ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 397 โอ้อวดในทางที่ผิด
เนลล์อายเล็กน้อย
เธอบอกได้ไหมว่าเธอกำลังจะซื้อมันเพื่อสะสม?
กิดเดียนพูดอย่างเฉยเมย “นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องกังวล คุณผู้หญิง”
โจแอนน์ โนแลน สะอึกอีกครั้ง
เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผู้ชายคนนี้จะมีหัวใจที่แข็งเหมือนเหล็กและไม่ยอมอ่อนข้อเพื่อเธอ แต่เป็นเนลล์ที่รู้สึกอาย
ในขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง โจแอนน์ถอนหายใจและพูดว่า “คุณคะ ฉันขอบอกความจริงว่ากิ๊บหยกนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่ฉันจะเอาไปให้พี่สาวที่ป่วยหนักมาหลายปีแล้ว ฉันได้ยินมาว่าการสวมเครื่องประดับหยกนั้นดีต่อสุขภาพและพี่สาวของฉันได้เห็นรูปกิ๊บติดผมหยกแล้วชอบมันมาก ฉันหวังว่าคุณจะใจกว้าง”
เมื่อเห็นสีหน้าทางอารมณ์ของเธอ หัวใจของเนลล์ก็อดไม่ได้ที่จะกำแน่น
มันเป็นแค่กิ๊บติดผมและเนลล์ก็ซื้อมาเล่น ๆ แทนที่จะใช้
อย่างไรก็ตามพี่สาวของโจแอนน์ ป่วยหนักอยู่บนเตียง ถ้าเธอชอบมันมาก ก็ให้เธอไป!
เมื่อคิดอย่างนั้น เธอจึงดึงแขนเสื้อของชายคนนั้น
“กิดเดียน…”
กิดเดียนรู้ว่าเธอต้องการจะพูดอะไรเขาจึงขมวดคิ้ว
จากนั้นเขาก็มองโจแอนน์อย่างเยาะเย้ย
“ในเมื่อคุณพูดอย่างนั้นก็เอาไปซะ!”
โจแอนน์รู้สึกประหลาดใจและมีความสุขมาก เมื่อในที่สุดเขาก็ยอมปล่อยมือ
“ขอบคุณ คุณชื่ออะไรคะ? หากมีโอกาสในอนาคตฉันจะไปเยี่ยมคุณอย่างแน่นอน เพื่อขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณในวันนี้
อย่างไรก็ตาม กิดเดียนไม่ตอบ
เนลล์เริ่มละอาย
เธอดึงแขนเสื้อของเขาอีกครั้ง
‘เถอะน่า ที่นี่มันที่สาธารณะนะ’ เห็นใจกันหน่อย
‘มีคนดูมากมาย มันน่าอายมาก’
ใบหน้าหล่อเหลาของกิดเดียนค่อนข้างมืดมนเมื่อเขาพูดว่า “กิดเดียน ลีย์”
ดวงตาของ โจแอนน์เป็นประกายในทันทีที่ได้ยินชื่อ
“คุณคือ… กิดเดียน ลีย์? คุณคือหัวหน้าตระกูลลีย์ คนปัจจุบันซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่?”
ในขณะที่เขาพยักหน้าคิ้วของกิดเดียนขมวดลงลึก
“สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จัก พ่อกับฉันชื่นชมคุณเสมอ ฉันไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะได้พบคุณที่นี่”
สายตาของเธอก็จ้องไปที่
กิดเดียนเห็นด้วยกับคำกล่าวนี้ “ขอบคุณสำหรับคำชม แต่คุณคิดผิด การมีเธอเป็นความโชคดีของผม”
โจแอนน์ชะงักเล็กน้อยขณะที่รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็งทื่อ
“งั้นตอนนี้ ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกแล้ว ขอบคุณ”
ด้วยเหตุนี้เธอจึงหันหลังกลับไปที่ที่นั่งของเธอ
ในที่สุด กิ๊บติดผมหยกก็ถูกซื้อโดย โจแอนน์ โนแลน
เมื่อสังเกตเห็นว่าท่าทางของชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอดูไม่ค่อยดีนัก เธอจึงคิดว่าเขาโกรธกับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น เธอกระซิบ “คุณโกรธเหรอ? เอาน่า! มันก็แค่กิ๊บติดผม”
ชายคนนั้นไม่สนใจเธอ
เนลล์ตกใจมาก
เขาโกรธจริงเหรอ? กับเธอเนี้ยนะ?
