ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 297 ยินดีต้อนรับกับการกลับมา
เจเน็ตตอบว่า “ฉันจะกลับไป หลังจากการฟื้นตัวหลังคลอด”
เนลล์รู้สึกแปลกใจ “เร็วจัง!”
“ใช่”
เจเน็ตดูหนักใจ แต่เธอไม่ได้บอกเนลล์ เธอเพียงแค่ยิ้มและพูดกลับไปว่า “เดี๋ยวฉันก็จะได้เจอแกแล้ว”
เนลล์พยักหน้า “เยี่ยมมาก ถึงตอนนั้นฉันจะไปรับแก”
“อืม”
พวกเขาวางสาย
หนึ่งเดือนต่อมา เจเน็ตกลับมาจากประเทศ F
วันนั้นเนลล์ก็มารับเธอ
เธอมีลูกอยู่เคียงข้าง ในขณะที่เธอกลัวการถูกถ่ายภาพ เธอจึงแต่งตัวไม่ให้ดูไม่เด่นเกินไป
เมื่อเธอเข้าไปในรถของเนลล์ อีกฝ่ายจ้องมองเธออย่างละเอียด
โชคดีที่เจเน็ตดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น นอกจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยหลังจากการคลอดลูกแล้ว เธอก็แทบจะไม่เปลี่ยนอะไรเลย
เนลล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เธอขยับเข้าไปใกล้และกอดเจเน็ต
“ในที่สุดแกก็กลับมา รู้ไหมว่าฉันคิดถึงแกมากแค่ไหน?”
เจเน็ตหัวเราะ “เฮอะ คุณชายลีย์ เขาอาจจะอิจฉา ถ้าเขาได้ยินเรื่องนี้”
เนลล์หัวเราะคิกคักและเย้ยหยัน “ฉันไม่สนใจเขาหรอก”
แทนที่จะมุ่งหน้ากลับไปที่จินเฉิง เจเน็ตยังคงอยู่ในเมืองหลวง
ก่อนหน้านี้เนลล์ได้หาที่อยู่อาศัยให้เธอ เป็นวิลล่าเดี่ยวไม่ไกลจาก เฟิงเฉียว วิลล่า
บ้านหลังนี้เคยเป็นของกิดเดียน ต่อมากิดเดียนได้โอนสมบัติของเขา 10 อย่าง หรืออาจจะมากกว่านั้นให้กับเนลล์ ดังนั้นบ้านนี้จึงเป็นของเธอ
เมื่อเจเน็ตและลูกชายของเธอได้ตัดสินใจที่จะอยู่หลังใหม่นี้ เนลล์ก็อนุญาตให้พวกเขาพักผ่อนเป็นเวลาสองวัน ก่อนจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของเธอ
เจเน็ตรู้ว่าเนลล์กังวลว่า เธออาจจะรู้สึกแปลก ๆ กับที่นี่ มันจึงเป็นเหตุผลในการจัดงานเลี้ยงต้อนรับนี้ขึ้นมา
ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ปฏิเสธท่าทางที่ใจดีของเธอ และเห็นด้วยกับเธอ
สองวันต่อมาเนลล์เป็นเจ้าภาพในการรวมตัวและเชิญโจเอล ฟอสเตอร์และแก๊งพวกเขา ออกมาเจอกันข้างนอกในตอนกลางคืนเพื่อทานอาหารค่ำ และไปสนุกกันที่ KTV
เมื่อพวกเขาไปถึง KTV ทุกคนก็มาถึงแล้ว
วันนี้เป็นวันหยุดของลิซซี่ เนลล์จึงพาเธอมาด้วย
เมื่อพวกเขาลงจากรถก็เห็นเจเน็ตยืนอยู่ที่ทางเข้า
เจเน็ตรอพวกเขาอยู่ที่ทางเข้า ลิซซี่จำเธอได้ก่อนจะวิ่งไปหาเธอและกอดเธอแน่น เธอทักทายเจเน็ตอย่างมีความสุข “น้าแจน”
เจเน็ตรู้สึกดีใจและยิ้มกว้าง
เธออุ้มลิซซี่ขึ้น และสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “ช่างเป็นเด็กที่ดีเหลือเกินลิซซี่ หนูก็สวยขึ้นมากเลยนะเนี้ย ไหนมาให้น้าดูหน่อย ว่าหนูโตขึ้นหรือเปล่า?”
