บทที่ 158 สถานการณ์คับขัน[รีไรท์]
บทที่ 158 สถานการณ์คับขัน[รีไรท์]
ณ สถานที่อันไม่คุ้นเคย ทางตะวันออก อาณาจักรต้าฉู เทือกเขากว้างใหญ่ทอดยาวไปทางตะวันออกและตะวันตก! ช่างดูเหมือนมังกรที่กำลังเลื้อยไปมา ภูเขาลูกนี้มีชื่อ ปันหลงหลิง!
ทรัพยากรมากมายที่ภูเขาปันหลงหลิงทำให้ผู้คนอาศัยอยู่ที่นี่กันอย่างสงบสุข ด้วยเหตุนี้ต้าฉูจึงนับเป็นหนึ่งในสถานที่ที่สงบสุขที่สุดในโลก ราษฎร์ยิ้มแย้มแจ่มใสไม่เว้นแม้แต่พวกขุนนาง อาณาจักรต้าฉูไม่ได้ใช้ประโยชน์จากประชาชนหรือได้รับการข่มเหงจากเจ้าหน้าที่ นี่จึงทำให้ประชาชนทั่วไปอยากอยู่ที่อาณาจักรต้าฉู
ในช่วงไม่กี่วันมานี้ จักรพรรดิอาณาจักรต้าฉูต่างก็กำลังกังวลถึงเรื่องข้าวพลังวิญญาณของอาณาจักร ข้าวพลังวิญญาณจิตนี้ไม่เพียงแค่เพิ่มพลังดวงดาวให้เท่านั้น แต่ยังมีประโยชน์อย่างมากสำหรับคนธรรมดา
ข้าวพลังวิญญาณพวกนี้สามารถเสริมภูมิต้านทานให้ร่างกายได้โดยเฉพาะโรคปวดข้อ ดังนั้นข้าวพลังวิญญาณชนิดนี้จึงขาดแคลนทั่วทั้งทวีป อาณาจักรต้าฉูนั้นยิ่งใหญ่ การสู้รบก็ดีบวกกับมีการป้องกันที่แน่นหนา ด้วยเหตุนี้ในหลายปีที่ผ่านมาจึงไม่มีอาณาจักรใดเข้ามารุกรานได้!
ทว่าทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปในช่วงไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ในอาณาจักรต้าเซีย ซึ่งอยู่ติดกับอาณาจักรต้าฉู แม้ว่าจะมีความกว้างใหญ่ในเชิงภูมิศาสตร์ แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่พิเศษเลย ทำให้เกิดพวกคนจนเพิ่มขึ้นอย่างมากในต้าเซีย! ด้วยความสิ้นหวัง ต้าเซียจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปยังเขตแดนของต้าฉูเพื่อความอยู่รอด
แต่เมื่อไม่กี่วันก่อนกองทหารต้าเซียได้ปลอมตัวเป็นโจรป่าเพื่อจัดการพวกต้าฉูและขโมยข้าวพลังวิญญาณไป เมื่อพวกเขากลับมาก็ได้ลองทำการปลูกมันดู ถ้าเกิดว่าการทดสอบนี้สำเร็จพวกเขาจะขึ้นเป็นมหาอำนาจได้เช่นกัน
ถึงกระนั้นพวกต้าเซียก็ยังไม่รู้วิธีปลูกข้าวพลังวิญญาณอยู่ดี หากไม่ใช่ดินเตียนหยางก็ไม่สามารถทำให้มันเติบโตได้ สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ต้องเสี่ยงดวงกับพวกต้าฉูอีกครั้ง
ทั้งสองฝ่ายส่งคน 5 คนไปแข่งขันกัน หากต้าฉูชนะ พวกเขาก็ได้ต้องส่งข้าวพลังวิญญาณให้ แต่ถ้าต้าเซียชนะ ต้าฉูจะต้องมอบวิธีการปลูกข้าวพลังวิญญาณให้
