สุดยอดชาวประมง – บทที่ 165 การแก้แค้นของฉลามพิษ[รีไรท์]

สุดยอดชาวประมง

บทที่ 165 การแก้แค้นของฉลามพิษ[รีไรท์]

บทที่ 165 การแก้แค้นของฉลามพิษ[รีไรท์]

ฉลามพิษนั้นแตกต่างจากปลาประเภทอื่น ๆ ที่มีจ่าฝูงถึง 6 ตัวหรือราชา 6 ตัว! แม้ว่าหนึ่งในพวกมันจะถูกสังหารไปโดยนางเงือกแล้ว แต่ก็ยังเหลืออยู่อีกถึง 5 ตัว ซึ่งตอนนี้พวกมันก็กำลังนำฝูงที่เหลือพุ่งเป้าหมายไปที่ต้นเหตุของการสังหารอย่างฉู่เหิน

ถ้าเกิดว่าไม่มีการแทรกแซงจากพวกมนุษย์ เป้าหมายของพวกมันก็คงสำเร็จไปนานแล้ว ดังนั้นฉลามพิษพวกนี้จึงค้นหาเป้าหมายของพวกมันไปทั่วทั้งมหาสมุทร และในที่สุดสวรรค์ก็เมตตา เพราะในที่สุดก็มีฉลามพิษในฝูงรายงานว่าเห็นฉู่เหินในวันนี้

พวกฉลามพิษนั้นไม่ได้โหดร้ายอย่างเดียว แต่ยังเจ้าเล่ห์มากอีกด้วย หลังจากที่ได้รับรายงาน ราชาฉลามพิษตัวหนึ่งก็สั่งให้ฉลามพิษส่วนหนึ่งเริ่มทำการสำรวจ เพื่อที่จะได้รู้ว่าศัตรูมีความสามารถอะไร เพราะไม่งั้นแล้วพวกมันจะไม่เสี่ยง

คราวนี้ฉู่เหินได้ดำลงไปในทะเลลึก ซึ่งเป็นเส้นทางที่คุ้นเคย เขาว่ายน้ำอย่างรวดเร็วจนกระทั่งส่วนที่ลึกที่สุดของทะเลได้ปรากฏขึ้นในสายตาของตน แต่คราวนี้เขาไม่คิดที่จะดูอะไรข้างทาง เนื่องจากฉู่เหินรู้สึกว่าเหมือนมีใครจ้องมองเขาอยู่ตลอดเวลา

ทันใดนั้นเขาก็เห็นฉลามพิษจำนวนหนึ่งอยู่ทางด้านหลังของเขา ตอนนี้เขายังไม่สามารถไว้วางใจไฟกิเลนที่เพิ่งได้มาอย่างเต็มที่ ดังนั้นฉู่เหินจึงตัดสินใจที่จะพุ่งเข้าไปหาพวกมัน

ฉลามพิษหลายตัวในตอนนี้ได้รับการพัฒนาจนเทียบเท่าได้กับระดับยอดฝีมือ แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ยังไม่สามารถเป็นคู่มือของฉู่เหินได้ เพราะในตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาได้เพิ่มขึ้นหลายเท่าแล้ว!

ฉลามพิษหลายสิบตัวเห็นฉู่เหินที่พุ่งไปทางด้านหลังของพวกมันโดยไม่ได้พูดอะไร ฉู่เหินเตรียมที่จะใช้พวกฉลามเป็นเป้าฝึกฝน เพราะงั้นเขาจะปล่อยพวกมันไปได้ยังไงล่ะ?

ชายหนุ่มสะบัดมือ ก่อนที่แหนั้นก็ปรากฏขึ้นมา ฉู่เหินขว้างมันออกไปในทันที แหนั้นสามารถจับกุมเหล่าฉลามที่มัวแต่ลังเลได้อย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตา ฉู่เหินก็สามารถจัดการพวกมันได้หมดนั่น ใช้เพียงแค่นิ้วมืออย่างเดียวก็ทำให้มีแสงสีม่วงอ่อนถูกปล่อยออกมาโดยตรงจากมือของเขาแล้ว แสงนั้นกระทบร่างกายของฉลามพิษโดยตรงผ่านแหที่จับฉลามพิษไว้ ซึ่งนั่นก็ทำให้พวกมันตายทันทีโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลย

ต่อมาหลังจากที่ฉู่เหินจัดการฉลามพิษที่ติดอยู่ในแหไปจนหมดแล้ว เขาก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะทำการเก็บแห และเดินทางไปหาเหล่านางเงือกต่อ

