ที่ๆเฟยหลงได้พาซูซ่านไปไม่ใช่ที่ไหนนอกจากภูเขาที่บนยอดมีชายชราคนหนึ่งอาศัยอยู่ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากชายชราเหนานกง
เฟยหลงได้จูงมือซูซานขึ้นไปยังเขาลูกนั้นแต่เมื่อเฟยหลงจะก้าวไปบนภูเขาก็ได้หยุดลงอย่างกระทันหันและกล่าวกับซูซานว่า
” เจ้าถอยออกไปก่อนข้าจะลองทดสอบอะไรนิดหน่อยก่อนเดินทางต่อ ”
เมื่อพูดจบเฟนหลงได้แผ่สัมผัสวิญญาณออกไปและเจอกับสิ่งที่ตนได้คาดคิดไว้แล้วว่ามันต้องมีซึ่งไม่ใช่อะไรนอกจาก
” รอบที่เเล้วข้าทำลายมันไปแล้วเเต่เจ้าเเก่นี่มันยังหาคนมาวางค่ายกลใหม่แถมยังเพิ่มพลังของค่ายกลให้มากกว่าเมื่อรอบก่อนที่ข้ามาอีกถ้าข้าไม่ตรวจอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจข้าคงติดอยู่ในค่ายกลกระบี่สังหารอีกครั้ง ”
เฟนหลงได้หยุดสำรวจหาแกนกลางของค่ายกลและยิ้มออกมา
” ในเมื่อสร้างขึ้นใหม่ได้จ้าก็ทำลายได้อีกครั้ง ”
” ในรอบก่อนที่ข้าเฟยหลงได้มาทำภารกิจก็ได้มาติดอยู่ในค่ายกลกระบี่สังหารแต่ครั้งนี้อย่าได้คิดว่าข้าจะเดินเข้าไปอีก ”
เฟยหลงได้โคจรพลังปราณไปที่เท้าทั้งสองข้างและเปิดใช้ทักษะยุทธ์ก้าวพริบตาไปยังกลางค่ายกลอย่างรวดเร็วและหลบคมกระบี่ที่พุ่งเข้าใส่
และโคจรพลังปราณไว้ที่หมัดแล้วปล่อยเสียงคำรามพร้อมต่อยออกไปโดยใช้ทักษะยุทธ์
” ฮ่า ”
” ทักษะยุทธ์ระดับก่อเกิดหมัดทลายศิลา ”
เฟยหลงได้ใช้หมัดที่มีพลังปราณล้อมรอบต่อยลงไปบนพื้น
‘ ตู้ม ‘
เมื่อเสียงระเบิดได้เกิดขึ้นพื้นที่ตรงกลางห่างจากเฟยหลงไปสามจั้ง
เมื่อเสียงระเบิดกายไปก็ได้เกิดกลุ่มฝุ่นตลบอบอวลไปทั้วและตอนนั้นเองที่มีเสียงตะโกนที่ดังสนั่นออกมาจากบนยอดเขา
” บังอาจทำลายค่ายกลของข้า ”
มีร่างๆหนึ่งพรุ่งตรงมาทางเฟยหลงอย่างรวดเร็วซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากชายชราหนานกงแต่เนื่องจากความโกรธชายชราไม่ได้เอ่ยทักทายแต่พุ่งเจ้าใส่เฟยหลง
แต่ก่อนที่จะถึงตัวเฟยหลงที่อยู่ท่ามกลางฝุ่นตลบก็ได้ยินเสียงหนึ่งกล่าวขึ้นมาว่า
” ข้ากะจะมาบอกสูตรเม็ดยาให้เพื่อแลกกับการที่ต้องหาวัตถุดิบและปรุงให้ข้าหนึ่งเม็ดดูเหมือนว่าท่านจะไม่เอาก็แล้วเเต่ข้าไม่รบกวนละขอตัวก่อน ”
และเดินไปจูงมือของซูซานออกไปชายชราหนานกงที่กำลังพุ่งเข้าใส่เฟยหลงด้วยความโกรธที่มีได้หายเมื่อได้ยินเสียงเฟยหลงถึงกับสะดุดก้อนหินแล้วล้มลงเสียงดัง
‘ โครม ‘
เเล้วรีบลุกขึ้นมากล่าวหยุดเฟยหลงโดยไม่สนใจที่จะจัดระเบียบสภาพชุดและผมที่ยุ่งเหยิงให้ดี
” เป็นเจ้าเองเหรอข้าคิดว่าเป็นโจรที่จะมาขโมยสูตรปรุงเม็ดยาของข้าซะอีก ”
เมื่อเห็นว่าเฟยหลงได้เดินต่อไม่สนใจตนจึงรีบวิ่งไปขวางทางเฟยหลงเอาไว้และกล่าวอธิบายว่า
“หลังจากเจ้ากลับไปข้าก็เลยไปหาคนมาวางค่ายกลไว้อีกครั้งหลังเจ้ากลับลงจากเขาไปและเพิ่มพลังค่ายกลกระบี่สังหารให้มากขึ้นอีกด้วยเพื่อความปลอดภัยสูตรเม็ดยา ”
เฟยหลงได้หยุดเดินและตอบกลับสั้นๆว่า
” อ้อ ”
ชายชราหนานกงถามอย่างคาดหวังว่า
” เจ้าให้อภัยข้าแล้วใช่ไหม ”
เฟยหลงก็ได้กล่าวตัดความหวังของชายชราหนานกงว่า
” ไม่ ”
ชายชราหนานกงจึงถามว่า
” ต้องทำอย่างไรเจ้าถึงอภัยให้ข้าละ ”
เฟยหลงได้ยินประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของชายชราหนานกงจึงกล่าวว่า
” งั้นท่านช่วยหาสมุนไพรบางอย่างที่ข้าต้องการให้ข้าหน่อยสิข้าจะลองพิจารณาดูเรื่องที่ข้าได้กล่าวไป ”
ชายชราครุ่นคิดและกล่าวว่า
” ได้สิไหนเจ้าลองบอกข้าหน่อยว่าสมุนไพรที่เจ้าต้องการข้าจะลองหาดูว่ามีหรือไม่ ”
เฟยหลงที่ยืนอยู่นั้นจึงกล่าวโกหกออกมาอย่างหน้าไม่อายว่า
” เพราะท่านทำให้ข้ารู้สึกตกใจเมื่อครู่ข้าก็ลืมว่าข้าต้องการสมุนไพรอะไร ”
เฟยหลงทำท่าครุ่นคิดอย่างหนักเมื่อชายชราหนานกงเห็นจึงอยากจะทุบตีเฟยหลงให้หายโกรธแต่ก็ได้แค่กล่าวว่า
” ถ้าเจ้าต้องการข้าจะให้สมุนไพรเพิ่มอีกและเจ้าบอกสูตรเม็ดยาให้ข้าตกลงไหม ”
เฟยหลงที่ได้ยินสิ่งที่ชายชราหนานกงกัดฟันกล่าวจึงแอบยิ้มอยู่ในใจ
