บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! – ตอนที่ 103 พลังอันเหนือชั้น และ ฉากจบของแรงค์8ทั้งสามคนล่ะ!

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

“เคอร์เคอิส!” (มิสไซล์ นําวิถี รุ่นอัพเกรดหรือตี+1ก็ได้)

มิสไซล์เวอร์ชั่นมินิปรากฏขึ้นมารอบตัวอิคารอส เห็นภาพนี้พวกคาร์ลรีบบินถอยทันที

“อย่าบอกนะว่ามันเป็นแค่ยุทธภัณฑ์ที่ไว้ยิงเศษเหล็กบินได้พวกนี้?”

เมื่อเห็นว่ามันมีแค่เหล็กบินได้ออกมา พวกเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก กับเศษเหล็กบินพวกเขาไม่ได้กลัวเลยแม้แต่น้อย จะกลัวก็แต่อีกฝ่ายจะงัดเอาอะไรที่น่าสะพรึงกลัวอย่างธนูนรกแตกนั่นออกมา

อนิจจัง พวกเขาไม่ได้รู้เลยว่าเมื่อเทียบกับอพอลโลแล้ว ยูเรนัสซิสเต็มส์นั่นน่ากลัวกว่าเยอะ!

บางทีอาจจะเป็นเห็นท่าทางสบายใจของอีกฝ่าย อิคารอสจึงโบกมือ จากนั้นมิสไซล์จำนวนนับไม่ถ้วนด้านหลังเธอก็บินเข้าใส่พวกคาร์ลทั้งสาม!

เมื่อเห็นจำนวนมิสไซล์ที่เรียกได้ว่าเยอะจนน่ากลัว ทั้งสามคนก็หน้าซีดรีบหันหลังบินหนีทันที ระหว่างบินก็คอยทำลายมิสไซล์ไปด้วย แต่ทว่าเสี้ยววินาทีต่อมาก็ตะมีมิสไซล์อันใหม่มาแทนที่อันที่ถูกทำลายไป!

ตอนนี้ทั้งสามอยากร้องไห้ออกมาจริงๆ ก่อนหน้านี้ถึงแม้ไอ้เหล็กบินได้พวกนี้มันจะน่ารำคาญสุดๆ แต่มันก็แค่นั้น มันไม่สามารถทำอะไรพวกเขาที่มียุทธภัณฑ์ดินได้!

แต่ว่าเมื่อจำนวนเปลี่ยน มันก็กลายเป็นหนังคนละม้วนแล้ว ถ้าตอนนี้พวกเขายังคิดว่ามันยังไม่สามารถทำอะไรตนได้ งั้น…อีกไม่นานต่อจากนี้ทั้งสามคงได้ไปนอนคุยกับแมงมุมราชินีแล้วล่ะ…….

ขบฟันแน่นมองตรงไปที่อิคารอสที่อยู่ห่างไกลออกไป พวกคาร์ลโดนบีบให้ถอยไม่หยุด ควบแน่นปราณในร่างแล้งส่งไปที่ยุทธภัณฑ์ของตน…..

เมื่อถอยไปถึงจุดๆหนึ่ง ทั้งสามคนก็ปล่อยวิชายุทธ์ออกมาพร้อมกัน ทำลายมิสไซล์ที่บินเข้ามาหาตนจนหมด พวกคาร์ลอ้าปากหอบหายใจด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย

พวกเขาสามารถรู้ได้เลยว่าปราณในร่างมันเหือดแห้งไปเกือบหมดแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงร่างกายที่สะบักสะบอมทั่วทั้งตัวเนื่องจากการฝืนใช้ปราณเกินขีดจำกัดเมื่อกี้ ด้วยสีหน้ามืดครึ้ม ทั้งสามคนมองอิคารอสด้วยแววตาที่อันแน่นไปด้วยความเกลีดชัง!

นี่ก็ไม่แปลกอะไร เพราะขณะที่พวกเขากำลังจะได้สมบัติอยู่แล้ว กลับมีใครที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาขวาง แถมยังเล่นอัดพวกเขาซะไม่มีชิ้นดีแบบนี้ จึงไม่แปลกที่ทั้งสามคนจะโกรธเกลี้ยวราวกับว่าอีกฝ่ายได้ฆ่าบุพการีของตน

ตอนแรกพวกเขาก็สงสัยว่าอีกฝ่ายอาจะเป็นผู้พิทักษ์สมบัติอีกตนหนึ่งก็ได้ แต่ทว่าเมื่อเห็นวู่หยานกับมิโคโตะยืนอยู่ท่ามกล่างซากศพของลูกน้องตนเอง พวกเขาก็เข้าใจทันที!

ผู้พิทักษ์ห่าเหวอะไรกันละ มันก็แค่โจรขโมยสมบัติอีกลุ่มหนึ่งเท่านั้นแหละ!!

ด้วยแรงฮึดจากความอารมณ์โกรธเกลียด ทั้งสามก็อ้าปากคำรสมลั่นก่อนที่จะพุ่งเข้าหาอิคารอส ณ ตอนนี้พวกเขาได้หลงลืมเรื่องอพอลโลไปแล้ว

อิคารอสมองอีกฝ่ายที่บินเข้ามาหาตนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ด้วยการกระดิกนิ้วหนึ่งที แท่งที่ยืนออกมาด้านหน้าก็เริ่มควบแน่นลำแสง เมื่อเธอโบกมือ ลำแสงหลายเส้นก็ได้ยิงออกไป!

“!!!” เลเซอร์มันเร็วเกินไป เพียงแค่พริบตามันก็มาถึงตัวพวกเขา!

ถูกโจมตีโดยเลเซอร์ คาร์ล ชาร์ล และ โมมิลี้ต่างก็อ้าปากพ่นกองเลือดออกมา นี่ทำให้ทั้งสามคนที่กำลังหัวร้อนใจเย็นลง….

แน่นอนว่า ราคามันแพงไม่ใช้น้อยเลยล่ะ……

เห็นร่างทั้งสามร่างร่วงหล่นลงไปด้านล่างจากเลเซอร์ของตน อิคารอสก็ไม่มีแม้แต่อาการชะงักค้างหรือความเมตตาอะไร เพราะเธอคือแองเจิ้ลรอยด์ คือยูเรนัสควีนที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อการเข่นฆ่า ในอดีต ชีวิตที่ถูกพรากไปด้วยน้ำมือเธอ ถึงแม้จะไปถึงร้อยล้านแต่ก็มากกว่าสิบล้านแน่นอน!

ดังนั้นถึงแม้อิคารอสจะไร้เดียงสา แต่กับสิ่งที่เรียกว่าามเมตตาเธอไม่มีมันอย่างแน่นอน!!

เธอโบกมืออีกครั้ง มิสไซล์ก็ปรากฏออกมาก่อนจะบินเข้าไปหาทั้งสาม ก่อนที่ร่างอีกฝ่ายจะได้ทันแตะพื้น ฝูงมิสไซล์จำนวนมหาศาลก็ได้ระเบิดใส่ร่างพวกเขา!

“ตู้ม!!” “ตู้ม!!” “ตู้ม!!”……..

เสียงระเบิดยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มิสไซล์ส่วนหนึ่งที่ไม่โดนเป้าหมายก็จะไประเบิดรอบๆแทน ทำให้พื้นหินที่แต่เดิมก็เต็มไปด้วยหลุมบ่ออยู่แล้วยิ่งเละเทะมากกว่าเดิม

“สำเร็จแล้ว!”

มิโคโตะยิ้มออกมาด้วยสีหน้ามีความสุข จนเธออดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แถมตรงหน้าผากเธอก็มีเส้นสายฟ้าแล่นไปมาด้วย นี่ทำให้วู่หยานสงสัยว่าตกลงเธอดีใจหรือเพราะคันไม้คันมือกันแน่…..

ทว่าวู่หยานไม่ได้ออกอาการโอเวอร์เหมือนมิโคโตะ เพราะถึงแม้มิไซล์อิคารอสจะแรงจริง แต่ถ้าจะบอกว่าอีกฝ่ายตายด้วยของแค่นี้เขาคนหนึ่งล่ะที่ไม่เชื่อแน่นอน

‘เฮ้ พวกเอ็งเป็นถึงแรงค์8เลยนะ คงไม่คิดจะตายไปง่ายๆแบบนี้ใช้มั้ย…..’

วินาทีต่อมาความคิดวู่หยานก็เป็นจริง!

พื้นที่โดนมิสไซล์ถล่มไป เต็มไปด้วยกลุ่มควัน แต่ทว่ามันก็ไม่ได้อยู่นานนัก ทันใดนั้นก็มีเงาสามร่างโผขึ้นมา พวกคาร์ลที่มือถือยุทธภัณฑ์ที่กำลังอัดแน่นไปด้วยปราณ จากนั้นพวกเขาก็ชี้ไปที่อิคารอส!

“อย่าคิดว่าพวกเราทำได้แค่โจมตีระยะประชิดนะโว้ย! นังบ้าเอ้ย!!” เสื้อผ้าทั้งสามคนได้เปลี่ยนเป็นผ้าขี้ริ้วซึ่งเต็มไปด้วยรอยขาดไม่ต่างจากขอทานแถมมันยังเป็นสีแดงซึ่งมาจากเลือดสดของพวกเขาที่ตอนนี้กำลังไหลออกมาจากแทบจะทั่วทุกจุดในร่างกาย จากจุดนี้จะเห็นได้ว่าพวกเขาได้รับดาเมจไปไม่น้อยจากฝูงมิสไซล์เมื่อกี้

คาร์ลเรียสหัวเราะออกมาด้วยสีหน้าบ้าคลั่ง จากนั้นทั้งสามก็กู่ร้องแล้วเอายุทธภัณฑ์มารวมกัน

ทันใดนั้นปราณของทั้งสามคนก็ได้รวมตัวกันอย่างไม่น่าเชื่อ จากตอนแรกที่เป็นแค่ปราณอ่อนกำลังก็ยกตัวสูงขึ้นไปสู่ระดับใหม่! ในไม่ช้าก็มีแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวปล่อยออกมาจากยุทธภัณฑ์ของพวกเขา!

เดิมที วิชายุทธ์ของนักรบที่ใช้โจมตีระยะไกลก็ไม่มีมากอยู่แล้ว แต่ในฐานะที่เป็นผู่เชี่ยวชาญแรงค์8พวกเขาย่อมมีมัน….

แต่แค่ว่าพลังมันจะอ่อนจากวิชายุทธ์ที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาอยู่หนึ่งระดับ คำถามแล้วมันจะไปมีประโยชน์อะไรล่ะในเมื่อมันแรงน้อยกว่า?

ตอนนี้ การจะเข้าใกล้ตัวอีกฝ่ายมันทำไม่ได้ง่ายๆอีกแล้ว ดังนั้นทั้งสามคนจึงคิดอีกวิธีหนึ่งออก นั่นก็คือการรวมพลังของวิชายุทธ์!

แน่นอนว่า ไม่มีวิชายุทธ์อะไรที่จะผสานพลังได้ แต่ผลของการที่พวกเขาฝืนประสานคือร่างกายยิ่งบาดเจ็บหนักกว่าเดิม แต่พวกเขาคิดว่าในเมื่อปล่อยไว้ยังก็ต้องตายอยู่แล้ว งั้นไม่สู้เดิมพันกับการโจมตีนี้ไปเลยล่ะ!