ราชาฉลามพิษหลายตัวที่มองดูเหตุการณ์อยู่นั้นทำได้แค่จ้องมอง พวกมันไม่ทันได้คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะทรงพลังมากขึ้นขนาดนี้ เป้าหมายของพวกมันสามารถจัดการฉลามพิษทั้งฝูงได้ในพริบตา

ราชาฉลามพิษเกิดอาการหวาดกลัวเล็กน้อย พวกมันคิดที่จะล่าถอย ตราบใดที่ฉู่เหินไม่เห็น พวกมันก็จะหนีและหันหลังกลับโดยไม่มีความละอายใด ๆ อย่างไรก็ตามมีเพียงราชาฉลามพิษไม่กี่ตัวเท่านั้นที่กำลังจะล่าถอย

พวกมันหลายตัวสังเกตว่าฉู่เหินไม่ได้ตามมาทางนี้แต่กลับจากไปในทันที เมื่ออีกฝ่ายจากไปไกลแล้ว เหล่าราชาฉลามพิษก็คิดอย่างรอบคอบ ระดับการฝึกตนของฉู่เหินไม่น่าจะสูงนัก มิฉะนั้นหากเขามีระดับการฝึกที่สูง เขาก็น่าจะสามารถตรวจจับพวกมันได้อย่างง่ายดายโดยอาศัยจิตวิญญาณ

ที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้มาทางนี้อาจจะเพราะว่ามองไม่เห็น หรือไม่ก็กลัวความแข็งแกร่งของพวกมัน ราชาฉลามพิษบางตัวมองหน้ากันและคิดว่า ‘สวรรค์เข้าข้างแล้ว!’ หากสิ่งที่พวกมันคิดเป็นเรื่องจริง การที่ฉู่เหินจะหนีรอดไปได้ก็เป็นเรื่องยาก

หลังจากคิดแบบนั้นราชาฉลามพิษ 2-3 ตัวก็เข้าโจมตีฉู่เหินพร้อมกัน ไม่มีสัตว์ตัวใดในมหาสมุทรที่จะรวดเร็วเท่าพวกมันอีกแล้ว ในเพียงพริบตาพวกมันก็มาอยู่ข้างหลังฉู่เหิน และเผยรอยยิ้มอันชั่วร้ายออกมา

หลังจากฉู่เหินได้ล่าฉลามพิษไปหลายตัว เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่ผันผวนรอบตัวอย่างน่าประหลาด แต่ด้วยความสามารถของเขาที่ยังไม่สูงพอ มันจึงทำให้ไม่สามารถแยกแยะได้มากนัก หลังจากคิดเล็กน้อยเขาก็แกล้งทำเป็นล่าถอย ในขณะเดียวกันฉู่เหินก็ได้แอบเตรียมหุ่นเชิดฉู่เฟิงและกระต่ายเสี่ยวหงไว้แล้ว

ในระหว่างนั้นเขาเริ่มควบคุมมือของเขา พลังงานดวงดาวถูกรวมเข้าไปยังแขนทั้งสองข้าง แล้วร่างของกิเลนก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ บนแขนซ้ายและขวาของเขา นี่เป็นที่ที่เหมาะมากสำหรับกับหมัดกิเลนจริง ๆ!

ในช่วงเวลาที่ราชาฉลามพิษตั้งท่าจะโจมตี จู่ ๆ ฉู่เหินก็หันกลับมา พร้อม ๆ กับที่กระต่ายเสี่ยวหงกับหุ่นเชิดฉู่เฟิงก็ปรากฏตัวขึ้นข้างตัว ซึ่งก่อนที่ราชาฉลามพิษจะมีปฏิกิริยา เสี่ยวหงก็เริ่มโจมตีพวกมันด้วยคำสาปเสียก่อนแล้ว

“ดูท่าว่าวันนี้ดวงของพวกแกจะไม่ดีเอาซะเลยนะ!” เจ้ากระต่ายนั้นหันตามฉู่เหินมาแล้วตะโกนด้วยท่าทางดูถูก

กระต่ายทุกตัวล้วนแล้วเป็นพวกหลงตัวเอง ฉู่เหินไม่รู้จะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี เจ้านี้มันชอบการต่อสู้ แต่ว่ามันยังอ่อนแอเกินไป

ตอนนี้ฉู่เหินนั้นซ่อนลูกปัดเอาไว้ในปากของเขา ก่อนจะเหวี่ยงหมัดเข้ากระแทกกับลำตัวของราชาฉลามพิษ 2 ตัวที่มาจากด้านข้าง ส่วนฉู่เฟิงเองก็แกว่งดาบดาวและหยุดราชาฉลามพิษ 2 ตัวที่มาจากทางด้านหน้าไว้

