เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินคำตอบของเฟยหลงอย่างนั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” พี่ใหญ่ถ้าจะอออกจากที่เเห่งนี้นั้นพวกเราต้องทำอย่างไรดี ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวถามตนเองก็ได้กล่าวตอบกลับไป
” วิธีการออกไปนั้นสำหรับผู้บ่มเพาะธรรมดาทั่วไปที่หลงเข้ามาเเละติดอยู่ในที่เเห่งนี้นั้นความหวังเเทบจะไปเหลืออยู่……………. ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินคำตอบจากเฟยหลงก็ได้คอตกลงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะกล่าวกับเฟยฟลง
” พี่ใหญ่ไม่มีทางจริงๆงั้นเหรอพวกเราจะต้องติดอยู่ในที่เเห่งนี้ตลอดไปอย่างนั้นเหรอ ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวออกมาพร้อมกับท่าทางคอตกอย่างนั้นเฟยหลงก็ได้ยิ้มออกมาก่อนจะกล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์ดี
” เสี่ยวไป๋ที่ข้าบอกเจ้าไปนั้นสำหรับผู้บ่มเพาะธรรมดาทั่วไปเเต่สำหรับข้าเเล้วนั้นที่เเห่งนี้ไม่อาจจะขวางทางข้าได้หรอก ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินคำกล่าวของเฟยหลงนั้นก็เหมือนกับพบเเสงสว่างที่ตามหาในที่สุดก่อนจะกล่าวกับเฟยหลงด้วยน้ำเสียงที่มีความสุข
” ข้ารู้อยู่เเล้วพี่ใหญ่ของข้านั้นต้องไม่ธรรรมดาอย่างที่คิด ”
เฟยหลงที่ได้ยินเเบบนั้นก็ได้กล่าวถามเสี่ยวไป๋ด้วยสีหน้าที่ต้องการรีดเค้นเอาคำตอบให้ได้ว่า
” เเปลว่าตลอดเวลานั้นเจ้าคิดว่าข้าก็เเค่ผู้บ่มเพาะที่เเสนธรรมดาคนหนึ่งอย่างนั้นเหรอ ”
ตอนนี้เฟยหลงได้ยิ้มออกมาอย่างสดใสราวกับว่าเรื่องนี้นั้นไม่ได้เกี่ยวกับตนเองเลยเเม้เเต่น้อยซึ่งเสี่ยวไป๋ที่เห็นเช่นนั้นก็ได้กล่าวออกมาด้วยนำเสียงที่เริ่มสั่น
” พี่ใหญ่ท่านพูดเเบบนั้นได้อย่างไรกันตัวข้านั้นรู้อยู่เเล้วว่าพี่ใหญ่นั้นเป็นคนที่ไม่ชอบทำตัวโดดเด่นเเละปิดซ่อนพลังที่เเท้จริงของตนเองเอาไว้ ”
” เมื่อตอนปกติพี่ใหญ่เป็นดั่งพยัคฆ์ซ่อนมังกรหมอบเเต่เมื่อมีใครกล้าเเหย่ขึ้นมาละก็ตอนนั้นเเหละที่คนๆนั้นจะรู้ซึ่งถึงความหน้ากลัวของท่านอย่างเเน่นอน ”
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋พูดออกมาอย่างไหลลื่นรางกับดื่มน้ำซึ่งคำตอบว่าทำไมถึงเป็นเเบบนี้ดูเหมือนว่าการใช้คำพูดของมันคงจะเป็นความทรงจำที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษอย่างเเน่นอน
เฟยหลงที่ได้ยินเสี่ยวไป๋กล่าวออกมาเเบบนั้นก็หยุดที่คิดจะเเกล้งมันอีกเเล้วกล่าวออกมาว่า
” เสี่ยวไป๋เจ้านี้มัน…………. ช่างเถอะตอนนี้ต้องออกไปจากที่นี้ก่อน ”
เมื่อเฟยหลงกล่าวออกมาอย่างนั้นเสี่ยวไป๋ก็รู้สึกสงสัยถึงเเม้เฟยหลงจะบอกว่ามีวิธีออกไปอย่างเเน่นอนเเต่มันก็สงสัยถึงวิธีที่ว่าต้องทำอย่างไน
” พี่ใหญ่เเล้ววิธีที่ท่านกล่าวถึงนั้นมันเป็นอย่างไร ”
เฟยหลงก็ได้กล่างตอบเสี่ยวไป๋กลับไปด้วยน้ำเสียงที่ราวกับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องง่ายมากสำหรับตัวเขา
” ข้ามีหลากหลายวิธีที่สามารถออกจากพื้นที่เเห่งนี้ได้เเต่ดูเหมือนว่าคงต้องใข้วิธีที่ง่ายที่สุดเเล้วละ ”
เสี่ยวไป๋ที่ได้ยินดังนั้นก็รอให้เฟยหลงเเสดงวิธีที่ว่านั้นออกมา
โดยที่ทางด้านเฟยหลงในตอนนี้นั้นกำลังหาสิ่งของบางอย่างจากถุงมิติอยู่ซึ่งหลังตากผ่านไปไม่นานเฟยหลงก็นำสิ่งของบางอย่างออกมา
” ในที่สุดก็พบเเล้วดูเหมือนว่าจะต้องสิ้นเปลืองนิดหน่อยเเต่ก็รวดเร็วดี ”
เสี่ยวไป๋ที่เห็นเฟยหลงกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำอะไรบางอย่างอยู่นั้นด้วบความอยากรู้อยากเห็นจึงขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะพบกับเฟยหลงที่ดูเหมือนกำลังเตรียมค่ายกลบางอย่างอยู่
มันจึงกล่าวถามออกมาด้วยความสงสัยว่า
” พี่ใหญ่กำลังวางค่ายกลอยู่อย่างงั้นเหรอเเล้วค่ายกลนั้นมันเป็นค่ายกลอะไรกัน ”
เฟยหลงได้กล่าวตอบเสี่ยวไป๋โดยที่ตัวเขานั้นยังไม่ได้หยุดมือเเต่อย่างใด
” วิธีนี้ง่ายอย่างมากถึงเเม้จะสิ้นเปลืองทรัพยากรบางอย่างไปเเต่เราก็สามารถหามันได้ใหม่ ”
หลังจากนั้นเฟยหลงก็ได้หยุดมือเเล้ววิ่งออกห่างอย่างรวดเร็วก่อนจะกล่าวออกมาว่า
” ก็ระเบิดมันเพื่อสร้างทางออกสิ ”
