ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 221
ที่ทางเข้าบ้าน มีบอดี้การ์ดสองคนในชุดสูทและแว่นกันแดด พวกเขาเป็นเหมือนต้นสนสีเขียวสองต้น ยืนนิ่งอยู่ทั้งสองข้างของประตู
โรสเดินมาถึงทางเข้าก็ต้องตกใจเมื่อเห็นบอดี้การ์ดทั้งสอง
เธอจำพวกเขาได้ พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดหลักของครอบครัวอาเรส พวกเขามักจะติดตามท่านปู่อาเรสทุกที่ที่เขาไป
หากท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มาเยี่ยมเยียน สิ่งที่ยิ่งใหญ่จะต้องเกิดขึ้น
โรสลังเลว่าจะเข้าหรือไม่ ในไม่ช้า เจย์ อาเรสก็คว้าตัวเธอได้ เมื่อเขาเห็นบอดี้การ์ดทั้งสองเขาก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว
“ฉันไม่คิดว่าจะเข้าไป ท่านอาเรส” โรสหันหน้าไปทางสวนด้านขวาของเธอ แต่จู่ ๆ เจย์ก็เอื้อมมือไปคว้ามือเธอไว้
“ท่านปู่อยู่ที่นี่ บางทีเขาอาจต้องการพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับการดูแลของร็อบบี้น้อย” เจย์กล่าว
โรสสามารถเดาเจตนาของท่านปู่อาเรสได้เช่นกัน แต่เธอไม่อยากคุยกับเขาเลย เธอมองไปที่เจย์ ด้วยแววตาลังเล “นายคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับฉันไหม?”
จากน้ำเสียงของเธอ เขาสามารถบอกได้ว่าเธอหมายถึงสิ่งนั้นในแง่ลบ
เจย์ตอบว่า “เธอไม่สามารถแก้ปัญหาได้โดยการวิ่งหนีมัน!”
โรสโต้กลับด้วยความโกรธเล็กน้อย “ท่านอาเรสและอุดมคติของผู้มีอิทธิพลอยู่เหนืออื่นใดคงไม่มีปัญหาอยู่แล้ว พวกคุณไม่สามารถแก้ปัญหาทุกเรื่องได้ด้วยเงิน แต่ฉันไม่เป็นแบบนั้น ดังนั้นนายไม่ควรใช้เงินเพื่อซื้อคนมาดูแลร็อบบี้น้อย!”
เจย์พยักหน้าจ้องมองด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “เธอเกลียดพวกเราในตระกูลอาเรส แต่สำหรับปัญหาที่เราไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยเงิน เรามีวิธีอื่นในการแก้ไข”
โรสโต้กลับอย่างไม่พอใจ “ไม่ว่ายังไง ฉันจะไม่ส่งมอบหน้าที่การดูแลของร็อบบี้น้อยให้นายเด็ดขาด” ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็เดินยกหน้าอกเชิดของเธอและผลักประตูให้เปิดออกอย่างกล้าหาญ
ท่านปู่อาเรสนั่งอยู่บนโซฟา เล่นเกมกับเด็ก ๆ แววตาเย็นชาของนักธุรกิจผู้โหดเหี้ยมนั้นเต็มไปด้วยความรักและความสุขราวกับว่าเขาเป็นเพียงชายชราธรรมดา ๆ
มีคนหลายคนอยู่ในห้องนี้เช่นกัน พ่อแม่และน้องสาวของเจย์ก็อยู่ด้วยเช่นกัน
เมื่อเขาเห็นโรสและเจย์เดินเข้ามา ท่านปู่อาเรสก็มองดูสาวใช้ที่อยู่ใกล้ ๆ สาวใช้รีบเดินไปข้างหน้าทันทีและพาเด็กทั้งสามคนขึ้นไปชั้นบน
ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่ปรับเสื้อของเขาให้เรียบซึ่งเมื่อครู่เขาเล่นกับเด็ก ๆ ทำให้ชุดยับเยิน และรอยยิ้มที่น่ารักก็ถูกเปลี่ยนด้วยการแสดงออกที่เข้มงวด
“ไปรอที่สวนนะ พวกคุณทุกคน ตอนนี้ผมต้องการสนทนาส่วนตัวกับคุณลอยล์” ท่านปู่อาเรสสั่ง
เจย์ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาถูกขัดจังหวะโดยท่านปู่อาเรสในทันที “นายก็ออกไปเช่นกันเจย์”
เจย์เหลือบมองโรสอย่างกังวล โจเซฟินเดินมาหาเขาและเริ่มลากเขาออกไป
“พี่ชาย ไปกันเถอะ!”
ตอนนี้มีเพียงโรส และท่านปู่อาเรสเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในห้อง เขาหันไปมองเธออย่างเฉียบคม
โรสผงะเล็กน้อย
ท่านปู่อาเรสและปู่ของเธอเคยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอมักจะเห็นเขาอยู่รอบ ๆ และทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ เขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มและมีท่าทางรักจนหลงใหลราวกับว่าเธอเป็นหลานสาวของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาอยู่ใกล้กับแองเจลีน เซเวียร์เท่านั้น สำหรับโรส ลอยล์ เขาแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า
“คุณลอยล์ คุณน่าจะรู้ว่าทำไมผมถึงมาที่นี่”
“อื้มม” โรสพยักหน้าอย่างประหม่า
“ผมรู้สึกขอบคุณที่คุณให้กำเนิดลูกที่น่ารักสองคนให้กับครอบครัวอาเรส เพื่อเป็นการชดเชย ผมจะให้เงินสองพันล้านดอลลาร์แก่คุณ อย่างไรก็ตาม คุณต้องคืนการดูแลของร็อบบี้น้อยให้กับครอบครัวอาเรสด้วย” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกว่าเขาอาจจะไม่ได้รับคำตอบ
ริมฝีปากของโรสสั่นขึ้นมา แต่ก่อนที่เธอจะพูดออกมา ท่านปู่เอเรสก็ขัดจังหวะเธอ “ผมรู้ว่าคุณมีศีลธรรม และคุณจะไม่เต็มใจที่จะรับเงินนี้ อย่างไรก็ตาม คุณไม่ต้องปฏิเสธในเรื่องนี้”
“ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่!”
เขาขัดจังหวะเธออย่างโหดร้าย “อย่าพยายามต่อรองกับผม ไม่มีทางเด็ดขาด”
ท่าทีที่เข้มแข็งของเขาทำให้เธอผิดหวัง
เธออาจจะอ่อนโยน แต่เธอก็ไม่ได้อ่อนแอ เมื่อเธอถูกรังแก แม้แต่แกะตัวเล็ก ๆ อย่างเธอก็ยังเสียอารมณ์