ท้ายที่สุดทั้งสองก็อยู่ด้วยกันมานาน ชายผู้เคร่งขรึมและเยือกเย็นคนนี้มักจะอ่อนโยนต่อเธอเสมอ ยอมมอบทุกสิ่งที่เธอต้องการ ยกเว้นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขาเคยโกรธเธอซะเมื่อไหร่กัน?
แต่ตอนนี้เขากำลังเป็นบ้าเพราะกิ๊บนั่น? นั่นเป็นไปไม่ได้!
เขาไม่ใช่คนใจง่ายอย่างนั้นสักหน่อย!
เนลล์ไม่เข้าใจ เธอจึงมองไปที่ โจเอล ฟอสเตอร์ เพื่อขอความช่วยเหลือ
โจเอลเอามือปิดปาก เขาหัวเราะหนักมากจนร่างกายสั่นอยู่สักพักนึง แต่เนลล์ไม่รู้ว่าเขาหัวเราะอะไร เธอเริ่มรู้สึกรำคาญเล็กน้อย
ดูเหมือนสองคนนี้ซ่อนอะไรบางอย่างจากเธออยู่เสมอทำราวกับว่าพวกเขารู้ว่าเธอไม่รู้อะไร
ใบหน้าของเธอมืดลงและเธอพูดด้วยเสียงต่ำ “โจเอล ฟอสเตอร์!”
ในที่สุดโจเอลก็อดไม่ได้ ในขณะที่เขาหัวเราะออกมาดังๆ เขาไม่กล้าที่จะหัวเราะมากเกินไปเพราะพวกเขาอยู่ในที่สาธารณะ แต่เป็นเวลานานก่อนที่เขาจะหยุดหัวเราะ “พี่สะใภ้ พี่รู้ไหมว่าเมื่อกี้ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?”
เนลล์รู้สึกสับสน “เธอไม่ได้บอกว่าชื่อของเธอคือ โจแอนน์ โนแลน เหรอ? เธอบอกว่าเธอเป็นลูกสาวของนายพลบางคนจากประเทศ T”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ…”
โจเอลจับหน้าท้องของเขาขณะที่เขาหัวเราะ
เนลล์พูดไม่ออก
ตลกขนาดนั้นเลยเหรอ?
หลังจากนั้นไม่นานโจเอลก็สามารถกลั้นหัวเราะได้ “นายพลโนแลนจากประเทศ T มีร่างกายที่ ‘บริสุทธิ์’ เมื่อเขายังเด็กเนื่องจากสงครามเขาจึงไม่สามารถแต่งงานและมีภรรยาได้ เขาจะมีลูกสาวได้อย่างไร?”
เนลล์หยุดชั่วคราว
“ไม่มีทาง! กำลังบอกว่าเธอโกหกเราเหรอ?”
“นั่นก็ไม่ใช่ความจริง เป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีลูกสาวโดยกำเนิด แต่เขาสามารถมีลูกบุญธรรมได้มากเท่าที่เขาต้องการ”
ในที่สุดเนลล์ก็เข้าใจ
“อ้อเข้าใจแล้ว แต่ทำไมคุณถึงหัวเราะ? เป็นเรื่องตลกจริง ๆ ที่เธอเป็นลูกบุญธรรมของนายพลโนแลน?”
โจเอลกล่าวว่า “ผมไม่ได้หัวเราะกับตัวตนของเธอ แต่พี่กระตือรือร้นที่จะผลักพี่รองออกไป ระวังอย่ามาร้องไห้ในอนาคตล่ะ”
เนลล์ขมวดคิ้ว เธอเข้าใจคร่าว ๆ ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เธอก็ยังรู้สึกเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง
“หืม นายคิดว่าทุกคนเป็นเหมือนนายหรือไง? กิดเดียนของเราไม่ใช่คนแบบนั้น”
คำพูดของเธอดูเหมือนจะทำให้ผู้ชายคนหนึ่งพอใจโดยเฉพาะวลี ‘กิดเดียนของเรา’
กิดเดียนเอื้อมมือไปจับหลังคอของเธอ “แม้ว่าโจเอลจะไม่เข้าใกล้เธอ แต่เธอก็จะทำมันเอง ผู้หญิงคนนั้นมีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย อย่าเข้าไปยุ่งกับเธอ”
เนลล์ถึงกับอึ้ง “ทำไม?”
กิดเดียนขมวดคิ้วราวกับไม่รู้จะอธิบายให้เธอฟังอย่างไร
โจเอลอดไม่ได้ที่จะอุทาน “คุณรู้ไหมว่าแม่ทัพโนแลนมีลูกกี่คน?”
เนลล์ส่ายหัว
เธอไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับนายพลโนแลนคนนี้มาจนถึงทุกวันนี้ เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าเขามีลูกสาวบุญธรรมกี่คน?
โจเอลทำท่าทางขณะที่เขาพูด “ยี่สิบแปดคน”
เนลล์อ้าปากค้างด้วยความตกใจ
แม้ว่าจะมีการกล่าวว่าลูกบุญธรรมไม่สามารถเปรียบได้กับลูกสาวที่กำเนิด แต่ยี่สิบแปด? นั่นมันมากเกินไป!
โจเอลกล่าวต่อว่า “แม้ว่าพวกเขาจะเรียกว่าลูกเทพของเขา แต่ความจริงก็คือพวกเขาเป็นเพียงเครื่องมือที่ฮาเร็มของโนแลน ชายคนนั้นเลี้ยงดูเพื่อเอาชนะใจผู้คน
“ผู้หญิงเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนจากเขาตั้งแต่ยังเด็กเรียนรู้เทคนิคต่าง ๆ เพื่อเอาใจผู้ชาย เมื่อพวกเขาโตพอพวกเขาจะถูกให้ออกไปและใช้ในการแสวงหาผู้นำทางทหารธุรกิจและทางการเมืองจากทุกสาขาอาชีพ
“คุณคิดว่ามีกี่คนที่ตกเป็นเหยื่อกลอุบายของเขาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และลงเอยด้วยการเป็นบันไดสำหรับเขา? เฮ้อ เธอยังเด็กเกินไปที่จะใช้กลอุบายแบบนี้กับพี่รอง!”
เนลล์ถึงกับอึ้ง
เรื่องแบบนั้นจะเป็นจริงได้อย่างไร?
มันน่ารังเกียจเกินไป!
อย่างไรก็ตาม…
เธอมองไปที่ โจแอนน์ โนแลน ด้วยความสงสัยก่อนจะหันกลับไปหาโจเอล “ผู้หญิงจะมีอิทธิพลมากขนาดนั้นได้จริงหรือ? ฟังดูลึกลับทีเดียว”
โจเอลหัวเราะและกล่าวว่า “อย่าดูถูกผู้หญิง ลองมองดูประธานลีย์ที่ฉลาดและปราดเปรื่องของเราสิ เขาไม่ได้ตกลงไปอยู่ในกำมือของผู้หญิงอย่างเต็มใจเหรอ หลังจากที่เขาได้พบกับรักแท้หรือไง? อย่างสุภาษิตโบราณที่ว่า ‘คนที่ตายใต้กระโปรง ถึงเป็นผีก็ยังจะตามจีบอยู่’ คำพูดเหล่านั้นไม่ใช่เรื่องโกหก”
สีหน้าของเนลล์มืดลงเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องมาที่เขา
สุภาษิตโง่ ๆ แบบนั้นคืออะไร?
เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเบื้องลึก!
กิดเดียนพูดด้วยเสียงต่ำ “พอแล้ว! หุบปาก”
โจเอลดึงหน้าก่อนจะปิดปากและหยุดพูดทันที
เนลล์คิดกับตัวเองว่า ‘เนื่องจาก โจแอนน์ โนแลน เป็นคนเจ้าเล่ห์เธออาจจะไม่ได้พูดความจริงก่อนหน้านี้เมื่อเธอบอกว่าพี่สาวของเธอป่วยหนัก’
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ต่างหูเพชรรูปพระจันทร์เสี้ยวคู่หนึ่งก็ดึงดูดความสนใจของเธอ
