Perfect Superstar – ตอนที่ 531 การเดินทางครั้งใหม่

ตอนที่ 531 การเดินทางครั้งใหม่

เพลง ‘เธอคือสิ่งล้ำค่าที่สุด’ สร้างความประทับใจให้กับคนทั้งงานและแฟนคลับเป็นพันเป็นหมื่นคนในห้องไลฟ์สด

“ฉันจะบ้าตาย เป็นฉากบาดตาบาดใจที่สุดเลย!”

“รู้สึกถึงพลังทำลายล้างของลู่เฉินหมื่นจุด หมาโสดอย่างเราเสียอำนาจไปแล้ว”

“เฉินของฉันโรแมนติกจังเลย ถ้ามีใครเขียนเพลงรักให้ฉันสักเพลง ฉันต้องแต่งงานกับเขาให้ได้!”

“แอบหลบมุมแทะหมั่นโถวคนเดียว ผมย้ายไปอยู่บนดาวคนโสดดีกว่า โลกมนุษย์อันตรายเหลือเกิน เดี๋ยวก็สวีทหวานใส่กันอยู่เรื่อย”

“เพราะมาก ขออีกเพลงสิ!”

ด้วยคำขออันรุกเร้าของเหล่าแฟนเพลงเช่นนี้ ดังนั้นหลังจากร้องเพลง ‘เธอคือสิ่งล้ำค่าที่สุด’ จบไป เฉินเฟยเอ๋อร์กับลู่เฉินยังร้องเพลง ‘ดวงตาของเธอ’ อันคุ้นหูให้ทุกคนได้ฟังด้วย

วันแรกของปี 2017 งานมีตติ้งขอบคุณแฟนเพลงของลู่เฉินที่จัดขึ้นในบาร์เดย์ลิลลี่ย่านทะเลสาบโฮ่วไห่แห่งเมืองหลวงมาถึงช่วงเวลาท้ายสุดแล้ว แม้แฟนคลับยังอารมณ์ค้างอยู่ แต่จนใจที่เวลาอันแสนสุขมักรีบร้อนผ่านไปเสมอ

“ชีวิตก็เหมือนการเดินทาง…”

ลู่เฉินถือกีตาร์ขึ้นมาใหม่ ยืนอยู่ตรงหน้าไมโครโฟนพูดว่า “คุณไม่มีทางรู้เลยว่าทางข้างหน้าจะเป็นวิวแบบไหน จะเจอพายุฝนหรือว่าแสงแดด แต่เพราะมีพวกคุณอยู่เคียงข้างผม ผมจึงไม่รู้สึกหวาดกลัวอะไรเลย ขอบคุณ…”

“ขอบคุณทุกคนจริงๆ ขอบคุณพวกเพื่อนทุกคนที่คอยสนับสนุนผม เพลง ‘เดินทาง’ เพลงสุดท้ายนี้ขอมอบให้ทุกคนครับ!”

เพลงสุดท้ายแล้ว ทุกคนอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้ ลู่เฉินจึงมอบเซอร์ไพรส์ครั้งสุดท้ายให้กับพวกเขา

เพราะเพลงนี้เป็นเพลงใหม่เหมือนกัน เป็นผลงานเพลงใหม่เพลงที่สามของคืนนี้!

“สายลมเป็นระลอกกระทบต้นสน

เสียงลมพัดต้องกระดิ่งเสียงกังวานใส

ยืนอยู่ในที่ที่เงียบงันของเมือง

ทำให้ทุกอย่างส่งผ่านไปไกล

ท่ามกลางขุนเขาเขียวและเมฆขาว

ผีเสื้อโบยบินกลางอากาศอย่างอิสระ

มองเห็นแสงอาทิตย์ตกตรงปลายฟ้า

ฝูงนกโบยบินสู่ทิศตะวันตก

…”

เสียงกีตาร์อันบริสุทธิ์เรียบง่ายกับการร้องเพลงอย่างทุ่มเทใจของลู่เฉิน เพลง ‘เดินทาง’ เพลงนี้นำพาให้แฟนเพลงทุกคนล่องลอยสู่โลกแห่งท้องฟ้าและหมู่เมฆ ป่าเขาและลำธาร

น้ำเสียงอบอุ่นและสว่างไสวของเขาอ้อยอิ่งอยู่ข้างหูของทุกคน ราวกับพลังที่ทะลวงวิญญาณ

ทำให้ใจคนฟังคล้อยตาม

“…

ใครเป็นคนวาดภาพฟ้าดิน

และวาดภาพเธอกับฉัน

ทำให้โลกของเราสวยงามมีสีสัน!

