ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 270
เจย์มองไปที่โรสที่งุนงง เขาก้มหน้าลงทันทีทันใด แล้วจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างหลงใหล
ทันใดนั้น โรสก็เหมือนวิญญารออกจากร่าง
เขาเป็นเหมือนดั่งทะเลเพลิง และเธอกลายเป็นประกายไฟที่ลุกโชนโดยเขา เกือบจะในทันที เธอเหมือนถูกลดขนาดเป็นขี้เถ้าในวินาทีนี้
หลังจากได้สติ เธอก็ผลักเขาออกไป ในทางกลับกัน เขาเลียริมฝีปากบาง ๆ ที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์ของเขา
โรสรู้สึกเขินอายทำให้แก้มของเธอเริ่มแดง
“ท่านอาเรส ถ้านายไม่ชอบฉัน อย่ายั่วโมโหฉัน” เธอตำหนิเขาอย่างไม่พอใจ
เจย์ยกคางของเธอขึ้น “โรส ลอยล์ เรากำลังจะแต่งงานกันอีกไม่นานนะ เธอคิดว่าฉันจะยังคงยอมบริสุทธิ์หลังจากที่เราแต่งงานกันเหรอ?”
โรสมองเขาด้วยความประหลาดใจ——
ความปรารถนาของเขากำลังเผาไหม้ในร่างกายที่เย็นฉ่ำของเขา
“ท่านอาเรส นายไม่รู้สึกผิดเหรอ?”
“ฉันดีใจที่ได้อดทนกับความยากลำบากนี้” เขาพูดออกมา
“แต่ฉันรู้สึกผิด——” เธอลุกขึ้นยืนและพูดทั้งน้ำตา “ฉันไม่สามารถเผชิญหน้ากับผู้ชายที่เกลียดฉันได้ ในขณะที่ตัวฉันยังคงรักษาท่าทางที่เป็นกุลสตรีของตัวเองเอาไว้ ฉันก็ไม่สามารถ——เผชิญหน้ากับผู้ชายที่ทำร้ายฉันมาก่อน ตั้งแต่ตอนที่ฉันมอบหัวใจให้กับเขาได้”
ใครบอกว่าเขาเกลียดเธอ?
ดวงตาของเขาไม่เคยจริงจังมากไปกว่าที่พวกเขาเป็นอยู่ในขณะนี้ “โรส ฟังนะ…”
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในขณะนี้
โรสหยิบโทรศัพท์ออกมา และนั่นคือสายของ โจเซฟิน อาเรส เป็นผู้โทรเข้ามาบนหน้าจอโทรศัพท์
โรสลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ฉันจะออกไปรับสาย”
การแสดงออกของเจย์มืดลง เธอกำลังปกป้องตัวเองจากเขาราวกับว่าเขาเป็นหมาป่า มันก็แค่สายจากโจเซฟินไม่ใช่หรอ?
“แค่คุยตรงนี้ก้ได้นี่” เขากล่าว
การจ้องมองของเขาชัดเจนด้วยความรู้สึกบีบคั้นที่น่าสนใจ
ดังนั้น โรสจึงทำได้เพียงกดปุ่ม “รับสาย” และได้ยินเสียงดังของโจเซฟินทันที “พี่คะ ขอบอกพี่ก่อนเลยนะ ผู้กำกับชื่อดังได้นึกถึงเซ็ตตี้น้อยของครอบครัวเราและต้องการให้เธอเป็นนักแสดงนำหญิงคนที่สองของภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันจะบอกพี่ว่า นี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตดาราหญิง แถวหน้าเพียงไม่กี่คนที่ใฝ่ฝันที่จะแสดงในภาพยนตร์ของเขาเลยนะ? พี่ต้องพาเซ็ตตี้น้อยไปออดิชั่น โอเคไหม?”
โรสพูดอย่างเขินอาย “ไม่จำเป็นต้องขอความเห็นของเด็กก่อนหรือไงกัน?”
โจเซฟินกล่าวว่า “พามาเถอะพี่ ก่อนที่พี่ชายของฉันจะรู้เกี่ยวกับตัวตนของเซ็ตตี้น้อย พี่ควรให้หนูน้อยแสดงในภาพยนตร์อีกสองสามเรื่องโดยเร็ว หากพี่ชายของฉันรู้ ความคิดหัวโบราณของเขาที่ดูนิ่งเฉยและอวดรู้ เขาจะฆ่าความฝันของเซ็ตตี้น้อยที่จะเป็นดาราเด็กอย่างโด้งดังแน่นอน”
โรสตกใจกับเรื่องนี้และรีบกำเครื่องโทรศัพท์ขณะที่เธอมองไปที่เจย์ “โจเซฟิน พ่อของเซ็ตตี้น้อยจะกลับในอีกไม่นาน เธอจะต้องขอความเห็นจากเขาในเรื่องนี้ก่อนอยู่ดี”
โจเซฟินงง “พ่อของเซ็ตตี้น้อยเหรอ?”
พ่อของเซ็ตตี้น้อยไม่ใช่พี่ชายของเธอหรือ?
พี่สะใภ้ของเธอหมายความว่าอย่างไร?
“อ่าห์ – พี่ชายของฉันอยู่ข้างเธอเหรอ?” หลังจากโจเซฟินเข้าใจความหมายของโรส เธอก็ส่งเสียงเหมือนหมูออกมา
โรสต้องการยุติการโทรที่เต็มไปด้วยช่องโหว่นี้โดยเร็ว “โจเซฟิน ฉันวางสายแล้วนะ!”
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นมือที่เรียวและสวยงามเปรียบได้กับนักเปียโนก็ยื่นออกมา “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน!”
โรสยื่นโทรศัพท์มือถือให้เจย์อย่างไม่เต็มใจนัก
“โจเซฟิน อาเรส!”
“พี่ชาย ฉันยังมีบางอย่างต้องทำ ฉันจะคุยกับพี่ในครั้งต่อไปนะ” โจเซฟินอยากจะหนี แต่เจย์ขู่เธอว่า “เธอกล้าวางสายฉันเหรอ?”
“พี่ชาย!” เสียงตะโกนของโจเซฟินทำให้เกิดเสียงสะอื้นอย่างหนัก
“ตัวตนของเซ็ตตี้น้อย เธอหมายถึงอะไร?” เสียงนั้นไม่ได้ดูบึ้งตึงหรือโกรธ แต่มันผสมกับพลังยับยั้งที่แข็งแกร่ง
“ถามพี่สาวเลย” โจเซฟินวางสายโทรศัพท์เสียงดังโครม
จาก 36 เล่ห์เหลี่ยมของเธอ การหลบหนีเป็นสิ่งที่ดีที่สุด!
การแสดงออกของเจย์น่าเกลียดมาก
เมื่อเขาหันหน้าไปมองโรส โรสก็แกล้งทำความสะอาดห้องของเธอทันที
