เฟยหลงเเละเสี่ยวไป๋ได้ถูกเเรงกระเเทกจากการระเบิดนั้นผลักกลับไปจึงทำให้ลดความเร็วของการตกลงมาได้
เเละทางเสี่ยวไป๋นั้นได้ใช้พลังปราณที่เหลือในการป้องกันร่างกายไม่ให้ได้รีบผลจากการระเบิดมากนัก
เเต่เเม้ว่าความเร็วนั้นจะถูกลดลงเเล้วก็ตามตอนที่พวกเขาตกลงไป
” ตู้ม ”
เฟยหลงที่คิดว่าตัวเขาคงตกลงไปบนพื้นอย่างเเน่นอนก็ได้รู้สึกแปลกใจเพราะว่าตัวเฟยหลงในตอนนี้รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกมากกว่า
ซึ่งเมื่อเฟยหลงพยามลืมตามองดูรอบๆก็พบว่าตนได้ตกลงมาในน้ำเเม้จะยังมีสติเหลืออยู่เเต่ก็คงจะอีกไม่นาน
โดยที่เฟยหลงตอนนี้นั้นได้คิดเพียงอย่างเดียวว่า
” ข้าต้องรีบขึ้นไปไม่อย่างนั้นได้กลายเป็นผีเฝ้าที่นี้เเน่ ”
ด้วยเรี่ยวเเรงที่เหลืออยู่เฟยหลงได้พยามว่ายขึ้นไปเเม้ว่าตอนนั้นตัวเฟยหลงจะได้เเรงระเบิดที่เกิดขึ้นลดความเร็วในการตกลงสู้พื้นเเละยังตกลงมาในน้ำอีก
เเต่ร่างกายของเฟยหลงก็ได้รัวเเรงกระเเทกมหาศาลอยู่จึงทำให้ทั่วทั้งตัวนั้นรู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาเเตกร้าว
ก่อนที่เฟยหลงจะทำสำเร็จความมืดมิดก็ได้ครอบงำการมองเห็นของเฟยหลงอย่างรวดเร็ว
ในใต้หุบเหวได้มีร่างของมนุษย์นอนอยู่บนพื้นใกล้ทะเลสาบขนาดเล็กเเห่งหนึ่งโดยข้างๆมีสัตว์อสูรตัวหนึ่งกำลังนอนหมอบอยู่
เเละเฝ้ามองมนุษย์คนนั้นอย่างเงียบเชียบที้งสองก็คือเสี่ยวไป๋เเละเฟยหลงนั้นเอง
” อ๋าว~~~เมื่อไหร่พี่ใหญ่จะฟื้นขึ้นมานะ ”
เสี่ยวไป๋ที่กำลังนอนหมอบอยู่ก็ได้กล่าวสิ่งที่คิดออกมาซึ่งตอนนั้นเองที่มันได้มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา
” อ๋าว~~~เเล้วถ้าพี่ใหญ่ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเเล้วละละจะทำยังไงดี ”
เเล้วตอนนั้นนเองที่มีเสียงอันเเผ่วเบาดังขึ้นมา
” ข้ายังไม่ได้ตายสักหน่อย……… เเต่ละอย่างที่เจ้าพูดมาเหมือนกับอยากให้ข้าตามมากอย่างนั้นเเหละ ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเสียงนั้นก็ได้ส่งเสียงร้องตอบกลับเฟยหลง
” อ๋าว~~~ข้ารู้อยู่เเล้วว่าพี่ใหญ่นั้นต้องไม่เป็นไร”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นจึงกลอกตามองเสี่ยวไป๋ก่อนจะกล่าวถามออกมาว่า
” หลังจากที่ข้าหมดสติไปเจ้าเป็นคนลากข้าขึ้นมาจากน้ำงั้นเหรอ ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวถามออกมาเเบบนั้นก็ได้ตอบกลับไป
” ใช่ข้าเป็นคนลากพี่ใหญ่ขึ้นมาจากน้ำเองเเต่ตัวพี่ใหญ่รู้ไหมว่าตัวท่านนั้นหนักอย่างกับสัตร์อสูรไม่รู้ว่าท่านกินอะไรไปถึงกลายเป็นเเบบนี้ ”
เฟยหลงที่เเม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บสาหัสพอสมควรเเต่หลังจากได้ยินสิ่งที่เสี่ยวไป๋กล่าวออกมาก็อยากลุกขึ้นเตะมันไปไกลๆ
เฟยหลงได้เลิกสนใจเสี่ยวไป๋ก่อนจะค่อยๆพยุงตัวขึ้นมาพิงก้อนหินขนาดใหญ่ใกล้ตัวก่อนหันกลับมามองรอบๆด้านซึ่งมีต้นหญ้าเเปลกๆที่ให้เเสงสว่างในถ้ำที่มืดมิดเเห่งนี้งอกอยู่เต็มไปหมด
” ดูเหมือนว่าการตกลงมานั้นจะเป็นสิ่งที่ไม่เลวร้ายสักเท่าไหร่อย่างน้อยก็ไม่มืดมิดละนะ ”
ก่อนที่เฟยหลงจะค่อยหลับตาลงเเละโคจรทักษะยุทธ์เทพจักรพรรดิสงครามเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บโดยเมื่อเวลาผ่านไปสามชั่วยามเฟยหลงก็ได้ลืมตาขึ้นก่อนจะกล่าวออกมาว่า
” ดูเหมือนว่าสถานที่เเห่งนี้จะมีพลังปราณธรรมชาติไหลเวียนอยู่ซึ่งจำนวนนั้นมันมากกว่าด้านบนหลายเท่า ”
เพราะเเม้ว่าเฟยหลงจะโคตรทักษะยุทธ์เทพจักรพรรดิสงครามดูดซับพลังปราณธรรมชาติมาฟื้นฟูร่างกายตนเองได้รวดเร็วอย่างมาก
ซึ่งอาการบาดเจ็บก็ดีขึ้นกว่าตอนเเรกจนมากพอที่จะเคลื่อนไหวได้
” ฟู่……… ไม่คิดเลยด้านใต้หุบเหวนี้จะมีสถานที่เเบบนี้อยู่ ”
เสี่ยวไป๋ที่นอนหมอบอยู่ข้างเฟยหลงตลอดก็ได้ส่งเวียงร้องออกมา
” อ๋าว~~~เเต่เพราะอะไรถึงทำให้ที่เเห่งนี้เต็มไปด้วยพลังปราณธรรมชาติจำนวนมากขนาดนี้ละ”
เฟยหลงที่ได้ยินเเบบนั้นก็ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนดวงตาจะเป็นประกายออกมา