ใครทำให้เราร้องไห้

แล้วยังทำเซอร์ไพรส์ให้เราด้วย

ทำให้พวกเราได้พบกันได้รักกันแบบนี้

มักต้องบอกว่าลาก่อนอยู่เสมอ

พบกันแล้วลาจาก

ตามครรลองของเส้นทางอันยาวไกล

เนื้อเพลง ทำนอง และรสชาติของเพลง ‘เดินทาง’ เพลงนี้เรียกได้ว่าสูงส่งและเป็นหนึ่ง มันเข้าถึงสัจธรรมของโลก มีความอิสระเสรี เห็นได้ชัดว่าผู้แต่งมีความคิดความอ่านและจิตใจอันไม่ธรรมดา ทั้งต้นสน กระดิ่งลม ผีเสื้อ เมฆยามเย็นที่กล่าวถึงในเนื้อเพลง ราวกับเก็บดอกไม้ขึ้นมาส่งเดชแต่กลิ่นหอมของกวีได้แผ่ขจายออกไป

การได้ฟังเพลงแบบนี้เป็นการดื่มด่ำอย่างหนึ่ง บรรดาแฟนคลับได้ลิ้มรสสัมผัสแล้ว อารมณ์อันฟุ้งซ่านในใจของพวกเขาและพวกเธอถูกทำให้สงบลง ไม่มีความเสียใจใดๆ อีก

แฟนคลับที่มาร่วมงานมีตติ้งขอบคุณแฟนเพลงทั้งหลายแยกย้ายกันกลับบ้าน เชื่อว่าพวกเขาจะมีเพลง ‘เดินทาง’ คอยอยู่เป็นเพื่อนไปตลอดทาง ไม่โดดเดี่ยว ไม่เสียดาย

…

“ลาก่อน!”

ที่หน้าประตูบาร์เดย์ลิลลี่ ลู่เฉินมาส่งแฟนคลับคนท้ายๆ ด้วยตัวเอง เพราะฝ่ายนั้นเป็นเด็กสาว เขาย้ำเตือนว่า “รีบพักผ่อน ระวังตัวด้วย เดินทางปลอดภัยนะ”

หนึ่งในแฟนคลับสาวเดินออกไปไม่กี่ก้าวก็หันหลังกลับมามองอย่างเสียดาย แล้วกลับหลังหันวิ่งโผเข้าใส่ลู่เฉิน

ลู่เฉินมือไวตาไว รีบประคองตัวเธอไว้พูดว่า “ระวังหน่อยครับ”

ฝ่ายนั้นดูอาลัยอาวรณ์เป็นพิเศษ มีน้ำตาไหลออกมา คว้าแขนลู่เฉินไว้ไม่ยอมปล่อย

ยังดีที่เพื่อนของเธอรู้ตัว รีบเข้ามาพาตัวเธอออกไป เพื่อไม่ให้ก่อความวุ่นวายแก่ลู่เฉิน

หลินจื้อเจี๋ยที่เดินออกมาพร้อมกันยังอดแซวไม่ได้ว่า “ลู่เฉิน ตอนนี้เสน่ห์แรงขึ้นทุกทีแล้วนะ นายเนื้อหอมขนาดนี้ ฉันอดกังวลแทนเฟย์ไม่ได้”

แฟนคลับสาวที่ติดพันลู่เฉินอยู่เมื่อครู่นั้นสวยไม่เบา

เฟย์เป็นชื่อภาษาอังกฤษของเฉินเฟยเอ๋อร์ เธอยืนอยู่ด้านหลังหลินจื้อเจี๋ย กำลังเม้มปากยิ้ม

ลู่เฉินยิ้มแหย “พี่จื้อเจี๋ย ไว้ชีวิตผมด้วย”

เมื่อชื่อเสียงโด่งดังขึ้น ความนิยมยิ่งเพิ่มสูงขึ้น แฟนคลับมีมากก็ยิ่งสร้างความวุ่นวายได้

ในบรรดาแฟนคลับที่มีมากมายหลายรูปแบบต้องมีบางคนที่เป็นพวกสุดโต่ง สตูดิโอลู่เฉินกับลู่ซีเคยรับมือกับโทรศัพท์รบกวนของแฟนคลับบ้าระห่ำเหล่านี้ ยังมีพัสดุต่างๆ อีก เพียงแต่พวกเขาจัดการเรื่องพวกนี้เงียบๆ

อย่างแฟนคลับสาวคนเมื่อครู่ ถือว่าอ่อนโยนมากแล้ว อย่างน้อยก็ไม่ทำอะไรมิดีมิร้ายให้เกินงาม

หลินจื้อเจี๋ยก็แค่ล้อเล่น เขารีบฉวยโอกาสนี้พูดว่า “ไว้ชีวิตน่ะได้ แต่นายต้องเขียนเพลงให้เฟยสือเรคคอร์ดสามเพลง!”

