ผู้นำตระกูลเฉินก็ได้ตอบหยางเทียนว่า
” งั้นเหรอ ”
ซึ่งน้ำเสียงที่ผู้นำตระกูลเฉินใช้นั้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยามจึงทำให้หยางเทียน
” เฉินหมิงแก….. ”
พนักงานสาวที่อยู่บนเวทีได้กล่าวขัดทั้งสองว่า
” ข้าขอร้องให้พวกท่านทั้งสองหยุดทะเลาะกันก่อนไม่งั้นทางโรงประมูลหวังเปาเราก็คงต้องเชิญท่านทั้งสองออกไป ”
เมื่อทั้งสองได้ยินดังนั้นจึงเงียบพนักงานสาวจึงกล่าวว่า
” เอาละเรามาเริ่มการประมูลต่อเลย ”
” มีใครจะเสนอราคาประมูลหนังสือที่มีทักษะขอบเขตวิญญาณอีกไหม ”
หยางเทียนได้ตัดสินใจเสนอราคาประมูลครั้งสุดท้าย
” หนึ่งล้านเหรียญทอง ”
ทั้งโรงประมูลก็ได้มีเสียงพูดคุยดังขึ้น
” มีคนเสนอราคาหนึ่งล้านเหรียญทอง ”
” ใช้เงินกันอย่างกับเทน้ำทิ้งโดยแท้ ”
พนักงานสาวก็ได้กล่าวว่า
” หนึ่งล้านเหรียญทองมีใครที่จะเสนอราคาประมูลมากกว่านี้อีกไหม ”
เฉินหมิงก็ได้กล่าวเสนอราคาประมูลขึ้นมาว่า
” หนึ่งล้านหนึ่งแสนเหรียญทอง ”
ทั้งโรงประมูลก็ได้ส่งเสียงดังขึ้นมาทันตาเห็น
” อ่าเหล่าตระกูขใหญ่ช่างมีเหรียญทองมากมายโดยเเท้”
” ใช่ข้ามีเหรียญทองและทรัพย์สินทั้งตัวก็ไม่น่าจะได้ครึ่งหนึ่งของพวกเขาเลยเเม้เเต่น้อย ”
พนักงานสาวก็ได้กล่าวถามอีกครั้งว่า
” ถ้าไม่มีใครเสนอราคาประมูลที่มากกว่านี้งั้นก็ปิดประมูลขอเเสดงความยินดีด้วยสำหรับคนที่ได้มันไปด้วย ”
และแล้วการประมูลของโรงประมูลหวังเปาได้ดำเนินต่อไปจนถึงของประมูลชิ้นสุดท้ายแล้วพนักงานสาวจึงได้กล่าวว่า
” เอาละทุกท่านตอนนี้ก็ได้เวลาอันสมควรแล้วที่จะต้องนำของชิ้นสุดท้ายขึ้นมาประมูลซึ่งท่านก็น่าจะรู้ค่าของมันว่ามากมายขนาดไหน ”
พนักงานชายคนหนึ่งก็ได้เดินถือถาดขึ้นมาใบหนึ่งซึ่งมีผ้าปิดไว้ข้างบนมาหยุดอยู่ด้านข้างพนักงานสาว
” ข้าจะไม่กล่าวอะไรให้มากความ ”
” เอาละเชิญทุกท่านชมด้วยตาตนเองดีกว่า ”
พนักงานสาวได้ใช้มือดึงผ้าคลุมผืนนั้นออกให้เห็นขวดหยกขวดหนึ่งซึ่งมีเม็ดยาเม็ดหนึ่งที่มีสีเเดงอ่อนอยู่ข้างใน
และกล่าวตอบทุกคนที่ตอนนี้กำลังทำหน้าตาสงสัยอยู่ว่าในขวดหยกขวดนั้นมีเม็ดยาอะไรอยู่
พนักงานจึงตอบคำถามให้ทุกคนรู้ว่ามันคืออะไร
” ข้ารู้ว่าพวกท่านอยากจะถามอะไร ”
” งั้นข้าจะบอกให้เม็ดยาที่อยู่ข้างในนั้นคือเม็ดยาปกปักวิญญาณ ”
” มันมีความสามารถที่ทำปกป้องวิญญาณของคนที่กินเข้าไปซึ่งทำให้มีโอกาศการทลายขอบเขตก่อกำเนิดสู้ขอบเขตวิญญาณได้เพิ่มมากขึ้น ”
เมิ่อพนักงานสาวกล่าวอธิบายจบก็ได้เกิดเสียงพูดคุยของเหล่าผู้เข้าร่วมประมูล
” มันคือเม็ดยาที่ช่วยให้มีโอกาศทลายขอบเขตจากขอบเขตก่อเกิดเป็นขอบเขตวิญญาณข้าไม่คิดว่าจะได้เห็นมัน ”
” มันชั่งเป็นเม็ดยาที่มหัศจรรย์อะไรอย่างนี้ ”
” ข้าอยากได้มันเเต่คงไม่มีโอกาศเพราะว่าเหล่าตัวตนที่ปกครองเมืองหรือผู้มีอำนาจคงจะประมูลมันไปได้ ”
พนักสาวก็ได้กล่าวกับเหล่าผู้ที่เข้าร่วมการประมูล
” ทุกท่านโปรดอยู่ในความสงบไม่งั้นทางเราคงจะต้องโยนพวกท่านออกไป ”
เหล่าผู้บ่มเพาะบางคนที่มีสายตาเต็มไปด้วยความละโมบและอยากที่จะครอบครองเม็ดยาปกปักวิญญาณ
เมื่อได้ยินคำเตือนของพนักงานสาวบนเวทีประมูลจึงได้สลัดความคิดที่ชั่วร้ายนั้นทั้งหมดทิ้งทัน
เพราะเหล่าผู้ย่มเพาะก็เคยได้ยินชื่อเสียงของโรงประมูลหวังเปามาบ้างซึ่งในอดีตได้มีข่าวลือว่าผู้บ่มเพาะคนหนึ่งได้มาขโมยสิ่งของของโรงประมูลหวังเปาออกไป
แต่แล้วสุดท้ายก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยเพราะข่าวลือนี้ทำให้เหล่าผู้บ่มเพาะไม่กล้าที่จะทำอะไรโรงประมูลแห่งนี้
” เม็ดยานี้เป็นของหายากที่ไม่รู้ว่าจะปรากฏขึ้นเมื่อไหร่ถ้าพวกท่านไม่รีบคว้าไว้ก็คงไม่มีโอกาศที่จะเป็นขอบเขตวิญญาณได้ง่ายขึ้น ”
” เอาละทางเราจะเปิดประมูลที่สองแสนห้าหมื่นเหรียญทอง “
