อโจนส์กรุ๊ปมาก อยากจะแก้แค้นคุณโจนส์ดังนั้นเขาก็เลยวางแผนให้มุกดาตกหลุมพราง
“แม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?เขารู้จักหนูได้ยังไง?” มุกดาไม่เคยสังเกตฟิลลิปมาก่อน เพียงแต่ได้ยินมาจากปากของพ่อ ยังคิดว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดีของตัวเองซะอีก
“ก็ในครั้งก่อนที่แถลงข่าวเรื่องไวน์องุ่น เขาก็ตกหลุมรักลูกแล้ว เขาไปพูดเรื่องนี้กับพ่อของลูก พ่อของลูกก็ได้ปฏิเสธเขาไปเลย คิดไม่ถึงว่าเขาจะเก็บเป็นความแค้น ตอนนี้ก็เลยมาทำการแก้แค้นโจนส์กรุ๊ปของพวกเรา” ธาราวดีได้พูดเรื่องในตอนนั้นให้มุกดาฟังอย่างคร่าวๆ
มุกดาได้ยิน ที่แท้เรื่องทั้งหมดที่เกิดก็เป็นเพราะตัวเอง แต่ว่าฟิลลิปคนนี้เองก็ทำเกินไปแล้ว ชอบคนคนหนึ่งไม่มีความผิดอะไร แต่ใช้วิธีแบบนี้ไปทำร้ายคนอื่น เป็นเรื่องที่น่าขยะแขยงมาก
“แม่ ตอนนี้พวกเราจะทำยังไง?” มุกดาปวดหัวไปหมด เพราะว่าเรื่องของตัวเอง เลยทำให้โจนส์กรุ๊ปบาดเจ็บหนัก ทำให้คนจำนวนมากต้องเสียงานเพราะเรื่องนี้ เธอไม่อยากจะให้เป็นแบบนั้นจริงๆ
“ไม่เป็นอะไร ถ้าสุดท้ายไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ พวกเราก็ปล่อยให้โจนส์กรุ๊ปล้มละลายไปเลยก็ได้ ลูกก็กลับฝรั่งเศสไปกับแม่ ไปดำเนินการต่อที่ฝรั่งเศสก็ได้แล้ว” ธาราวดีเป็นแม่ที่รักลูกมาก จะเอาอะไรได้หมด แต่ลูกสาวไม่มีได้
ได้ยินที่ธาราวดีพูด วรกัญญารู้สึกอบอุ่นมากในใจ ใน 5 ปีที่สูญเสียความทรงจำ เธอรู้สึกว่าตัวเองมีแม่ที่ดีมากๆ คนหนึ่งมาโดยตลอด ตอนนี้เธอพบว่าแม่ของตัวเองสุดยอดมาก เพื่อตัวเองแล้ว สามารถไม่เอาอะไรก็ได้
กลับไปถึงบ้าน คุณนายเจนนี่ยังคอยปลอบมุกดาไว้อยู่ บอกให้เธอไปพักผ่อน บอกว่าช่วงที่ผ่านมานั้นเธอเหนื่อยมากแล้ว
มุกดารู้ว่าแม่ไปคิดหาวิธีแล้ว แม่ไม่อยากให้ตัวเองเป็นห่วง ก็เลยให้ตัวเองพักผ่อนอยู่ที่บ้าน
มุกดานอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงอย่างนอนไม่หลับ เธอเองก็อยากให้ตัวเองรีบๆ หลับลงไป แต่ไม่ว่ายังไงก็นอนไม่หลับ
ทำยังไงดี ถ้าโจนส์กรุ๊ปล้มละลายไปอย่างนี้ เธอก็จะกลายเป็นคนที่บาปหนาจริงๆ และรู้สึกผิดต่อพ่อตัวเองคุณโจนส์ที่ตอนนั้นมอบบริษัทนี้ให้ตัวเอง
ไม่ได้ เธอเป็นคนก่อเหตุ ก็ต้องเป็นคนไปชดใช้ จะทำให้คนอื่นต้องลำบากไม่ได้
วรกัญญาคิดถึงตรงนี้ เธอก็ได้ยืนขึ้นนั่งทันที