เธอถอยหลังและหัวเราะเบา ๆ “หนูโตขึ้นจริง ๆ ด้วย”
กิดเดียนและเนลล์เดินเข้ามาหาเธอ เจเน็ตเห็นทั้งคู่แล้วยิ้มด้วยความดีใจ “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ ประธานลีย์ ดู ๆ แล้วเหมือนว่าจะมีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นนะคะ คุณหน้าแดง! ความลับคืออะไรกัน? ฉันพนันว่าคุณมีความรักที่ดี?”
เนลล์ยิ้มอย่างเขินอายและจ้องมองเพื่อนของเธอ
แทนที่จะรอคำตอบของกิดเดียน เธอกลับพูดแทรก “ใช่มั้ง?”
เจเน็ตหัวเราะคิกคัก “มั้ง? แน่สิ ฉันว่าจะแสดงความยินดีกับแกที่แกได้พบรักแท้ซะที”
เนลล์กระพริบตา “เหมือนว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นกับแกงั้นแหละ ให้ฉันบอกให้ไหมว่า คืนนี้รักแท้ของแกก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน”
เจเน็ตตะลึง ก่อนที่เธอจะได้ตอบสนองอะไร เครื่องยนต์ของรถก็ได้หมุนไปจอดอยู่ข้างหลังเธอ
จากนั้นเธอก็เห็นรถของ เลียม แจ็คแมน เคลื่อนมาหาเธอ
เธอผงะและหน้าซีด
เนลล์ก็เพิ่งรู้ว่าเลียมจะมาที่นี่เหมือนกัน
บังเอิญว่าเนลล์รู้จักกับเลียมเมื่อนานมาแล้ว ก่อนหน้านี้เจเน็ตเพ้อฝันถึงเขา ดังนั้นเนลล์จึงให้ความสนใจกับชายคนนี้เป็นพิเศษ
นอกจากนี้พวกเขายังเรียนโรงเรียนมัธยมเดียวกัน
โดยไม่คาดคิดเลียมกลายเป็นหลานชายของท่านผู้หญิงกริฟฟิน
ก่อนหน้านั้น ชาร์ลส กริฟฟิน และภรรยาของเขาได้หย่าร้างกัน หลังจากนั้นอดีตภรรยาก็เพิ่งรู้ว่าเธอท้อง
เธอได้พาทารกหนีไปด้วยและเลี้ยงดูเขา ต่อมาเธอป่วยและได้เปิดเผยกับเลียมเกี่ยวกับประวัติครอบครัวของเขาก่อนที่เธอจะเสียชีวิต
วันนี้ท่านผู้หญิงกริฟฟินพาเลียมกลับมาที่ตระกูล ด้วยความเคารพในตัวเขา กริฟฟินไม่ได้เปลี่ยนนามสกุลของเขา พวกเขาเพียงแค่อยากให้เขายอมรับการเป็นสมาชิกในตระกูล
อย่างไรก็ตามกริฟฟินก็พยายามตามหาเขาเหมือนกัน แต่แม่ของเขาก็ซ่อนเขาจากพวกเขา ดังนั้นกริฟฟินจึงไม่เคยพบเขา ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ถูกประนาฌ
ในฐานะที่เลียมเป็นหลานชายของท่านผู้หญิงกริฟฟิน และท่านผู้หญิงกริฟฟินก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดกับท่านผู้หญิงควินตัน เลียมมีโอกาสที่ทำให้ตัวเองมีความน่าเชื่อถือในกลุ่มชนชั้นสูงหนุ่มในเมืองหลวงได้
ยิ่งไปกว่านั้นเขารู้จักโจเอลมาก่อนแล้ว และพวกเขาก็เป็นเพื่อนสนิทกันจึงไม่ใช่คนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน
แต่เจเน็ตตกอยู่ในความงุนงง เมื่อเธอเห็นชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ ราวกับว่าเธอได้กลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว
เนลล์สังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติกับเธอและรู้สึกเป็นกังวล “เจเน็ต แกโอเคไหม?”
เจเน็ตรู้สึกตัว และส่ายหัว
บ้าจริง เธอน่าจะรู้ว่าเขาจะมาที่นี่!
กริฟฟินกลับประเทศแล้ว เขาก็ด้วยเช่นกัน!
เนลล์เห็นว่าเจเน็ตหน้าซีดมากและถามว่า “แกไม่สบายเหรอ? บางทีฉันจะกลับไปที่บ้านพร้อมแก?”
“ไม่เป็นไร”
เนลล์จัดงานรวมตัวนี้ขึ้น เพื่อเป็นการต้อนรับการกลับมาของเธอและเพื่อแนะนำเพื่อน ๆ ให้รู้จักกับเจเน็ต
ในฐานะดาวเด่นของงานปาร์ตี้ เธอไม่สามารถออกจากงานไปก่อนได้ มันจะเป็นการเสียมารยาท
เจเน็ตยืนนิ่งและพูดว่า “ฉันสบายดี เข้าไปข้างในกันเถอะ”
“อืม”
เนลล์พาเธอเข้าไปข้างใน โชคดีที่เลียมเพียงแค่ชำเลืองมองไปที่เจเน็ต แต่ไม่ได้ทำอะไร
พวกเขาเข้าไปในห้องส่วนตัว และเนลล์แนะนำเพื่อนของเธอให้รู้จักกับเจเน็ต นอกเหนือจากโจเอลแล้ว ลูซี่ยังได้รับเชิญมางานด้วย
เนลล์ทราบถึงการทะเลาะที่เกิดขึ้นระหว่างเจเน็ตและพ่อของเธอ เจเน็ตปฏิเสธที่จะกลับไปที่จินเฉิง ดังนั้นเธอจึงพักอยู่ในเมืองหลวงไปสักพักหนึ่ง
ที่นี่เจเน็ตไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก ในฐานะเพื่อนสนิทของเธอ เนลล์ต้องไปกับเธอหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ว่างตลอด
แม้ว่าเจเน็ตจะคลอดลูกแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ได้กลับไปทำงานในเร็ว ๆ นี้ ในช่วงเวลานี้เธอต้องการเพื่อนเพื่อที่เธอจะได้มีคนคุยด้วย
หลังจากการแนะนำโดยเนลล์ เจเน็ตได้แลกเปลี่ยนการทักทายกับผู้เข้าร่วม และยิ้มอย่างสุภาพ
เนื่องจากผู้คนจำนวนมาก และเนลล์ชอบการสังสรรค์ที่คึกคักเธอจึงตัดสินใจสั่งหม้อไฟ แทนอาหารอื่น ๆ ทุกคนนั่งรอบ ๆ หม้อไฟเพื่อเลี้ยงฉลอง
บังเอิญเนลล์ไปที่ห้องน้ำ หลังจากที่เธอหมุน เธอก็ชนเข้ากับ ธารา การ์เร็ตต์
คืนนี้ธาราสวมชุดสีอ่อน และดูสดชื่นร่าเริง ตรงข้ามกับการปรากฏตัวของเธอที่เป็นผู้ใหญ่ก่อนหน้านี้ ในครั้งนี้เธอได้ฉายความไร้เดียงสาและความซุกซน
เนลล์รู้สึกแปลกใจที่ได้พบเธอที่นี่
เธอไม่มีอะไรขัดแย้งกับธารา และถามออกไปอย่างแปลกประหลาด “คุณมาทานอาหารเย็นที่นี่เหรอ?”
ธารายิ้มอย่างเขินอาย “ฉันมีนัดนะ แต่พวกเขาไม่มา เพราะมีเหตุฉุกเฉิน ดังนั้นฉันเลยจะกลับ”
เนลล์ตะลึงและมองเธออย่างใกล้ชิด เธอสังเกตเห็นความเหงาของธาราและพูดออกมาว่า ”คุณอยากมาร่วมงานกับเราไหม? เรามากันหลายคน ค่อนข้างสนุกสนาน”
ทันทีที่เธอพูดแบบนั้น เธอก็รู้สึกเสียใจทันที