แน่นอนว่าต้าฉูนั้นไม่ได้เกรงกลัว แต่ถ้ากองกำลังอื่นรู้เรื่องนี้ขึ้นมา ต้าฉูเองก็จะไม่มั่นคงอีกต่อไป ต้องเข้าใจว่าเมื่อวันนี้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น วันต่อไปก็จะมีคนอื่นมาสู้อีก และกองทัพอื่น ๆ ตามมาไม่รู้จบ เพื่อเอาเมล็ดพันธุ์ไป ถ้าเป็นแบบนั้นจริง นี่จะต้องทำให้ต้าฉูเข้าสู่สงครามเป็นแน่
ดังนั้นต้าฉู่จึงเตรียมการประกาศหาผู้กล้า เพื่อที่จะไปขโมยเมล็ดพืชคืนมา ถ้าไม่สามารถขโมยกลับมาได้ ก็ไม่ต้องกลับมา นี้ไม่ใช่การเล่นเล่ห์เพทุบาย แต่เป็นการกระทำอย่างเปิดเผย
พวกต้าฉูอยากให้ทุกฝ่ายรู้ว่า ถ้าคุณสามารถขโมยมันไปได้ พวกเขาเองก็สามารถนำมันกลับคืนมาได้ง่าย ๆ เช่นกัน ด้วยวิธีนี้กองกำลังอื่น ๆ จะถูกตัดความตั้งใจที่จะแอบเข้ามาเอาข้าวพลังวิญญาณของต้าฉู
ทว่าการที่จะหานักรบเก่งได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะถ้าต้าฉูประกาศออกไปว่าส่งนักรบคนนั้นไปขโมยกลับมาอาจไม่มีใครทำได้ นักรบที่ตัวเองส่งไปจึงต้องทำลายเม็ดพันธุ์ซะ เพื่อสร้างความเสียหายแก่ฝ่ายตรงข้าม
แน่นอน ถึงพวกต้าฉูจะบอกว่าพวกเขามีคนกล้ามากมาย แต่แท้จริงแล้วมันกลับไม่เป็นแบบนั้น นี่จึงเป็นปัญหาที่ต้าฉูกำลังเร่งแก้ไข
ถ้าให้พูดอีกทางหนึ่ง ทางต้าฉูเองก็ให้รางวัลไว้ว่าถ้าใครสามารถทำลายเมล็ดที่ถูกต้าเซียขโมยไปได้จะได้รับเงินทองจำนวนมหาศาล จากสมบัติส่วนพระองค์ของจักรพรรดิแห่งต้าฉู จึงทำให้ขณะนี้ทั่วทั้งต้าฉูเต็มไปด้วยความวุ่นวาย
สองพี่น้อง เสี่ยวหลิง เสี่ยวเฟิง พวกเขาได้หนีจากชีวิตแสนยากลำบากในป่าเขา เวลาผ่านไปนานหลายเดือนจนพวกเขามาถึงต้าฉู เมื่อมาถึงพวกเขาก็คิดได้แล้วว่าพวกกองทัพที่ไล่ตามมาอยู่นั้นน่าจะไม่มีพิษภัยอะไรแล้ว พวกเขาจึงลงหลักปักฐานที่นี่
แม้ว่าต้าฉูจะร่ำรวยและมีวิทยาการมากมาย แต่พวกเขาก็รู้ว่าตัวเองสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการทำประมงหาเลี้ยงชีพ
ใช้แล้ว ทั้งสองที่เป็นคู่กัดกันและบังเอิญได้ฉู่เหินช่วยไว้เมื่อครั้งก่อน ตอนนี้ที่ห้องโถงของสองพี่น้องจะมีแผ่นหินที่มี 4 ตัวอักษรและมีอวนหาปลาตั้งไว้ ทุก ๆ วันสองพี่น้องชายหญิงก็ได้จุดกำยานเพื่อสักการบูชา
ถ้าฉู่เหินรู้ว่าตัวเองที่ยังมีชีวิตที่สุขสบายดี แต่ถูกคนอื่นกราบไหว้ทุกวัน เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
วันนี้ต้าฉูได้ออกประกาศดังกล่าว สองพี่น้องที่ได้รู้ข่าว พวกเขารู้ว่านี่เป็นโอกาสอันดีของพวกเขา ถึงแม้ว่ามันจะเสี่ยงตาย แต่ถ้าทำได้สำเร็จ พวกเขาก็จะกลายเป็นที่นับหน้าถือตาและได้เข้าอยู่ในรายชื่อของอาณาจักรแน่ ๆ
ถึงตามปกติแล้วสองพี่น้องจะไม่ใช่คู่กัดกัน แต่พวกเขาก็มีหน้าที่ที่ต้องสะสาง ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเชื่อมั่นในแผนของพวกเขา
หลังจากปลอมตัวกันเสร็จสิ้น สองพี่น้องก็เร่งเดินทางไปยังต้าเซียในคืนนั้น เมื่อไปถึงแล้วพวกเขาเริ่มดำเนินการอย่างเงียบเชียบ ข้าวพลังวิญญาณอยู่ที่ไหนกัน? ทั้งสองทำงานอย่างหนักเพื่อไม่ให้ต้าฉูผิดหวัง จนในที่สุดพวกเขาก็สืบจนรู้ข่าว
ต้าเซียนั้นน่าจะเก็บเมล็ดไว้ที่ลานกว้างเพื่อรวมกำลังรวมไว้ที่เดียว ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะงานยากมากทีเดียว
ก่อนหน้านี้พวกต้าเซียเองก็คิดถึงแผนนี้เอาไว้อยู่แล้ว พวกเขาพร้อมจัดการพวกต้าฉูอยู่แล้ว ดังนั้นจึงได้เตรียมการเอาไว้เพื่อจัดการพวกผู้กล้า! นั่นหมายความว่าประกาศของต้าฉูได้ถูกคนภายนอกรับรู้แล้วเช่นกัน
หลังจากที่พี่น้องเข้ามาที่นี่ได้ ใจของพวกเขาก็พากันเต้นกระเส่าเมื่อเห็นทหารจำนวนมากมายคอยปกป้องมันอยู่ อย่างที่บอกเลย พวกแผนลับยังไงก็ไม่สามารถล้มกองทหารได้หรอก
ขณะสองพี่น้องกำลังคิดหาทางออกอยู่นั้น พวกเขาก็ถูกจับได้เสียก่อนโดยพวกทหารของต้าเซีย พวกทหารเริ่มแห่มาหาพวกเขา โดยไม่ทันได้พิจารณาอะไรทั้งนั้น พวกพี่น้องก็ถูกจับมัดเอาไว้ เรื่องนี่ทำให้สองพี่น้องตระกูลเสี่ยวรู้สึกขม ๆ ในปาก
ที่ลานกว้างนั่นมีเสาทองแดงอยู่ 2 ต้น เสี่ยวหลิงและเสี่ยวเฟิงเองถูกมัดอยู่ที่นั่นพร้อมกับมีกองเพลิงวางอยู่ตรงหน้าและผู้คนจำนวนมาก
“พวกเจ้าสองคนกล้ามากเลยนะที่มาหาที่ตายถึงต้าเซีย ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้า พวกเมล็ดอยู่ตรงหน้าพวกเจ้าแล้วไง! ถ้าขโมยมันหรือทำลายมันได้ละก็ข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป แถมส่งกลับไปยังต้าฉูด้วย!”
จักรพรรดิของต้าเซียบอกกับพวกเขา ไม่มีใครคิดว่าทั้งสองคนนี้จะสามารถปล้นเมล็ดพันธุ์ไปได้แน่ ๆ ในเมื่อพวกเขาถูกจับมัดอยู่แบบนั้นยังไงก็ไม่มีทางที่จะขโมยหรือทำลายเมล็ดพันธุ์ได้หรอก ดังนั้นพวกชาวบ้านจึงมองพวกพี่น้องด้วยสายตาเหมือนมองคนตาย
“บอกตรง ๆ เลยว่าการจับพวกเราไว้ตอนนี้เนี่ยคือความผิดพลาดของพวกท่านเลยล่ะ ข้าจะแสดงให้พวกท่านเห็นว่าเมล็ดพวกนั้นจะหายไปได้ยังไง!” ถึงแม้ปากเสี่ยวเฟิงจะพูดเช่นนั้น แต่เสี่ยวหลิงรู้ดีว่าจริง ๆ แล้วเสี่ยวเฟิงกำลังหวาดกลัวแค่ไหน
ตอนนี้เขาได้แต่ภาวนาในใจ “ผู้อาวุโสตกปลา ครั้งที่แล้วท่านช่วยชีวิตข้าไว้ ดูเหมือนว่าพวกเรากำลังจะตายก่อนได้ทดแทนบุญคุณท่านแล้ว ความตายมันไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียดายอะไร แค่ว่าพวกเราติดหนี้ท่านไว้ คงต้องเอาไว้ชดใช้ชาติหน้าแล้วล่ะ”
Next
