ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 498 เขาอยู่ในใจเธอ
โจเอลใช้กล้องวงจรปิดในวิลล่าเป็นพิเศษ เพื่อยืนยันความคิดของเขา
อันที่จริงวิดีโอของกล้องวงจรกิดแสดงให้เห็นว่า ลูซี่ออกจากห้องและวิลล่าเวลาประมาณแปดโมง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ลูซี่อยู่ในห้องนี้ทั้งคืน และโจเอลจำได้อย่างชัดเจนว่าเขาอยู่กับผู้หญิงเมื่อคืนนี้…
ดังนั้นเรื่องนี้จึงได้รับการพิสูจน์โดยปราศจากข้อสงสัยในใจของเขา
มันคงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าเขาไม่มีความสุข
โจเอลทำทุกอย่างลงไปมากแล้ว เขาต้องการลูซี่มาโดยตลอดแต่ไม่เคยมีเธอ เขาทำได้แค่มองเธอจากระยะไกล เพราะเขารู้สึกว่าลูซี่ไม่รักเขา
หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านมา เขาจะยังเชื่อได้อย่างไรว่าลูซี่ไม่มีความรู้สึกกับเขา
เขาตื่นเต้นมากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ และรู้สึกขอบคุณมากกับคนที่วางยาเขาเมื่อคืนก่อน ถ้าไม่ใช่สำหรับเขา เขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับหัวใจของลูซี่ได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม การสอบสวนยังคงดำเนินอยู่
ดวงตาของโจเอลเบิกกว้าง เขากดหมายเลขและสั่ง “ไปตามหามาที เมื่อคืนนี้ใครตามผมมา ผมจะให้เวลาคุณสามวัน ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับบุคคลนั้นบนโต๊ะของผม”
เขาวางสายหลังจากพูด
โจเอลควรจะโกรธหลังจากการรับสาย แต่เขาไม่ได้แสดงท่าทีไม่พอใจใด ๆ เลย แต่เขากลับรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
เขาไม่รู้ว่าลูซี่จะตกลงที่จะยุติการแต่งงานตามสัญญากับเมซหรือไม่ หากเขาได้พบเธอในครั้งนี้
เธอจะยอมใช่มั้ย? โจเอลแอบให้กำลังใจตัวเอง ลูซี่เต็มใจที่จะข้ามเส้นมาเพื่อเขา เธอจะปฏิเสธเขาทำไม?
เมื่อเขาคิดถึงมัน เขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นในใจได้ เขาหวังว่าเขาจะปรากฏตัวต่อหน้าลูซี่และขังเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนา
สิ่งที่เขาไม่รู้คือลูซี่กลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ ในสภาพที่น่าสมเพช
เธอดูซีดเซียวมาตลอดทาง เหมือนวิญญาณที่หลงทาง
คนขับแท็กซี่เห็นเธอและถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณหนู สบายดีไหม?”
ลูซี่แทบจะไม่ยิ้มและส่ายหัว เธอจับเสื้อผ้าของเธอและห่อตัวเองให้แน่นมากขึ้น
เธอไปอาบน้ำก่อนจะจากไป
เมื่อคืนนี้โจเอลบ้ามาก
เธอต้องยอมรับว่าโจเอลมีคุณสมบัติพอที่จะหยิ่งยโส แต่สำหรับเธอแล้ว มันไม่มีความสุขเลย มันคือหายนะ
ลูซี่จำไม่ได้ว่าเธอผ่านมันมาได้อย่างไร เธอไม่กล้าคิดเกี่ยวกับรายละเอียด
ตอนที่เธอนั่งแท็กซี่ไป เธอดีใจมากที่คนขับไม่สนใจเรื่องในวงการบันเทิงมากนัก
ไม่เช่นนั้น เมื่อเธอคงถูกจำได้ ก็จะเกิดความโกลาหลครั้งใหญ่
ลูซี่ปิดประตูอย่างแน่นหนา หลังจากเดินโซเซกลับบ้าน
เธอเอนหลังพิงประตู เลื่อนลงไปนั่งที่พื้น กอดเข่าของเธอ และร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง
เธอจะทำอะไรได้บ้าง? เธอควรเผชิญหน้ากับโจเอลอย่างไรในอนาคต? เธอจะแต่งงานกับเมซได้อย่างไร?
