ตอนที่ 289 ความสนุกสนานแห่งวัยเยาว์
ตอนที่ 289 ความสนุกสนานแห่งวัยเยาว์
สหายคนนี้ช่างกล้าจริงๆ กล้าด่ากระทั่งเขา กระทั่งเพื่อนตัวเองก็ไม่ปล่อยไป
เตือนมาถึงขนาดนี้แล้ว เขากลับยังนึกไม่ออก เห็นทีหลายปีมานี้คงถูกภรรยาเติมเต็มได้ดีทีเดียว
ทั้งสองคุยกันจนจัดการกบเสร็จ เด็กทั้งสี่ที่อาบน้ำอยู่ในห้องก็ออกมาในที่สุด
สาวน้อยทั้งสามสวมชุดกระโปรงใหม่ เดินวนไปวนมาอย่างมีความสุข ผมสยายนุ่มสลวย มีกลิ่นหอมของเจลอาบน้ำโชยออกมา
เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์วิ่งไปหามู่ฉินเจิน พลางจับชายกระโปรงหมุนเป็นวงกลม ก่อนถามด้วยเสียงเจื้อยแจ้ว “ท่านพ่อ ท่านคิดว่าลูกสวมชุดกระโปรงนี้งามไหมเจ้าคะ?”
มู่ฉินเจินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “งามมาก อวี๋เอ๋อร์ของเราสวมอะไรก็งาม”
เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์มีความสุขมากจนดวงตากลมโตโค้งหยีเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว และหมุนตัวอีกสองครั้ง ครั้นเห็นโจวผิงฟานที่อยู่ข้างๆ ก็เรียกอย่างน่าเอ็นดู “สวัสดีเจ้าค่ะท่านลุง”
“อ่า สะ…สวัสดีจ้า”
โจวผิงฟานตอบเหมือนอย่างเครื่องจักรกล ในใจถูกโจมตีอีกหลายครั้งหลายครา
ไม่คิดเลยว่าสหายของเขาคนนี้ไม่เพียงแต่มีภรรยาที่อ่อนโยนเท่านั้น แต่ยังมีลูกสาวน่ารักน่าเอ็นดูอีกด้วย พระเจ้า หลายปีที่ผ่านมาเขากำลังทำอะไรอยู่!
ก่อนที่ความตกใจจะสิ้นสุดลง เด็กสามคนที่เหลือในบ้านก็วิ่งออกมาเช่นกัน
ระบบตัวน้อยก็วิ่งไปหามู่ฉินเจินด้วย และชี้ไปที่ผมหยิกของตัวเอง “ท่านพ่อมู่ ผมของลูกฟูอีกแล้ว ท่านพ่อช่วยหวีให้หน่อย”
ผมของระบบตัวน้อยหยิกตามธรรมชาติอยู่แล้ว ทุกครั้งที่สระผม ผมที่ยุ่งกระเซิงก็จะฟูฟ่องขึ้นมา
มู่ฉินเจินล้างมือ รับหวีจากมือของระบบตัวน้อยมา แล้วหวีผมให้นางเบาๆ
สามคนที่เหลือก็อยากให้พ่อหวีผมให้ด้วย จึงเข้าแถวรออย่างเชื่อฟัง
ตอนนี้ปากของโจวผิงฟานอ้ากว้างพอที่จะวางไข่ลงไปได้แล้ว วันนี้เขาเหมือนได้ดูรายการใหญ่ ที่ต้องบอกว่ามีสีสันมาก
เดิมทีคิดว่าพี่น้องยังโสดเหมือนเขาอยู่ไม่เพียงแต่มีเมียแล้ว ยังมีลูกอีกด้วย และที่สำคัญคือมีลูกสี่อีก!
เพ้ย ไอ้บุรุษหน้าม่อ!
หลอกเขาแล้วยังทำให้เขาเสียเวลาวัยเยาว์ด้วย!
ตุ๊กตาอ่อนนุ่มน่ารักมากมายขนาดนี้ เขาก็ชอบมากเหมือนกัน หากเขาแอบขโมยกลับบ้านไปตัวหนึ่ง คงไม่เกินไปหรอกกระมัง?
