ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 226 การโต้เถียง
“พอแล้ว คุณคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่? คุณได้รับทุกอย่างไปจากเนลล์ตั้งแต่ยังเด็ก
“ตอนนี้คุณอิจฉาเพราะเธอมีชีวิตที่ดีกว่าคุณและคุณคิดว่าคุณสามารถใช้ประโยชน์จากผมได้เหรอ? เซลีนคุณเสียสติจากการถ่ายทำภาพยนตร์เหรอ? คุณคิดว่ามอร์ตันคืออะไร? ตู้เอทีเอ็มที่คุณสามารถใช้ในการแสดงของคุณได้ใช่ไหม?”
เซลีนไม่คาดคิดว่าเจสันจะพูดอะไรที่รุนแรงขนาดนี้ ดังนั้นเธอจึงนั่งอยู่ที่นั่นด้วยความไม่เชื่อในขณะที่มือที่ถือโทรศัพท์ของเธอสั่นจากความโกรธ
“เจสัน มอร์ตัน! จิตสำนึกของคุณอยู่ที่ไหน?! ทำไมคุณถึงยอมแต่งงานกับฉัน? ฉันไม่ได้มีส่วนร่วมในความสัมพันธ์นี้กับคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมาเลยเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะคุณฉันคงไม่ต้องเสียใจกับเรื่องนั้นทั้งหมดนี้หรอก!
“ตอนนี้คุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง? คุณบอกว่าคุณจะรักฉันคุณจะดูแลฉันอย่างดีไปตลอดชีวิต ในความเป็นจริงคุณเป็นคนที่หลอกให้ฉันกระโดดในหลุมนี้!!
“เจสัน มอร์ตัน! ฉันเชื่อว่าฉันไม่เคยทำอะไรผิดเพื่อทำให้คุณอับอาย แต่คุณล่ะ? ฉันโอเคกับอารมณ์ที่ขึ้น ๆ ลง ๆ ของคุณในบางครั้ง แต่ทั้งหมดที่ฉันขอจากคุณเป็นเพียงของขวัญและนี่คือสิ่งที่คุณตอบกลับมาเหรอ? คุณเสียใจกับการแต่งงานครั้งนี้หรือฉันควรบอกว่าคุณไม่เคยอยากแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรก”
เซลีนตะโกนลั่นปอดของเธอผ่านโทรศัพท์และมันทำให้เจสันขมวดคิ้ว
“ผมไม่ได้พูด ผมไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณตั้งแต่แรกแล้ว”
“เมื่อกี้นายหมายความว่ายังไง?”
“ผม…”
คำเตือนสติของพ่อดังขึ้นในหูของเขา ในท้ายที่สุดเขาควบคุมความโกรธที่เขารู้สึกได้ที่ก้นบึ้งของหัวใจ
เขากล่าวอย่างกังวลว่า “ผมแค่พยายามบอกว่าการทำให้สาธารณชนเชื่อว่าเรากำลังมีความรักเป็นสิ่งสำคัญ ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น
“ความสัมพันธ์ที่ดีไม่ควรถูกผูกมัดด้วยสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดมันเกี่ยวกับความเข้าใจระหว่างคุณกับผม คุณคิดอย่างงั้นไหม?”
เซลีนกำหมัดแน่นขณะที่ร่างกายของเธอแข็งทื่อ
ครู่ต่อมาเธอพูดด้วยท่าทางเย็นชา “ถ้าฉันยืนกรานล่ะ?”
เจสันยังตอบสนองต่อคำตอบของเธออย่างเย็นชา
“เซลีนคุณเข้าใจอะไรให้มากขึ้นกว่านี้ได้ไหม?”
“ทำไมฉันต้องทำล่ะ? เซลีน ฉันต้องลดตัวลงต่อหน้าเธอตลอดไปเหรอ? ฉันไม่ต้องการ!