เธอรู้สึกผิดมากเมื่อนึกถึงเมซ และไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังได้อย่างไร
ไม่ มันไม่ถูกต้อง
ลูซี่ปฏิเสธข้อเสนอนี้ในใจของเธอ เธอจำเป็นต้องซ่อนมันจากเมซ
มิฉะนั้น เมซจะโกรธและไม่ต้องการเธอ
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ลูซี่ก็ร้องไห้หนักขึ้นเรื่อย ๆ
ที่จริงแล้ว สำหรับลูซี่ไม่สำคัญว่าเมซจะต้องการเธอหรือไม่
ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกไม่ดี และต้องระบายความหงุดหงิดของเธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงเป็นบ้าไปแล้ว
ลูซี่รู้สึกอ่อนแอหลังจากร้องไห้จนหมดเรี่ยวแรง
ในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอสกปรก
เธอเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เธอปล่อยให้น้ำเย็นชำระร่างกายของเธอ
เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะถอดเสื้อผ้าของเธอ
ลูซี่ยังคงขัดร่างกายของเธอต่อไป จากนั้นจึงพยายามดึงเสื้อผ้าออกเมื่อรู้ว่าเสื้อผ้าขวางทาง
ถ้าเธอไม่สามารถถอดมันออกได้ เธอจะฉีกมันออก
ในท้ายที่สุด ลูซี่ยืนอยู่ใต้น้ำที่เย็นยะเยือก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สึกถึงมัน
เธอเพียงแค่ขัดร่างกายของเธออย่างไม่ใส่ใจ พยายามทำความสะอาดตัวเองเล็กน้อย…
ลูซี่ไม่รู้ว่าวันนั้นเธอผ่านอะไรมาบ้าง
เธอรู้เพียงว่าโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอไม่เคยรับสายเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ลูซี่นอนอยู่บนเตียง จ้องมองไปในอากาศโดยที่ผมของเธอยังไม่แห้งและไม่สวมเสื้อผ้าใด ๆ
ถ้าผ้าห่มไม่ได้อยู่ข้าง ๆ เธอ สัญชาตญาณในการคว้าผ้าห่มของเธอหายไป
ลูซี่ทำตัวงี่เง่าทั้งวันโดยไม่ตอบอะไร
ในวันเดียวกันนั้น ซูซานได้โทรศัพท์หาหลายครั้งด้วยความเป็นห่วง
ลูซี่ไม่ได้รับสายโทรศัพท์นั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติ
เธอมักจะรับทุกสาย หรือข้อความจากผู้คนรอบตัวเธอในไม่กี่วินาที เว้นแต่เธอจะยุ่งจริง ๆ
ลูซี่หายตัวไปทั้งวันแบบนี้ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน
ลูซี่ที่เพิ่งเดบิวต์คงไม่มีความมั่นใจที่จะทำเช่นนั้น
หลังจากที่เธอมีชื่อเสียงแล้ว เธอก็มีน้ำใจมากขึ้นในการปฏิบัติต่อสิ่งต่าง ๆ และดูถูกเหยียดหยามที่จะใช้ประโยชน์จากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ดังกล่าว
ตอนแรกซูซานคิดว่าเธอยังหลับอยู่
อย่างไรก็ตาม เธอตื่นตระหนกหลังจากไม่ได้ติดต่อกับลูซี่มาทั้งวัน
โชคดีที่งานของเธอยังค่อนข้างง่าย อุตสาหกรรมนี้ให้คะแนนลูซี่ในระดับสูงเสมอมา สำหรับเธอที่จะหยุดงานสองวันเนื่องจากไม่สบายทางร่างกาย แม้ว่าอาจจะดูน่าประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังสมเหตุสมผล
ท้ายที่สุดแล้ว แทบไม่มีใครที่ทำงานหนักหรือทุ่มเทเหมือนลูซี่ในวงการบันเทิง
ดังนั้น ฝ่ายบริหารจึงไม่สนใจมากนัก เมื่อซูซานบอกว่าลูซี่ไม่สบายและไม่อยู่ชั่วคราวสักสองสามวัน
หลังจากมั่นใจว่างานของลูซี่จะไม่ผิดพลาด หล่อนก็เริ่มตามหาเธอ
เธอรีบไปที่บ้านของลูซี่ในวันรุ่งขึ้น
ซูซานมีลางสังหรณ์ว่าลูซี่จะอยู่บ้าน
นั่นเป็นความจริง
เธอพบรองเท้าและกระเป๋าของลูซี่ เมื่อเธอเปิดประตูพร้อมกับกุญแจสำรอง
เมื่อซูซานต้องการจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอก็ตระหนักถึงปัญหาอย่างเฉียบขาด
ลูซี่เป็นคนที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบอยู่เสมอ ทุกอย่างในบ้านของเธอถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ แต่ทำไมรองเท้าของเธอถึงกระจัดกระจายอยู่บนพื้น? ทำไมกระเป๋าของเธอถึงถูกโยนลงบนพื้น?
ซูซานค้นพบอย่างลึกซึ้งว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับลูซี่ เธอรีบถอดรองเท้า เข้าไปในห้องแล้วตะโกน “ลูซี่ เธออยู่ที่นั่นหรือเปล่า?”
ลูซี่อยู่ในสภาพเลวร้ายเมื่อวันก่อน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
เธอนอนเปลือยกายอยู่ในผ้าห่ม ร้องไห้ และผล็อยหลับไปครั้งแล้วครั้งเล่า ลูซี่ยังคงนอนอยู่ในผ้าห่ม เมื่อซูซานมาถึงบ้านของเธอ
