ซูซ่านได้ถามเฟยหลงว่า
” ท่านไม่แปลกใจเลยเหรอที่ได้ยินข่าวนี้ ”
เฟยหลงได้ตอบกลับไปอย่างเชื่องช้าว่า
” ก็แปลกใจนิดหน่อย ”
ซูซ่านก็ได้กล่่วถามเฟยหลงต่อ
” เเล้วเมื่อคืนที่ท่านพี่เฟยหลงกลับมาพร้อมกับบาดเเผลมากมายนั้นหรือว่าท่านเป็นคนสังหารหนางเทียน ”
เฟนหลงได้ยิ้มพร้อมกล่าวตอบกลับไป
” แล้วเจ้าคิดว่าข้าเป็นคนทำจริงหรือ ”
ซูซ่านก็ได้ตอบเฟยหลงกลับไปว่า
” ข้าเชื่อว่าต้องเป็นท่านพี่เฟยหลงเพราะว่าท่านเป็นคนที่ข้าคิดว่าต้องเเข็งแกร่งมากเเน่นอน ”
เฟยหลงได้ยินดังนั้นจึงเปลี่ยนหัวข้อที่กำลังพูดคุยกับซูซ่านอยู่
” วันนี้ก็อากาศดีไปเดินเล่นและหาอะไรสนุกๆทำดีกว่าไหม ”
ซูซ่านก็ไดเตอบเฟยหลงกลับไป
” อืม ”
แล้วอุ้มเสี่ยวไป๋ที่เดินอยู่ไม่ไกลเฟยหลงเมื่อทั้งหมดพร้อมแล้วเฟยหลงจึงกล่าวว่า
” งั้นก็ไปกันเถอะ ”
…………………………
เฟยหลและซูซ่านเมื่อเดินเข้ามายังในส่วนกลางของเมืองซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนต่างๆมากมายได้พูดคุยเกี่ยวกับข่าวใหญ่ในตอนนี้
” เห้……………. เจ้าได้ยินข่าวใหญ่เรื่องที่ผู้นำตระกูลหยางที่ชื่อหยางเทียนตายเพราะโดนลอบสังหารแต่มือสังหารหนีรอดไปได้ ”
” งั้นตระกูลหยางไม่ทำอะไรเลยหรือ ”
” ข้าได้ยินมาว่าผู้อาวุสโสของตระกูลได้สั่งให้ตรวจคนเข้าออกเมืองฟ้ากระจ่างอย่างเคร่งครัดโดยไม่ให้หลุดรอดแม้แต่นิดเดียว ”
ซูซ่านที่ยืนอยู่ข้างๆก็ได้กล่าวกับเฟยหลงว่า
” เเค่คืนเดียวข่าวก็ได้กระจายไปทั่วเเล้วหรือ ”
เฟยหลงก็ได้กล่าวขึ้นมาพร้อมกับจูงมือซูซ่าน
” ไปศาลาโอสถกันเถอะข้ามีของที่จะต้องไปซื้อมาหน่อย ”
เฟยหลงได้เดินมาถึงศาลาโอสถซึ่งไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลยตั้งเเต่เฟยหลงได้มาครั้งสุดท้าย
เฟยหงได้เดินเข้าไปพร้อมกับซูซ่านและกล่าวกับพนักงานคนหนึ่ง
” ช่วยเเจ้งให้ท่านเฉิงเหมียวหน่อยว่าข้าเฟยหลงได้มากล่าวสนทนาเรื่องบางอย่าง ”
พนักงานส่วนใหญ่ได้จำเฟยหลงที่เคยเดินอยู่กับชายชราเฉิงเหมียวได้จึงกล่าวกับเฟยหลงอย่างนอบน้อม
” รอข้าสักครู่ข้าขอเเจ้งให้ท่านเฉินเหมียวทราบ”
พนักงานคนนั้ได้รีบไปจัดการตามคำขอของเฟยหลงโดยที่ไม่นานชายชราเฉินเหมียวได้เดินมาจากชั้นที่สองของศาลาโอสถ
เมื่อเห็นเฟยหลงจึงกล่าวทักทายอย่างเป็นกันเองว่า
” นายน้อยเฟยหลงนี่เองมีอะไรให้ชายชราอย่างข้าช่วยเหรอ ”
เฟยหลงได้กล่าวเข้าเรื่องที่ตนต้องการมาบอก
” ท่านน่าจะรู้ข่าวเเล้วว่าหยางเทียนเเห่งตระกูลหนางซึ่งเป็นผู้นำตระกูลรุ่นปัจจุบันได้ตายไปแล้ว ”
” โดยมีมือสังหารคนหนึ่งได้สังหารเขาและหนีออกไปได้ท่านคงรู้ข่าวนี้เเล้วใช่ไหม ”
ชายชราเฉิงเหมียวก็ได้กล่าวตอบเฟยหลงว่า
” ข้าต้องรู้อยู่เเล้วละเพราะตอนนี้มันเป็นข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนเมืองนี้เลย ”
เฟยหลงก็ได้กล่าวต่อไปว่า
” ข้าจะมาบอกว่าจะมีการเเสดงดีๆให้ได้ชมอย่าลืมไปละส่วนสถานที่ก็คือตระกูลหยาง ”
ชายชราเฉินเหมียวก็ได้ถามเฟยหลงกลับไป
” เเล้วการเเสดงที่กล่าวถึงนั้นคือการเเสดงอะไร”
เฟยหลงก็ได้กล่าวตอบชายชราเฉิงเหมียวว่า
” คอยดูก็แล้วกัน ”
เเล้วเฟยหลงได้เอ่ยลาชายชราเฉินเหมียว
” ข้าขอลาท่านเเค่นี้ละพอดีข้ายังต้องเดินทางไปอีกหลายทีาเพื่อเชิญใครบางคนมารับชมการเเสดงที่ตระกูลหยาง ”
เฟยหลงซูซ่านและเสี่ยวไป๋ได้ไปเยี่ยมเยือนหลากหลายที่ได้แก่ เฉินหรงผู้นำตระกูลเฉิน ภูเขาซึ่งเป็นที่พักของชายชราหนานกง โรงประมูลวังเปาขอชายชรา
……………………….
เฟยหลงที่ได้ไปพบและกล่าวเชิญกับเหล่าคนที่รู้จักแล้วจึงหันหน้ากลับมาถามซูซ่านว่า
” เจ้าหิวไหม ”
ซูซ่านที่กำลังจะตอบเฟยหลงว่าไม่หิวเพราะไม่ต้องการถ่วงเวลาของเฟยหลงเเต่มีเสียงท้องร้องขึ้นมาขัดก่อน
เฟนหลงจึงกล่าวว่า
” งั้นพวกเราไปหาไรกินกันก่อนเถอะ “
