เป็นแกนกลางของค่ายกลที่เฟยหลงได้เตรียมเอาไว้เเม้ว่าค่ายกลโจมตี
” ดูเหมือนว่าของที่ข้าเตรียมมาจะไม่ไร้ประโยชน์ ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้เริ่มวางค่ายกลอย่างทันท่วงทีเเล้วตอนนั้นเอง
ที่เฟยหลงได้เริ่มควบคุมก็ได้เกิดประกายเเสงสีเเดงเหมือนกับสายฟ้าปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเเละระยะของค่ายกลนั้นได้ครอบคลุมพื้นที่ๆทหารเหล่านั้น
กำลังต่อสู้กับทหารซากศพของเผ่าปีศาจ
” เปรี๊ย เปรี๊ย เปรี๊ย ”
เสียงฟ้าร้องเริ่มดังขึ้นเหมือนกับว่ามีฝนกำลังจะตกลงมาก้อนเมฆที่อยู่ในระยะค่ายกลก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีดำ
สำหรับทหารของจ้าวเฉินนั้นไม่เคยเห็นค่ายกลที่ดูน่าเกรงขามขนาดนี้มาก่อนก็เเล้วยังไม่รู้ว่าเฟยหลงนั้นเป็นคนวางค่ายกลจึงได้เริ่มกล่าวออกมา
” มันเกิดอะไรขึ้นกัน ”
” เมฆฝนพวกนี้มาจากไหน ”
” สภาพอากาศเมื่อกี้ยังไม่ได้เป็นเเบบนี้ ”
จ้าวเฉินได้มองท้องฟ้าที่เริ่มส่งเสียงฟ้าร้องดังขึ้นเรื่อยก็ได้มองเฟยหลอย่างตกตะลึงเเล้วกล่าวออกมาว่า
” ไม่คิดเลยว่าอาจารย์ของหลานสาวข้าคนนี้จะมีความสามารถขนาดนี้ไม่เพียงเเต่มีความสามารถอันน่าทึ่งในศาสตร์เเห่งการปรุงยาเเม้เเต่ศาสตร์เเห่งค่ายกลก็ไม่ได้อ่อนด้อยเเม้เเต่น้อย ”
ตั้งเเต่ตอนนั้นเองที่ฐานะของเฟยหลงในสายตาของจ้าวเฉินได้ยกระดับขึ้นอีกครั้ง
ซึ่งจ้าวเฉินตอนนี้กำลังเงยหน้ามองเหล่าก้อนเมฆมองในสิ่งที่ทหารของตนนั้นไม่อาจสังเกตุเห็น
ว่ารอบๆด้านในตอนนี้นั้นมีมีเสาเเสงสีเเดงเสาหนึ่งตั้งตระหง่านอยู่ทางด้านหลังของเฟยหลงซึ่งมีพลังทำลายล้างอันมหาศาลบรรจุเอาไว้
เเม้เเต่ตัวเขาก็ไม่กล้ารับการโจมตีจากค่ายกลนี้ตรงๆอย่างเเน่นอน
ส่วนทางด้านเฟยหลงมี่ได้เห็นอนุภาพของค่ายกลที่สร้างขึ้นมาเเล้วจึงกล่าวออกมาว่า
” เเม้ว่าระดับพลังของข้าจะต่ำเเต่ความเข้าใจในศาสตร์เเห่งค่ายกลนั้นไม่ได้ลดลงทำให้ข้าสามารถดึงประสิทธิภาพออกมาได้มากกว่าถ้าเทียบกับค่ายกลในระดับเดียวกัน ”
เฟยหลงได้ถอนหายใจเมื่อคิดถึงเรื่องราวในอดีต
” ไม่ว่าจะชีวิตที่เเล้วหรือชีวิตนี้ข้านั้นต้องการที่จะทำเป้าหมายเดิมให้่สำเร็จ ”
” โชคชะตาได้นำพาข้าพบเจอเรื่องราวต่างๆมากมายในเมื่อการตัดผ่านครั้งนั้นทำไม่สำเร็จเเต่ข้าก็จะต้องมีพลังเหนือกว่าในชีวิตที่เเล้วของข้าให้จงได้เเละเมื่อถึงตอนนั้นความปรารถนานั้นของข้าคงเป็นจริง ”
เฟยหลงได้เห็นว่าเมฆในตอนนี้ได้เต็มไปด้วยพลังของสายฟ้าสีเเดงเเล้วจึงเริ่มลงมือต่อทันที
” ได้เวลาเเล้ว ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวจบก็ได้มีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
” ตู้ม ตู้ม ตู้ม ”
สายฟ้าสีเเดงในค่ายกลที่เฟยหลงสร้างขึ้นได้ผ่าลงมายังทหารซากศพที่อยู่เเนวหลังได้ถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว
เฟยหลงก็ได้กล่าวกับจ้าวเฉินว่า
” สั่งทหารของท่านให้ถอยออกมาเร็วเข้า ”
จ้าวเฉินที่ได้ยินเสียงของเฟยหลงกล่าวกับตนนั้นก็ได้รีบทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
” ทหารทุกนายจงฟังข้ารีบออกห่างจากพวกทหารซากศพเร็วเข้า ”
เหล่าทหารที่เห็นดังนั้นก็ได้ฟังคำสั่งของจ้าวเฉินเเล้วรีบถอยหลับมาอย่างรวดเร็ว
สายฟ้าสีเเดงได้ผ่าใส่เหล่าทหารซากศพเเละทำให้มันเป็นเพียงศพสีดำที่ไร้พิษสง
ทหารซากศพทั้งหมดได้ถุกทำลายด้วยสายฟ้าสีเเดงเก้าสาย
” นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันทำไมสายฟ้าสีเเดงมาจากไหน ”
” ทำไมมันถึงผ่าลงมาใส่เเค่พวกทหารซากศพละพวกเราไม่มีคนที่โดนเลยละ ”
” ใช่มันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่ ”
เฟยหลงไม่ได้สนใจสิ่งที่เหล่าหทารของจ้าวเฉินคุยกันเเม้เเต่น้อยเเล้วตั้งใจควบคุมค่ายกลให้มีประสิทธิภาพมากที่สุดอยู่
” ค่ายกลเกา้สายฟ้าสังหารปีศาจ ”
เมื่อเฟยหลงมองค่ายกลนี้เท่าไหร่ก็นึกถึงเรื่องราวในชีวิตที่เเล้ว
” ค่ายกลนี้ไม่คิดเลยว่าจะได้ใช้อีกครั้งหลัจากสงครามครั้งนั้นกับเผ่าปีศาจ……… ”