ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 23 ไร้ยางอายเกินไป

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 23 ไร้ยางอายเกินไป

คุณนายโจนส์ส่ายหัวอย่างคนผิดหวัง

“เนลลี่แม่ของหนูมอบความไว้วางใจของหนูให้กับยายและขอให้ยายดูแลหนูให้ดี แต่เมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นหนูก็ไปต่างประเทศโดยไม่พูดอะไรสักคำ ยายไม่สามารถติดต่อหนูได้เลย แต่นั่นเป็นเพราะความประมาทของยาย อย่างไรก็ตามยายไม่เคยคิดว่าหนูจะเลือกไปบนเส้นทางที่คดเคี้ยวเช่นนี้!

“ไม่สำคัญหรอกว่าหนูอยากจะอยู่กับผู้ชายอย่าง ไอแซค คอลลินส์ แต่หนูควรบอกยายตรง ๆ! แม้ว่ายายจะไม่เห็นด้วย แต่ถ้าหนูยืนยันที่จะแต่งงานกับเขายายก็ยอมรับ!

“แม้ว่าจะโดนประณามในทางลบ แต่หนูก็ยังมีครอบครัวโจนส์และการ์เร็ตต์อยู่เคียงข้าง เขาก็ไม่กล้าแตะต้องหนูด้วยซ้ำ! แต่หนูเก็บเป็นความลับจากยายและยังคงปฏิเสธที่จะสารภาพหลังจากซักถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า หนูเห็นยายเป็นคนยังไง?

“ยายยังเป็นคนที่เคารพและรักที่สุดของหนูอยู่หรือเปล่า? ในช่วงห้าปีที่ยายไม่ได้รับการติดต่อจากหนู ยายกังวลทั้งวันทั้งคืนว่ายายทำให้แม่ของหนูผิดหวัง แต่หนูล่ะ? นี่คือวิธีที่หนูตอบแทนยายเหรอ?” ใบหน้าของเนลล์ซีดขาว เธอเปิดปากอธิบาย

ซิลเวียหยุดชะงักก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรและยิ้มอย่างขอโทษ

“คุณนายโจนส์อย่าโกรธเลย เธอกลัวถูกดุถ้าเธอบอกความจริง เป็นธรรมดาของเธอที่ดื้อรั้นแบบนี้มาตลอด ฉันคุ้นเคยกับมันมาหลายปีแล้ว” คุณนายโจนส์โบกมือด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า

“ลืมมันไปซะ ฉันไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันขอโทษที่เสียมารยาทในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณ ดังนั้นฉันจะส่งคนมาแก้ไขในวันอื่น ส่วนที่เหลือฉันทำไม่ได้และไม่อยากรับรู้ เบลนไปกันเถอะ!” เบลน โจนส์ ขมวดคิ้วและจ้องดูรูปถ่ายในโทรศัพท์ของไอแซคครู่หนึ่งก่อนจะจากไปพร้อมกับคุณนายโจนส์

เล็บของเนลล์ขุดลงไปบนฝ่ามือของเธอ ทั้งร่างของเธอสั่นสะท้านด้วยความโกรธ

หน้าด้าน! หน้าด้านเกินไป! เธอเคยคิดว่าเธอมีสายเลือดเดียวกับพวกเขาและพวกเขาเป็นครอบครัวจริงๆ! คนเราหน้าด้านขนาดนี้ได้ยังไง!

คนรอบข้างได้ยินการสนทนาและเห็นว่าคุณนายโจนส์ออกอาการโกรธอย่างไรและเริ่มกระซิบด้วยเสียงต่ำ

“ว่าไงเกิดอะไรขึ้น? นั่นคือ เนลล์ เจนนิ่งส์? เธออาศัยอยู่กับไอแซค คอลลินส์ได้อย่างไร?”

“หม้อทุกใบมีฝาปิดที่ตรงกันเสมอ!”

“หนึ่งในนั้นขโมยดีไซน์ของน้องสาวของเธอเพราะความหึงหวงส่วนอีกคนทำให้ภรรยาของตัวเองพิการ พวกเขาเหมาะสมกันแหละ อีกคนสารเลวกับอีกคนสำส่อน พวกเขาเป็นคู่ที่เกิดขึ้นในสวรรค์!”

“มีความไม่ตรงกันมากเกินไป! อย่างเช่น ดูที่ใบหน้าของ เนลล์ เจนนิ่งส์ เธอสวยเกินไป แต่ ไอแซค นั้นน่าเกลียดจนถึงขั้นน่ารังเกียจ เธอตกหลุมรักคนอย่างเขาได้อย่างไร?”

“ทำไมคุณยังชมใบหน้าของเธออยู่” ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างเซลีน เดินมาและหัวเราะเยาะ

“เธอศัลยกรรมนะ แต่ถ้ามันทำให้เธอสวย? ทุกอย่างจะแตกสลายในอีกไม่กี่ปีเมื่อเธออายุมากขึ้น! ตอนนั้นฉันกลัวว่าเธอจะไม่คู่ควรกับ ไอแซค คอลลินส์ ด้วยซ้ำ”

“อะไร? คุณกำลังบอกว่าใบหน้าปัจจุบันของ เนลล์ เจนนิ่งส์ เกิดจากการทำศัลยกรรมเหรอ?”

“ใช่สิ! น้องของเธอเองก็ยืนยันดังนั้นมันต้องเป็นเรื่องจริง”

“พุทโธ่! ไร้ยางอายเกินไป…” งานเริ่มวุ่นวายเล็กน้อย เนลล์จ้องมองซิลเวียอย่างเย็นชาและขบฟัน

“ซิลเวีย วอล์คเกอร์ คุณไม่กลัวที่จะถูกสวรรค์ลงโทษจากการกระทำเช่นนี้หรือ?” ซิลเวียมองไปที่เธอโดยไม่ซ่อนความใจกว้างไว้ในดวงตาของเธอ

อย่างไรก็ตามเธอเพียงแค่ถอนหายใจและส่ายหัว

“หลานสาวที่รักของฉันถ้าคุณได้ฟังคำพูดของคุณย่าตั้งแต่แรกฉันจะต้องทำสิ่งนี้เหรอ?” เนลล์ตัวสั่นด้วยความโกรธมากดูเหมือนจะระเบิดออกมาจากอกของเธอ

“คุณคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะจบลงอย่างเงียบ ๆ เพียงแค่ให้ใครสักคนไปหารูปภาพและใช้พวกนักเลงมาให้พยานเท็จ ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็จะไม่เกิดขึ้น! คุณสามารถกล่าวหาว่าฉันทำผิดเมื่อห้าปีก่อนเพราะฉันยังเด็กเกินไปและไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับ แต่ตอนนี้มันต่างออกไป! ซิลเวีย วอล์คเกอร์ รอก่อนนะ! การโกหกหลอกลวงเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการโต้แย้ง! ฉันจะให้คุณชดใช้สำหรับสิ่งที่คุณทำในวันนี้!”

จากนั้นเธอก็หันไป อย่างไรก็ตามในขณะนี้ขาของเธอก็อ่อนลงทันที เสียงเย็นชาของซิลเวียดังขึ้นข้างหลังเธอ

“แกพูดถูก มันง่ายมากที่จะสร้างเรื่องโกหกหลอกลวง แต่ถ้าคืนนี้คำโกหกกลายเป็นความจริงล่ะ?” เนลล์มองกลับไปที่เธอด้วยความไม่เชื่อใจ

“คุณหมายถึงอะไร?” ไอแซค คอลลินส์ยิ้ม

“คุณเจนนิงส์ คุณดื่มไวน์ก่อนหน้านี้รสชาติดีหรือไม่? ผมเป็นคนผสมมันเอง” เนลล์ซีด

ความรู้สึกคลื่นไส้พุ่งขึ้นมาที่ลำคอของเธออย่างรุนแรงและเธอก็กลางแขนเพื่อจะวิ่ง แต่ซิลเวียคว้าแขนเธอไว้ด้วยการจับ

“คุณคอลลินส์ หลานสาวของฉันดื่มมากเกินไป คุณช่วยพาเธอไปพักผ่อนชั้นบนได้ไหม?” ไอแซคลูบมือของเขาอย่างตื่นเต้น

“ได้สิครับ” เนลล์จ้องมองเขาอย่างดุร้ายด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยความโกรธ ความร้อนที่ไม่คุ้นเคยได้เข้าสู่ร่างกายของเธอไปสู่แขนขาด้วยอาการชาแปลก ๆ มือของไอแซควางลงบนไหล่ของเธอ

ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นทันทีด้วยความกลัวและเธอต้องการที่จะร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีเสียงใด ๆ มาจากลำคอของเธอ ผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนั้น! ซิลเวียวางยาเธอ ที่ทำให้เธอสูญเสียเสีย

ไอแซคจับเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาและกระซิบข้างหูของเธอ

“เนลล์ผมจะบอกคุณโดยไม่ต้องเสียแรง ยานี้ไม่เพียงแต่ทำให้คนเราสูญเสียความแข็งแรงเท่านั้น แต่ยังทำให้พวกเรามีเสียงด้วยกันอีกด้วย ตอนนี้คุณไม่มีแรงแล้ว ดังนั้นควรมากับผมอย่างเชื่อฟังดีกว่า คืนนี้ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี”

ในเวลานี้แม้ว่าจะมีแขกบางคนที่เพิ่งสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ แต่พวกเขาก็คิดว่าเนลล์และไอแซคเป็นคู่สามีภรรยากันหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ไม่ใช่เรื่องปกติที่แฟนหนุ่มจะช่วยแฟนที่เมาแล้วกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อพักผ่อน?

ดังนั้นแม้ว่าทุกคนจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่มีใครมาขัดขวาง

เนลล์อ่อนแอมากจนไม่สามารถผลักไอแซคออกไปได้ ในความเป็นจริงถ้าไม่ใช่เพราะไอแซคกำลังมาหาเธอเธอคงจะทรุดลงกับพื้นแล้ว ความเย็นที่เสียดแทงขึ้นมาที่กระดูกสันหลังของเธอ เธอรู้ดีว่าคืนนี้ถ้าเธอไปกับไอแซคชีวิตของเธอจะพังพินาศอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถพูดอะไรได้และไม่มีคนรอบตัวเธอรู้ความจริง นับประสาอะไรกับการช่วยเหลือเธอ ในความสิ้นหวังของเธอเธอทำได้เพียงขอความช่วยเหลือจากคน ๆ นั้น

เพียงไม่กี่ก้าวเจสันก็พบกับสายตาของเธอ ดวงตาของเขากระพริบสองสามครั้งในความขัดแย้งก่อนที่เขาจะก้าวไปข้างหน้า อย่างไรก็ตามในวินาทีต่อมาเขาถูก เซลีนดึงกลับไป เธอกุมท้องและพูดอะไรบางอย่างและมีท่าทางออกมาเจสันก็เปลี่ยนไปทันที เขารีบอุ้มเธอแล้วรีบออกไปข้างนอก

ใบหน้าของเนลล์เปลี่ยนเป็นสีขาว จู่ ๆ ความรู้สึกเศร้าและไร้สาระก็ผุดขึ้นในใจ! ‘ฉันโง่! ‘ฉันจะฝากความหวังไว้กับเขาได้อย่างไร?

‘ฉันจะไร้เดียงสาขนาดนี้ได้ยังไงที่คิดว่าเขาจะช่วยฉัน แม้ว่าเขาจะไม่รักฉันอีกต่อไปและเราก็จบลงแบบนี้ แต่ในอดีตเราเคยรักกัน ”ท้ายที่สุดเมื่อพวกเขายังเด็กทั้งคู่ต่างก็มอบตัวให้อีกฝ่ายอย่างแท้จริง

แม้ว่าจะเป็นเพราะความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของเขาเอง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเฝ้าดูในขณะที่เธอถูกชายอื่นพรากไป!

อย่างไรก็ตามความเป็นจริงก็ตบหน้าเธออีกครั้ง มันทำให้เธอรู้ว่าบางคนก็ใจร้ายและบางคนก็เย็นชายิ่งกว่าปีศาจด้วยซ้ำ! เธอหัวเราะอย่างเงียบ ๆ ขณะที่น้ำตาไหลอาบแก้ม ในขณะที่เธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวังจู่ ๆ ก็มีเสียงเรียกจากข้างนอก