เทพจักรพรรดิ​สงคราม – ตอนที่ 203 หาทางออก

เสี่ยวไป๋ที่เห็นเฟยหลงเเสดงอาการเหมือนกับว่าสมบัติต้อองตกเป็นของเขาเท่านั้น

เสี่ยวไป๋ที่จึงได้เเต่มองเฟยหลที่เเสดงท่ามางอย่างนั้นมาเเล้วก็ได้กล่าวอกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย​ใจ

” อ๋าว~~~เอาอีกเเล้วพี่ใหญ่โดนวิญญาณ​ผีเเก่จอมโลภเข้าสิงเเล้ว ”

เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวออกมาเเบบนั้นก็ได้ใช้มือของตนเขกศรีษะ​ของมันอย่างเเรงก่อนจะกล่าวว่า

” ข้ารู้สึกว่าหลังๆมานี้เจ้าไปได้คำพูดนั้นมาจากไหนกัน ”

เสี่ยวไป๋ก็ได้กล่าวตอบกลับไปด้วยท่าทางที่ครุ่นคิดอยู่

” อ๋าว~~~ก็มันอยู่ในความทรงจำที่ข้าได้รับมา ”

เฟยหลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกสงสัยเเล้วว่าบรรพบุรุษ​ของมันนั้นเป็นตัวตนอย่างไรกันเเน่ถึงได้สืบทอดความทรงจำเเบบนี้ให้ลูกหลานของมัน

” ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าบรรพบุรุษ​ของเจ้าเป็นสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์​ขึ้นมาเลย ”

เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาเช่นนั้นก็ได้ตอบกลับไปว่า

” อ๋าว~~~ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าท่านเป็นคนยังไงกันเพราะท่านบรรพบุรุษ​ในความทรงจำนั้นข้าเห็นเพียงเเค่เเผ่นหลังเท่านั้นไม่ได้มัหน้าตาที่ชัดเจนปรากฏ​ให้เห็น ”

เฟยหลงมี่ได้ยินเช่นั้นก็ไม่รู้สึกเเปลกใจเพราะเเต่ละคนนั้นย่อมมีบุคลิก​เเตกต่างกัน

ซึ่งบรรพบุรุษ​ของเสี่ยวไป๋นั้นอาจจะเป็นคนที่ลึกลับอย่างมากหรือไม่ก็ชอบทำตัวลึกลับ

เฟบหลงได้เลิกให้ความสนใจเรื่องนี้ชั่วคราวก่อนที่จะเรียกให้เสี่ยวไป๋ที่นอนขี้เกียจอยู่ให้ลุกตามตัวเขาไป

” ลุกได้เเล้วเสี่ยวไป๋เจ้าจะนอนเเบบนั้นไปถึงเมื่อไหร่พวกเราต้องรีบทำตามเป้าหมายให้สำเร็จเเละออกไปจากที่นี้ให้เร็วที่สุดไม่ใช่เหรอ ”

เสี่ยวไป๋ท​ี่ได้ยินดังนั้นก็ได้เดินตามเฟยหลงไปอย่างเชื่อฟัง

ทั้งสองได้เริ่มสำรวจรอบโดยที่ตอนนี้นั้นนอกจากพื้นดินที่มีอยู่ไม่มากกับผืนน้ำเเละก็หญ้าที่เรืองเเสงในความมืดก็ไม่ได้มีอะไรนอกจากนี้อีก

เฟยหลงที่เห็นอย่างนั้นก็ครุ่นคิดก่อนจะกล่าวกับเสี่ยไป๋ว่า

” ดูเหมือนว่าพวกเราในตอนนี้จะไปไหนต่อไม่ได้เเล้วเพราะว่าที่นี้นอกจากพื้นดินที่เรายืนอยู่เเละทะเลสาบขนาดเล็กนั้นก็ไม่ได้มีอย่างอื่นอีกซึ่งรอบๆด้านนั้นก็เป็นเพียงผนังถ้ำเท่านั้น ”

เฟยหลงกำลังใช้ความคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะเห็นเสี่ยวไป๋ยืนมองทะเลสาบขนาดเล็กนั้นจึงมีความคิดบางอย่างขึ้นมา

” เเต่เดี๋ยวก่อน…………….ทะเลสาบนี้มันต้องมีอะไรบางอย่างอยู่เเน่นอนเพราะว่าสถานที่รอยๆนั้นที่นอกจากผืนดินที่ข้ากำลังยืนอยู่ก็มีเพียงใต้ทะเลสาบที่พวกเรายังไม่ได้ไปสำรวจ ”

เฟยหลงที่มองเห็นว่าต้องสำรวจที่ไหนต่อไปก็เริ่มที่จะลงไปยังใต้ทะเลสาบขนาดเล็กเเห่งนี้

เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเช่นนั้นก็มองหน้าเฟยหลงด้วยสายตาที่มีคำถาม

” อ๋าว~~~พี่ใหญ่ท่านต้องการลงไปข้างใต้ทะเลสาบนี่เหรอ ”

เฟยหลงได้จ้องมองหน้าเสี่ยวไป๋ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

” ถ้าไม่ลงไปสำรวจเเล้วพวกเราจะหาทางออกยังไงละหรือเจ้าอยากจะอยู่ในนี้ไปจนตายกัน ”

เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินเฟยหลงกล่าวตอบออกมาอย่างนั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า

” อ๋าว~~~เเต่ข้างล่างนั้นมันมืดเเละพวกเราไม่รู้ว่ามันจะมีอะไรอยู่ด้านใต้ทะเลสาบนี้ื ”

เฟยหลงที่ได้ยินเเบบนั้นก็ได้ยิ้มออกมาเเล้วกล่าวกับเสี่ยวไป๋

” ข้าไม่สามารถบอกเรื่องนั้นกับเจ้าได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้างใต้ทะเลสาบบ้างเเต่เทียบกับการอยู่อย่างเฉยเมย​เเละการลงไปสำรวจข้างใต้ทะเลสาบ ”

” ข้าข้อเลือกลงไปสำรวจดีกว่าไม่เเน่พวกเราอาจได้บางสิ่งบางอย่างมาก็เป็นได้ ”

เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินคำกล่าวของเฟยหลงเเม้มันจะไม่อยากลงด้านใต้นั้นเเต่สุดท้ายเเล้วนั้นในเมื่อพี่ใหญ่ของมันได้เลือกเเล้วตัวมันจะขอตามไปจนถึงที่สุด

เสี่ยวไป๋ที่ตัดสินใจได้เเล้วจึงกล่าวออกมาว่า

” อ๋าว~~~ไปกันเถอะพี่ใหญ่ข้าพร้อมเเล้ว “