ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 5 อย่าเสียเวลาไปมากกว่านี้เลย

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 5 อย่าเสียเวลาไปมากกว่านี้เลย

เนลล์ เอนตัวพิงกระจกรถอย่างอ่อนแรงพลางชมทิวทัศน์ยามค่ำคืน ตาของเธอเป็นสีแดง

คำพูดของเจสัน ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ แต่เธอพบว่ามันไร้สาระมาก

เซลีน รังแกเธอกี่ครั้งแล้วที่มีครอบครัวคอยปกป้องช่วยเหลือเธอ? เนลล์ ยังคงเงียบและอดทนคิดว่าเธอจะได้รับความสงบสุขด้วยวิธีนั้น แต่เซลีน กลับมาเพิ่มพูนวิธีการของเธอแทน

เนลล์ ไม่ใช่คนอ่อนแอดังนั้นเธอจึงเรียนรู้วิธีต่อสู้กลับโดยธรรมชาติเมื่อเธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามในสายตาของเจสัน กลายว่าเธอนั้นกลั่นแกล้งเซลีน?

เธอถูกขับออกจากครอบครัวเจนนิงส์ ทุกคนในเมืองเพย์สัน รู้ดีว่าครอบครัวเจนนิงส์ ไม่ต้องการให้เธอเป็นลูกสาวและย่า ของเธอก็ยิ่งไม่พอใจเธอมากขึ้นไปอีก

เพื่อที่จะไม่ทำให้เจสัน ลำบากใจเธอจึงหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ปรากฏตัวในที่สาธารณะ แต่ในสายตาของเขาเธอกำลังแก้ตัวและปฏิเสธที่จะไปกับเขา?

ส่วนการขายเซ็กส์ทอย …

ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์นั้น หรือถ้าไม่ใช่เพราะความเห็นแก่ตัวและอคติของครอบครัวเจนนิ่งส์อนาคตของเธอจะพังพินาศหรือ เธอจะตกอยู่ในสถานะนี้หรือไม่?

ทั้งหมดนี้กลายเป็นความผิดของเธอ?!

เนลล์ หลับตาลงเพียงรู้สึกเสียใจและประชดประชันไม่รู้จบ

จู่ ๆ ก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ เธอ “การรู้สึกเศร้ากับผู้ชายแบบนั้นมันคุ้มค่าไหม”

เธอสะดุ้งตัวเล็กน้อยและมองข้ามไป ในสายตาที่พร่ามัวของเธอชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ตรงนั้นโดยนั่งหลังตรง แววตาของเขาเย็นชา

จากนั้นเธอก็จำได้ว่าดูเหมือนเธอจะเข้าไปในรถของผู้ชายคนหนึ่ง คนนี้เป็นคนที่ช่วยเธอออกจากในบาร์ก่อนหน้านี้

ตอนนี้ภายนอกเธอไม่สามารถแสดงสีหน้าหดหู่ของเธอได้ เธอจึงเช็ดน้ำตา “ใครบอกว่าฉันเสียใจเพราะเขา”

กิดเดียน เลิกคิ้วใส่เธอ เขาจ้องมองอยู่ที่ดวงตาสีแดง แต่สวยงามของเธอ

เนลล์ อธิบาย “ฉันไม่ได้เสียใจเพราะเขา แต่ฉันเสียใจเพราะตัวเอง”

เธอเสียใจกับหกปีในวัยเด็กที่สูญเปล่า …

กิดเดียน พยักหน้าเห็นด้วย

“คุณรู้หรือไม่ว่าวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับการลงทุนที่ล้มเหลวคืออะไร”

“อะไร?”

