ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 271
หุ้นของบริษัท เบล แตะจุดต่ำสุดในแต่ละครั้งติดต่อกันสามวันแล้ว
สินทรัพย์ของบริษัท เบล อาจลดลงอย่างรวดเร็วในอัตราที่มองเห็นได้ ดังนั้น มันจึงนำไปสู่การลดลงและเป็นผลต่อความน่าเชื่อถือของธนาคาร
สแตนลีย์ เบล รู้สึกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
คณะกรรมการกำลังเริ่มขอเรียกร้องพิจารณากันเป็นอย่างมากกับเรื่องนี้ เพียงแค่ แนนซี่ เบล ผู้ก่อเหตุไปขอโทษ โรส ลอยล์ ไม่เช่นนั้น ความโกรธของท่านอาเรสก็ยากที่จะหายไปและบริษัท เบล ก็ใกล้จะล้มละลายเต็มที
แม้ว่าสแตนลีย์มักจะตามใจให้ท้ายลูกสาวของเขาตลอด แต่ภายใต้แรงกดดันของคณะกรรมการบริหาร ทำให้เขาก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แนนซี่รู้ข่าวเธอก็เหวี่ยงอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนเจ้าหญิงในคฤหาสน์ของตัวเอง
“พ่อคะ หนูขอโทษผู้หญิงบ้านนอกที่ต่ำต้อยอย่าง โรส ลอยล์ ไม่ได้”
นายหญิงเบลมองลูกสาวที่ร้องไห้และรู้สึกปวดใจอย่างรุนแรง
“โรสใช้กลอุบายเพื่อยกเลิกการแต่งงานที่ดีระหว่างแนนซี่และท่านอาเรส แนนซี่ควรจะเกลียดเธอ แต่ในเมื่อ ตอนนี้คุณกำลังบังคับให้เธอขอโทษหล่อน แนนซี่จะรู้สึกแย่แค่ไหน?”
ฌอน เบล กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เขาถือรีโมทคอนโทรลของทีวีไว้ในมือขณะที่เปลี่ยนช่องรายการทีวีไปเรื่อย ๆ
เขาทำนิ่งเฉยราวกับว่าปัญหาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา
“ฌอน สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะคุณ มีผู้หญิงตั้งมากมายในเมือง อิมพีเรียล ดังนั้น ทำไมนายถึงต้องจ้างโรสเป็นผู้ช่วยของนายด้วย?” คุณหนูเบลโกรธมากเมื่อเห็นฌอนทำราวกับว่าเขาอยู่เหนือทุกสิ่ง
ฌอนปิดทีวีและโยนรีโมทลงบนโต๊ะกาแฟ เขาลุกขึ้นยืนและพูดว่า “เอาล่ะ น้องสาวของผมและผมจะไปขอโทษโรส”
แนนซี่พูดอย่างบึ้งตึง “ฉันไม่อยากไปกับพี่ พี่ไม่ได้มีเจตนาดีที่จะช่วยกันเลย พี่จะไม่หัวเราะเยาะฉันเมื่อพี่อยู่ที่นั่นเหรอ?”
ฌอนมีสีหน้าทำอะไรไม่ถูกขณะที่เขาพูดว่า “น้องสาว เธอเป็นคนที่พาโรสเข้าไปในห้องฉันในวันนั้น ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ ดังนั้น ฉันผิดหรอที่เลือกเธอมาเป็นผู้ช่วยของฉัน? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันต้องเสียใจกับเธอเป็นการส่วนตัว? ฉันจะคาดเดาได้อย่างไรว่าเธอจะล้างแค้นศัตรูส่วนตัวในบริษัท?”
คำพูดนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นเหมือนเข็มที่ซ่อนอยู่ในผ้าไหม และเขารายงานความชั่วร้าย ความพยาบาท และความประมาทของแนนซี่อย่างเห็นได้ชัด
สแตนลีย์เคยคิดว่าแนนซี่เป็นผู้ใหญ่และมีพรสวรรค์ที่มั่นคง แต่แล้วหลังจากได้ยินฌอนพูดแบบนั้น เขาก็รู้สึกว่าแนนซี่ยังคงเป็นเด็กเล็ก ๆ เอาแต่ใจอยู่เหมือนกัน
“แนนซี่ หยุดวุ่นวายมากไปกว่านี้เถอะ ปล่อยให้พี่ของเธอพาเธอไปเพียงแค่เธอขอโทษโรสเท่านั้น”
มันเป็นคำสุดท้าย
แนนซี่แอบกัดริมฝีปากของเธอและทำให้ฌอนจ้องมองด้วยสายตาที่มีพิษร้าย
อย่างไรก็ตาม ฌอนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างใจเย็นและโทรหาโรส
“คุณโรส คุณอยู่ที่ไหน?”