มู่ฉินเจินหวีผมให้ลูกน้อยทั้งสี่เสร็จ เด็กผู้หญิงทั้งสามคนก็มีผมเป็นทรงซาลาเปาสองลูก ส่วยเสี่ยวฉวนเอ๋อร์เกล้าผมเป็นมวยสูง
เด็กทั้งสี่ที่ได้หวีผมเสร็จก็ไปเล่นอยู่ในลานบ้าน เพื่อรอรับประทานอาหาร
เฉียวเยี่ยนทำงานอยู่ในครัวอย่างรวดเร็ว หลังจากฮุ่ยเซียงจัดการเด็กๆ เสร็จแล้ว ก็มาเป็นลูกมือนาง
นำกบนาที่ล้างสะอาดแล้วมาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ หมักกับหอม ขิง เหล้าเหลืองเพื่อดับกลิ่นคาว จากนั้นก็เคลือบด้วยแป้งอีกหนึ่งชั้น
ตั้งน้ำมันในกระทะให้ร้อน นำกบชุบแป้งลงไปทอดในหม้อน้ำมันจนเหลืองกรอบแล้วตักออก
เทน้ำมันออก เหลือน้ำมันไว้เล็กน้อย ผัดขิงแผ่นกับกระเทียมสับให้หอม แล้วใส่ฮวาเจียวแห้งกับพริกแห้งลงไป หลังจากผัดจนหอมแล้วก็ใส่กบทอดลงไป
จากนั้นใส่โต้วป้านเจี้ยงไปหนึ่งช้อน ผัดจนเป็นน้ำมันแดง ใส่เครื่องปรุงตามชอบ นำกบคลุกเคล้าเครื่องปรุงแล้วเทเหล้าขาวเป็นวงกลมไปรอบหนึ่ง รอเหล้าขาวระเหยแล้ว ก็นำกบผัดแห้งออกจากหม้อได้
นอกจากกบผัดแห้งแล้ว นางยังตุ๋นหมูสามชั้นน้ำแดงอีกหม้อหนึ่งด้วย โดยตุ๋นไว้ในหม้อเล็ก กลิ่มหอมฟุ้งโชยไปทั่วลานบ้าน
หลังจากนำเห็ดเขากวางแห้งที่นำมาจากเมืองหลวงจำนวนมากแช่ไว้ในน้ำเสร็จแล้ว ก็นำมาตุ๋นกับเนื้อไก่ ทั้งอร่อยทั้งดีต่อสุขภาพ
โจวผิงฟานมาอย่างกระทันหัน จึงไม่ได้เตรียมอาหารไว้มากมาย ในขณะที่เฉียวเยี่ยนกำลังคิดว่าจะทำอาหารอะไรอีก พวกองครักษ์ที่ไถนามาทั้งวันก็กลับมา พร้อมนำปลาเลนกับปลาไหลครึ่งถังกลับมาด้วย
ทั้งสองอย่างนี้เป็นของดีมาก ปกติจะไม่ค่อยได้รับประทานเท่าใดนัก
นางให้องครักษ์จัดการปลาเลนกับปลาไหลให้สะอาด วันนี้จะทำปลาเลนอบแห้งกับปลาไหลท่อนผัดกระเทียม
พวกเด็กๆ ที่จับปลาเลนไม่ได้สักตัวก่อนหน้านี้ เห็นปลาเลนถังใหญ่ก็ดีใจอย่างมาก และมาสุมหัวกันมองปลาเลนอยู่ขอบถัง
เสี่ยวอันอันชี้ไปที่ปลาไหลแล้วเอ่ย “มีงูด้วย พวกลุงเก่งจังเลย จับงูได้ด้วย”
เสี่ยวฉวนเอ๋อร์อธิบายให้กับน้องสาว”นี่ไม่ใช่งู นี่เรียกว่าปลาไหล มันกินได้ และนำไปใช้เป็นยาได้”
เมื่อได้ยินว่ามันกินได้ สามสาวน้อยก็เลียปากพร้อมกัน ดีจังเลย วันนี้ได้กินของอร่อยอีกแล้ว!
