ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 223 ดอกไม้สำหรับเธอ

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 223 ดอกไม้สำหรับเธอ

ในที่สุดเจเน็ตก็ปิดหน้าต่างสนทนาด้วยความโกรธเคือง

“สู้ตามที่แกต้องการ ฉันไม่สนอะไรบ้าบออีกต่อไปแล้ว!”

เนลล์ยังไม่รู้ว่าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไงดี

เพื่อให้เหตุการณ์สงบลงเธอบอกเจเน็ตเกี่ยวกับแผนทั้งหมดของเธอทางโทรศัพท์

อย่างไรก็ตามหญิงสาวคนนี้ไม่สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของเธอได้ เธอออนไลน์อีกครั้งเพื่อดูความคิดเห็นทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่ามีคนใช้คำพูดที่โกรธเคืองและนั่นจะส่งผลให้ตัวเองอารมณ์เสียได้

กิดเดียนใจเย็นกว่าเมื่อเทียบกับเนลล์

แม้ว่าแมทธิวสับสนอย่างมาก โดยปกติแล้วประธานจะรักคุณผู้หญิงและเขาจะไม่ใส่ใจกับความคิดเห็นที่โหดร้ายทางออนไลน์ที่พุ่งตรงมาที่เธอได้อย่างไร?

เพื่อถามกิดเดียนว่าต้องจัดการอะไรบางอย่างหรือไม่ เขาต้องถามอย่างอ้อมค้อมมากกว่าหนึ่งครั้ง

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถหยุดสถานการณ์ได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยความคิดที่จะทำอะไรบางอย่างก็สามารถทำให้คุณผู้หญิงพอใจได้

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะรู้สึกหมดหนทางในบางครั้งเช่นนี้

เธอต้องคิดในทางที่ไม่ดีกับสามีของเธอที่ไม่จัดการอะไรเลย ทั้ง ๆ ที่เข้าใจอย่างถ่องแท้กับสิ่งที่เกิดขึ้น!

ประธานทำตัวราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยและแมทธิวก็เริ่มสงสัยว่านี่คือคนที่ขอให้เขาช่วยเลือกของขวัญเมื่อหลายวันก่อนหรือเปล่า

ในที่สุดกิดเดียนก็ตัดสินใจที่ทำอะไรบางอย่าง

“เกิดอะไรขึ้นในกองถ่าย?”

ทันใดนั้นแมทธิวก็สนใจอย่างเต็มที่และคว้าโอกาสนี้อย่างรวดเร็ว

“อีกหนึ่งสัปดาห์จนกว่าจะถึงวันสุดท้ายของการถ่ายทำ คุณผู้หญิงวุ่นวายมากและเมื่อเร็ว ๆ นี้ด้วยภาระงานที่มากขั้น เธอทำงานตั้งแต่เช้าจนดึกเกือบทุกวัน”

กิดเดียนขมวดคิ้ว

เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นเพิ่ม แต่ตั้งคำถามอื่น “มีอะไรอีกไหม?”

สิ่งนี้ทำให้แมทธิวประหลาดใจ เขาไม่ค่อยเข้าใจว่านั่นหมายถึงอะไร

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเหตุการณ์ที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ดังนั้นเขาจึงพยายามอย่างไม่แน่นอน “ผมได้ยินมาว่าคุณผู้หญิงและเซลีนเข้ากันได้ดีเมื่อเร็ว ๆ นี้ พวกเขาไม่ได้รับผลกระทบจากข่าวลือทางออนไลน์ แต่ยังมีบางคนที่ทำตัวไม่เป็นมิตรกับคุณผู้หญิง

นั่นเป็นเพราะว่าคุณชายมอร์ตัน ส่งดอกไม้ให้เซลีนในกองถ่ายเกือบทุกวัน ผู้คนเริ่มคิดว่าข่าวลือนั้นอาจจะเป็นความจริงว่าคุณผู้หญิงเป็นฝ่ายผิดดังนั้น…”

กิดเดียนซึ่งกำลังเขียนหนังสืออยู่หยุดกะทันหัน

แมทธิวรู้สึกดีใจ

นั่นไง!

เขารู้แล้ว!

เขารู้ว่าประธานจะต้องกังวลกับเรื่องนี้

“ดอกไม้? ดอกไม้อะไร?”

“อืม กุหลาบแดง”

“อ่า! แย่มาก!”

เขาพูดอีกครั้งในสองสามวินาทีต่อมาว่า

“บอกให้คนเตรียมกุหลาบแดง 9999 ดอกแล้วส่งให้คุณผู้หญิง”

“????”

แมทธิวไม่รู้จะพูดอะไร

‘ไม่ได้บอกว่ามันแย่หรอ? การทำเช่นนั้นเป็นการทำร้ายจิตใต้สำนึกของคุณไม่ใช่หรือ? ‘เขาคิดกับตัวเอง

กิดเดียนไออย่างเชื่องช้าเมื่อชายอีกคนยังคงยืนอยู่ที่นั่น

“อะไร? ฉันหมายความว่ามันแย่มากที่จะให้ดอกกุหลาบสีแดงแก่เซลีน ไม่ใช่ดอกไม้ที่แย่ซะหน่อย”

“ …”

แมทธิวพูดไม่ออก

“ตกลง”

‘เอาล่ะ! คุณคือประธาน สิ่งที่คุณพูดถูกต้องครับ ‘

จากนั้นแมทธิวก็ออกไปจัดการขณะที่กิดเดียนนั่งอยู่ที่นั่นสักพัก ทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์และคลิกเข้าไปที่รูปภาพจากอัลบั้ม

มันเป็นภาพถ่ายของโถเครื่องปั้นดินเผาที่ตกแต่งด้วยภาพวาดน่ารัก ๆ มันดูเป็นศิลปะ

เขาขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

นี่เป็นความคิดที่ดีไหมนะ?

โรแมนติกเหรอ?

เขาไม่คิดอย่างนั้น

เขาจ้องมองและเลื่อนไปที่นิ้วเรียวสะอาดของเขา เขารู้สึกลังเลเล็กน้อยเมื่อคิดว่ามือของเขาจะสกปรกถ้าปั้นขวดโหล

ในขณะเดียวกันก็มีคนมาเคาะประตู

หลังจากที่เขาตอบกลับแล้วผู้ช่วยคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นหลังประตู “ท่านประธานพวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว”

กิดเดียนพยักหน้าขณะวางโทรศัพท์

“ให้เขาเข้ามา”

“ค่ะ”

ในไม่ช้าล้อเครื่องปั้นดินเผาและครูสอนเครื่องปั้นดินเผามืออาชีพก็เดินเข้ามา

“สวัสดีประธานลีย์ คุณต้องการเรียนรู้วิธีการทำเครื่องปั้นดินเผาหรือไม่?”

กิดเดียนดูค่อนข้างกระอักกระอ่วน แต่เขาก็พยักหน้า

“เอาล่ะ โปรดสวมผ้ากันเปื้อนและมากับฉัน…”

ด้วยเหตุนี้กิดเดียนจึงมีส่วนร่วมในการสร้างเครื่องปั้นดินเผา

ในทางกลับกันจู่ ๆ รถบรรทุกขนาดใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่กองถ่าย

คนขับและคนส่งของกระโดดลงจากรถก่อนที่พวกเขาจะเริ่มสั่งให้คนอื่นขนรถบรรทุกออก

ถังหลังจากขนดอกกุหลาบแดงลงจากรถบรรทุกไปยังพื้นที่ว่างกลางกองถ่าย ในไม่ช้าพื้นที่ทั้งหมดก็คล้ายกับทะเลดอกกุหลาบ

“ว้าว พวกเขามาจากไหน? โอ้ว พระเจ้า! ใครที่ทำแบบนี้กันนะ?”

“คุณคิดอย่างไร? คุณชายมอร์ตัน ส่งดอกไม้ให้เซลีนเมื่อเร็ว ๆ นี้ และนี่ก็ต้องเป็นเขาด้วย!”

“โอ้ พ่อคนดีของฉัน โรแมนติกมาก! เป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายจะทำเช่นนี้ก่อนแต่งงาน แต่เพื่อให้ทันเกมหลังจากนั้น? โอ้ความดี เซลีนได้ทำความดีอะไรบ้างในชีวิตที่ผ่านมาของเธอจึงสมควรได้รับผู้ชายที่ซื่อสัตย์คนนี้”

“ของเหล่านี้ต้องแพงแน่ ๆ ! ฉันรู้สึกเหมือนเราไม่ได้อยู่ในกองถ่าย แต่เป็นกระปุกขนมที่มีความหวานท่วมท้น”

“ไม่ ไม่มีทาง ฉันอิจฉาเซลีนจริงๆ เธอโชคดีอะ!”

“เธอคงยังไม่รู้ใช่มั้ย? เธอรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันจะไปบอกเธอเอง”

ไม่นานก็มีคนพบเซลีนในห้องรับรอง เธอเพิ่งถ่ายทำฉากหนึ่งเสร็จและกำลังจะพักผ่อนในช่วงสั้น ๆ

“เซลีนทำไมคุณยังนั่งอยู่ที่นี่? ไปดูกันเลย คุณชายมอร์ตันส่งดอกไม้ให้คุณมากมายเลย!”

เซลีนตกตะลึง

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เจสันแสดงความรักกับเธอต่อสาธารณะแม้ว่าจะปฏิบัติต่อเธออย่างไม่สนใจใยดีที่บ้านก็ตาม

เธอรู้ว่าพวกเขาสองคนเริ่มห่างเหินกันตั้งแต่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามเมื่อเร็ว ๆ นี้เธอก็ยุ่งอยู่กับงานและไม่มีเวลาอธิบายตัวเองเช่นกัน

เดิมทีเธอตั้งใจจะคุยกับเขาอย่างเปิดเผยหลังจากเลิกงานวันนี้ แต่เกิดอะไรขึ้น?

คน ๆ นั้นคว้าแขนเธอไว้อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเธอนั่งอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงง

“อืม คุณควรจะมาดูตัวเองนะ”

เซลีนเดินตามผู้หญิงคนนั้นไปที่เกิดเหตุ เธอยังตกตะลึงเมื่อได้เห็นทะเลกุหลาบแดง

นี่…เป็นของขวัญจากพี่เจเหรอ?

ที่นี่ต้องมีอย่างน้อยสองสามพันดอก?

แม้ว่าเจสันจะส่งดอกไม้ให้เธอในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่ก็เป็นเพียงช่อดอกไม้เล็ก ๆ ต่อวัน

เธอรู้ว่าเขาแค่ตั้งใจที่จะแสดง ดังนั้นเธอจึงไม่เคยคาดหวังจากผู้ชายคนนี้มากเกินไป

อย่างไรก็ตาม…

สิ่งนี้ดูฟุ่มเฟือยเกินไปสำหรับการสร้างภาพนี้!

เป็นไปได้ไหมที่พี่เจให้อภัยเธอแล้ว

เซลีนอยู่ดี ๆ ก็มีความสุขมาก ในขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ก็เข้ามาถามเธอ

“คุณคือ คุณเจนนิงส์ใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ ฉันเอง” เธอพยักหน้าอย่างลนลาน

“สวัสดีครับ นี่คือดอกไม้ของคุณ มีทั้งหมด 9,999 ดอก เซนชื่อตรงนี้ครับ”

เซลีนได้รับการ์ดทันที แต่เมื่อเธอกำลังจะเซ็นชื่อจู่ ๆ เธอก็พบว่ามีตัวอักษร “แอล” เพียงตัวเดียวเริ่มต้นอยู่ใต้คอลัมน์สำหรับชื่อผู้ส่ง

สิ่งนี้ทำให้เธอประหลาดใจ แต่เธอไม่คิดซ้ำสองเมื่อเธอจำได้ว่าลูคัสคือชื่อกลางของสามีของเธอ

หลังจากเซ็นชื่อในบัตรแล้วเธอก็ส่งคืนให้กับพนักงานด้วยรอยยิ้มสุภาพและกล่าวขอบคุณ