ทางด้านเฟยหลงนั้นได้เรียกซูซ่านเเละเสี่ยวไป๋มารวมตัวกันในลานด้านหลังคฤหาสน์
โดยเจียหงนั้นก็ได้เดินตามเฟยหลงออกมาจากห้องลับก็ยืนอยู่ไม่ไกลเหมือนกัน
” ดูเหมือนว่า……….. ถึงเวลาที่ต้องออกเดินทางต่อเเล้วละ ”
เจียงหงที่ได้ยินว่าจะได้เดินทางออกจาอาณาจักรสายลมเเห่งนี้เเล้วนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเพราะว่าตลอดชีวิตตั้งเเต่ตอนเด็กนางนั้นอยู่ในอาณาจักรสายลม
นางนั้นเคยไปเพียงเเค่เมืองชายเเดนทางตอนเหนือกับเมืองหลวงเท่านั้นซึ่งเมื่อเฟยหลงได้กล่าวออกมาเเบบนั้นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เจียงหงรู้สึกตื่นเต้น
” ท่านอาจารย์ครั้งนี้พวกเราต้องเดินทางไปยังที่ไหนเหรอ ”
เฟยหลงได้เงียบลงไปรางกับครุ่นคิดเรื่องราวบางอย่างอยู่เเต่ที่จริงเเล้วเฟยหลงได้ส่งเสียงผ่านจิตวิญญาณถามดาบหักทั้งสองเล่มว่า
” พวกเจ้าสัมผัสได้ถึงชิ้นส่วนอื่นๆได้อย่างเลือนลางใช่ไหม ”
ดาบหักทั้งสองเล่มที่ได้ถูกเฟยหลงผู้เป็นเจ้านายกล่าวถามออกมาเเบบนั้นจึงตอบรับกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
” ใช่เเล้วนายท่าน ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็ได้ถามต่อไปอีก
” งั้นเจ้าคงจะสัมผัสทิศทางคร่าวๆของมันได้ใช่ไหมเฟมือนเจ้าเคยบอกข้าไว้…………. ทิศทางนั้นคือมางไหนกัน ”
ดาบหักทั้งสองเล่มได้กล่าวตอบออกมาพร้อมกัน
” ทิศใต้เป็นทิศที่พวกเรารู้สึกว่าถ้าอยากจะพบกับชิ้นส่วนต่างๆที่เหลือต้องไปทิศนั้น ”
เฟยหลงที่ได้ยินดังนั้นก็ได้ขอสรุปทางด้นนพวกซูซ่านที่เห็นเฟยหลงนั่งนิ่งเงียบเหมือนกำลังครุ่นคิดอยู่ก็ไม่ได้กลา่าวขัดเเต่อย่างใด
จนกระทั่งพวกซูซ่านได้ยินเฟยหลงเปิดปากเเล้วกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
” ทิศใต้……….. คราวนี้พวกเราจะมุ่งหน้าลงไปทางทิศใต้ ”
พวกซูซ่านนั้นไม่ได้ถามเฟยหลงว่าเพราะอะไรถึงต้องเป็นทิศใต้เเละล้วนคาดคิดว่าเฟยหลงนั้นคงมีเหตุผลบางอย่างที่จะไปทางทิศใต้
หลังจากที่ซูซ่านได้ยินคำตอบขอเฟยหลงเเล้วนั้นก็ได้กล่าวถามบางเรื่องออกมา
” ท่านพี่เฟยหลงเเล้วท่านมีเเผนที่ใช่หรือไม่ ”
ฟยหลได้ดึงม้วนกระดาษเเผ่นหนึ่งมาจากถุงมิติเเล้วกล่าวออกมาด้วยท่าทางที่ดูสดใส
” ข้ารู้เเล้วว่าต้องมีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นมาข้าจึงให้เเม่ทัพจ้าวช่วยเรื่องเเผนที่เเผ่นนนี้ ”
” ข้าไม่ได้อยากเดินไปทั่วเเบบไม่รู้ว่าข้างหน้ามีอะไรรอพวกเราอยู่ละนะ ”
เมื่อทั้งสามได้ยินเฟยหลงกล่าวออกมาเเลบนั้นก็ได้มองหน้ากันด้วยสายตาที่เเฝงไปด้วยความสงสัยเเละเป็นทางด้านเจียงหงที่กล่าวถามออกมา
” ท่านอาจารย์ท่านไปได้แผนที่เเผ่นนี้มาได้ไงตามที่ข้ารู้นั้นมันเป็นสิ่งที่หายากมากๆเเละถ้าเป็นเเผนที่เเบบที่มีรายละเอียดอีกคงจะเรียกได้ว่ามูลค่าของมันสูงอย่างน่าตกใจ ”
เฟยหลงไม่ได้กล่าวบอกวิธีที่คนใช้เเลกเปลี่ยนกับจ้าวเฉินออกมาเพราะตามความจริงเเล้วนั้นเฟยหลงคือฝ่ายที่เรียกได้ว่าเป็นคนใช้ข้อเสนอในการเเลกทักษะยุทธ์บางอย่าง
ที่เเข็แกร่งพอสมควรในขอบเขตหลมอรวมนั้นซึ่งการเเลกเปลี่ยนครั้งนี้นั้นเฟยหลงเป็นฝ่ายได้เปรียบอย่างมากเเน่นอนเพราะทักษะยุทธ์ขอบเขตหลอมรวมเหล่านั้นเฟยหลงจดจำได้เป็นจำนวนมากมาก
ถึงจะเสียทักษะยุทธ์ไปเเค่หนึ่งเเต่กลับได้รับสิ่งที่คุ้มค่ายิ่งกว่ามาไว้ในมือตน
” ตามที่ข้าได้เห็นจากแผนที่นี้นั้นทิศใต้ที่เรากำลังมุ่งหน้าไปนั้นส่วนมากจะเป็นสถานที่เต็มไปด้วยน้ำเเละเเผ่นดินที่เเยกออกเป็นเกาะต่างๆมากมาย ”
” นั้นก็เพราะว่าทางทิศใต้นั้นเต็มไปด้วยมหาสมุทร”
ซูซ่านที่ได้ยินที่ได้ยินดังนั้นก็สงสัยถึงสิ่งที่เฟยหลงกล่าวออกมา
” ท่านพี่เฟยหลงมหาสมุทรนั้นเป็นยังไงเหรอ ”
เฟยหลงได้กล่าวตอวออกไปด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
” มันเป็นที่ๆสวยงามเเละเต็มไปด้วยน้ำมากมาย ”
เจียงหงนั้นก็เคยได้รู้เรื่องราวพวกนี้มาจากนักเดินทางที่เขียนหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางของเขาเเต่นางไม่เคยเห็นมหาสมุทรจริงๆมาก่อน
ส่วนทางด้านเสี่ยวไป๋ก็พอจะรู้รายละเอียดจากความทรงจำสืบทอดของบรรพบุรุษว่ามหาสมุทรเป็นยังไง