อาหารยังไม่พร้อม คนที่อยู่ในลานบ้านก็ถูกล่อลวงด้วยกลิ่นหอมของอาหารที่โชยออกมาจากในครัวจนท้องร้องโครกครากแล้ว
ท้องโจวผิงฟานร้องออกมา เขาจึงหัวเราะอย่างเก้อเขิน “วันนี้กินข้าวเช้าเช้าไปหน่อย อาหารนี้ก็หอมเกินไปแล้ว…”
เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์เอ่ยปลอบอย่างเข้าอกเข้าใจ “ท่านลุงไม่ต้องอายเจ้าค่ะ แม่ข้าทำอาหารอร่อยมาก วันนี้ต้องทำให้พุงท่านกลมป่องแน่”
เมื่อได้ยินคำพูดของเด็กน้อย โจวผิงฟานก็ไม่รู้สึกเขินอายอีก แถมยังแกล้งเด็กน้อยด้วย
ยิ่งแกล้งเด็กน้อยก็ยิ่งปวดใจ ยิ่งอิจฉา ฮื้อ เขาก็อยากได้เด็กน่ารักแบบนี้เหมือนกัน
หลังจากวุ่นมาทั้งบ่าย เฉียวเยี่ยนก็ทำอาหารมาเต็มโต๊ะใหญ่ มีปลาเลนอบแห้ง ปลาไหลท่อนผัดกระเทียม หมูสามชั้นน้ำแดง ซุปไก่ตุ๋นเห็ดเขากวาง มะเขือม่วงหมูสับ ผัดผัก…
วินาทีที่อาหารถูกวางบนโต๊ะ โจวผิงฟานยังคงรู้สึกเหมือนนี่ไม่ใช่เรื่องจริงอยู่เล็กน้อย
นี่มันใช่หวางเฟยที่ไหนกัน เห็นได้ชัดว่าเป็นแม่ครัว พ่อครัวร้านอาหารอาจจะไม่มีฝีมือเช่นนั้นด้วยซ้ำ
ฮื้อ เป็นวันน่าอิจฉาของพี่น้องแสนดีอีกแล้ว
ด้วยกลิ่นหอมของอาหารที่โชยมาแตะจมูก ทุกคนนั่งลงเริ่มกินอาหาร มู่ฉินเจินยังเปิดเหล้าอีกไหหนึ่งเพื่อดื่มกับโจวผิงฟาน
โจวผิงฟานกินจนเหงื่อออกจมูก และชมอาหารบนโต๊ะทุกจานไม่ขาดปาก หลังจากดื่มเหล้าไปสองแก้ว ก็ยิ่งไร้ภาพลักษณ์
หลังจากกินอิ่มดื่มพอแล้ว ฮุ่ยเซี่ยงกับองครักษ์ก็เก็บกวาดจานชาม เฉียวเยี่ยนพาเด็กๆ ไปเดินเล่นย่อยอาหาร ส่วนมู่ฉินเจินนั่งดื่มเหล้ากับโจวผิงฟานต่อ
ใบหน้าของโจวผิงฟานแดงก่ำจากการดื่ม เอ่ยอย่างคนเมาไม่หยุด
เขากอดไหเหล้ายืนขึ้นอย่างโงนเงน และบ่นมู่ฉินเจิน “ตกลงกันแล้วว่าจะโสดไปตลอดชีวิต แต่เจ้ากลับแอบแต่งเมียมีลูกลับหลังข้า เจ้ามันไม่มีหัวใจ!”
