ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 228
ฌอนเลี้ยวรถไปรอบ ๆ และขับเข้าไปในบ้าน คลาวดี้ ดรีม ที่อยู่ใกล้ ๆ
“สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับโฮไรซอน คอลเลอร์มาก”
โรสแทบจำจำนวนครั้งที่เธอย้ายบ้านไม่ได้ไปแล้วในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอเคลื่อนย้ายเธอรู้สึกเศร้าที่เธอเป็นเหมือนใบไม้ที่ปลิวไปตามสายลม หลงทางอยู่ตลอดเวลาไม่สามารถที่จะปักหลักได้
เธอตัดสินใจขณะมองไปที่ คลาวดี้ ดรีม เธอจะเก็บเงินมากพอและซื้อบ้านให้ตัวเอง
ร็อบบี้และเซ็ตตี้เป็นเด็กดี พวกเขาช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ทุกเมื่อที่ทำได้
ฌอนพาโรสไปที่บ้านหลังใหม่ของเธอ บ้านหลังนี้ไม่ได้หรูหราเหมือนบ้านของเจย์ แต่บ้านสี่ห้องก็ยังฟุ่มเฟือยมากสำหรับโรส
“ขอบคุณค่ะ คุณเบล” โรสพูดอย่างซาบซึ้ง
ฌอนยิ้ม “ท่านอาเรส ให้ค่าเช่าไว้หนึ่งล้านไม่ต้องห่วง!”
หลังจากโรสเข้ามานั่ง ฌอนก็รับโทรศัพท์และออกไปอย่างเร่งรีบ
โรสรีบหยุดเขา “ฉันกำลังหางานอยู่ค่ะ คุณเบล ฉันคิดว่าคุณพอจะช่วยหางานให้ได้หรือเปล่า?” เธอพูดอย่างอาย ๆ
ฌอนยิ้ม “นั่นไม่ใช่ปัญหา รอผมโทรหานะ”
โรสพยักหน้า สายตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างลึกซึ้งเมื่อเธอเห็นฌอนจากไป
ด้วยความสามารถของเธอ ทำให้เธอหางานได้ไม่ยาก การหางานใน บริษัท เบล เป็นเรื่องยากอย่างมาก
เธอต้องใช้เส้นสายของฌอนเพื่อเข้าสู่ บริษัท เบล
ในตอนกลางคืน เจย์และเจนส์นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ในโทรทัศน์เป็นเรื่องราวความรักที่เรียบง่าย
“ผมคิดว่าพ่อไม่ชอบเรื่องราวรายการเหล่านี้ด้วยแผนการที่ไม่น่าเชื่อ หรอกนะพ่อ” เจนส์พูดอย่างหงุดหงิด
พ่อไม่เคยดูโทรทัศน์ แต่คืนนี้เขาต่อสู้กับเจนส์เพื่อแย่งชิงรีโมท
“ผมตระหนักดีว่าผมสามารถเรียนรู้ได้มากมายจากตัวละครนำชายในเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นผมจึงไม่เกลียดพวกเขามากเท่าที่เคยเป็นมา” เจย์กล่าวอย่างลึกซึ้ง
ในขณะที่พ่อและลูกชายกำลังคุยกันอยู่นั้น ในทีวีละครทั้งคู่ก็เริ่มจูบกันอย่างเร่าร้อน
เจย์เอื้อมมือออกไปและปิดตาของเจนส์ “สิ่งนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็ก”
เจนส์พูดไม่ออก
‘ถ้ารู้ว่าไม่เหมาะกับเด็ก ก็เปลี่ยนช่องสิครับ!’
“นายคิดถึงร็อบบี้น้อยไหม เจนส์?” จู่ ๆ เจย์ก็ถามขึ้น
เจนส์รู้สึกแปลกใจ พวกเขาแยกจากกันมาเพียงไม่ถึงครึ่งวัน ดังนั้นเขาจึงไม่คิดถึงน้องมากขนาดนั้น
เจนส์ส่ายหัวอย่างตั้งใจ
“โทรหาร็อบบี้ บอกว่านายคิดถึงเขา” น้ำเสียงของเจย์เหมือนเจ้านายสั่งลูกน้องอย่างเด็ดขาด
“พ่อเองนั้นแหละคือคนที่คิดถึงร็อบบี้” เจนส์พูดอย่างหงุดหงิด
เจย์ถึงกับผงะ เขากำลังคิดถึงแม่ของร็อบบี้
เจนส์หยิบสมาร์ทวอทช์ของเขาออกมา และโทรหาร็อบบี้
ร็อบบี้รับสาย
“ร็อบบี้ พ่อ และพี่คิดจะไปเยี่ยมนาย ช่วยบอกที่อยู่ของนายกับเราหน่อยได้ไหม?”
ร็อบบี้ทำตามโดยไม่คิดอะไรเลย
ไม่นาน เสียงออดบ้านหลังใหม่ของโรสก็ดังขึ้น
โรสเปิดประตู เธอตกใจราวกับว่าเธอเห็นผีเมื่อเธอเห็นเจย์ที่ประตู
เธอคิดว่ามันจะยากเป็นพิเศษสำหรับเธอที่จะได้พบกับเจย์หลังจากที่เธอออกจากโฮไรซอน คอลเลอร์ แต่เขากลับมาที่บ้านของเธอโดยไม่ได้รับเชิญหลังจากผ่านไปเพียงครึ่งวัน
“ทำไมคุณไม่ต้อนรับเจนส์?” เจย์แต่งกายด้วยเสื้อกันลมแบบสบาย ๆ และไม่ได้ดูน่ารังเกียจเหมือนกับเขาในชุดสูทแบบนักธุรกิจปกติของเขา
โรสก้าวไปข้าง ๆ เพื่อให้พวกเขาเข้ามาและกลอกตาไปที่เจย์ “นี่ก็บ้านของเจนส์เหมือนกัน ที่นี่ต้อนรับพวกคุณสองคนเสมอ”
เจย์บีบคางของเธอและพูดแก้ไขกับเธอ “นี่คือบ้านของ ฌอน เบล ไม่ใช่บ้านของคุณ”
โรสพูดไม่ออก
เธอรู้ว่าเขาเป็นคนดื้อรั้น แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะขี้เล่นมากขนาดนี้
