ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 402 เขาไม่รู้

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 402 เขาไม่รู้

เนื้อหาของพินัยกรรมนั้นเรียบง่าย แต่ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นตกใจ

เหตุผลเป็นเพราะว่า นอกจากข้อเท็จจริงที่ว่า โจเซฟ การ์เร็ตต์ จะยังคงดูแลการ์เร็ตต์ คอร์ปอเรชั่น ต่อไปในอนาคต นายท่านการ์เร็ตต์ได้มอบหุ้นร้อยละ 15 ของการ์เร็ตต์ คอร์ปอเรชั่น ตลอดจนอสังหาริมทรัพย์และทรัพย์สินส่วนตัวอีกจำนวนมากของเขาภายใต้ชื่อเนลล์!

ทุกคนตกตะลึง พวกเขาไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

เนลล์ยังมึนงง เพราะเธอไม่เข้าใจเจตนาของนายท่านการ์เร็ตต์

ดังนั้นเธอจึงยืนขึ้นและปฏิเสธว่า “คุณปู่การ์เร็ตต์ ฉันไม่ใช่สมาชิกในตระกูลการ์เร็ตต์ และฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการ์เร็ตต์ ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณด้วย ดังนั้นจึงไม่สมควรที่คุณจะทำเช่นนี้ ฉันไม่สามารถยอมรับหุ้นและทรัพย์สินเหล่านี้ได้”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะพูดจบนายท่านการ์เร็ตต์ก็ยกมือขึ้นเพื่อขัดขวางเธอ

“เนลลี่ อย่าเพิ่งปฏิเสธ”

เขามองดูเธออย่างอ่อนโยนและถามว่า “หนูจำได้ไหมว่าหนูเกิดปี เดือน และวันที่เท่าไหร่?”

เนลล์ตกตะลึงและสับสนมากขึ้น แต่เธอก็ยังตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “แน่นอน ฉันจำได้ ฉันเกิดเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2538”

“ไม่ มันผิด หนูไม่ได้เกิดวันที่ 3 พฤศจิกายน หนูเกิดเมื่อวันที่ 26 กันยายน”

เนลล์ตกใจมาก

“ปะ เป็นไปได้ยังไง”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ความรู้สึกไม่ดีก็ผุดขึ้นในใจเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็เครียดเช่นกัน

“คุณปู่การ์เร็ตต์ อย่าล้อเล่นสิ ฉันจำได้ชัดเจนว่าวันเกิดของฉันคือ วันที่ 3 พฤศจิกายน ฉันฉลองวันที่นี้มานานกว่ายี่สิบปีแล้วฉันจะจำผิดได้อย่างไร”

“หนูจำไม่ผิดหรอก เพราะคนที่บอกหนูวันเกิดนี้ ไม่รู้วันเกิดที่แท้จริงของหนู เธอมารับหนูในวันนี้และทำให้เป็นวันเกิดของหนู มันไม่ใช่ความผิดของเธอ แต่เนลลี่ วันเกิดที่แท้จริงของหนูคือ วันที่ 26 กันยายน”

สีหน้าของเนลล์เปลี่ยนไป

“มารับฉัน? คุณปู่การ์เร็ตต์ ทำไมฉันไม่เข้าใจที่คุณกำลังพูดถึงเลย”

นายท่านการ์เร็ตต์มองดูสาวใช้ที่ยืนอยู่ด้านข้างซึ่งนำเสนอรายงานทันที

“ตอนแรก ฉันต้องการนำความลับนี้ติดตัวไปที่โลงศพ แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นและมันทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ฉันเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ฉันไม่สามารถลังเลที่จะพูดอ้อมได้อีกต่อไป ดูที่นี้ ฉันสามารถรับรองความถูกต้องของรายงาน ถ้าไม่เชื่อก็ไปตรวจสอบซ้ำได้ด้วยตัวเอง มันไม่ใช่ของปลอมอย่างแน่นอน”

ขณะที่เขาพูด เขาได้มอบรายงานการระบุดีเอ็นเอ

เนลล์มองแต่ไม่รับ

ผ่านไปนาน กิดเดียนซึ่งยืนอยู่ข้างเธอก็หยิบมาให้เธอแล้วเปิดออก

เนลล์มองเขาไม่นาน ดวงตาของเธอก็พบกับสายตาที่ยืนยันว่าเป็นความจริงจากกิดเดียน

‘ปะ- เป็นไปได้ยังไง’

ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างมาก เธอรับรายงานและอ่านข้อมูลที่เขียนไว้อย่างละเอียดก่อนที่ตาของเธอจะมองลงไปที่ด้านล่างของรายงาน

“เนลลี่ เธอเป็นลูกของจูลี่จริง ๆ เราค้นหาทุกหนทุกแห่งแต่ก็ไม่พบเธอ เราไม่รู้ว่าคุณอยู่เคียงข้างเราแล้ว

“เป็นความผิดของเราที่เราไม่สามารถรู้ได้ทันเวลา และเราถูก เซลีน เจนนิ่งส์ หลอกมานานเกินไป เมื่อความจริงถูกเปิดเผยแล้ว ปู่หวังว่าหนูจะยอมรับคำขอโทษของปู่และให้โอกาสปู่แก้ต่างให้กับหนู ได้ไหม?”

ใจของเนลล์สั่นไปหมด เธอแทบไม่เชื่อตัวเลขที่เธอเห็นในรายงาน

เธอจะเป็นสมาชิกของการ์เร็ตต์ได้อย่างไร?

เธอถูกพามาได้อย่างไร?

เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าเติบโตขึ้นมาในวิลล่าของครอบครัวมอร์ริสัน เคธี่ มอร์ริสัน แม่ของเธอใจดีกับเธอมาก ทุกคนบอกว่าหน้าเธอเหมือนกัน และยังชมว่าถ้าโตขึ้นจะสวยเหมือนแม่

เธอจำได้ด้วยซ้ำว่าตอนที่เธอยังเด็ก แม่ของเธอกอดเธอและเล่าเรื่องราวของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเธอเกิด

เธอมีความทุกข์ใจมาเป็นเวลานาน โดยคร่ำครวญว่าแม่ของเธอทำงานหนักเกินกว่าจะคลอดเธอ และสาบานว่าจะตอบแทน เมื่อเธอโตขึ้น

ตอนนี้ ใครบางคนที่มีรายงานระบุ DNA บอกเธอว่าเธอไม่ใช่ลูกของ เคธี่ มอร์ริสัน แต่เป็นของ จูเลียต การ์เร็ตต์?

เนลล์ทุกคนรู้สึกไม่เชื่อ กิดเดียนเอื้อมมือไปจับมือที่เย็นชาและกระซิบว่า “อย่ากลัวไปเลย ผมอยู่นี่”

อุณหภูมิที่เย็นและแรงที่หลังมือของเธอทำให้เธอมีความแข็งแกร่ง

เธอมองขึ้นไปที่ นายท่านการ์เร็ตต์ และถามด้วยเสียงหนักแน่นว่า “คุณค้นพบสิ่งนี้เมื่อไหร่?”

ร่องรอยของความผิดแวบเข้ามาในดวงตาของนายท่านการ์เร็ตต์

“ไม่นานหรอก! ครั้งแรกที่เราตระหนักเมื่อสเตฟานีเห็นปานผีเสื้อบนหลังของคุณ แม่ของคุณมีแบบเดียวกันและสิ่งนี้ไม่สามารถปลอมแปลงได้”

เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“แล้วคุณรู้เกี่ยวกับตัวตนของฉันตั้งแต่นั้นมา?”

นายท่านการ์เร็ตต์พยักหน้าอย่างไม่สบายใจ

“แล้วทำไมคุณถึงไม่พูดอย่างนั้น? ทำไมคุณถึงต้องรอจนถึงตอนนี้?”

นายท่านการ์เร็ตต์จนตรอก

ในเวลานี้ โจเซฟรีบอธิบาย “นั่นเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้เราไม่ค่อยแน่ใจ และเราต้องคำนึงด้วยว่าลิซซี่ได้รับบาดเจ็บเพราะพี่ชายคนโตและเซลีน เจนนิงส์ เรากังวลว่าคุณจะมีปัญหากับเราด้วยเหตุนี้เราจึงไม่กล้าพูด

“ตอนนี้เวลาผ่านไปนานและความโกรธส่วนใหญ่ก็สงบลง จำเป็นต้องยอมรับซึ่งกันและกันไม่ช้าก็เร็ว เพราะเราเป็นครอบครัว นั่นเป็นเหตุผลที่เราตัดสินใจที่จะพูดตอนนี้หลังจากการคุยกันแล้ว”

นายท่านการ์เร็ตต์พยักหน้าและมองเนลล์อย่างคาดหวัง

“เนลลี่ คุณยกโทษให้ความผิดพลาดครั้งก่อนของปู่และยอมรับฉันเป็นปู่ของหนูได้ไหม?”

เนลล์มองเขาอย่างใจเย็น

ข่าวมาอย่างกะทันหันจนเธอไม่สามารถแยกแยะได้ในขณะนี้

ดังนั้น ไม่มีทางที่เธอจะให้คำตอบเขาได้

นายท่านการ์เร็ตต์เห็นความลังเลใจของเธอ แต่ถึงแม้เขาจะผิดหวัง แต่เขาก็ยังฝืนยิ้ม “อย่ากังวลไป ไม่ต้องรีบ หนูสามารถคิดทบทวนอย่างช้า ๆ และบอกปู่หลังจากที่หนูได้คิดทบทวนแล้ว

“สำหรับสิ่งเหล่านี้ ส่วนใหญ่เป็นของแม่ของหนู หนูสามารถคิดว่าส่วนที่เหลือเป็นค่าตอบแทนเล็กน้อยจากฉันในฐานะคุณปู่ของหนู อย่ารีบร้อนที่จะปฏิเสธมัน คิดให้ดีก่อนจะพูดอะไร”

หลังจากพูดจบเขาก็เริ่มหายใจไม่ออก

เมื่อเห็นดังนั้น สาวใช้จึงรีบหยิบยาสูดพ่นเข้าปากนายท่านการ์เร็ตต์สูดหายใจแรงสองครั้งก่อนที่ลมหายใจของเขาจะคลายลง

เนลล์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า “ถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง และแม่ผู้ให้กำเนิดของฉันคือป้าจูเลียตจริง ๆ แล้วพ่อของฉันล่ะ?”

สีหน้าของนายท่านการ์เร็ตต์แข็งทื่อเมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้

ตาของเขาหรี่ลงอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันไม่รู้”

เสียงของเขาต่ำ “เรื่องนั้นซับซ้อนเล็กน้อยในตอนนั้น ฉันไม่แน่ใจรายละเอียด แต่ถ้าหนูสนใจ ฉันจะพาหนูไปที่ห้องแม่ของหนูเมื่อหนูกลับมา บางทีหนูอาจจะสามารถหาเบาะแสบางอย่างได้”

คำตอบของเขาชัดเจนมาก

เนลล์สามารถบอกได้ แต่เธอไม่ใส่ใจที่จะเปิดเผยเขา

นายท่านการ์เร็ตต์เป็นคนที่เลือกคำพูดเพื่อประโยชน์ของเขาเสมอ เหมือนกันเมื่อเขาพูดกับ เซลีน เจนนิ่งส์ และตอนนี้กับเธอเช่นกัน