ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 215
โรส ลอยล์ กู้คืนเครือข่ายที่เป็นอัมพาตและซ่อมแซมข้อมูลต้นฉบับของเอมิเนนท์ ออเนอร์ อย่างเป็นระบบ แต่เธอถูกขัดขวางเมื่อตรวจสอบไอพีของแฮ็กเกอร์
ภายในห้องประชุม เซย์น เซเวียร์ และพนักงานบริษัทเห็นว่าจอสีดำขนาดใหญ่กลับมาสู่ปกติ หลังจากระบบเครือข่ายกลับมาทำงานเหมือนเดิม ใบหน้าของพวกเขาก็ลุกโชนด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เซย์นถอนหายใจอย่างแปลกใจและอุทาน “น่าทึ่งจริง ๆ” จากนั้น เขาก็ลุกขึ้นแล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องคอมพิวเตอร์
“โรส ลอยล์ คุณเป็นฮีโร่ของเอมิเนนท์ ออเนอร์ คุณต้องการรางวัลเป็นอะไรดี? เพิ่มเงินเดือน? เลื่อนขั้น? ผมให้ได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ” เซย์นเข้ามาในห้งอคอมพิวเตอร์แล้วกล่าวอย่างชัดเจน
“ไม่ล่ะขอบคุณ” โรสปฏิเสธทันที
โรสกำลังตั้งใจไปที่การพยายามถอดรหัสที่อยู่ไอพีของแฮ็กเกอร์ฝ่ายตรงข้าม เธอต้องหาว่าแฮ็กเกอร์ที่พยายามจะก่อวินาศกรรมแก่เซย์นคือใคร
ฟรานซิส กรีน จ้องโรสอย่างมีเลศนัย
โรสเป็นแฮ็คเกอร์ระดับตำนาน แต่เธอกลับยินยอมทำงานให้เอมิเนนท์ ออเนอร์ เพื่อเงินเดือนอันน้อยนิด สมองของฟรานซิสคิดจนแทบพัง แต่เขาก็ยังเดาไม่ออกว่าเธอต้องการอะไร
ฟรานซิสดึงเซย์นไปข้าง ๆ แล้วเปิดเผยความสงสัยเกี่ยวกับโรสของเขา
“เซย์น เราให้เธออยู่ไม่ได้”
“ทำไม?”
“ทำไมคนที่มีทักษะสูงแบบนี้ถึงเข้ามาในเอมิเนนท์ ออเนอร์? เธอมีจุดประสงค์อะไร?” ฟรานซิสเตือนเขา
เซย์นหันไปเหลือบมองโรส เขามีความตกใจอยู่บนสีหน้า “แต่เอมิเนนท์ ออเนอร์ ต้องการคนที่มีทักษะสูงในตอนนี้ ไม่น่าเสียดายรึไงถ้าปล่อยคนมากความสามารถที่หาได้ยากแบบนี้ไป?”
ฟรานซิสเถียง “แล้วถ้าเกิดเธอเป็นสายลับจากบริษัทคู่แข่งจะทำยังไง?”
พวกเขาทั้งสองกระซิบกันอยู่พักหนึ่ง หลังจากโรสถอดรหัสไอพีของแฮ็กเกอร์ฝ่ายตรงข้าม เธอก็วางมือบนแก้มของเธอแล้วจ้องไปที่พวกเขาอย่างใจเย็น
“พวกคุณปรึกษากันเสร็จรึยังล่ะคะ?” โรสถาม
เซย์นและฟรานซิสดูลำบากใจ แต่พวกเขาก็กลับไปหาเธอ
เซย์นโพล่งออกมา “คุณลอยล์ คุณไม่ต้องการเงินเดือนเพิ่มและคุณไม่ต้องการเลื่อนขั้นด้วย ผมไม่เข้าใจ…ทำไมแฮ็คเกอร์มากฝีมือแบบคุณถึงเข้ามาในเอมิเนนท์ ออเนอร์?”
โรสไม่รู้ว่าเธอจะโกรธหรือหัวเราะดี สองคนนี้สงสัยว่าเธอมีแรงจูงใจแอบแฝงในการเข้าทำงานที่เอมิเนนท์ ออเนอร์
โรสกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ฉันหวังว่าจะใช้ทักษะของฉันเพื่อช่วยเอมิเนนท์ ออเนอร์ แก้ไขปัญหาทางเทคนิคในฐานะผู้ประกอบการ ฉันหวังว่าประธานเซเวียร์จะสามารถฝ่าฟันความยากลำบากและเปลี่ยนเอมิเนนท์ ออเนอร์ ให้เป็นแบรนด์บริษัทที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ต่อไป”
เซย์นยื่นมือออกไปอย่างซาบซึ้ง “คุณลอยล์ พวกเราที่เอมิเนนท์ ออเนอร์ ต้องการใครสักคนที่มีไฟเช่นคุณ พนักงานที่มีความสามารถและมีอุดมการณ์ ยินดีต้อนรับ และขอบคุณที่มาร่วมงานกับเราที่เอมิเนนท์ ออเนอร์”
โรสมองดูมือของเซย์น เธอยิ้มบาง ๆ จากนั้นก็ยื่นมือไปจับมือของเซย์น
“มาทานอาหารกับเราสิครับ คุณลอยล์ นี่เป็นความรับผิดชอบของผมนะ” เซย์นกล่าวด้วยความขอบคุณ
โรสพยักหน้า
เธอหวังว่าเธอสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์ของตระกูลเซเวียร์ได้ดีขึ้นจากพี่ชายของเธอ
เซย์นบอกให้ฟรานซิสไปเตรียมรถ เมื่อพวกเขาเดินออกจากบริษัท เขาก็ถามโรสอย่างสุภาพ “คุณลอยล์ต้องการทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับ?”
“ฉันไม่เรื่องมากหรอกค่ะ” โรสตอบ
เซย์นกัดฟันแล้วตัดสินใจจะปฏิบัติโรสให้ดีที่สุด “ทำไมเราไม่ไปภัตตาคารอาหารจีนที่โรงแรมแกรนด์เอเซียล่ะครับ? ฟังดูเป็นยังไง?”
โรสมองสูทที่เซย์นกำลังสวม เทียบกับสูทสั่งตัดสุดหรูที่เขาเคยสวม เกรดของสูทชุดนี้ช่างดูเจียมเนื้อเจียมตัว
พี่ชายของเธอต้องมีปัญหาทางการเงินแน่
“ประธานเซเวียร์ เราไม่จำเป็นต้องไปที่แกรนด์เอเซียหรอกค่ะ แค่ไปภัตตาคารจีนที่มีราคาเป็นมิตรกว่านี้ก็พอแล้ว” โรสกล่าว
เซย์นมองโรส ความเห็นอกเห็นใจของเธอทำให้เขาซึ้งใจ
ฟรานซิสขับรถออกมา หลังจากเซย์นและโรสขึ้นรถ เซย์นในตอนแรกต้องการจะเป็นฝ่ายควบคุมการสนทนา แต่กลับกลายเป็นว่าหน้าที่นั้นถูกแย่งไปโดยโรส
โรสดูเหมือนจะมีคำถามมากมายไม่สิ้นสุด “ประธานเซเวียร์มาจากเมืองหลวงอิมพีเรียลรึเปล่าคะ?”