ในฐานะที่เป็นทั้งผู้อำนวยการเพลงและรองผู้จัดการใหญ่ของเฟยสือเรคคอร์ด หลินจื้อเจี๋ยก็รู้สึกหมั่นไส้ลู่เฉินที่เอาความสามารถมาใช้อย่าง ‘สิ้นเปลือง’ อยู่เหมือนกัน

ยกตัวอย่างที่ตรงที่สุดก็คืออัลบั้มทั้งสองชุดของลู่เฉิน ‘เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ และ ‘เส้นทางธรรมดา’ เพลงทั้งหมดยี่สิบเพลงล้วนเป็นผลงานเพลงชั้นยอด ถ้าให้เขาเข้ามาทำเพลง เพลงเหล่านี้เพียงพอจะทำให้นักร้องสักสี่ห้าคนโด่งดังได้ หรืออาจจะทำเป็นอัลบั้มที่ขายดิบขายดีได้สักสี่ห้าอัลบั้มกระทั่งอาจมากกว่านั้น

มันสิ้นเปลืองเกินไปแล้ว!

สิ่งที่ทำให้พูดไม่ออกคือ ความคิดสร้างสรรค์ผลงานทางดนตรีของลู่เฉินดูเหมือนไม่มีวันเหือดแห้ง คืนนี้งานมีตติ้งขอบคุณแฟนเพลงเล็กๆ งานเดียว เขาได้นำผลงานอันไพเราะออกมาใหม่ถึงสามเพลง

ถ้าหลินจื้อเจี๋ยไม่หวั่นไหวเลยสิถึงจะเป็นเรื่องแปลก!

ความจริงตั้งแต่ลู่เฉินเริ่มทำงานด้านละครและภาพยนตร์ แม้แต่เฟยสือเรคคอร์ดที่มีสัมพันธ์อันดีกับสตูดิโอลู่เฉินมาโดยตลอดก็ยังไม่อาจขอเพลงใหม่มาจากเขาได้ง่ายๆ

เดิมทีหลินจื้อเจี๋ยคิดว่าลู่เฉินกำลังเข้าสู่ช่วงปากคอขวด อีกทั้งงานถ่ายละครก็ยุ่งมาก เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องธรรมดา

ตอนนี้ถึงได้รู้ว่าความจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้น!

ลู่เฉินหัวเราะ “สามเพลงเยอะไปแล้ว เพลง ‘ฉันเคยฟังเพลงของเธอ’ ผมยกให้เสี่ยวชูแล้วกัน”

คืนนี้เพลงทั้งสามที่เขานำออกมา เพลงแรกให้มู่เสี่ยวชู อีกเพลงหนึ่งให้เฉินเฟยเอ๋อร์

เพลงสุดท้ายให้ตัวเขาเอง

หลินจื้อเจี๋ยมีหรือจะยอมตกลง เขาบีบบังคับลู่เฉินให้รับปากได้ถึงจะยอมกลับบ้านไปอย่างพึงพอใจ

รอจนลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์กลับถึงบ้าน ทั้งสองอาบน้ำปีนขึ้นเตียงพักผ่อน ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว

อาจเพราะความซาบซึ้ง หรือความรู้สึกที่บังเกิดขึ้น หรือเพราะกำลังจะต้องแยกจากกัน ต่อให้เหน็ดเหนื่อยกันแค่ไหน แต่เฉินเฟยเอ๋อร์ก็ยังจู่โจมลู่เฉินเพื่อเล่นบทรักกัน

เธอนอนกับลู่เฉินครั้งแล้วครั้งเล่าจนเหนื่อยหมดแรงแล้วหลับไป

กลายเป็นลู่เฉินที่นอนไม่หลับแทน เขาห่มผ้าให้เฉินเฟยเอ๋อร์อย่างแผ่วเบา ก้มหน้ามองเธอแล้วจูบที่หน้าผาก จากนั้นปิดไฟหัวเตียง

แล้วลู่เฉินก็มาที่ห้องหนังสือเพียงคนเดียว เปิดคอมพิวเตอร์ เขาเปิดไฟล์เอกสารในฮาร์ดดิสก์ พรมนิ้วทั้งสิบลงบนแป้นพิมพ์เป็นตัวอักษรอย่างว่องไว

เส้นทางชีวิตอันแสนยาวไกล ปี 2017 การเดินทางครั้งใหม่เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น!

……………………

หมายเหตุ : เพลง ‘เดินทาง’ (旅行) คำร้อง/ทำนอง: สวี่เวย (许巍)