ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 64

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 64

โรสทรุดลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง

เธอลากร่างที่อ่อนล้าของเธอด้วยหัวใจที่เจ็บปวดกลับไปที่ชุมชนเจิดจรัส

เด็กทั้งสองนั้นนอนหลับ และโรสก็นั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา เธอก้มหน้ากับเข่าแล้วร้องไห้อย่างเศร้าโศก

เธอกังวลเกี่ยวกับเจนสัน!

และเธอก็เห็นใจเจย์ด้วย

เธอรู้สึกเหมือนเธอทำอะไรให้พวกเขาไม่ได้เลย และนั่นยิ่งทำให้เธอเศร้าและหมดหวังยิ่งกว่าเดิม

ร็อบบี้น้อยตื่นขึ้นหลังจากได้ยินเสียงสะอื้นเป็นระยะที่ดังออกมาจากห้องนั่งเล่น เขาสวมรองเท้าแตะแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น มือเล็กจิ๋วของเขากอดแม่ไว้อย่างอ่อนโยน “คุณแม่ เป็นอะไรไปครับ?”

โรสมองขึ้นมา และร็อบบี้น้อยก็เห็นดวงตาของคุณแม่เขาที่แดง น้ำตานอง และบวม ทันทีที่เห็น หัวใจของเขาก็แหลกสลาย “คุณแม่ เจ้านายคุณแม่รังแกเหรอ?”

ความโกรธผุดในดวงตาของร็อบบี้น้อย เขารู้ว่าการทำให้คุณแม่ไปทำงานบริษัทคุณพ่อ จะจบลงที่คุณพ่อรังแกคุณแม่ เขาเริ่มคิดแล้วว่าเขากับเจนสันไม่ควรทำให้คุณพ่อกับคุณแม่อยู่ด้วยกัน

โรสกอดร็อบบี้น้อย เธอกล่าวด้วยความเศร้าอย่างสุดแสน “ร็อบบี้น้อย คุณแม่เพิ่งเสียงานไป เจ้านายไล่แม่ออก”

ร็อบบี้น้อยกล่าวด้วยความโกรธ “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณแม่ ถ้าคุณแม่ไม่ถูกต้อนรับที่นั่น แม่จะได้รับการต้อนรับที่อื่น! ที่ที่แม่จะไม่ต้องรับใช้เจ้านาย เราจะหางานอื่นกัน”

โรสมองร็อบบี้น้อยด้วยความรู้สึกขอโทษ “ร็อบบี้น้อย แม่ตัดสินใจจะย้ายพวกเรากลับยุโรป”

ร็อบบี้น้อยตอบสนองอย่างเฉียบคม “หืม? เราจะจากที่นี่ไป?”

“ในสองวัน!”

ร็อบบี้น้อยกลับไปที่ห้องของเขาและแทบรอไม่ได้ที่จะบอกข่าวร้ายกับเจนสัน “เจนสัน ฉันต้องกลับยุโรปวันมะรืน ฉันจะทำอย่างไรดี?”

เจนสันนั้นกำลังหลับอย่างสงบจึงไม่ได้อ่านข้อความของร็อบบี้น้อย

ร็อบบี้น้อยไม่รอให้เจนสันตอบข้อความ เขาเข้านอนอย่างมืดมนไป

วันต่อมา

โฮไรซอน คอลเลอร์

เมื่อเจย์เปิดประตูห้องของเจนสัน

เจย์ค้นหาทั่วคฤหาสน์และพบกับสมาร์ทวอทช์ของเจนสันที่โต๊ะเกม

เมื่อเขาดูที่ข้อความในสมาร์ทอทช์ เขาก็เห็นข้อความแปลก ๆ ที่เขียนว่า “เจนสัน เรากำลังจะกลับยุโรปเร็ว ๆ นี้ ฉันจะทำยังไงดี?”

สีสันทั้งหมดบนใบหน้าหล่อของเจย์หายไปทันที

เขาคิดถึงใครที่ส่งข้อความให้เจนสันไม่ได้อีกนอกจากโรส

เขาบังคับให้เธอไปวันก่อน และเธอก็ส่งข้อความให้เจนสันกลางดึกเมื่อคืน เขารู้ว่าเธอต้องการจะทำอะไร

‘ชั่วร้ายอะไรอย่างนี้!’

ในตอนนั้น ก็มีสายมาจากโจเซฟิน มันเหมือนกับมีใครปาประทัดมาใส่เขา เธอคำรามอย่างร้ายกาจ “เจย์ นายรู้ไหมว่าลูกชายนายแอบหนีออกมาจากบ้าน?”

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท