ยากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 744
นางจะปล่อยให้คนอันตรายอยู่เคียงข้างนางได้อย่างไร? เวลาที่ หยางเลี่ยปรากฏตัวก็สมควรต้องตายด้วย!
นางเตะหน้าอกของหยางเลี่ยด้วยใบหน้าที่มืดมน ขณะที่ผู้ชายกลืนลมหายใจเฮือกสุดท้าย หยางเลี่ยก็หลับตาลงอย่างสิ้นหวังและเจ็บปวด
หยุนอี่ว์โหรวมองไปที่เลือดที่ปลายรองเท้าของนาง ขมวดคิ้วอย่างหมดความอดทน และพูดอย่างขยะแขยงว่า “สกปรกจริง ๆ”
ความโกรธที่นางเก็บกดมานานในที่สุดก็ปะทุขึ้นในขณะนี้ หยุนอี่ว์โหรวมองตัวเองในกระจกสีทองแดง ลูบท้องที่บวม ดวงตาของนางดุร้ายโหดเหี้ยม
ดวงตาสีเข้มของนางเต็มไปด้วยความบูดบึ้งและความละอายใจ นางกัดฟัน และสาปแช่ง “ช่างต่ำทรามจริงๆ”
เดิมทีนางคิดว่ามีไพ่ตายอยู่ในท้อง แต่ไม่คาดคิดว่ากลับเป็นไอ้สารเลว ซึ่งทำให้นางไม่น่าเชื่อจริงๆ
แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ “นาง” ก็คงต้องถูกหนานหว่านเยียนขับไล่ให้อยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังเช่นนี้ มิฉะนั้นนางคงไม่มีวันกินไม่เลือกที่จะทำแบบนี้กับผู้ชายธรรมดาและตั้งท้องลูกของคนอื่น
หยุนอี่ว์โหรวกลับไปที่โต๊ะและนั่งลง รินชาให้ตัวเองอย่างไม่เร่งรีบ ดวงตาของนางเย็นชา
ตอนนี้เรื่องก็ได้เกิดขึ้นแล้ว นางก็ไม่มีทางออก ตั้งแต่นางถูกลากมาที่นี่ เด็กคนนี้ต้องเป็นของฮ่องเต้!
นางยิ่งคิดเรื่องนี้ ก็ยิ่งโกรธจัด และนางก็ทุบถ้วยชาใส่ร่างหยางเลี่ยที่เพิ่งตายไปไม่นาน “หนานหว่านเยียน ชะตากรรมของเจ้าเป็นเช่นไร ทำไมเจ้าถึงดีขนาดนี้ได้ด้วย?!”
เดิมที แผนการที่ราบรื่นของนางคือการโค่นหนานหว่านเยียนลง แต่โดยไม่คาดคิด เกือบจะยกก้อนหินทับเท้าตัวเองอีกครั้ง
หนานหว่านเยียนและกู้โม่หานได้อยู่ด้วยกันคืนเดียวจริง ๆ ถ้างั้นลูกในท้องของหนานหว่านเยียนก็ต้องเป็นของกู้โม่หาน!
นางกัดฟันแน่น มือเกาะขอบโต๊ะแน่น ความริษยาและความไม่เต็มใจหลั่งไหลออกมาจากดวงตาของนาง
นางอิจฉาจริงๆ ทำไมหนานหว่านเยียนถึงโชคดีขนาดนี้? ถือได้ว่าเป็นดวงชะตาไม่ถูกกันของนางจริง ๆ!
หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป แล้วนางจะพลิกผันอย่างไร?!
…
หลังจากที่กู้โม่หานออกมาจากตำหนักกวนโม่ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขายังมีเห็นถึงความไม่พอใจหลังจากโกรธอยู่เสมอ
ในขณะนี้คิ้วและดวงตาที่ชัดเจนของเขาดูน่ากลัวอย่างมาก และใบหน้าที่หล่อเหลาและสวยงามนั้นเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ
เสิ่นอี่ว์ติดตามกู้โม่หาน ขมวดคิ้วอย่างกังวลใจ เมื่อกี้ เขารออยู่นอกห้องโถงและได้ยินเสียงที่เกิดขึ้นภายใน
รูปลักษณ์แบบนี้ของฮ่องเต้ ถ้าหากเขารีบร้อนใจมากเกินไปจะทำอย่างไรดี
เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “ฝ่าบาท อย่าโกรธเคืองเกินไป ข้าน้อยคิดว่าเรื่องนี้เกิดจากความเข้าใจผิดระหว่างท่านกับฮองเฮา…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ กู้โม่หานก็กระแทกกำปั้นของเขาอย่างแรงที่ลำต้นของต้นไม้ที่ข้างถนน “เจ้าจะให้ข้าว่าไม่โกรธได้อย่างไร!”
“เป็นคืนนั้นด้วย แต่ความทรงจำของข้าในคืนนั้นสับสน ไม่ว่าจะคิดอย่างไร ก็จำไม่ได้ว่าข้าได้แตะต้องนางหรือไม่!”
ตอนนี้เขาโกรธและเสียใจ โกรธมากที่หยุนอี่ว์โหรวกล้าโกหกเขาตั้งแต่แรก และตอนนี้นางกลับอยากจะผ่าคลอดเด็กโดยตรง เห็นได้ชัดเจนว่านางแค่พยายามบีบบังคับเขา ถ้านางจะตายไม่ชัดเจนแบบนี้ด้วยจริง ๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดปัญหาอะไรอีก
เขาปกครองอาณาจักรด้วยความเมตตากรุณา และนางต้องตายอย่างสมศักดิ์ศรี ไม่เช่นนั้นผู้คนจะคิดอย่างไรกับเขา และทำไมพวกเขาต้องเชื่อฟังฮ่องเต้ที่มองดูหญิงมีครรภ์ผ่าคลอดอย่างเลือดเย็น?
เขารู้สึกเสียใจมากยิ่งขึ้นที่วันนี้เขาปฏิบัติต่อหว่านเยียนอย่างหยาบคาย
นางเองก็เกือบจะทำร้ายตัวเองเพราะเขาเช่นกัน…
เมื่อเห็นแบบนี้ เสิ่นอี่ว์ก็พูดอะไรไม่ออกทันที
ฮ่องเต้โกรธมาก แต่เขาเข้าใจว่านั่นไม่ได้โกรธกับฮองเฮา แต่แค่กับหยุนอี่ว์โหรวและฮ่องเต้เอง
ให้ผู้หญิงสองคนท้องพร้อมกันในชั่วข้ามคืน ใครเกิดเรื่องแบบนี้ ก็คงจะดีใจ แต่ฮ่องเต้รักแต่ฮองเฮาคนเดียวในใจ มีแต่โกรธเคือง ไม่คิดอะไรอย่างอื่น
การแสดงออกอย่างลึกซึ้งของกู้โม่หานเห็นถึงความโหดเหี้ยมอยู่บ้าง “เสิ่นอี่ว์ ตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนวันสิ้นปีอย่างละเอียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนรับใช้และผู้คุมที่เคยอยู่ในจวนอี้อ๋องมาก่อน ต้องตรวจสอบอย่างชัดเจน!”
“ยิ่งเร็วยิ่งดี ข้าอยากรู้ความจริง!”
เขาต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนอย่างแน่นอน!
ในอดีต เขาคิดว่าเขาได้แตะต้องหยุนอี่ว์โหรวจริงๆ แต่ตอนนี้คำให้การของหยุนอี่ว์โหรวเปลี่ยนไป ซึ่งหมายความว่านางไม่ใช่คนเดียวที่รู้เรื่องในคืนนั้น อาจมีพยานหลายคน ในคืนนั้นอาจจะ… เขาไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆ
ตราบใดที่สามารถหาหลักฐานหรือพยานได้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหว่านเยียนก็จะพลิกไปในทางที่ดีขึ้น!
“รับทราบ ข้าน้อยจะทำตาม!” เสิ่นอี่ว์ตอบอย่างเคร่งขรึม กู้โม่หานเดินไปที่ห้องอักษรหลวง และเขาก็หันไปหาคนที่ไว้ใจได้สองสามคนเพื่อดำเนินการเรื่องนี้ต่อ
พอเสร็จสิ้นเรื่องนี้ไป เสิ่นอี่ว์เพิ่งอยากจะกลับไปที่ห้องอักษรหลวง แต่ทันใดนั้นก็จำได้ว่าเขายังไม่ได้มีโอกาสส่งสิ่งของในอ้อมแขนไป ดวงตาของเขาเย็นชา เขาเดินตรงอย่างรวดเร็วไปที่ตำหนักหยูซิน
ผู้หญิงอย่างหยุนอี่ว์โหรวที่ทำสิ่งชั่วร้ายมามากมายไม่มีคุณสมบัติที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป!
ตอนนี้ก็ให้เขาช่วยฮองเฮา และฉีกใบหน้าที่แท้จริงของนางด้วยมือของเขาเอง——