ปราณจำนวนมหาศาลได้รวมตัวกันที่ยุทธภัณฑ์ทั้งสาม รอบๆตัวพวกเขาเกิดลมพายุขึ้น พัดเศษหินกระจัดกระจายไปทั่ว

วู่หยานกับมิโคโตะถอยออกไปจนถึงจุดปลอดภัย ถึงแม้ทั้งสองจะกินยาลมหายใจแห่งชีวิตไปแล้ว แต่พวกเขาก็ยังคงถอยหนีออกมาด้วยสัญชาตญาณที่ตอบสนองจากอันตราย จากนั้นทั้งสองก็เงยหน้ามองไปที่สนามรบ

แต่ทว่าการเคลื่อนไหวของวู่หยานและมิโคโตะก็ราวกับเป็นระฆังส่งสัญญาณเริ่ม ขณะที่ทั้งสองถอย แรงกดดันและปราณของพวกคาร์ลก็ได้พุ่งไปถึงจุดสูงสุด!

จากนั้นทั้งสามคนก็ยกมือที่ถือยุทธภัณฑ์ขึ้นพร้อมกัน จากนั้นก็ฟันลงไปทางอิคารอส!

ปราณอันทรงพลังได้ถูกปล่อยออกมาจากยุทธภัณฑ์ของทั้งสามคนไปทางอิคารอสด้วยความเร็วสูง การโจมตีนี้เมื่อเทียบกับวิชายุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาแล้วนับว่าแรงกว่าเยอะมาก!

แต่น่าเสียดาน ที่อิคารอสไม่ได้สนใจมัน เธอเมินสนิท….

กับคลื่นปราณที่ทรงพลัง เชื่อได้เลยว่าไม่ว่าใครก็ต้องกลัวแน่นอน แต่อิคารอสกลับยือมองด้วยแววตาสงบนิ่งไม่มีวีแววของความกลัวเลยแม้แต้น้อย

แต่ว่าเห็นแบบนี้ พวกคาร์ลก็มีความสุขทันที กับการโจมตีนี้พวกเขามั่นใจมาก

เมื่อคลื่นดาบมาถึงตรงหน้า ในที่สุดอิคารอสก็เคลื่อนไหว เธอยกหัวขึ้นเล็กน้อย จากนั้นแท่งทั้งหมดก็ได้ยื่นออกมาด้านหน้าอิคารอส ก่อนจะปล่อยบาเรียเรืองแสงออกมา!

วินาทีต่อมา ปราณดาบก็ได้มาถึง มันเข้าปะทะกับบาเรีย ทว่ามันก็ต้านได้ไม่นานนักก่อนที่จะโดนบาเรียสะท้อนกลับไป!

“เป็นไปไม่ได้!!!”

เพิ่งตะโกนออกมาได้ไม่ถึงหนึ่งวิพวกเขาก็โดนโจมตีด้วยปราณดาบของตน หลังเสียง ‘ตู้ม’ ทั้งสามคนก็ร่วงลงไปกองกับพื้นขณะที่ปากก็กระอักเลือดสดๆไปด้วย บนพื้นเจิงนองเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลทั่วทั้งตัวพวกเขา

อิคารอสโบกมือไปด้านล่าง จากนั้นบาเรียก็สั่นเล็กน้อยก่อนจะกลายเป็นลำแสงสีชมพูขนาดใหญ่ยักษ์ยิงไปกองเลือดซึ่งมีพวกคาร์ลนอนอยู่!

ขณะที่คาร์ลเรียส ชาร์ล และ โมมิลี้กำลังนอนซึมซาบไปกับความเจ็บปวดที่ถูกส่งออกมาจากทั่วทั้งตัว แสงเลเซอร์ขนาดยักษ์ก็ได้ตกลงมาใส่ เปลี่ยนทั้งสามคนให้กลายเป็นขี้เถ้า จากนั้นขี้เถ้าก็กลายเป็นควันสลายไป……

 

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

Status: Ongoing
นี่คือเรื่องราวของ โอตาคุติดบ้านแสนธรรมดา ที่วันหนึ่งพอลืมตาตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตัวเองได้มาอยู่กลางป่าในต่างโลก พร้อมระบบร้านค้าแสนจะกวนประสาท ที่ชอบข่มขู่ให้เขาต้องทำตามมัน หลังจากผจญภัยเสี่ยงชีวิตมามากมาย เขาก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่จะปกป้องครอบครัวที่เขารัก แล้วใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ที่สดใสในต่างโลกให้ได้เลย!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท