ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 265
แนนซี่ดูเหมือนว่าเธอได้ยินสิ่งที่ไม่อยากทำ “เป็นไปไม่ได้ ฉันขอโทษผู้หญิงที่ไร้การศึกษาคนนั้นไม่ได้”
เกรย์สันได้เสนอเรื่องนี้ของเขาแล้ว แต่เมื่อฟังการโต้แย้งจากเธอจึงหมดความอดทน เขาพูดอย่างเย็นชา “ถ้าอย่างนั้น คุณเบล รอดูได้เลยว่า บริษัท เบล จะต่อสู้อย่างไรในน้ำลึก บางที – คงใกล้จะล้มละลายแล้วล่ะครับ บริษัท ลอยล์ ที่ทุกคนเรียกร้องให้เอาชนะและในตอนนี้จะกลายเป็นบริษัทอนาคตของคุณที่จะล้มละลายแทน”
แนนซี่มักจะเย้ยหยันที่บริษัทลอยล์ซึ่งใกล้จะล้มละลาย ด้วยเหตุนี้ ความคิดที่ว่าบริษัท เบล ที่โดดเด่นจะถูกลดสถานะเป็นเหมือนบริษัท ลอยล์ ที่กำลังถูกเยาะเย้ยจากผู้คนทั่วเมือง กลับกลายเป็นหัวใจที่เย่อหยิ่ง และความสง่าที่เป็นดั่งเจ้าหญิงของเธอก็เริ่มจมลงในหลุมแห่งความกลัวทีละนิด
“ได้โปรดเถอะนะ ให้ฉันพบท่านอาเรส”
เกรย์สันมองไปที่คุณนายเบลผู้เย่อหยิ่งราวกับว่าเธอเป็นสุนัขจรจัดและอดไม่ได้ที่จะขบริมฝีปากของเขา เขากล่าวอย่างเสียใจว่า “คุณนายเบล ยกโทษให้ผมด้วยที่ไม่สามารถช่วยคุณได้”
จากนั้นแนนซี่ก็ไม่สนใจภาพลักษณ์ส่วนตัวของเธอและตะโกนว่า “ท่านอาเรส ฉันชื่อแนนซี่โปรดออกมาพบฉันหน่อย ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว”
อย่างไรก็ตาม คำตอบเดียวของเธอที่ได้รับคือความเงียบสนิทและความสงบที่ปลายสุดของทางเดิน
แนนซี่รู้สึกหดหู่ขณะที่เธอนั่งลงบนพื้น เธอปิดหน้าและเริ่มร้องไห้ “ตอนนี้ฉันรู้จริง ๆ ว่าฉันผิดไปแล้ว ท่านอาเรส…”
จากนั้น เจย์ก็เดินออกจากห้องทำงานพร้อมกับล้วงกระเป๋า เขาเดินไปหาแนนซี่ด้วยความสุขุมใจแข็ง
แนนนี่ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อเห็นเจย์
เธอรู้ว่าเจย์ยังคงมีความรู้สึกจากอดีตที่มีต่อเธอ
เจย์เดินมาหาเธอหยุดและขมวดคิ้ว “แนนซี่ เธอต้องการให้ฉันยกโทษให้เธอจริง ๆ เหรอ?”
แนนซี่พยักหน้าอย่างไร้เดียงสา “ท่านอาเรส ตราบใดที่คุณสามารถยกโทษให้ฉันและปล่อยบริษัท เบล ไป ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการให้ฉันทำ”
“จริงเหรอ?” เจย์ถามด้วยใบหน้าขรึม
“ใช่ค่ะ” แนนซี่ตอบกลับ
“ฉันได้ยินมาว่าเธอตบโรส 11 ครั้ง ฉันมีความเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับความเมตตาและความเป็นศัตรู ดังนั้น ตราบเท่าที่เธอสามารถทนต่อการโดนตบ 11 ครั้ง ที่ผู้คุ้มกันของฉันมอบให้เธอ สิ่งนี้จะลบล้างบัญชีทั้งหมด แบบนี้เป็นไง?”
หลังจากเจย์พูดจบ เขาก็ขยิบตาให้บอดี้การ์ดข้าง ๆ
บอร์ดี้การ์ดลุกขึ้นทันที และแนนซี่ก็ตัวสั่นด้วยความกลัวเมื่อเธอเห็นร่างที่แข็งแกร่งและทรงพลังของบอดี้การ์ด
เธออาจเลือดไหลออกจากปากทุกครั้งและตายจากการตบเพียงครั้งเดียว เกิดอะไรต่อล่ะถ้าถูก ตบครบ 11 ครั้ง
เจย์ตั้งใจจะฆ่าเธอหรือไม่?
เขาจะโหดร้ายกับเธอขนาดนี้ได้ยังไงและไม่ได้ปรานีเธอเลยแม้แต่น้อย?
“ตอนนี้เธอกลัวหรือยัง? แล้วฉันจะแสดงวิธีอื่นในการเอาชีวิตรอดให้เธอ”
เจย์กล่าวว่า “ไปขอโทษ โรส ลอยล์ และขอการอภัยให้จากเธอซะ ถ้าเธอให้อภัยคุณ ผมจะปล่อยคุณไป หากเธอไม่เต็มใจที่จะให้อภัยคุณ บริษัท เบล ก็จะไม่มีวันเห็นแสงสว่าง ยังไงก็ตาม คุณจะต้องตัดมือของคุณเองออกจากผลประโยชน์ทุกอย่างด้วย”
หลังจากพูดแบบนั้นเจย์ก็เดินออกไป
แนนซี่ลุกขึ้นด้วยความลำบากใจและเดินออกไปข้างนอกอย่างเร่งรีบ
เจย์บังคับให้เธอขอโทษโรสจริงเหรอ?
เธอไม่สามารถทำได้
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเจย์จะจริงจังในครั้งนี้ หากเธอไม่ทำตามคำแนะนำของเจย์ บริษัท เบลก็จะกลายเป็นตัวตลกที่ถูกหัวเราะเยาะของเมือง อิมพีเรียล แน่นอน
สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือท่านอาเรสต้องการให้เธอตัดมือของเธอออก
แล้วเธอจะไม่กลายเป็นคนพิการและกลายเป็นที่เกลียดชังของทุกคนงั้นเหรอ?
จุดจบแย่ไปกว่าโรสอีกเหรอ?
เธอควรทำอย่างไร?
ณ สวนบันทึกรัก
แสงของพระอาทิตย์ตกกระทบกับอาคารสีขาวที่สง่างาม นอกจากนี้ มันยังส่องประกายสีทองราวกับมหาสมุทรสีทองที่เจิดจ้า
โรสนั่งบนชิงช้าในลานกว้างแกว่งโยกไปมาเบา ๆ ขณะที่เธอจ้องมองไปที่ถนนยางมะตอยสีน้ำเงิน – ดำนอกรั้ว เธอหลงอยู่ในความคิด
เจย์ปล่อยเธอไว้ในคฤหาสน์ที่สวยงามแห่งนี้และขอให้คนรับใช้ดูแลเธอและให้ชีวิตที่ผ่อนคลายตามสบายกับเธอ เขาพยายามบอกเป็นนัยว่าอะไรกันแน่?