โจวผิงฟานผู้ซื่อสัตย์ในตอนที่ยังไม่ดื่มเหล้าได้ทวีความกล้าขึ้นมาจากฤทธิ์สุรา ตอนนี้ดูเหมือนคนโง่ก็ไม่ปานจนฉุดรั้งเอาไว้ไม่ไหว
แม้คนตรงหน้าจะเป็นท่านอ๋องผู้สูงศักดิ์ ทว่าตอนนี้เขาจำได้เพียงว่าเขาคือพี่น้องที่นอนร่วมเตียงเดียวกันและปัสสาวะในบ่อร่วมกันกับอีกฝ่ายเท่านั้น
“วู้ๆๆ ข้าก็อยากแต่งเมียเหมือนกัน อยากมีลูกเหมือนกัน มีแปดคนเลย เอาให้มากกว่าเจ้าเลย ฮึ่ม!”
เขาพูดจบยังเอามือเท้าเอว และพ่นเสียงใส่มู่ฉินเจินด้วยความโกรธด้วย
มู่ฉินเจินเอือมระอา ฟังคำพูดคนเมาของเขา ในที่สุดก็จำคำพูดบ้าๆ บอๆ ตอนวัยหนุ่มในตอนนั้นขึ้นมาได้
เขาแอบอธิษฐานกับเทพยดาอย่างเงียบๆ อยู่ในใจ “ตอนนั้นเป็นข้าที่ไม่รู้ความ เหล่าทวยเทพที่ได้ยินอย่าได้ถือโทษโกรธเคืองเลย”
ตอนนี้เขาอยากย้อนกลับไปในอดีต ไปทุบตีตัวเองในอดีตที่พูดจาโผงผางเช่นนั้นเสียให้ตาย
คนรับใช้ของโจวผิงฟานเห็นเจ้านายตัวเองเมา ก็อยากจะดึงเขาออกไปอย่างกังวล
ช่างขายหน้าจริงๆ ไม่รู้เลยว่าหลังจากนายท่านของเขาเมาแล้วจะกลายเป็นหมีเช่นนี้
เกาจัวหยวนนำกลุ่มคนที่อยู่ข้างหลังมาฟังความสนุกข้างนอก ดวงตาแต่ละคนเป็นประกาย
ว้าว ท่านอ๋องยังเคยมีประวัติอันรุ่งเรืองขนาดนี้ด้วย พวกเขาต้องจดจำมันไว้ในใจแล้ว!
มู่ฉินเจินกับโจวผิงฟานดื่มเหล้ากันจนมืด โจวผิงฟานเมาจนไม่ได้สตินานแล้ว ขณะสีหน้าของมู่ฉินเจินก็ดูฉ่ำเยิ้มจากการเมา
คนรับใช้ของโจวผิงฟานลากเจ้านายขี้เมาออกไป หลังจากเฉียวเยี่ยนกล่อมเด็กๆ นอนแล้ว ก็ไปกล่อมท่านอ๋องบางคนที่มีกลิ่นเหล้าทั่วตัวต่อ
นางพยุงมู่ฉินเจินเข้าไปในห้อง ให้เขานั่งข้างเตียงอย่างเชื่อฟัง จากนั้นยกน้ำเข้ามา เช็ดหน้าล้างเท้าให้กับเขา
มู่ฉินเจินมีสีหน้าแดงก่ำ เฉียวเยี่ยนให้ทำอะไรก็ทำแบบนั้น เชื่อฟังประหนึ่งเด็กน้อย
หลังจากทำความสะอาดให้เขาเสร็จ เฉียวเยี่ยนก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง ท่านอ๋องบางคนทำท่าเหมือนสุนัขตัวโตก็มิปาน เอาหัวซบบนหน้าอกของนาง ส่งเสียงงุ้งงิ้งออดอ้อน “เรามีลูกด้วยกันดีไหม? มีสิบสองคนไปเลย! ข้าจะเอาให้มากกว่าเขา!”
เฉียวเยี่ยนมีเครื่องหมายคำถามเต็มหัว นี่มันเรื่องอะไรกัน? เห็นนางเป็นแม่หมูหรือ?
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
เอ็นดูผู้ชายตอนเมาจังเลย ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้ก็คือคลิปหลุดเต็มติ๊กต่อกแล้ว
จะมีลูกเป็นโหลเลยเหรอท่านอ๋อง ท่านคงไม่คิดจะตั้งทีมฟุตบอลใช่ไหม
ไหหม่า(海馬)