“คุณเป็นสามีของฉัน และฉันเป็นภรรยาของคุณ ฉันถูกรังแกจากคนภายนอก คุณไม่ควรยืนขึ้นและปกป้องฉันเหรอ? หรือคุณกลัวอำนาจและสถานะของกิดเดียน? ถ้าไม่ทำไมคุณถึงกลัวที่จะเหยียบหางของเนลล์ล่ะ?
“ถ้าคุณอยากเป็นคนขี้ขลาดก็พูดมาเถอะ! ไม่ต้องกังวลถ้าฉันพึ่งพาคุณไม่ได้ฉันก็จะไม่บังคับให้คุณช่วยฉันเหมือนกัน มีผู้ชายมากมายในโลกนี้ที่ฉันสามารถพึ่งพาได้!”
“เซลีน!”
เสียงตะโกนดังมาจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์
เซลีนค่อย ๆ ตอบสนองต่อเสียงตะโกนและตระหนักว่าเธอพูดอะไรผิดไป
เธอตกใจมากจึงรีบอธิบาย
“พี่เจ…”
“ฮึ่ม!” เจสันฮึดฮัดอย่างเย็นชา
“อะไร? ในที่สุดคุณก็เปิดเผยความตั้งใจที่แท้จริงของคุณ? โอเคถ้าคุณคิดว่าผมไม่ได้ดีไปกว่าผู้ชายคนอื่นคุณก็ปล่อยผมไป ผมไม่รังเกียจเลย”
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น…”
“ผมไม่สนว่าคุณหมายถึงอะไร! จำไว้ว่าชื่อของ คุณนายมอร์ตัน เป็นเพียงข้อตกลงระหว่างเรา มอร์ตัน และเจนนิ่งส์ หลังจากข้อตกลงสิ้นสุดลงเราจะแยกทางกัน อย่ามาหาผมพร้อมกับปัญหาของคุณอีก ลาก่อน!”
ปัง! หลังจากเสียงดังปัง การโทรก็สิ้นสุดลง
เซลีนตัวสั่น
‘ข้อตกลง? แยกทางกัน? ฮะ?’
สิ่งที่เธอไม่เคยต้องการเผชิญมาก่อนถูกเปิดเผยจากบทสนทนาและความจริงที่น่าเกลียดทำให้เธอตกอยู่ในสภาพสิ้นหวัง
‘พี่เจนั่นคือสิ่งที่พี่คิดกับฉันเหรอ? ฉันเข้าใจว่า…ฉันซื่อสัตย์กับตัวเองเพื่อคุณมาหลายปีแล้ว แต่คุณมองว่าฉันเป็นแค่ข้อตกลง? ฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า !! ช่างน่าขัน! เรื่องตลกดี ๆ สินะ! ‘
เซลีนระเบิดเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่เธอกำโทรศัพท์แน่น
ในเสียงหัวเราะ เธอเริ่มสูญเสียความคิดของเธอขณะที่ร่างกายของเธอสั่นเทาและน้ำตาไหลอาบแก้ม
‘เจสัน มอร์ตันคุณเป็นคนที่ทำพลาด เมื่อคุณพูดคำนี้กับฉันในวันนี้ ฉันจะทำให้คุณเสียใจในสิ่งที่คุณพูดสักวัน! ‘
…
สองวันต่อมา
ในที่สุด ‘การนำทางของคนไร้ค่า’ ก็ปิดฉากการถ่ายทำหลังจากมีการสะดุดเกิดขึ้น
เมื่อถ่ายทำเสร็จทุกคนอาจหยุดได้พักชั่วคราว แต่ในฐานะโปรดิวเซอร์เนลล์และจอร์จไม่สามารถพักได้เหมือนคนอื่น ๆ
แต่พวกเขาต้องเข้าร่วมทัวร์โปรโมตร่วมกับเซลีนและนักแสดงอีกสองคนที่มีเวลาอยู่บนหน้าจอมากกว่าคนอื่น ๆ
หลังจากดำเนินการส่งเสริมการขายเพียงไม่กี่ครั้งทัวร์ก็สิ้นสุดลงโดยไม่มีปัญหาใด ๆ
เซลีนยังคงเกลียดเนลล์ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามช่วงนี้เธอดูเหมือนจะหมดแรง เธอดูไม่สบอารมณ์ เธอผอมลงกว่าเมื่อก่อนราวกับว่าเธอได้รับเรื่องที่ตกใจอย่างรุนแรง
ด้วยความเป็นห่วงว่าเธอจะหมดแรง ทิมอยากให้เธอกลับบ้านและพักผ่อน แต่เซลีนไม่ยอม
นับตั้งแต่ที่เธอทะเลาะกับเจสันในคืนนั้นหัวใจของเธอก็ไม่สามารถพักได้อีกต่อไป
ด้วยการทัวร์โปรโมตตามตารางงานของเธออย่างน้อยก็มีบางอย่างที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของเธอจากการคิดมาก
ถ้าเธอกลับบ้านและพักผ่อนจริงๆเธออาจจะเสียสติเพราะอยู่คนเดียว
เนลล์ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับเจสันแต่เธอก็ไม่ได้สนใจ เธอรู้สึกขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่สงบและเงียบเพราะช่วงนี้เซลีนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่หาเรื่อง
วันนี้เธอได้รับโทรศัพท์จากทิมบอกว่าเขาจะพาเธอและเซลีนไปงานบอลการกุศลคืนนี้
นอกจากจะเป็นงานบอลการกุศลแล้วงานยิ่งใหญ่ยังเป็นสถานที่ที่ดาราหญิงแข่งขันกันเพื่อให้ได้รับความสนใจมากขึ้น
เนลล์สวมชุดนางเงือกสีดำให้กับงานบอล ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสง่างามและความเย้ายวนใจของเธอ เธอมัดผมของเธอและสวมสร้อยคอเพชรที่มีลวดลายดวงดาวรอบคอของเธอซึ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
จากนั้นทิมก็พาเธอไปรอบ ๆ และพูดคุยกับนักลงทุนสองสามคน
เขาเข้าสังคมไม่เก่ง แต่เขารู้ไม่ว่าเขาจะแย่แค่ไหนในสาขานี้เขาต้องทำตัวให้ดีเพื่อไม่ให้ตัวเองอับอายหรือเป็นตัวแทนของใคร
เนื่องจากเนลล์อยู่ในแวดวงการประชาสัมพันธ์มาหลายปีเธอจึงเก่งกว่าทิมมาก ดังนั้นเธอจึงสามารถเติมเต็มข้อบกพร่องของทิมและผ่านสถานการณ์ไปได้อย่างสบายใจ
อย่างไรก็ตาม เซลีนมาถึงช้ากว่าเล็กน้อย ปกติเธอจะมาร่วมงานกับเจสัน แต่วันนี้เธอมาคนเดียวและมันทำให้เธออึดอัด
เธอรู้สึกหดหู่ใจมาก แม้ว่าเธอจะแต่งหน้าอย่างพิถีพิถัน แต่เธอก็เคยสูญเสียงามบนใบหน้าของเธอ
แองเจิลไม่สามารถตามเซลีนเข้าไปได้เธอจึงแยกทางกับเซลินที่ทางเข้า
เมื่อเซลีนลงมาจากรถแองเจิลกล่าวว่า
“คุณเซลีนฉันโทรหาคุณชายมอร์ตันแล้วแต่เขาบอกว่าเขายุ่งและคืนนี้ไม่สามารถมาได้”
เซลีนตัวแข็งอยู่ที่นั่นชั่ววินาทีก่อนที่เธอจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ฉันเข้าใจแล้ว”
เธอจึงเดินเข้าไปคนเดียว
