ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 224
“โรส ลอยล์ เธอเต็มใจที่จะแต่งงานใหม่กับเจย์หรือไม่?” ท่านปู่อาเรสกล่าวค่อนข้างตรงไปตรงมา
ดวงตาของโรสเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเพิ่งได้ยิน เธอเข้าใจผิดแน่ ๆ ?
โอกาสที่จะบรรลุความฝันก่อนหน้านี้ของเธอที่อยากเป็นนายหญิงอาเรสเพิ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ
ย้อนกลับไปตอนนั้น เธอคงกระโดดดีใจด้วยความสุข
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่รู้สึกถึงความสุขแม้แต่นิดเดียว
การแต่งงานเจ็ดปีก่อนหน้านี้ของเธอกับเจย์เป็นหายนะ
ในช่วงเวลานั้น เธอรู้สึกถ่อมตัว อดทนต่อความเจ็บปวด และดิ้นรน
ความรักอันเร่าร้อนของเธอที่มีต่อเขาถูกดับลงด้วยความใจร้ายและความเฉยเมยของเขา
ในช่วงเวลานั้น เธอไม่สามารถแม้แต่จะป่วยได้ ถ้าเธอทำเช่นนั้น ความไม่มั่นใจของเขาจะมากเกินกว่าที่เธอจะทนได้
“ไม่ ฉันไม่ต้องการ” เธอพูดเสียงเบา
เขาคิดว่าเธอคงจะตอบตกลงอย่างมีความสุข แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจึงปฏิเสธเขางั้นสินะ?
การได้แต่งงานกับเขาเป็นความฝันของเธอมานานแล้ว ไม่ใช่เหรอ?
เจย์เปลี่ยนสีหน้าหดหู่
ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่มองไปที่เจย์ที่ใจลอยและสงสัย หลานชายของเขาเป็นหนึ่งในล้านที่มีคนจับจ้อง แต่โรสต้องการปฏิเสธเขา นี่เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดจริง ๆ
“เจย์ นายควรรู้ว่าต้องทำอะไรตอนนี้” ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่ลุกขึ้นยืนและกล่าวกับเจย์ด้วยสีหน้ามืดมนว่า “นายยังเด็กอยู่ นายยังมีหนทางอีกยาวไกลข้างหน้า อย่าเสียสละอนาคตของนายเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง”
จากนั้น เขาก็หันไปหาโรสและพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดว่า “ถ้าเธอไม่มีเจตนาที่จะแต่งงานใหม่กับเจย์ เธอควรรักษาระยะห่างของเธอไว้”
เขาออกจากห้องไปหลังจากนั้น
ทุกคนแยกย้ายกันไปและสิ่งต่าง ๆ ก็กลับสู่สภาวะปกติ
โรสเดินกลับไปที่ชั้นสองและเริ่มเก็บกระเป๋า
ท่านปู่อาเรสผู้ยิ่งใหญ่พูดถูก เธอไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ดังนั้นการอยู่ที่นั่นจะไม่ถูกต้อง สักวัน บ้านหลังนี้คงมีเมียน้อยเข้ามาอย่างแน่นอน
เจย์เดินตามเธอไป ร่างของเขาพิงประตูและเอามือล้วงกระเป๋า เขาดูสบาย ๆ แต่ข้างในเขากำลังปั่นป่วน “โรส ทำไมเธอไม่เต็มใจที่จะแต่งงานใหม่ล่ะ?”
โรสมองเขาด้วยสีหน้างุนงง ทำไมเธอถึงไม่เต็มใจที่จะแต่งงานใหม่? เป็นเพราะเขาไม่ได้รักเธอด้วยซ้ำ
การแต่งงานที่ไม่มีความรักด้วยหัวใจของพวกเขาจะต้องจบลงด้วยการหย่าร้างอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน
“ท่านอาเรส ฉันอาจจะโง่ แต่ฉันจะไม่โดนหลอกซ้ำสอง” เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาและสังเกตเห็นว่าพวกมันสว่างผิดปกติเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน
ขณะที่เธอกำลังยุ่งกับการจัดกระเป๋าของเธอ เธอไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าหดหู่ของเจย์
ทันใดนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้าและกดโรสกับกระดานวาดภาพ “จะเป็นอย่างไรถ้าทำเพื่อเด็ก ๆ? เธอยินยอมที่จะแต่งงานใหม่หรือเปล่า?”
โรสตอบว่า “ฉันรักลูก ๆ ของฉัน แต่ฉันจะไม่อดทนต่อการปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไม่ยุติธรรม ฉันไม่ควรใช้ชีวิตเพื่อคนอื่น นั่นจะเป็นข้อผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุด”
เจ็ดปีที่แล้ว เธอมอบร่างกายกับเขาเพียงเพื่อจะได้รับบาดเจ็บและชอกช้ำ
ความตั้งใจของเธอทำให้เจย์มีชีวิตชีวา เขายอมทิ้งเธอ โรสทรงตัวไม่ได้และล้มลงไปที่กระดานวาดภาพด้านหลังเธอ
กระดานล้มลงกับพื้น และผ้าสีขาวที่คลุมอยู่ก็แยกออกเล็กน้อย เผยให้เห็นมุม ๆ หนึ่งที่ซ่อนบางอย่างไว้
ปฏิกิริยาแรกของโรสหลังจากล้มลงไม่ใช่เพื่อตรวจสอบบาดแผลที่แขนของเธอแต่เพื่อปกปิดกระดานวาดภาพอย่างตั้งใจ
บนกระดานวาดภาพเธอเป็นรูปวาดของเจย์ตอนสมัยเขาอายุยังน้อย
ตอนแรกการจ้องมองของเจย์จับจ้องไปที่แขนของโรส แต่ดวงตามันขยับมองไปที่กระดานทันทีที่เขาเห็นเธอพยายามปกปิดมันอีกครั้ง
