ระหว่างที่เจียงหงกำลังตื่นตกใจอยู่นั้นเฟยหลงได้กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่เปร่งประกาย
” ดูเหมือนว่าจ้าจะทำสำเร็จสินะ ”
เจียหงมี่มองดูเฟยหลงเอื้อมมือของตนเองออกไปดาบทั้งสองเล่มนั้นราวกับมีความนึกคิดเป็นของตนเองได้ลอยๆเข้ามาอยู่ในมือทั้งสองข้างของเฟยหลง
เจียหงได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็ได้รู้สึกตัวเเละเปรียมเทียบดาบหักทั้งสองเล่มในรูปร่างนี้กับรูปร่างก่อนหน้าของมัน
” นี่มันดาบหักเก่าทั้งสองเล่มนั้นกลับกลายเป็นอาวุธที่มีพลังมหาศาลขนาดนี้เลยเหรอ ”
เมื่อเฟยหลงได้ยินเจียหงกล่าวออกมาเเบบนั้นก็ได้ตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่กำลังเเขวนไว้ด้วยรอยยิ้มเเห่งความสุข
” ข้าขอบอกเจ้าเลยว่าอย่าตัดสินทุกสิ่งจากรูปลักษณ์ภายนอกของมันเท่านั้น ”
” เพราะบางครั้งเเล้วขอทานที่เดินอยู่ในเมืองหรือชายชราที่ดูธรรมดาก็อาจจะเป็นยอดฝีมือ……….. จำคำพูดของข้าไว่ด้วยละ”
เจียหงที่ได้ยินกังนั้นก็เงียบไปชั่วครู่ราวกับกำลังไตร่ตรองถึงความหมายในคำพูดที่เฟยหงกล่าวออกมาจนเวลาผ่านไปชั่วครู่เจียหงก็ได้กล่าวตอบเฟยหลงกลับไปว่า
” ทราบเเล้วค่ะท่านอาจารย์ ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็ไม่ได้กล่าวอะไรอีกเเล้วสำรวจดาบหักที่ได้รับการฟื้นฟูพลังบางส่วนจากตัวเขทด้วยความสนใจ
” เเม้จะเหลือพลังเพียงน้อยนิดเเต่จากการคาดเดาคงพอจะเทัยบได้กับอาวุธขอบเขตหลอมรวมขั้นสูงจะเเตกต่ก็ตรงมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเองเเล้วมีพลังปราณเซียนที่เหลืออยู่น้อยนิดเเอบแฝงอยู่ ”
” เเม้จะเหลือพลังไม่มากเเต่ความเเข็งแกร่งของวัสดุที่ใช้สร้างนั้นยังคงเหมือนเดิมซึ่งถ้ารวมข้อดีทั้งหมดนี้เเล้วถ้าดาบหักทั้งสองเล่มของข้าปะทะเข้ากับอาวุธระดับเดียวกันฝ่ายที่มีชัยคงจะเป็นข้า ”
เฟยหลงได้ลองสะดับดาบเพียงครั้งเดียวด้วยท่าทางสบายๆ
” สรึบ ”
เสียงเหมือนกับว่าอากาศรอบๆโดนเเหวกออกเเละบนพื้นที่อยู่ตรงหน้าของเฟยหลงปรากฏรอยเเยกขนาดเล็ก
เจียหงหงที่เห็นดังนั้นก็รู้สึกแปลกใจอย่างมากเพราะว่าพื้นของล้องลับนี้นั้นสร้างมาจากเเร่ระดับขอบเขตวิญญาณผสมกับเเร่ระดับขอบเขตหลอมรวมเมื่อรวมเข้ากับค่ายกลอีกชั้นหนึ่ง
ก็เรียกได้ว่าขอบเขตหลอมรวมระดับกลางเท่านั้นที่จะสามารถทำลายห้องี้ได้อย่างง่ายดายเเละคนๆนั้นต้องมีอาวุธระดับขอบเขตหลอมรวมอีกด้วย
เมื่อเจียหงมองดาบที่เฟยหลงถืออยูาทั้งสองเล่มนั้นสายตาก็ได้มีความคิดหนึ่งขึ้นมา
” เพียงเเค่ดาบสีขาวเล่มนั้นที่ดูเหมือนจะเน้นไปที่ความเร็วเพราะรูปร่างของมันนั้นมีขนาดเล็กที่เปรียบเหมือนสายน้ำก็สามารถสร้างความเสียหายได้ขนาดนี้………. ”
” ถ้าเป็นดาบสีดำเล่มนั้นละทั้งขนาดเเละความรู้สึกที่ได้มองมันเหมือนกับว่าตัวข้าได้มองเห็นภูเขาลูกหนึ่ง ”
ยิ่งคิดมากเท่าไหร่เจียหงก็ยิ่งยกย่องเฟยหลงมากเท่านั้นเพราะจากที่นางดูก็รู้ว่าในอดีตดาบหักทั้งสองเล่มนั้นน่าจะเคยเป็นอาวุธระดับสูงมากๆจนตัวนางอาจคิดไม่ถึงจริงๆก็ได้
เฟยหลงที่ทอสอบพลังของดาบหักเล่มสีขาวเรียบร้อยเเล้วก็ไม่ได้ทำเเบบเดียวกับดาบเล่มสีดำผลปรากฎว่ารอยเเยกที่พื้นนั้นมีขนาดกว้างกว่ารอยเเยกอันเเรกถึงสองเท่า
” ดูเหมือนว่าสิ่งที่ข้าทุมเทลงไปจะไม่เสียเปล่าเเละถ้าข้าต้องเจอกับเผ่าปีศาจตนนั้นอีกครั้งละก็ข้าเฟยหลงในตอนนี้สามารถสังหารมันได้อย่าง่ายดาย ”
เฟยหลงได้เก็บดาบทั้งสองเล่มเข้าไปในถุงมิติเเละหม้อปรุงยาหยูหงที่เห็นอย่างนั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” เจ้าอย่าลืมของตอบเเทนของท่านปู่คนนี้ด้วยละ ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็กล่าวรับปากไปด้วยน้ำเสียงหนักเเน่น
” ข้าไม่เคยผิดสัญญาอยู่เเล้ว ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้ยินดังนั้นก็ได้กลายเป็นเเสงเเละพุ่เข้าไปในตัวเฟยหลงอย่างรวดเร็วเฟยหลงที่เก็บของทั้งหมดเรียบร้อยเเล้วก็หันกลับมากล่าวกับเจียงหงว่า
” ได้ว่าต้องไปเเล้วซินะ
