เมื่อเฟยหลงได้ยินดังนั้นปากถึงกับกระตุกและกล่าวว่า
” บัดซบไอ้เจ้าหม้อปรุงยาบ้า ”
เมื่อหม้อปรุงยาได้ยินสิ่งที่เฟยหลงกล่าวออกมาจึงตอบกลับไปว่า
” เด็กน้อยพ่อแม้เจ้าไม่สั่งสอนเหรอว่าให้เคารพผู้อาวุโสกว่า ”
แต่เฟยหลงกลับตอบว่า
” เจ้าเป็นหม้อปรุงยาไม่ใช่ผู้อาวุโสของข้า ”
หม้อปรุงยาก็ได้ตอบกลับมาว่า
” เจ้าต้องรู้ไว้ว่าข้านะอยู่มานานกว่าบรรพบุรุษของเจ้า ”
เฟยหลงก็ได้ตอบกลับมาว่า
” สุดท้ายเจ้าก็แค่หม้อปรุงยาพูดได้ก็เท่านั้นซึ่งอาจเเปลกประหลาดอยู่บ้าง ”
เมื่อหม้อปรุงยาได้ยินสิ่งที่เฟยหลงกล่าวจึงตอบว่า
” ใครบอกส่าข้าเป็นหม้อปรุงยาธรรมดาและอย่าเรียกข้าว่าหม้อปรุงยาข้ามีชื่อ ”
เฟยหลงก็ได้ถามกลับว่า
” งั้นเจ้าชื่ออะไร ”
หม้อปรุงยาได้ตอบเฟยหลงว่า
” ทำไมข้าต้องบอกเจ้า ”
เฟยหลงจึงคิดหาเหตุผลที่จะหลอกหม้อปรุงยานี้อยู่นานและในที่สุดก็คิดออกแล้วกล่าวออกไป
” เจ้าบอกว่ามีชื่อแต่ไม่ยอมบอกแปลว่าชื่อของเจ้ามันต้องน่าขันแน่นอนใช่ไหม ”
หม้อปรุงยาได้กล่าวอย่างโกรธเคืองว่า
” งั้นเจ้าจงภูมิใจและสำนึกบุญคุณของข้าซะที่ให้เจ้าได้รู้ชื่อของข้า ”
” ตัวข้านั้นมีชื่อว่า หยูหง ”
เมื่อเฟยหลงได้ยินชื่อนี้ถึงกับงงงวยและคิดว่า
‘ ไอ้หม้อปรุงยายิ่งยโสนี้มีชื่อว่าหยูหงข้าคิดว่ามันไม่สมควรได้รับ ‘
เฟนหลงที่ได้รวบรวมความคิดที่ว่าไม่สามารถรู้ได้ว่าหม้อปรุงยาที่ชื่อหยูหงนั้นมาจากไหนและมันยังมีความคิดและทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนมนุษย์ยกเว้นที่ไม่มีร่างกายด้วยความสงสัยเฟยหลงจึงถามว่า
” งั้นเจ้าเป็นใครมาจากที่ไหนและเกิดหม้อปรุงยาแบบเจ้ามาได้ยังไง ”
หม้อปรุงยาหยูหงได้ตอบว่า
” ที่ๆข้าผู้นี้จากมานั้นไม่ต้องให้มดปลวกอย่างเจ้ารู้หรอกและข้านั้นเป็นหม้อปรุงยาที่เจ้าไม่สามารถมีไว้ในครอบครองได้ ”
เมื่อเฟนหลงได้รับคำตอบแบบนั้นกลับยังไม่คิดที่จะยอมเเพ้และถามต่อว่า
” งั้นเจ้ามีความสามารถอะไรบ้างละ ”
หม้อปรุงยาหยูหงได้ตอบกลับมาว่า
” ก็ต้องใช้ปรุงยาและหลอมอาวุธหรือว่าเจ้าคิดว่าข้าสามารออกไปต่อสู้ไม่ก็ใช้ไว้ต้มน้ำหรือยังไง ”
เฟยหลงจึงกล่าวตอบว่า
” ต้องไม่อยู่แล้วเจ้าต้องเป็นหม้อปรุงยาที่พิเศษเหนือใครในโลกนี้อย่างแน่นอน ”
หม้อปรุงยาหยูหงได้ตอบกลับอย่างภาคภูมิใจว่า
” มันก็แน่อยู่แล้ว ”
เเละเฟยหลงที่ถามหลายสิ่งหลายอย่างกับหม้อปรุงยาหยูหงแต่กลับไม่ได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจจึงกล่าวว่า
” งั้นก็ช่างมันเถอะ ”
และหยิบหม้อปรุงยาที่ได้ซื้อมาจากร้านเสี้ยวจันทราพร้อมกับสมุนไพรจำนวนหนึ่งที่เฟยหลงต้องการไว้ใช้สำหรับสร้างเม็ดยาออกมา
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้เห็นเฟยหลงกำลังหยิบหม้อปรุงยาและสมุนไพรออกมาจึงกล่าวว่า
” เจ้ากำลังจะทำอะไร ”
เฟยหลงก็ได้กันกลับมาและกล่าวว่า
” เจ้าไม่เห็นเหรอว่าข้ากำลังจะปรุงยา ”
หม้อปรุงยาหยูหงได้ตอบกลับไปว่า
” บัดซบท่านบรรพบุรุษหยูหงถามเจ้าว่ากำลังจะปรุงยาแต่ทำไมต้องหยิบหม้อปรุงยากระจอกแบบนั้นมาใช้ด้วย ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปว่า
” ทำไงได้ก็ข้าไม่มีหม้อปรุงยาอื่นแล้วและตอนนี้ที่ข้าหามาได้มีดีที่สุดแค่นี้ ”
หม้อปรุงยาหยูหงได้กล่าวกับดฟยหลงว่า
” ถ้าเจ้ามีของมาแลกเปลี่ยนข้าจะให้ใช้ตัวข้าปรุงยาที่เจ้าต้องการ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปว่า
” ปรุงยาโดยใช้หม้อปรุงยาปากมากเช่นเจ้ากับหม้อปรุงยาที่ไม่มีชีวิตและเงียบยังดีกว่า ”
เมื่อหม้อปรุงยาหยูเหงได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า
” เดี๋ยวข้าผู้นี้จะเเสดงให้เห็นว่าข้าสามารถปรุงยาที่ดีที่สุดออกมาได้ถ้าเจ้าใช้ข้าปรุงยาแทนที่ไอหม้อกระจอกนั้น ”
เฟยหลงได้ยินดังนั้นแล้วจึงหยิบสมุนไพรออกมาและกล่าวว่า
” งั้นข้าจะลองใช้เจ้าปรุงยาดูว่าสามารถทำได้ดีจริงอย่างที่เจ้าโม้ไว้หรือเปล่า “