“เลิกเสียใจทันเวลา”

คำพูดสี่คำที่ไหลออกมาจากริมฝีปากบางของเขาทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้าน

เธอหันมามองเขา ภายใต้แสงไฟสลัวท่าทางของชายคนนั้นสูงโปร่ง แสงทำให้เกิดเงาที่ด้านข้างของใบหน้าทำให้ลักษณะของเขาลึกและเป็นสามมิติมากขึ้น เขาดูเย็นชาและสูงส่ง

ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้เห็นผู้ชายที่น่าดึงดูด เจสัน ยังค่อนข้างดูดี

อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับผู้ชายตรงหน้าเธอความแตกต่างนั้นห่างกันเกินไป

เช่นเดียวกับที่ดวงดาวไม่สามารถแข่งขันกับดวงอาทิตย์ หรือดวงจันทร์ได้ ชายคนตรงหน้าเธอก็พราวระยับเหลือเกิน เขาเหมือนนกอินทรีที่ทะยานอยู่เหนือสวรรค์ทั้งเก้า ออร่าของเขาทรงพลังและไม่มีใครเทียบได้

ไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีใบหน้าที่เพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น

ความคิดของเธอกระพริบเป็นความคิดที่ไร้สาระฉายอยู่ในใจของเธอ

จ้องมองไปที่โปรไฟล์อันหล่อเหลาของเขาเธอกลืนน้ำลาย “ฉันรู้”

จู่ๆเธอก็ถามว่า “คุณคิดยังไงกับสินค้าเกี่ยวกับเซ็กส์ทอย?”

กิดเดียนขมวด คิ้ว “มันเป็นอุตสาหกรรมปกติเหมือนกับอุตสาหกรรมอื่น ๆ ฉันไม่มีความคิดเห็นเป็นพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้”

เนลล์ ยิ้มจาง ๆ

รอยยิ้มของเธอ เมามากกว่าสติและดวงตาที่วาวของเธอเหมือนน้ำในฤดูใบไม้ร่วง เธอพูดเบา ๆ ว่า “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”

ทันใดนั้นกลิ่นหอมเย็น ๆ ก็ปัดปลายจมูกของเขาและกิดเดียน ก็หันไปเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอยืดตัวตรงและเอียงร่างกายส่วนบนทั้งหมดเข้าหาเขา

“แล้วคุณคิดว่าฉันสวยไหม?”

กระดูกสันหลังของกิดเดียน เสียวหวาบขึ้น

ผู้หญิงตรงหน้าเขาสวยอย่างไม่ต้องสงสัย

ไม่เพียง แต่เธอสวยเท่านั้น แต่เธอยังมีเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อ ความงามของเธอน่าทึ่ง

แม้ว่าเธอจะสวมเสื้อแจ็คเก็ตสีเบจเรียบ ๆ ทับเสื้อชั้นในสีขาว แต่ก็ไม่สามารถซ่อนความงามที่สะอาดและเย็นชาที่เล็ดลอดออกมาจากภายในได้

ทันใดนั้นความคิดก็แวบเข้ามาในใจของเขา ‘ไม่ว่าคุณจะเคยเห็นคนสวยมากแค่ไหน แต่ก็ยังมีคนที่สวยกว่านี้อยู่เสมอ’

ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลงขณะที่หน้าของเขานิ่งเงียบ

ไม่กี่อึดใจต่อมาเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ “อืม”

เนลล์ โน้มตัวไปอีก ริมฝีปากสีแดงอันบอบบางของเธอแทบจะเสียดสีกับใบหูของเขาและเธอพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันบอกว่าอยากนอนกับคุณ คุณจะเต็มใจไหม?”

“ ครืน!”

แมทธิวที่ขับรถอยู่ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้

ช่วงเวลาต่อมาเขารู้สึกเย็นชาเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ข้างหลังเขา

เขารีบหยุดยิ้มและเปิดใช้งานตัวแบ่งกลางรถระหว่างเบาะหน้าและเบาะหลัง

จากนั้นกิดเดียนก็หันกลับไปมองผู้หญิงข้าง ๆ

แสงสีดำลอยเข้ามาในดวงตาของเขาขณะที่เขาหรี่มองมาที่เธอ “มีราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการนอนกับฉัน คุณแน่ใจหรือว่าคุณต้องการ?”

เนลล์หัวเราะ “เงิน? ฉันมีสิ่งนั้น”

เธอดึงกระเป๋าเงินออกมา ขณะที่เธอพูดและหยิบธนบัตรทั้งหมดร้อยเหรียญออกมา

“นับสิ หากยังไม่เพียงพอฉันสามารถโอนส่วนที่เหลือให้คุณได้”

ตอนนั้นกิดเดียน ก็รู้ว่าสิ่งที่เธอพูดไม่ใช่เรื่องตลก เธอเป็นคนจริงจัง

เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาสั่นสองครั้งและเขาก็ลูบขมับของเขา

“คุณกำลังจะไปหลับนอนกับใครก็ได้ ที่ได้เจอในคืนนี้?”

เนลล์ ส่ายหัว

จู่ ๆ เธอก็หัวเราะและตบหน้าเขา

“ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น ฉันอยากนอนกับคุณเพราะคุณหล่อมาก พวกเขาดูถูกฉัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการหาคนที่ดี และหล่อกว่าเขา ฉันต้องการให้พวกเขาโกรธ!”

กิดเดียน ไม่เคยคาดหวังว่านี่จะเป็นคำตอบของเธอ

เขาสงสัยว่าเขาควรจะตอบสนองอย่างไร เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เตรียมที่จะใช้คำพูดของเธออย่างจริงจัง

ในเวลานี้จู่ ๆรถที่เคลื่อนอยู่ก็หยุดกระทันหัน

เนลล์ เริ่มมึนเมาแล้วและเธอเซถลาจากความเฉื่อยของเธอ หากไม่ใช่เพราะการตอบสนองอย่างรวดเร็วของกิดเดียน ในการจับเธอเธออาจถูกเหวี่ยงออกไป

การแสดงออกของเขาจมลง “เกิดอะไรขึ้น?”

เสียงของแมทธิวดังมาจากด้านหน้า “ขอโทษครับท่านประธาน เรามาถึงสวนลีย์แล้วครับ”

“กลับไปได้แล้ว!”

“ครับ!”

เสียงปิดประตูรถดังมาจากด้านหน้า และกิดเดียนก็หันกลับไปหาผู้หญิงในอ้อมแขนของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วมองดวงตาที่เมามายของเธอและใบหน้าที่สวยงามของเธอที่แดงก่ำ

“ถึงแล้ว ลงไป!”

อย่างไรก็ตามเนลล์ ก็ไม่ได้ขยับตัว เธอเอนตัวเข้าไปในอ้อมกอดของเขาและเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่สูงส่งและเอาแต่ใจของเขา

ใบหน้าของเธอเย็นชา แต่ริมฝีปากของเธอบางและเซ็กซี่ ปากของเธอแยกออกและปิดอีกครั้งเต็มไปด้วยความเย้ายวนยั่วยวน

แอลกอฮอล์เข้าที่ศีรษะของเธอ

เธอเอื้อมมือไปโอบรอบคอของเขาและจูบที่ริมฝีปากของเขาอย่างเย็นชา

หลังของกิดเดียนแข็งทื่อเมื่อดวงตาของเขาเบิกกว้าง วินาทีต่อมาความนุ่มนวลอยู่บนริมฝีปากของเขา

เนลล์ มองไปที่สภาพเยือกแข็งของเขาและหัวเราะคิก

“สุดหล่อ ปากคุณหวานจัง”

กินเดียน“ … ”

เขาไม่กล้าที่จะโยนเธอออกจากรถ เขาพูดเสียงเบา “ปล่อย!”

เนลล์ ไม่ได้ขยับ เธอกระพริบตามองไปที่หน้าตาที่เย็นชาและเคร่งขรึมของเขาและดวงตาของเธอก็เป็นสีแดง

“คุณคิดว่าฉันเข้มงวด และไม่อ่อนโยนด้วยเหรอ? ฉันไม่น่าสนใจ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงไม่ยอมนอนกับฉัน”

กรามของกิดเดียนแน่นขึ้น “มันไม่ใช่อย่างนั้น”

“แล้วทำไมคุณถึงไม่ตกลง”

จู่ๆเธอก็รู้สึกเสียใจ น้ำตาหยดลงมากลิ้งลงมาใบหน้าที่เหมือนหยกของเธอเหมือนอัญมณีแวววาว

หัวใจของเขาแน่นขึ้นอย่างอธิบายไม่ถูก

น้ำตาของหญิงสาวไหลรินโดยไม่มีการยับยั้งชั่งใจและในไม่ช้าปกเสื้อของเขาก็เปียก