‘ตู้มม! ตู้มม!’ เสียงระเบิดดังขึ้น 2 ครั้ง ราชาฉลามพิษทั้งสองที่ถูกทุบด้วยหมัดของฉู่เหิน จู่ ๆ ก็พองตัวและร่างใหญ่ขึ้นจนกระเด็นกลับไปทางด้านหลังทันที ด้วยการระเบิดเพียงครั้งเดียวกลับทำให้ราชาฉลามพิษทั้งสองนั้นลอยขึ้นไปในอากาศ ภาพที่เกิดขึ้นทำให้ราชาฉลามพิษตัวที่เหลือรู้สึกว่าพวกมันพลาดแล้ว

หลังจากที่จัดการเสร็จ ฉู่เหินก็หันไปหาฉลามพิษที่เหลืออยู่ แม้ว่าครั้งนี้แรงกดดันจะไม่มากนักและค่อนข้างอ่อนแอเมื่อเทียบกับครั้งก่อน แต่เมื่อหมัดกิเลนโจมตีใส่ราชาฉลามพิษ มันก็ทำให้พวกมันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดได้เหมือนกัน

ราชาฉลามพิษเหล่านี้เพิ่งจะขึ้นมาในระดับยอดฝีมือ ตอนแรกฉู่เหินว่าจะตอบโต้พอสบโอกาสแล้วก็จะหนีออกมา แต่หลังจากที่ได้รับรู้พลังของหมัดกิเลนเขาก็คิดว่าตัวเองน่าจะพอสู้ไหว

พลังโจมตีของหมัดกิเลนนั้นแทบจะไม่มีที่สิ้นสุด การชกแต่ละครั้งมีค่าเท่ากับการโจมตี 3 ครั้ง ดังนั้นจากการต่อสู้ครั้งนี้จึงทำให้ราชาฉลามพิษบอบช้ำเป็นอย่างมาก

ตอนนี้เขารู้ว่าพวกฉลามพิษไม่มีท่าทีที่จะสู้ต่อแล้ว พวกมันเลือกที่จะถอย แต่ด้วยการจู่โจมอย่างรวดเร็วของฉู่เหินและ ฉู่เฟิง นั่นก็ทำให้พวกมันไม่สามารถหนีได้ง่าย ๆ นี่ยังไม่รวมไปถึงพลังของคำสาปอีก

หลังจากเวลาผ่านไปเกือบ ๆ 10 นาที ในตอนนี้ร่างราชาฉลามพิษก็มีแต่รอยช้ำอยู่เต็มไปหมด สายตาของพวกมันที่มองฉู่เหินนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

สำหรับพวกมัน สิ่งที่เกิดขึ้นดูจะเกินกว่าความเป็นมนุษย์ไปแล้ว ความแข็งแกร่งตามธรรมชาติของฉลามพิษทำให้พวกมันดูถูกมนุษย์อย่างมาก แต่ตอนนี้แม้แต่จะหนีก็ไม่สามารถทำได้

ฉู่เหินไม่สนใจสายตาอ้อนวอนของทั้ง 5 ตัว แต่แทนที่เขาจะลงมือจัดการปลิดชีพพวกมัน ชายหนุ่มกับเปลี่ยนเป็นกระทืบและเตะต่อยไม่ต่างจากกระสอบทรายแทน

“อย่าน่ะ อย่า ฉันเป็นถึงราชาเลยนะ!”

สุดยอดชาวประมง

สุดยอดชาวประมง

Status: Ongoing
ฉู่เหิน เด็กหนุ่มธรรมดาที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชาวประมง ทุกวันเขาจะออกไปหาปลาที่ทะเลกับพี่ชาย แต่วันนั้นก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีพายุไต้ฝุ่นขนาดใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า ทั้งสองพยายามหนีจากพายุลูกนั้นอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่ทัน…ในขณะนั้นเองฉู่เหินรับรู้ได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง มีเสียงดังขึ้นในหัวของเขาทันใดนั้นก็มีแหปรากฎออกมาตรงหน้าเขาหลังจากนั้นไม่นานเขาก็หมดสติไป เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยายาบาลและโดยที่ตัวเขาเองไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แต่กลับกันกับพี่ชายของเขาที่อยู่ในห้องผู้ป่วยข้างๆ มีสภาพที่ขาหัก หรืออาจจะต้องเสียขาและพิการไปตลอดชีวิต ซึ่งค่ารักษาพยายาบาลของพี่ชายเขาไม่ใช่เงินน้อยๆ แล้วอย่างนี้ฉู่เหินจะทำยังไงต่อไป….

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท