ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 403
เซย์นถูกข่มขู่โดยเจย์ ทำให้เซย์นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมทำและตามหาเธอกับเขาท่ามกลางพายุที่รุนแรง
“โรส…” เจย์ตะโกนเสียงสูงสุดของเขา
ริมฝีปากของเซย์นคลายยิ้มเย้ยหยันเมื่ออีกฝ่ายรู้สึกกำลังไม่สบายใจ
กรรมเป็นสิ่งที่เลวร้าย
สิ่งนี้จะต้องเป็นการเอาคืนเจย์แล้วสำหรับการทิ้งแองเจลีน
เจย์จ้องไปที่เซย์นที่ยืนนิ่งเหมือนหุ่นเชิดด้วยแสงสะท้อนที่โกรธเกรี้ยว “นายมีปากใช่ไหม? ใช้มันเรียกหาเธอสิ”
เซย์นเช็ดหยดน้ำฝนบนใบหน้าออก เผยให้เห็นสีหน้าเย้ยหยันอยู่ภายใต้ใบหน้า
“ตอนนี้นายเข้าใจความเจ็บปวดของการสูญเสียคนที่คุณรักแล้วหรือยัง ท่านอาเรส?”
“เอาเรื่องไร้สาระออกไปก่อน การตามหาเธอเป็นเรื่องสำคัญอย่างแรกตอนนี้”
ไม่มีทางที่เซย์นจะฟังเจย์ เมื่อมองดูอีกฝ่ายห่วงใยโรสอย่างมาก เซย์นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิดแทนแองเจิล
“ขอถามหน่อยเถอะ ท่านอาเรส ตอนนั้นคุณรักแองเจิลน้องสาวของผมหรือเปล่า?”
“ตอนนี้ไม่มีเวลาจะมาพูดถึงเรื่องนี้เลย” เจย์มองหันซ้ายและหันขวาไปรอบ ๆ
เปลวไฟแห่งความโกรธที่ถูกระงับไว้ของเซย์น จุดชนวนขณะที่เขาตะคอกโดยควบคุมไม่ได้ “ ทำไมคุณไม่ตอบคำถามของผมล่ะ? เป็นเพราะคุณมีความเสียใจเกี่ยวกับเธออยู่ในใจ ใช่ไหม?”
เจย์หมุนตัวไปรอบ ๆ ภาพที่น่าดึงดูดของเขาซีดลงเล็กน้อย
“ฉันอาจทำให้แองเจลีนได้รับอันตราย แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับโรส”
“ตรรกะแย่ ๆ นี่คืออะไร? แองเจลีนคือแองเจลีน โรสคือโรส น้องสาวของผมดีกับคุณ ในขณะที่นายอยู่ดีมีสุขที่นี่กับผู้หญิงคนอื่น…”
เซย์นยังคงตะโกนต่อไปว่า “น้องสาวของฉันรักนายด้วยหัวใจของเธอเอง ทำไมนายไม่ปฏิบัติกับเธอแบบเดียวกับที่เธอปฏิบัติกับโรสตอนนี้ล่ะ?”
เจย์ไม่สนใจที่ฟังเซย์นในขณะคนข้างหลังเขาเดินตามมาติด ๆ เหมือนผ้าพันแผลที่ยังติดอยู่ที่หลังก็ตาม
“เธอยังเป็นเด็กในตอนที่เธอตกหลุมรักคุณ แต่คุณไม่เคยรับผิดชอบต่อการทำให้หัวใจของเธอลุกเป็นไฟเลยสักครั้ง!
“เธอรักคุณมาสิบปีเพียงเพื่อที่จะตายเพราะคุณ ในท้ายที่สุด ตลอดหลายปีที่ผ่านมา คุณไม่รู้สึกเสียใจเลยหรือ…”
ภาพเงาของเจย์หยุดแข็งทื่อท่ามกลางฝนตกกระหน่ำ “ฉันเสียใจ —”
เขาเฝ้ามองเธอจากไปก่อนเวลาอันควรแม้จะสัญญาว่าจะรักเธอตลอดไป ความเจ็บปวดนั้นบาดลึกที่สุดในหัวใจของเขา!
เซย์นรู้สึกไม่สบายใจ “คุณโกหก…คุณเคยไปเยี่ยมสุสานของเธออย่างน้อยแค่สักครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมาบ้างไหมถ้าคุณรู้สึกเสียใจจริง ๆ คุณรู้หรือเปล่าว่าสุสานสร้างอยู่ที่ไหน?”
ท่ามกลางการรุกรานของเซย์น ความตื่นตกใจของเจย์หยุดชะงักชั่วคราว “เซย์น ฉันรักแองเจิลมากกว่าที่ฉันรักชีวิตของฉันเสียอีก”
เซย์นหันศีรษะขึ้นด้านบน “ฮ่า ฮ่า! แต่คุณอยู่ที่นี่เพื่อตามหาผู้หญิงอีกคนด้วยความตื่นตระหนก คุณคาดหวังให้ผมเชื่อคุณได้ยังไง ในเมื่อคุณบอกผมว่าคุณรักแองเจิลมากกว่าชีวิตของคุณ?”
เจย์จับแขนเสื้อของเขาอย่างบ้าคลั่งด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว “หยุดขัดจังหวะการค้นหาของฉันก่อนได้ไหม นายภาวนาไว้คงจะดีกว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับโรสเมื่อเราพบเธอเพราะฉันจะจบชีวิตของนายทันทีที่นั่น”
เมื่อถึงเวลานั้นเจย์ก็ชี้ไปที่ฝ่ายตรงข้าม “เราจะแยกทางกัน นายไปด้านนั้นและฉันจะเข้าไปทางฝั่งนี้ เมื่อถึงเวลาที่นายพบเธอ นายควรจะได้รับคำตอบที่นายกำลังมองหาเอง”
โดยที่ไม่เต็มใจจะทำ เซย์นเดินถอยกลับห่างเจย์ออกมา “ถ้าคุณมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในตัวเอง คุณจะตอบคำถามของผมด้วยความซื่อสัตย์และไม่มีอะไรอื่น บอกมาหน่อยว่าคุณอยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุทางรถยนต์ของน้องสาวผมหรือเปล่า?”
ดวงตาของเจย์หรี่ลงเล็กน้อย “นายพูดอะไรออกมา?”
นี่เป็นสิ่งที่ไร้สาระที่สุดที่เขาเคยได้ยินมาในชีวิต
“น้องสาวของผมรถชน ผมตรวจสอบและพบว่ารถของเธอถูกตัดแต่ง คุณใช่ไหมที่มำมันน่ะ?”