“สวนคฤหาสน์ชานเมืองค่ะ”
“งั้นเดี่ยวผมจะไปหาคุณทันที”
ฌอนวางสายโทรศัพท์และถามอย่างเป็นสุภาพบุรุษว่า “โรสอยู่ในสวนคฤหาสน์ของท่านอาเรส เธอจะไปไหม?”
การแสดงออกของแนนซี่น่าเกลียดมาก เหตุใดโรสอยู่ในคฤหาสน์ที่พักตากอากาศชานเมืองของ ท่านอาเรสได้ นั่นเป็นสถานที่ที่เธอไม่เคยไปมาก่อน?
คุณหนูเบลดูเหมือนจะมองเห็นความคิดของลูกสาวและปลอบโยนเธอ “โรสเป็นแค่พี่เลี้ยงเด็กของครอบครัวอาเรสเท่านั้น ท่านอาเรสคงต้องจัดให้เธออยู่ในสวนคฤหาสน์ของเขา เพื่อที่เธอจะได้ดูแลนายน้อยได้สะดวก แนนซี่ อย่าคิดมากกับเรื่องนี้ ด้วยเงื่อนไขของท่านอาเรส มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่โรสจะแต่งงานกับเขาหรอกนะ”
“นั่นสินะ” การแสดงออกของแนนซี่ผ่อนคลายลงเล็กน้อย
นายหญิงเบลกล่าวว่า “เนื่องจากลูกจะไปที่บ้านพักของท่านอาเรส ลูกควรแต่งตัวให้ดี เพื่อจะเปรียบเทียบกับผู้หญิงบ้านนอกนั้นอย่างมั่นใจและได้หัวใจของท่านอาเรสกลับคืนมา”
ต่อจากนั้น แนนซี่ก็วิ่งขึ้นไปชั้นบนและแต่งตัวอย่างสวยงามก่อนที่จะกลับลงมาชั้นล่างอีกครั้ง
ใบหน้าของฌอนมีรอยยิ้มที่อ่อนโยนเสมอ
เมื่อรถของครอบครัวเบลปรากฏในสวนบันทึกรัก คนรับใช้คือแม่แซคคารี่ ได้เดินเข้าไปทักทายพวกเขา
เมื่อแนนซี่เห็นแม่แซคคารี่ การแสดงออกของเธอก็ดูไม่เป็นธรรมชาติมาก
โรสเป็นพี่เลี้ยงของครอบครัวอาเรส ทำไมท่านอาเรสจึงจ้างพี่เลี้ยงเด็กคนใหม่มาเพิ่มอีก?
“ท่านฌอน คุณเบล โปรดตามฉันมา” แม่แซคคารี่พาสองพี่น้องเข้ามาในห้องนั่งเล่น
เจย์ อาเรส นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับพับกางเกงขายาวอย่างลวก ๆ เขาสวมชุดวอร์มสีหิมะและผมของเขายังเปียกอยู่ เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งออกมาจากห้องอาบน้ำ เป็นผลให้ร่างกายของเขาถูกล้อมรอบไปด้วยเสน่ห์ที่น่าหลงใหล
“นั่งสิ!” ริมฝีปากบางของเขาส่งเสียงนิ่ง ๆ ออกมา
ฌอนนั่งโซฟาด้านซ้ายห่างจากเจย์
ในทางกลับกัน แนนซี่เลือกที่จะนั่งทางด้านขวาของโซฟาซึ่งใกล้กับเจย์มากขึ้น
คิ้วของเจย์ขมวดโดยไม่รู้ตัว
“แม่แซคคารี่ครับ รบกวนเสิร์ฟชาหน่อย” เจย์กล่าว
“ได้ค่ะ” แม่แซคคารี่พูดอย่างร่าเริง
