“จากที่ไปส่องดูมามันสุดยอดมากเลยล่ะ เน่!”
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะมีม้ามืดเยอะขนาดนี้ มีวีทูบเบอร์หลายคนมากเลยล่ะที่มีไอเดียเจ๋งๆ หรือ บางคนที่มีความสามารถที่โหดสุดๆเลยล่ะค่ะ!”
“ก็จริงแหละนะ เพราะงั้นฉันเลยจะลองย้อนกลับไปดูของคนที่ดีที่สุดด้วย ! ผู้ชนะคงเป็นเอกฉันท์ !? ทุกๆคนต้องเป็นคนเลือกนะ เน่☆!”
และแล้วงานการนำเสนอของเหล่าวีทูบเบอร์ช่วงฤดูร้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็ได้เสร็จสิ้น
ในที่สุดสตรีมก็ได้จบลง แต่ความตื่นเต้นของผู้คนก็ยังไม่ได้หายไป และยังมีบางคนที่ยังคุยเรื่องนี้อยู่
เอาล่ะ มันก็เป็นสตรีมที่ดีแหละนะ!
ถ้ามีคนพลาดสตรีมนี้ไปแล้วล่ะก็มันต้องน่าเสียดายมากๆ ! แน่นอนเลยล่ะ คงไม่มีใครพลาดโอกาศนี้แน่นอน
“แต่ยังไงรายงานของอิโรฮะจังเองก็สุดยอดมากไปเลยล่ะ เน่☆”
<รายงานของอิโรฮะจังเนี่ย.. ทำไมมันเหมือนธีสิสจัง?>
<เอ่อ เงียบน่า โอกุจังเองก็ดีแล้ว!>
<แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะมีอะไรแบบนี้ฟรีๆด้วยนี่!>
รายงานของฉันน่ะหึๆ มันเป็นระดับนานาชาติอย่างที่คาดไม่ถึงเลยล่ะ
คนที่อยู่ในรายงานก็มีจาก ญี่ปุ่น อเมริกา และ เกาหลี แต่ก็มีประเทศอื่นบ้างที่ได้ปรากฎในรายงานของฉัน
<เรามีพวกงานวิทย์ศาสตร์ในอเมริกานะแต่แบบมันไม่ได้ฟรีเหมือนของญี่ปุ่นอ่ะ นี่ดูสิ!>
แล้วเธอก็ได้ส่งลิ้งมาให้ฉันผ่านทางข้อความ
ฉันตกใจอยู่นะ ที่เห็นคนในประเทศต่างๆ ให้ความสนใจกับรายงานที่เป็นของเด็กประถมด้วย
[แต่ฉันคิดว่ารายงานของอิโรฮะซังสุดยอดมากไปเลยนะคะ ตัวเลขของวีทูบเบอร์ในประเทศของเราก็มีการเปลี่ยนแปลงไปด้วย จำนวนคนดูของแต่ละประเทศเองก็เพิ่มเองด้วย และดูเหมือนอัตราส่วนของเหล่าวีทูบเบอร์พูดได้หลายภาษาเองก็เพิ่มขึ้น สำหรับฉันแล้วมันเป็นข้อมูลของการตลาดในอนาคตเลยล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ! ]
[อ่ะ.. ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะคะ! เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันกะจะทำตั้งแต่ทีแรกอยู่แล้วด้วย ]
ดูเหมือนว่าความสามารถสุดโกงของฉัน ถ้าเอาไปเรียนภาษาอื่นๆก็ยังต้องใช้เวลา
เพราะยังไงการจัดลำดับความสำคัญก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็น เพราะมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ฉันจะเอาภาษาที่มีวีทูบเบอร์เยอะที่สุดไว้ก่อนล่ะนะ
[แต่มันก็น่าเศร้านะคะที่มีหลายๆประเทศที่มีจำนวนของวีทูบเบอร์แค่ 1 หน่วย หรือไม่มีเลย ฉันอยากจะขยายวัฒนธรรมของวีทูบเบอร์จริงๆแหละ]
[นั่นสินะคะ มันเป็นเรื่องจริงสุดเลยล่ะค่ะ!]
