ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 278
“คุณลุงใจร้าย หนูขอสาปแช่งให้คุณลุงให้ไม่มีลูกสาวเป็นของตัวเอง”
เพี๊ยะ…
เจย์ง้างมือขึ้นและตบเธอ
“เธอมีความคิดที่เลวทรามแบบนี้ตั้งแต่เด็กได้ยังไงกัน?” เขาคำราม
คำพูดของเซ็ตตี้น้อยจี้เขาตรงจุดที่เขาเจ็บปวด
เขาคงไม่สามารถมีลูกสาวกับแองเจลีนได้
เกรย์สันมองทั้งสองคนที่นั่งตรงเบาะหลังอย่างกลัว ๆ
แม้ว่าแรงตบไม่ได้แรงนัก แต่เจย์ก็เสียใจในการกระทำของตนเองหลังจากได้เห็นใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยที่ทั้งเสียใจและคนไม่พอใจ
เซ็ตตี้น้อยทวีความโกรธและฉุนเฉียวหลังจากถูกตบ สังเกตได้จากมือที่กำหมัดแน่น เธอตะโกนกลับใส่เจย์ว่า “หนูเกลียดคุณลุง”
เซ็ตตี้น้อยเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะของโทรก่อนจะโทรหาโรส “คุณแม่อยู่ที่ไหนคะ? คุณลุงอาเรสใจร้าย เขาตบหนู!”
หัวใจของโรสแตกสลายเมื่อได้ยินเสียงของเซ็ตตี้น้อยที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ในสาย
หลังจากที่รู้ว่าเจย์ตีเซ็ตตี้น้อย โรสก็ถึงกับตกใจและมีอาการหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม
โจเซฟินพยุงเธอไว้ “พี่สะใภ้ ไหวหรือเปล่า?”
“โจเซฟิน พี่ชายของคุณตบเซ็ตตี้น้อย เขาตบเซ็ตตี้น้อย เขาทำได้อย่างไร? ทั้งที่ติดหนี้เซ็ตตี้น้อยไว้ตั้งมากมาย…” โรสน้ำตาไหลอาบแก้ม
หัวใจของเธอเจ็บช้ำจนแทบหายใจไม่ออก
“พี่ชายของฉันมันเลวอะไรขนาดนี้ ฉันจะโทรหาเขา”
โจเซฟินหยิบโทรศัพท์ออกมาและต่อสายหาพี่ชายทันที ทันใดนั้น เสียงเย็น ๆ ของเจย์ก็ดังขึ้นมา
“อยู่ไหน?”
“สวนทะเลสาปใต้!” โจเซฟินส่งพลังโกรธไปยังพี่ชายของเธอ เพราะเธอยังได้ยินเสียงที่สวมบทวางอำนาจก็ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิด
รถของเจย์หยุดตรงหน้าโรสและโจเซฟินในไม่ช้า
เซ็ตตี้น้อยกำลังร้องไห้อย่างหนัก ตอนที่โรสเปิดประตูรถออก เซ็ตตี้น้อยก็โผลเข้ามากอดแม่และร้องไห้หนักกว่าเดิม
โรสมองเจย์ด้วยตาที่แดงกร่ำ เจ็ดปีที่ผ่านมาไม่ว่าเขาจะทำร้ายเธออย่างไร เธอก็ไม่เคยใช้สายตาแบบนั้นมองไปที่เขามาก่อน
เจย์อยู่ในอารมณ์ที่หงุดหงิดมาก
โรสทั้งร้องไห้และตะโกนใส่เขา “คุณตบเธอได้อย่างไร? คุณรู้ไหมว่ามันทำร้ายความรู้สึกขนาดไหน? ท่านอาเรส ถ้าคุณไม่ชอบเธอ งั้นก็ได้ค่ะฉันจะไปกับเธอเอง”
โรสกอดเซ็ตตี้น้อยไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินจากไป
เจย์หลับตาลง คำตำหนิของเธอทิ่มแทงหัวใจของเขาเหมือนกับเข็ม
“โรส ลอยล์ กลับมาเดี๋ยวนี้!” เขาตะโกนสั่งเธอ
ไม่มีทางที่โรสจะเชื่อฟังเขาอีกต่อไปแล้ว เขาจะทิ้งภาพจำไว้ให้เขาว่าเธอเป็นคนดื้อดึง และไม่ยอมถอยหลังกลับ
โจเซฟินไม่รู้จะทำอย่างไร เจย์ดุเธอว่า “นี่ จะไม่ไปตามพี่สะใภ้หรืออย่างไร”
“โอ้!” โจเซฟินรีบตามโรสไป
“พี่สะใภ้ เข้ามาในรถเถอะ”
โรสและเซ็ตตี้น้อยเข้ามานั่งในรถของโจเซฟิน
“พี่สะใภ้จะไปไหน?”
“โรงแรม” โรสพูดด้วยอาการช็อค
ไม่มีทางที่เธอจะกลับไปที่คฤหาสน์ของเจย์
โรงแรมแชงกรีลา
โรสนั่งบนเตียงในโรงแรมพร้อมกับกอดเซ็ตตี้น้อยในอ้อมแขน
โจเซฟินเดินไปรอบห้อง เธอรู้สึกว่าพี่ชายของเธอคงจะโกรธมากในวันนี้
แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกถึงความความแปลกประหลาดที่ไม่สามารถบ่งชี้ได้