[แต่บางทีไม่ทำก็ได้นะคะ]
[โอ้ ไม่นะ ฉันยังเป็นเด็กที่ไร้ประโยชน์อ๊าาก]
[ฮ่าๆ อ่ะแล้วก็บางที ระบบของพวกรายงานของเกาหลีมันเหมือนของญี่ปุ่นกันคะ?]
[คนหลายๆคนมักจะทำรายงานในช่วงวันหยุดยาวฤดูร้อน แต่ฉันไม่เคยเลยล่ะค่ะ เพราะในเกาหลี วันหยุดฤดูร้อนมันก็มีงานด้วยเหมือนกัน แบบสิ่งที่ต้องทำในแต่ล่ะวัน]
[มีทางเลือกสิ่งที่ต้องทำด้วยหรอคะ?]
[อ่านหนังสือ 50 เล่ม วิ่ง 3 รอบในสนามเด็กเล่นทุกวัน อะไรงี้อ่ะค่ะ]
[ค่ะ..]
[แต่มันก็ยังง่ายอยู่นะคะ เพราะว่ามันไม่มีการบ้านในช่วงวัยหยุดฤดูร้อนของเกาหลีเองก็เหมือนกับที่ญี่ปุ่นเลยล่ะค่ะ เด็กส่วนใหญ่เองก็ไปเรียนพิเศษกัน]
เป็นอย่างงี้เองสิน้าา
เด็กประถมที่เกาหลีเองก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากเหมือนกันเนอะ
“พวกรายงานของเหล่าคนดูเองก็ดูดีใช่ได้เลยนะ ฉันชอบที่มันเป็นการออกแบบเองนั่นแหละ ฉันโหลดแบบฉบับของโอกุไว้ด้วย”
“ว๊าา ดูดีสุดๆเลยล่ะ!”
[โอกุจังเป็นเจ้าสาวของอิโรฮะเองสินะคะเนี่ย..]
“ไม่ใช่เจ้าสาวค่ะ เธอเป็นไอดอลของฉันนะ <เฮ้! เพราะโอกุจังโขมยจูบแรกของฉันทุกๆคนเลยเข้าใจผิดหมดเลย!>”
<เน่ อย่าบอกว่าเป็นจูบแรกสิ อ่ะ ไม่ๆ นั่นไม่ใช่ประเด็นซักหน่อย>
<ว่าแต่ โอกุเป็นพวกชอบจู่โจมเด็กสาวแบบนี้เองหรอ? ชอบผู้หญิงขนาดไหนเลยเรอะ !>
<หยุดนะ ยัยบ้า ! ฉันไม่ได้เป็นพวกยูริซักหน่อย แล้วก็อิโรฮะจังเองก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วย!>
<ไม่นะคะ.. ฉันเองก็ชอบผู้หญิงเหมือนกัน>
<!!!!!!!>
อ่ะ ชิบหาย
ตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงแล้วนี่หว่า
<เอ๊ มันเป็นความผิดของฉันใช่ไหมง่ะ ? ที่ทำให้เด็กประถมคนนึงความรักต่อเพศเปลี่่ยน? ทำไงดีอ่าาาา…?>
<เอ่อ… มันเป็นตั้งแต่ตอนแรกแล้วล่ะค่ะ>
<!!!!!!!>
<หยอกเล่นค่ะ มันเป็นแค่มุข!>
<ตกใจหมดเลย อิโรฮะอย่าเล่นมุขเรี่ยราดเหมือนอาเนโกะเซ่!>
อันตรายสุดๆ เกือบจะเลี้ยวไปทางแปลกๆซะแล้ว
มันโอเคใช่ไหมคะ? บางทีถ้าตอนแรกเป็นภาษาอังกฤษแล้วจะมีคนบางส่วนที่ไม่เข้าใจด้วย
“ก็ราวๆนั้นแหละค่ะ และอาเนโกะเมกเกอร์เองก็สุดยอดไปเลยล่ะ เป็นคนที่สามารถสั่งให้อาเนโกะทำอะไรก็ได้ ฉันอยากให้เธอทำให้อาเนะโกะพูดว่าขอโทษทุกเช้าจริงๆ !”
“ขอโทษค่าา อิโรฮะนี่เธอเครียดเพราะฉันหรอ ?”
“ไม่เหมือนอาเนะหรอก เพราะเธอจะพูดตอนที่อยากตลอด”
“ม่ายย อิโรฮะจังเข้าสู่ด้านมืดซะแล้ว!”
น่ารำคาญจังเลยนะ
เพราะทุกๆคนเป็นคนที่พูดเก่ง และล้วนเป็นเหล่าวีทูบเบอร์ ดังนั้นในบทสนาเลยดูสนุกสนาน
“อ่ะแล้วก็ การคุยของเราทุกคนมันสนุกมากเลยล่ะ เพราะงั้นในสตรีมจะลองมาคุยกับแบบนี้อีกก็ดีนะ”
“แน่นอน!”
“ขอบคุณจ้า”
เพราะถ้าบทสนาของฉันในนี้หลุดไปละก็ระเบิดที่จะลงหัวฉันมันไวรัลแน่ๆ
แต่ก็ยังดีนะที่ครั้งนี้เราไม่ได้สตรีมกัน
อ่ะ จะว่าไปแล้ว ทำไมพี่อาเนะถึงเงียบจังเลยนะ
ไม่เหมือนกับตอนที่เป็นอาเนโกะเมกเกอร์ ปกติเธอจะพูดมากสุดๆเลย
“เอ่อ… คือฉันมีบางสิ่งจะบอกทุกคนล่ะ”
“มีอะไรหรอ? ปกติอาเนะไม่ได้เงียบขนาดนี้เนี่ย”
“ไม่นะ ไม่นะ..”
“พูดเรื่องอะไร? พูดมาให้เต็มปากเต็มคำหน่อยสิ”
“งั้นบอกก็ได้ คือ ฉันลืมปิดสตรีมอ่ะ ☆”
“อาเน่!????” “อาเนโกะซังงงง!?” [อาเนโกะคะะะะะ!?] <อาเนโกะ!????>
“ขอโทษๆจริงนะ เอเฮะ ☆”
นี่เธอสตรีมมากี่ปีแล้วหะ !
แปปนึงนะ ลืมปิดนานแค่ไหนกันนะ? แล้วตอนที่ฉันพูดมันติดไหม..?
ม่ายยยยยย
ลาก่อน
บทสนทนานั้นถูกตัดลงเรียบร้อย
และหลังจากนั้น อาเนะก็ได้ถามมาว่า มีใครได้ตัดลงไหม แล้ว www ก็ปลิวไปทั่วแชท
ถูกจัดอยู่ในหมวด ยูริ ซะแล้วล่ะค่ะ
สุดท้ายแล้ว ฉันต้องทำให้อาเนะขอโทษจริงๆแหละ
＊ ＊ ＊
วันหยุดฤดูร้อนของฉันเองก็ใกล้ที่จะจบลงแล้ว
การสอบครั้งสุดท้ายของการเรียนพิเศษเองก็จบลงด้วยดี
ประสิทธิภาพของฉันที่ออกมาก็ไม่แย่
ฉันคิดว่า ฉันทำได้ดีนะภายในเดือนที่ยุ่ง
ฉันกับคุณแม่ได้ถูกที่โรงเรียนเรียกไปเพื่อให้พูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของฉัน
ก็เป็นไปตามที่ฉันคิดไว้ พวกเขาพูดถึงเกี่ยวกับการเข้าเรียนต่อของฉัน
ในตอนที่ฉันกำลังจะปฎิเสธ
ในตอนนั้นเอง คุณแม่ก็ได้ล้มลง
[]คือภาษาเกาหลี
<>คือภาษาอังกฤษ
“”คือภาษาญี่ปุ่น
